SEBASTIAN
RetroActive
- Joined
- 7 Οκτ 2022
- Μηνύματα
- 454
- Αντιδράσεις
- 1.229
Σε όλους μας κάποια στιγμή έχει περάσει από το μυαλό μας πόσο διαφορετικά θα είχε εξελιχθεί η ζωή μας, αν στο παρελθόν παίρναμε διαφορετικές αποφάσεις, ή αν είχαμε ενεργήσει αλλιώς σε χρονικά σημεία καμπής της ζωής μας με αποτέλεσμα να είχαν διαμορφωθεί σε τελείως άλλη βάση οι εξελίξεις σε βασικούς τομείς της ζωής μας όπως π.χ. σε επαγγελματικό, προσωπικό, φιλικό ή ερωτικό επίπεδο. Ή και ακόμα αν είχαν ευνοήσει κάποιοι αστάθμητοι αλλά ρεαλιστικοί παράγοντες στην θετική δρομολόγηση κάποιων πραγμάτων, όπως ακόμα η χρήση της τεχνολογίας η οποία ειδικά τα τελευταία χρόνια παίζει πολλές φορές καταλυτικό ρόλο στην δημιουργία, διαμόρφωση και εξέλιξη των ανθρώπινων σχέσεων όπως θα αναφερθώ παρακάτω σε προσωπικό επίπεδο. Δυστυχώς ή ευτυχώς την ζωή μας δεν την επηρεάζει μόνο ο παράγοντας τύχη, αλλά και οι αποφάσεις μας και οι ενέργειες μας που διαμορφώνουν αποφασιστικά και καταλυτικά την ζωή μας. Σε ότι με αφορά θα αναφερθώ στις ακόλουθες περιπτώσεις:
1) Η επιλογή πόλης για την Σχολή που επιθυμούσα να σπουδάσω. Λόγω του ότι λόγω έκθεσης έδωσα δεύτερη και τρίτη χρονιά Πανελλαδικές εξετάσεις, την τρίτη χρονιά που συμπλήρωσα το μηχανογραφικό μου δελτίο είχα δηλώσει για την αγαπημένη μου Σχολή (Οικονομικές Επιστήμες) μετά την Αθήνα το Πανεπιστήμιο Πατρών για να έχω περισσότερες ελπίδες να πετύχω και όχι Θεσσαλονίκη. Το αποτέλεσμα? Πέτυχα την εισαγωγή μου αλλά η Σχολή μου είχε έδρα το Αγρίνιο και πέρασα 4 χρόνια από την ζωή μου στο Αγρίνιο που ναι μεν ήταν τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου, ήταν μια πόλη που αγάπησα πραγματικά, αλλά με τις μονάδες που έπιασα θα μπορούσα να είχα περάσει Θεσσαλονίκη και εκ των πραγμάτων τα τέσσερα φοιτητικά μου χρόνια θα ήταν εμφανώς καλύτερα γιατί η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη που λατρεύω. Anyway όλα για κάποιο λόγο γίνονται και το Αγρίνιο έχει εξέχουσα θέση στην καρδιά μου.
2) Ένα γεγονός που συνδέεται με την φοιτητική μου ζωή που ανέφερα παραπάνω, ήταν μια πολύ όμορφη και σημαντική γνωριμία, δυστυχώς για μένα χωρίς περαιτέρω εξέλιξη. Σε ένα από τα ταξίδια μου στην φοιτητική μου πόλη είχα γνωρίσει μια πανέμορφη παρουσία και εντυπωσιακή σαν επικοινωνία και με τρομερά χαρίσματα ανθρώπου γυναίκα, αλλά η γνωριμία μας παρέμεινε αποκλειστικά στις τέσσερις ώρες του ταξιδιού και από τότε δεν την ξαναείδα, άλλωστε ούτε η τύχη ήταν με το μέρος μου γιατί ήταν ταξίδι στα τελειώματα της φοιτητικής μου ζωής. Δίστασα να της ζητήσω τηλέφωνο, άλλωστε δεν έμενε Αγρίνιο που θα επεδίωκα να την ξαναδώ αλλά στην αχανή Αθήνα φοιτήτρια γαρ και η απερισκεψία μου και η ατολμία μου να ανταλλάξουμε τηλέφωνα απεδείχθη μοιραία αν και υπήρχε τουλάχιστον ανθρώπινη χημεία μεταξύ μας. Αν τύχαινε η γνωριμία αυτή τα τελευταία χρόνια με τα social, τα Facebook και την απεριόριστη άνεση επικοινωνίας, θα υπήρχε η βάση συνέχισης τουλάχιστον της επικοινωνίας μας από το λεωφορείο του ταξιδιού μας ακόμα, γιατί θα ακολουθούσαμε την ισοπεδωτική μόδα της διαδικτυακής επικοινωνίας.
3) Η επιλογή νησιού για τον πολυπόθητο διορισμό μου. Επιλέγοντας ένα μικρό νησί των Κυκλάδων για να έχω μεγαλύτερες πιθανότητες διορισμού, ουσιαστικά καταδίκασα λόγω παραγόντων που δεν εξαρτιόντουσαν από μένα τον εαυτό μου σε 12ετή παραμονή σε ένα μέρος με πάρα πολλά αρνητικά και με πολύ λίγα θετικά που συνδέονται αποκλειστικά με τους λίγους καλοκαιρινούς μήνες. Και μιλάμε για δώδεκα από τα πιο παραγωγικά χρόνια της ζωής μου κάτι που με πήγε πολύ πίσω σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο (όπως μη δυνατότητα πετυχημένης προσωπικής ζωής ή αδυναμία δημιουργίας οικογένειας, διασκέδασης και διεύρυνσης της κοινωνικότητας μου. Αν είχα επιλέξει κάποιο άλλο μέρος για διορισμό η πολυπόθητη μετάθεση μου στην Αθήνα θα είχε επέλθει πολύ πιο γρήγορα και οι εξελίξεις στην ζωή μου θα ήταν τελείως διαφορετικές. Κάτι όμως που όπως είπα δεν μπορούσα να το δρομολογήσω εγώ γιατί η οργανική θέση που κρατούσα στο νησί ήταν προσωποπαγής.
4) Ορισμένοι τελείως ακατάλληλοι άνθρωποι που πέρασαν από την ζωή μου σε φιλικό και ερωτικό επίπεδο. Εδώ η ευθύνη είναι αποκλειστικά δική μου, όπως επίσης και η μεγάλη χρονική διάρκεια που λεηλάτησαν την ζωή μου. Αλλά σκέφτομαι πόσο διαφορετικά θε είχε εξελιχθεί η ζωή μου ΑΝ οι επιλογές μου ήταν διαφορετικές και ΑΝ στην μεγάλη χρονική διάρκεια που συναναστράφηκα μαζί τους, ήμουν πιο ορθολογιστής και ρεαλιστής και αναγκαστικά στρεφόμουν σε άλλες πιο υγιείς και εποικοδομητικές κατευθύνσεις. Γιατί εκ των πραγμάτων κάποιοι άνθρωποι ή γεγονότα που διαδραματίζονται χρονικά στην ζωή μας γίνονται αντί άλλων ανθρώπων ή γεγονότων που εκ των πραγμάτων θα μπορούσαν να αποδειχτούν καλύτερα και ποιοτικότερα, αν έπαιρναν την θέση των ακατάλληλων και λανθασμένων επιλογών μας. Στερνή μου γνώση…ο χρόνος είναι χρήμα…η ζωή είναι μικρή…και τόσα άλλα σοφά γνωμικά.
Εν κατακλείδι έχω μετανιώσει για το 80 με 90% των επιλογών στην ζωή μου και μιλάω όχι από ενοχική βάση αλλά από καθαρά ρεαλιστική βάση κάνοντας ένα απολογισμό της ζωής μου που μόνο ρουτινιάρικη δεν απεδείχθη. Γιατί έζησα πάρα πολλές καταστάσεις στην ζωή μου αλλά ουσιαστικά έζησα πολύ λίγο ποιοτικά και εποικοδομητικά. Συγνώμη αν σας κούρασα σε όποιους αντέξατε να με διαβάσετε μέχρι τέλους.
1) Η επιλογή πόλης για την Σχολή που επιθυμούσα να σπουδάσω. Λόγω του ότι λόγω έκθεσης έδωσα δεύτερη και τρίτη χρονιά Πανελλαδικές εξετάσεις, την τρίτη χρονιά που συμπλήρωσα το μηχανογραφικό μου δελτίο είχα δηλώσει για την αγαπημένη μου Σχολή (Οικονομικές Επιστήμες) μετά την Αθήνα το Πανεπιστήμιο Πατρών για να έχω περισσότερες ελπίδες να πετύχω και όχι Θεσσαλονίκη. Το αποτέλεσμα? Πέτυχα την εισαγωγή μου αλλά η Σχολή μου είχε έδρα το Αγρίνιο και πέρασα 4 χρόνια από την ζωή μου στο Αγρίνιο που ναι μεν ήταν τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου, ήταν μια πόλη που αγάπησα πραγματικά, αλλά με τις μονάδες που έπιασα θα μπορούσα να είχα περάσει Θεσσαλονίκη και εκ των πραγμάτων τα τέσσερα φοιτητικά μου χρόνια θα ήταν εμφανώς καλύτερα γιατί η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη που λατρεύω. Anyway όλα για κάποιο λόγο γίνονται και το Αγρίνιο έχει εξέχουσα θέση στην καρδιά μου.
2) Ένα γεγονός που συνδέεται με την φοιτητική μου ζωή που ανέφερα παραπάνω, ήταν μια πολύ όμορφη και σημαντική γνωριμία, δυστυχώς για μένα χωρίς περαιτέρω εξέλιξη. Σε ένα από τα ταξίδια μου στην φοιτητική μου πόλη είχα γνωρίσει μια πανέμορφη παρουσία και εντυπωσιακή σαν επικοινωνία και με τρομερά χαρίσματα ανθρώπου γυναίκα, αλλά η γνωριμία μας παρέμεινε αποκλειστικά στις τέσσερις ώρες του ταξιδιού και από τότε δεν την ξαναείδα, άλλωστε ούτε η τύχη ήταν με το μέρος μου γιατί ήταν ταξίδι στα τελειώματα της φοιτητικής μου ζωής. Δίστασα να της ζητήσω τηλέφωνο, άλλωστε δεν έμενε Αγρίνιο που θα επεδίωκα να την ξαναδώ αλλά στην αχανή Αθήνα φοιτήτρια γαρ και η απερισκεψία μου και η ατολμία μου να ανταλλάξουμε τηλέφωνα απεδείχθη μοιραία αν και υπήρχε τουλάχιστον ανθρώπινη χημεία μεταξύ μας. Αν τύχαινε η γνωριμία αυτή τα τελευταία χρόνια με τα social, τα Facebook και την απεριόριστη άνεση επικοινωνίας, θα υπήρχε η βάση συνέχισης τουλάχιστον της επικοινωνίας μας από το λεωφορείο του ταξιδιού μας ακόμα, γιατί θα ακολουθούσαμε την ισοπεδωτική μόδα της διαδικτυακής επικοινωνίας.
3) Η επιλογή νησιού για τον πολυπόθητο διορισμό μου. Επιλέγοντας ένα μικρό νησί των Κυκλάδων για να έχω μεγαλύτερες πιθανότητες διορισμού, ουσιαστικά καταδίκασα λόγω παραγόντων που δεν εξαρτιόντουσαν από μένα τον εαυτό μου σε 12ετή παραμονή σε ένα μέρος με πάρα πολλά αρνητικά και με πολύ λίγα θετικά που συνδέονται αποκλειστικά με τους λίγους καλοκαιρινούς μήνες. Και μιλάμε για δώδεκα από τα πιο παραγωγικά χρόνια της ζωής μου κάτι που με πήγε πολύ πίσω σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο (όπως μη δυνατότητα πετυχημένης προσωπικής ζωής ή αδυναμία δημιουργίας οικογένειας, διασκέδασης και διεύρυνσης της κοινωνικότητας μου. Αν είχα επιλέξει κάποιο άλλο μέρος για διορισμό η πολυπόθητη μετάθεση μου στην Αθήνα θα είχε επέλθει πολύ πιο γρήγορα και οι εξελίξεις στην ζωή μου θα ήταν τελείως διαφορετικές. Κάτι όμως που όπως είπα δεν μπορούσα να το δρομολογήσω εγώ γιατί η οργανική θέση που κρατούσα στο νησί ήταν προσωποπαγής.
4) Ορισμένοι τελείως ακατάλληλοι άνθρωποι που πέρασαν από την ζωή μου σε φιλικό και ερωτικό επίπεδο. Εδώ η ευθύνη είναι αποκλειστικά δική μου, όπως επίσης και η μεγάλη χρονική διάρκεια που λεηλάτησαν την ζωή μου. Αλλά σκέφτομαι πόσο διαφορετικά θε είχε εξελιχθεί η ζωή μου ΑΝ οι επιλογές μου ήταν διαφορετικές και ΑΝ στην μεγάλη χρονική διάρκεια που συναναστράφηκα μαζί τους, ήμουν πιο ορθολογιστής και ρεαλιστής και αναγκαστικά στρεφόμουν σε άλλες πιο υγιείς και εποικοδομητικές κατευθύνσεις. Γιατί εκ των πραγμάτων κάποιοι άνθρωποι ή γεγονότα που διαδραματίζονται χρονικά στην ζωή μας γίνονται αντί άλλων ανθρώπων ή γεγονότων που εκ των πραγμάτων θα μπορούσαν να αποδειχτούν καλύτερα και ποιοτικότερα, αν έπαιρναν την θέση των ακατάλληλων και λανθασμένων επιλογών μας. Στερνή μου γνώση…ο χρόνος είναι χρήμα…η ζωή είναι μικρή…και τόσα άλλα σοφά γνωμικά.
Εν κατακλείδι έχω μετανιώσει για το 80 με 90% των επιλογών στην ζωή μου και μιλάω όχι από ενοχική βάση αλλά από καθαρά ρεαλιστική βάση κάνοντας ένα απολογισμό της ζωής μου που μόνο ρουτινιάρικη δεν απεδείχθη. Γιατί έζησα πάρα πολλές καταστάσεις στην ζωή μου αλλά ουσιαστικά έζησα πολύ λίγο ποιοτικά και εποικοδομητικά. Συγνώμη αν σας κούρασα σε όποιους αντέξατε να με διαβάσετε μέχρι τέλους.
