Σιγά μην τρομάξουμε να την αναγνωρίσουμε. Έχει ακριβώς το ίδιο πρόσωπο με τότε, γερασμένο κατά μερικές δεκαετίες. Πράγμα λογικό.
Μισώ αυτά τα τυμβωρυχικά sites που ψάχνουν γνωστά άτομα που έχουν περάσει τη πρώτη, συχνά και τη δεύτερη, νεότητα μόνο και μόνο για να διασαλπίσουν στον τίτλο τους "Δεν θα το πιστεύετε πώς είναι σήμερα η τάδε" (κάποτε και "ο τάδε") εννοώντας ότι έχει γεράσει, λες και το πέρασμα των χρόνων και οι αλλαγές που αυτό επιφέρει είναι κάτι αφύσικο ή κάτι για το οποίο οι εικονιζόμενοι πρέπει σχεδόν να ντρέπονται. Χαίρομαι να βλέπω παλιές δόξες που είναι καλά στην υγεία τους. Αν έχουν ταυτόχρονα ωριμάσει όμορφα, με τις ρυτίδες τους και τα άσπρα μαλλιά τους, ακόμη καλύτερα. Αλλά κι αν όχι, τι πειράζει?
Εκείνο που δεν έχω αποφασίσει είναι για κάποιους που δεν καταλαβαίνουν ότι έχουν μεγαλώσει και επιμένουν να νεάζουν σε ρούχα, βάψιμο και συμπεριφορά, όπως ο τύπος που έπαιζε ο Κωνσταντάρας μέχρι τα γεράματά του. Άλλες φορές λέω μπράβο που δεν το βάζουν κάτω, άλλες λέω "μα δεν καταλαβαίνουν ότι είναι γελοίοι?" και μου απαντάω "με ποιανού τα κριτήρια?" και μετά τσακώνομαι με τον εαυτό μου.