Ένας Ιδανικός Σύζυγος (Αντωνόπουλος,Βαλσάμη,Πολίτης,1991)

[johnalepou]

~~~ΕΝΑΣ ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΣΥΖΥΓΟΣ~~~

(Αn Ideal Husband)

του ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ

Πρεμιέρα Νοέμβριος 1991 (ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ)



Το έργο συνιστά έναν αποκαλυπτικό χάρτη των ηθών του Λονδίνου της βικτωριανής εποχής. Αλλεπάλληλες σκηνές κοσμικών συζητήσεων, μικροπαρεξηγήσεων, αλληλοπροσβολών μεταξύ των δύο φύλων, εκβιασμών και απιστιών εξυφαίνονται πάνω στον καμβά των επιτηδευμένων κοινωνικών τύπων και της επιβεβλημένης ηθικής συμπεριφοράς.

Μία πανούργα γυναίκα τυχοδιώκτης, η Κα Τσιέβελυ, έρχεται να διαταράξει την ήρεμη οικογενειακή ζωή και τη, μέχρι τότε, άμεμπτη πολιτική σταδιοδρομία του Υφυπουργού Εξωτερικών της Αγγλίας, Σερ Ρόμπερτ Τσίλτερν. Με όπλο ένα γράμμα που τον ενοχοποιεί για μια παλαιά πολιτική ατασθαλία που είχε διαπράξει στην αρχή της καριέρας του, τον εκβιάζει να ταχθεί υπέρ ενός νομοσχεδίου που πρόκειται να κατατεθεί στη Βουλή και από το οποίο εκείνη θα αποκομίσει τεράστια οικονομικά οφέλη.

Τελικά, χάρη στη συμβολή του Λόρδου Γκόρινγκ, ενός φαινομενικά επιπόλαιου δανδή που σκορπά σε όλες τις σκηνές τις πνευματώδεις παραδοξολογίες και τα ανατρεπτικά του λογοπαίγνια, ο Τσίλτερν αποκαλύπτει το μυστικό στην ενάρετη σύζυγό του. Το ήθος αυτής και η βαθυστόχαστη, όπως φανερώνεται σταδιακά, ευαισθησία του Γκόρινγκ γλυτώνουν τον Τσίλτερν από τον πειρασμό να δωροδοκηθεί και να υποστηρίξει κάτι που αντιβαίνει στις πολιτικές του πεποιθήσεις. Η Κα Τσιέβελυ παγιδεύεται στο ίδιο της σχέδιο και, στο τέλος, κατατροπώνεται, επιφανειακά τουλάχιστον, από την αξία της αγάπης, του έρωτα και της συγγνώμης.



Διανομή

(Με σειρά εμφάνισης) :

Κυρία Μάρτσμοντ:

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

Λαίδη Μπάζιλντον:

ΑΝΝΑ ΜΠΡΑΤΣΟΥ

Μέησον:

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΡΟΝΤΗΡΗΣ

Λόρδος Κάβερσιαμ:

ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΟΣ

Λαίδη Τσίλτερν:

ΝΟΡΑ ΒΑΛΣΑΜΗ

Μις Μέιμπελ Τσίλτερν:

ΠΕΝΥ ΠΑΠΟΥΤΣΗ

Λαίδη Μάρκμπι:

ΑΝΝΑ ΠΑΪΤΑΖΗ

Κυρία Τσιέβελι:

ΒΟΥΛΑ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗ

Υποκόμης ντε Νανζάκ:

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΓΞΙΔΗΣ

Σερ Ρόμπερτ Τσίλτερν:

ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

Λόρδος Γκόρινγκ:

ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

Κύριος Μόντφορντ:

ΜΠΑΜΠΗΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ

Φιπς:

ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΑΧΤΥΛΙΔΗΣ

Καλεσμένοι:

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΟΒΑΝΙΔΗΣ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ, ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΕΛΕΟΝΩΡΑ ΦΡΑΤΖΕΣΚΑΚΗ, ΜΑΡΙΑ ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ

Μετάφραση :

ΣΤΑΘΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

Κοστούμια :

ΡΕΝΑ ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ

Σκηνοθεσία:

ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΕΜΟΥΝΔΟΣ

Βοηθός Σκηνοθέτη :

ΜΠΑΜΠΗΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ

Οι φωτό είναι από το αρχείο του Εθνικού Θεάτρου

 

[Bambinella]

Λατρεμενος μου συγγραφεας ο Οσκαρ Ουαιλντ.

Μου αρεσει το κυνικο του χιουμορ, τα λογοπαιγνια του, και φυσικα τα ιστορικα του αποφθεγματα.

Τα περισσοτερα εργα του βριθουν απο τα δυο πρωτα που ανεφερα και γι' αυτο ειναι παντα τοσο απολαυστικα.

Ενας εξαισιος συγγραφεας που εφυγε μολις στα 46 του, μη προλαβαινοντας να μας δωσει περισσοτερα διαμαντια.



Oscar Wilde

 

[retrofan]

Αχχχχχχ! Τι πίκρα αυτή η παράσταση

Ουάιλντ, αγαπημένος θεατρικός συγγραφέας για το ρομαντικό, διαβαστερό εφηβάκι που ήμουν τότε.

"Ένας ιδανικός σύζυγος", το έργο του που προτιμούσα.

Λόρδος Γκόρινγκ, ο χαρακτήρας που σχεδόν είχα ερωτευτεί

(ως δικαιολογία για τον έρωτά μου παραθέτω - στο περίπου - τους παρακάτω διαλόγους από το θεατρικό

-Μου μιλάτε μόνο για τις κακές σας πλευρές λόρδε Γκόρινγκ

-Κι ακόμα δεν σας έχω πει ούτε τις μισές.

-Είναι κι άλλες εξίσου κακές;

-Απαίσιες! Όταν τις σκέφτομαι το βράδυ, πέφτω κατευθείαν στον ύπνο

-Πηγαίνετε να κοιμηθείτε μις Μέημπελ.

-Λόρδε Γκόρινγκ!

-Ο πατέρας μου, μου είπε να πάω για ύπνο εδώ και μια ώρα. Δεν βλέπω γιατί να μη σας δώσω την ίδια συμβουλή. Πάντοτε μεταδίδω τις καλές συμβουλές. Είναι το μόνο πράγμα που μπορώ να τις κάνω. Εγώ δεν πρόκειται ποτέ να τις χρησιμοποιήσω )

Στην ιστορική παράσταση του Εθνικού το 1938, τον ρόλο του λόρδου Γκόρινγκ κρατούσε ο Δενδραμής (ο άνθρωπος για τον οποίο είχαν πει ότι ο Χορν έμοιαζε βλάχος μπροστά του ). Είχα δει φωτογραφίες από εκείνη την παράσταση και μιλάμε για τον α-πί-στευ-το άνδρα! Ως στήσιμο, βλέμμα, κομψότητα.

 


Πηγαίνω γεμάτη ελπίδες και πέφτω πάνω στον Χρήστο Πολίτη


Της "Λάμψης" στα ντουζένια της


50άρης πατημένος


Ενώ θα έπρεπε να είναι 34χρονος


Και να κάνει παιχνίδι με την εικοσάχρονη, αέρινη Μέημπελ Τσίλτερν


Που την έπαιζε η Πένυ Παπουτσή


Και να μην έχει ακόμα απαλλαγεί από τη γοητεία της μοιραίας κυρίας Τσιέβελυ


Που την έπαιζε η Βούλα Ζουμπουλάκη :sealed:


Που συγγνώμη κιόλας αλλά μόλις την γκουγκλάρισα και η γυναίκα (να 'ναι καλά!), γεννήθηκε το 1924, δηλαδή ήταν 67 χρονών κι έπαιζε την τριαντάρα

 


Δεν σχολιάζω καν τη Βαλσάμη στον ρόλο της 27χρονης λαίδης Τσίλτερν και τον Αντωνόπουλο ως 40χρονο άντρα της.

 


Κι όχι! Δεν τις βγάζω τις ηλικίες των ρόλων από την κοιλιά μου. Ο ίδιος ο Ουάιλντ τις έδωσε μέσα στο κείμενο του έργου.

 


Κι όχι! Δεν είμαι η μανιακή που μετράει τα χρόνια των ηθοποιών. Αλλά δεν μπορείς να μου βάζεις την σαραντάρα να παίξει Ιουλιέτα.

 


Η όλη παράσταση ήταν μια τεράστια απογοήτευση. Λες και δεν το ανέβαζε το έργο το Εθνικό αλλά τα ΚΑΠΗ της γειτονιάς μου.

 


Ούτε από τις ερμηνείες μου έχει μείνει κάτι το φοβερό.

 


Ίσως επειδή περίμενα από λεπτό σε λεπτό ν' ακούσω τον λόρδο Γκόρινγκ να λέει


"Όχι Σάντρα! Δεν θ' αφήσω κανέναν να πάρει από τα χέρια του Γιάγκου Δράκου την Τζάιαντ"

 

 

[johnalepou]

Χαχαχα τέλεια η κριτική σου!!! Φαντάζομαι δεν θα πήγες μετά στο καμαρίνι για αυτόγραφα ε??

Πάντως οι κριτικές εφημερίδων που έχει το Εθνικό Θέατρο στο αρχείο του διχάζονται...Οι δύο επαινούν και οι άλλες δύο θάβουν!

Δεν είδα βεβαίως την συγεκριμένη παράσταση,ούτε ξέρω το έργο,αλλά η ηλικία των χαρακτήρων δεν παίζει πάντα τον πρώτο ρόλο κάποιες φορές στην πλοκή και ίσως στην περίπτωση αυτή να "αύξησαν" τις ηλικίες των ηρώων,όπως έχουμε δει να συμβαίνει κι άλλες φορές. Στην παράσταση του 1968 ας πούμε οι Αρώνη-Μανωλίδου-Τζόγιας ήταν μάλλον μεγαλύτεροι ηλικιακά απ ότι οι Ζουμπουλάκη-Βαλσάμη-Αντωνόπουλος στους αντίστοιχους ρόλους το 1991...

[edit] Dead pics [edit]

 

[Bambinella]

Ειχε πει πολλα...παρα πολλα!

Μερικα απο τα καλυτερα αποφθεγματα του Οσκαρ Ουαιλντ ειναι τα ακολουθα:

Μην εμπιστευεστε ποτε μια γυναικα που λεει την αληθινη της ηλικια. Θα μπορουσε να πει οτιδηποτε.

Ενας αντρας ηθικολογος ειναι υποκριτης, ενω μια ηθικολογος γυναικα ειναι οπωσδηποτε ασχημη.

Ο μονος τροπος για να απαλλαγει κανεις απο εναν πειρασμο, ειναι να υποκυψει σ' αυτον.

Μοναχα οι ανθρωποι που ειναι ρηχοι δεν κρινουν απο την εμφανιση.

Οι αντρες θελουν παντα να ειναι η πρωτη αγαπη μιας γυναικας. Αντιθετα οι γυναικες θελουν να ειναι η τελευταια αγαπη ενος αντρα.

Το μοναδικο πραγμα που ειναι χειροτερο απο το να σε κουτσομπολευουν ειναι να μη σε κουτσομπολευουν.

 

[johnalepou]

Χαχαχα τελεια! Καποια δεν τα ηξερα! Thanks!

 

[retrofan]

Να συμπληρώσω Bambi τα αγαπημένα μου

-Ένας άντρας μπορεί να ευτυχήσει με οποιαδήποτε γυναίκα. Αρκεί να μην την αγαπά

-Όλες οι γυναίκες καταλήγουν σαν τις μητέρες τους. Αυτή είναι η τραγωδία τους. Κανένας άντρας δεν καταλήγει σαν τον πατέρα του. Αυτή είναι η δική του

-Πάντοτε να συγχωρείς τους εχθρούς σου. Τίποτε δεν τους τσαντίζει περισσότερο

-Τα παιδιά στην αρχή αγαπούν τους γονείς τους, αργότερα τους κρίνουν και σπάνια τους συγχωρούν.

Τι να πει κανείς. Φρόυντ πριν τον Φρόυντ

Και ...

το χρυσό μετάλλιο μοιράζεται ανάμεσα στο

-Η Αμερική είναι η μόνη χώρα που πέρασε από την βαρβαρότητα στην παρακμή χωρίς να μεσολαβήσει το στάδιο του πολιτισμού (αγγλοσαξωνικές αβρότητες μεταξύ φίλων )

και στο ...

-Δεν είναι δυνατή η φιλία μεταξύ αντρών και γυναικών. Μπορεί να υπάρξει πάθος, εχθρότητα, λατρεία, αγάπη αλλά όχι φιλία (η ζωή -μου - τον επιβεβαιώνει διαρκώς )