Έχω φλας-μπακ...

[Gryzor]

Κάποιες φορές, ενώ διαβάζω (συνήθως) κάτι ρετρό, ίσως το Retro Gamer, ίσως κάποιο review, ίσως κάποιο τεύχος του Pixel ή του Amstrad Action, έχω flash-backs τα οποία διαρκούν μια στιγμή, ίσα για να αισθανθώ όπως όταν ήμουν παιδί και καθόμουνα με τον 464 ή τον 1040 μου, με τις μυρωδιές τους, τα χρώματά τους, τους ήχους τους. Και, μια στιγμή μετά, το έχω ήδη ξεχάσει...

Αυτό το πάθαινα περισσότερο (και χωρίς εξωτερικό ερέθισμα) όταν ήμουν στη Λέσβο για τη στρατιωτική μου θητεία, όπου όντας εξουθενωμένος από μία μακρά ασθένεια είχα καταπέσει τελείως σωματικά και, κατʼεπέκταση, ψυχολογικά. Σαν να βραχυκύκλωνε ο εγκέφαλος και να μου σερβίριζε παλιά δεδομένα...

Χθες το απόγευμα, σπίτι μου, διαβάζοντας το Whatʼs New from Nov. 1984 του RG μου ήρθε ένα τέτοιο flash back, αλλά σαν πιο πλήρης ανάμνηση. Θυμήθηκα, βλέποντας τα charts όπου δέσποζε το Robocop 2, ένα ανοιξιάτικο απόγευμα κάπου 17 χρόνια πριν: μία Κυριακή απόγευμα όπου έβαλα τη δισκέττα του Robocop III (filled 3D FPS!) στον STFM μου και μαγεύτηκα τόσο που ήμουνα διχασμένος ανάμεσα σε αυτό και στον αγώνα Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού που εξελισσόταν εκείνη τη στιγμή. Νομίζω κέρδισε ο Ολυμπιακός, οπότε η χαρά ήταν διπλή.

*sigh*….

Flash-back, κανείς;

Θ

 

[DeadOrganPlayer]

Εγώ έχω flash-forward...Κάπου στο 2018 όταν παίζω για πρώτη φορά το Robocop 4D στον καινούργιο μου "Commodore 64.000 new generation" και συγχρόνως ο Παναθηναικός πετυχαίνει το έκτο γκολ στον Ολυμπιακό κατακτώντας ένα ακόμα τρόπαιο....

Και σε μένα έχει συμβεί αυτό Gryzor, το παθαίνω συνήθως σε στιγμές χαλάρωσης όπως λίγο πριν με πάρει ο ύπνος...Χαρακτηριστικά πρόσφατα γύρισα πίσω περιπου 22 χρόνια όταν παίζαμε ασταμάτητα Wold & Summer Games με τον αδερφό μου και δύο παιδικούς μας φίλους μια μέρα που είχε χιονίσει και δεν είχαμε πάει σχολείο.... Μεγάλες στιγμές....

 

[Rakeesh]

Mmμμμ να ενω θρεντ που αγκιζει τα σωψυχα μου!!!

Σκεφτομουν τι να γραψω, τι να γραψω... οταν τελικα καταλαβα οτι αυτο που περιγρφετε εγω καλως η κακως το παθαινω μονιμως!!!

 

[DINO]

Το πιο δυνατό ερέθισμα για την χιονοστοιβάδα των αναμνήσεων είναι η μυρωδιά!

Είναι απίστευτο τι μπορούν να σου θυμήσουν, η μυρωδιά ενός φαγητού, λουλουδιού, χαρτιού, ξύλου (ειδικά του ξύλου, μπορεί να σου θυμήσει το παιδικό δωμάτιο που είχες) και άλλες...

Ακόμα και η μυρωδιά του ζεσταμένου τροφοδοτικού του ST!

 

[Omenforever]

Ναι, μου συμβαίνει και εμένα συχνά. Gryzor είσαι και ο πρώτος που κατάφερες να το εκφράσεις με λόγια…

Όταν τύχει να ανοίξω κάποιο παλιό περιοδικό και πέφτω σε review παιχνιδιού που ξέρω, κάποιες φορές δέχομαι καταιγισμό αναμνήσεων… Τις ώρες που αφιέρωσα, τα μυστικά που είχε, πως τελείωνε, τι έκανα την εποχή που το έπαιζα, τι τάξη πήγαινα, παλιά φιλαράκια. Το «τριπάκι» διαρκεί κάποια δευτερόλεπτα και μετά επιστροφή στην πραγματικότητα.

Ότι περάσαμε δε θα το ξαναζήσουμε, ας το δεχτούμε. Όσο κι αν πονάει. Παντοτινή παρηγοριά μας, αυτά τα φλας-μπακ. Μακάρι να μη σταματήσουν ποτέ…

 

[billy]

Νομίζω αυτό το φαινόμενο συμβαίνει σε όλους μας !!

Προσωπικά έχω πολλές φορές γράψει στο GRM για τέτοια φλας-μπακ, κάτω απο τον τίτλο "σπέσιαλ ρετρο-ανάμνηση".

 

[gapan]

Συμφωνώ με τον DINO! Το πιο συνηθισμένο ερέθισμα που μου ξυπνάει τέτοιου είδους flashbacks είναι το να μυρίσω γρασίδι. Κατευθείαν μου έρχεται στο μυαλό πως παίζαμε μπάλα όλη μέρα και κυλιόμασταν συνεχώς χωρίς να μας ενδιαφέρουν τα χτυπήματα και οι λεκέδες. Ευτυχώς στη δουλειά μου υπάρχει αρκετό γρασίδι στον περιβάλλων χώρο και ειδικά την άνοιξη τα flashbacks αυτά είναι σε καθημερινή βάση! Κάθε μέρα σκέφτομαι πως θέλω να πάω να παίξω μπάλα ξανά όπως τότε!

 

[DINO]

Για TOP gaming αναμνήσεις, ανοίξτε ένα τεύχος του PIXEL και μυρίστε το!

.

.

.

.

Είδατε;

 

[phil_vr]

Αναμνησεις και flash-back ε? Εγω εχω το τριπακι να εχω συνδεσει τραγουδια με διαβασμα pixel πριν παρω τον πρωτο μου υπολογιστη.

Οταν ακουω τα Headless Cross απο Black Sabbath, Battle Angels απο Sanctuary, Holy Diver απο DIO, καθομαι και μενω στηλη αλατος θυμοντας με να ξεκοκκαλιζω τα πρωτα pixel που πηρα πριν παρω υπολογιστη, και να κοιταζω ξανα και ξανα την διαφημιση με τον Spectrum +2 που ειχε 29.900δρχ και διαβαζα ολα τα τεχνικα του χαρακτηριστικα (λες και ηξερα την τυφλα μου τοτε!) και την λεζαντα "Χτισε και εσυ πανω στην επιτυχια του +2. Δεν μπορεις να χασεις με εναν Spectrum +2 - Εκτος και αν αυτοι οι εχθροι ειναι πολυ γρηγοροι!" και να σκεπτομαι "Τι γρηγοροι και πρασινα αλογα - Spectrum και ξερο ψωμι και δεν θελω ποτε τιποτα αλλο!" (που να ηξερα τι μου επιφυλασε η homeιτιδα αργοτερα!).