Αν και το "Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα" δε συγκρίνεται με τις υπόλοιπες για μένα, ψήφισα το "Δολλάριο", γιατί η πρώτη με συγκινεί υπερβολικά για να τη θεωρήσω καθ' αυτή κωμωδία. Και μόνο από την παρουσία της Γώγου, στη συγκεκριμένη, κόβομαι...
Εμ έτσι είναι αυτά τα πράματα...υγρό μέρος η Κηφησά, εσύ πάλι, δε λες να ξεκολλήσεις απ' τη βεράντα...
Νομίζω πως είναι από τις ταινίες που ξέρω σαν το Πάτερ Ημών! Νίκο Σταυρίδη αθάνατε και λοιποί συντελεστές...σας είμαι αιωνίως υπόχρεη.