Αnathema

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας Metalcandyman
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης

Metalcandyman

Billy Mitchell εκ Σερρών
Joined
23 Απρ 2011
Μηνύματα
9.364
Αντιδράσεις
6.108
Ας πουμε δυο λογακια για μια ακομα απο της δεκαδες αγαπημενες μου μπαντες.Οταν αρχισε να κανει τα πρωτα της βηματα η βρετανικη Doom/Death σκηνη μια μπαντα απο το liverpool που ιδρυθηκε το καλοκαιρι του 90 με την ονομασια pagan angel αποφασισε να αλαξει το ονομα της στο απολυτα ταιριαστο προς το υφος της Αnathema.Η μπαντα ανοιγοντας συναυλιες των paradise lost και bolt thrower αλλα κυκλοφορωντας επισης ενα Demo στην witchhunt δεν αργει να τραβηξει την προσοχη πιο εξειδικευμενης peaceville.Eχοντας μια καποια ηχητικοι ομοιοτητα με paradise lost και My dying bride εκφραζονται μεσα απο Doom Riffs και μαυρες μελωδιες.

Κυκλοφορουν το πρωτο τους EP ''crestfallen'' και το πρωτο ολοκληρωμενο τους album ''serenades''.H πρωτη τους ευρωπαικη περιοδεια ειναι γεγονος και γενικα κανοντας και αλλες συναυλιες κανουν το ονομα του γνωστο στο μεταλικο κοινο.Το επομενο mini album τους ομως το ''pentecost III'' καθηστερει σε σημειο να εχουν ηδη αρχισει της ηχογραφησεις του μεθεπομενου και αυτο να μην εχει κυκλοφορησει ακομα.Αξιζε ομως την αναμονη γιατι σαυτο ακουγονται πιο σκοτεινη και πιο πλουσιοι ηχητικαΑκομα πιο σκοτεινη ομως ακουγονται στο εκπληκτικο ''The silent enigma''που κυκλοφορησε το 95 λιγους μηνες μετα το pentecost ΙΙΙ.ενω ολα πανε καλα ο Darren white αποχωρει απο την μπαντα σε οχι και τοσο καλο κλιμα και λιγο αργοτερα φτιαχνει τους Blood divine(προσωπικα τοτε ειχα μηνει κλαρινο μαυτη την εξελιξη).Φυσικα η φυγη του δεν ηταν και η καταστροφη γιατι την θεση του πηρε ο vincent cavanagh και εδωσε ρεστα ο τυπος.

Καπου εδω αρχιζει και περνει το πανω χερι ο μπασιστας Duncan patterson ο οποιες ειχε πιο φευγατες ιδεες οδηγωντας πριν αποχωρησει και αυτος τους anathema σε πιο ηπιες παντα μελαγχολικες αλλα χαμηλων τονων καταστασης που καμια σχεση δεν ειχαν με το σκοτεινο και μαυρο παρελθον τους κατι που χαλασε ολους εμας τους οπαδους τους και μας αναψε τα λαμπακια στην κυριολεξια ασχετα που οι δισκοι ''Εternity'' και ''Alternative 4'' εκαναν καποια επυτηχια στο υφος που κινουνται πλεον.Με τους canavagh bros στο τιμονι κυκλοφορουν το αξιολογο ''judgement'' στην MFN πλεον το οποιο ομως παρα τα δυνατα του σημεια δεν ικανοποιη εμπορικα τους canavaghs με αποτελεσμα να ξεκινησει μια περιοδος κρισης για την μπαντα με πολλα πηγαινελα μελων και πολυ αγχος ως προς την αναζητηση του μουσικου τους υφους.Ολα αυτα φανηκαν με το κατω του μετριου ''Fine day to exit''.To 2002 ο Daniel cavanagh αποχωρει απο την μπαντα και παει στην μπαντα του Duncan patterson τους Antimatter το 2003 ομως ξαναγυρναει στους Anathema και κυκλοφορουν το ''Α natural disaster'' με αλλαγη στον ηχο τους σε πιο ατμοσφαιρικο και progressive και ξεκινανε την ευρωπαικη τους περιοδεια.Το 2010 κυκλοφορουν το ''We're here because we're here''και ο καινουριος τους δεισκος ''wheathers systems'' θα κυκλοφορησει το 2012.

Δυστηχως οι Anathema δεν ειναι οπως τους αγαπησα εγω αλλα και ολοι οι οπαδοι τους.Πιστευω σε ενα θαυμα για να ξαναβγουν μπροστα οι σκοτεινη και ζοφεροι Anathema που ολοι αγαπησαμε αν και πολυ χλωμο το κοβω αυτο.

 
Από τους αγαπημένους μου δίσκους: Alternative 4.

Ποτέ δεν τον ακούω όμως, όταν είμαι στις μαύρες μου. Είναι ο μόνος δίσκος που κόντεψε να με κάνει να σαλτάρω από τον 4ο.

Για μένα, κορυφαία μπάντα!

[video=youtube;C4x1Mq-NFFc]http://www.youtube.com/watch?v=C4x1Mq-NFFc
 
Οντως το Αlternative 4 ειναι ο αγαπημενος πολλων - ειχε βγει και δισκος της χρονιας στο Μεταλ Χαμμερ.

Μου αρεσει παρα πολυ το 'Dying Wish', το κομματι που κλεινει το Silent Enigma. Ομως ο δισκος που προτιμω περισσοτερο - ισως γιατι αργησα να ερθω σε επαφη μαζι τους και τους γνωρισα πιο 'mellow' - ειναι το Judgement. Στη συνειδηση μου ειναι ο ορισμος της 'Γλυκιας μουσικης μεγαγχολιας' αυτος ο δισκος, ισως κ γιατι τον 'εμπεδωσα' σε μια συντομη μεν αλλα αρκετά έντονη δε περιόδο της ζωής μου.

 
tantalos είπε:
...ειναι το Judgement. Στη συνειδηση μου ειναι ο ορισμος της 'Γλυκιας μουσικης μεγαγχολιας' αυτος ο δισκος, ισως κ γιατι τον 'εμπεδωσα' σε μια συντομη μεν αλλα αρκετά έντονη δε περιόδο της ζωής μου.
...το οποίο Judgement είναι εξαιρετικότατο, όπως και το "A fine day to exit" - που αποτέλεσε και τίτλο για διάφορες συγγραφές που έχω κάνει (κυρίως αποτύπωση σκέψεων), μολονότι ειδικά το συγκεκριμένο album ξεφεύγει προς το alternative πλέον.

Γενικά, είναι από τα παρεξημένη μπάντα, με την έννοια ότι όσοι την έχουν γνωρίσει στο Doom/death στυλ τους (όπως ένας πολύ καλός μου φίλος), δυσκολεύονται πολύ να "δουν" τη μελαγχολική, progressive πλευρά τους.


A Fine Day To Exit


[video=youtube;pxLt-kIktGA]http://www.youtube.com/watch?v=pxLt-kIktGA
 
Το πραμα ειναι απλο.Αν καποιος οπως εγω τους γνωρισε στην Doom/Death εποχη τους τοτε ειναι πολυ χλωμο εως αδυνατο να τους ακουσει τωρα.Αν ομως καποιος τους γνωρισε και τους ακουει τωρα και δεν ειχε ιδεα για το παρελθον τους μπορει και να απορησει με το πως ειναι δυνατων αυτοι να επαιζαν καποτε Doom/Death.
 
Και εγω προτιμω τους Anathema της Peaceville,αλλα δεν μπορω να πω οτι δεν μου αρεσουν ακομα...

Εστω και αν μαλακωσαν τον ηχο τους, εχουν κρατησει ακομα την μελαγχολια... (Οπως αργοτερα και οι πολυ καλοι για 'μενα,Katatonia)

Τι και αν αλλαξαν το μουσικο 'υφος' τους... Παλι μεταλλαδες τους ακουνε!

 
Πίσω
Μπλουζα