(Αndy Milligan presents no.2:) The rats are coming! The werewolves are here! (1972)

perlastar

RetroJunkie™
Joined
30 Αύγ 2013
Μηνύματα
2.077
Αντιδράσεις
1.107
Συνεχίζω την αναφορά στον κορυφαίο του κακού σινεμά τρόμου Andy Milligan, ο οποίος, παρ'όλο που ούτε ταλέντο είχε, ούτε χρήματα, επέμενε να γυρίζει ταινίες. Τουλάχιστον χαρίζει απίστευτες στιγμές γέλιου, σε όσους αντέχουν να δουν τα έργα του.

Εδώ έχουμε μία οικογένεια λυκανθρώπων, τους Mooneys, που αποτελούνται από τον πατέρα και πέντε παιδιά, δύο αγόρια και τρία κορίτσια. Ο πατέρας είναι ένας γέρος πάνω από 100 χρονών και συντηρείται στη ζωή κάνοντας κάτι ενέσεις που ο ίδιος εφήυρε, όντας πρώην γιατρός, ο μεγάλος γιός είναι επιχειρηματίας, ο άλλος γιός δεν είναι φυσιολογικός (λες και οι υπόλοιποι είναι), συμπεριφέρεται σαν ζώο και τον κρατάνε κλειδωμένο σε ένα δωμάτιο με κότες, η μεγαλύτερη κόρη είναι αφοσιωμένη στον πατέρα και τον φροντίζει, η δεύτερη κόρη είναι μία σαδίστρια που περναει το χρόνο της με διάφορα κατοικίδια όπως αρουραίους, τους οποίους μετά σκοτώνει για να διασκεδάζει, ενώ η μικρή κόρη έχει φύγει για ιατρικές σπουδές, έτσι ώστε να μπορέσει να συνεχίσει τα πειράματα του πατέρα της, που προσπαθεί εδώ και καιρό να βρει κάτι που να σταματήσει την κατάρα της λυκανθρωπίας της οικογένειας. Όλοι εκτός από τη μικρή κόρη, γίνονται κανονικοί λυκάνθρωποι σε κάθε πανσέληνο. Αυτή η κόρη, γυρνώντας από τις σπουδές της έρχεται παντρεμένη με έναν πρώην συμφοιτητή της, ο οποίος δεν γνωρίζει τίποτα και βρίσκεται αντιμέτωπος με τα μυστικά της οικογένειας. Δεν είναι ευπρόσδεκτος από κανέναν, αλλά η κόρη υποστηρίζει ότι τον αγαπάει, ενώ στην πραγματικότητα έχει κάποια σχέδια...

Ο Μilligan συνεχίζει την κακή σκηνοθεσία, το ανιαρό σενάριο και το κακό παίξιμο των ηθοποιών. Ο τίτλος είναι από τους πιο απαίσιους τίτλους ταινιών γενικότερα και δεν βγάζει καν νόημα, αφού οι αρουραίοι δεν έχουν καμμία σχέση με τους λυκανθρώπους και ούτε παίζουν κάποιο ρόλο στην ταινία γενικότερα. Φαίνεται πόσο ασύνδετα είναι αυτά τα δύο, εάν σκεφτούμε ότι η ταινία κανονικά δεν είχε αρουραίους και ήταν μικρότερη, αλλά ο παραγωγός ήθελε παραπάνω ώρα κι έτσι ο Milligan αποφάσισε, προκειμένου να γίνει μεγαλύτερης διαρκείας η ταινία, να πετάξει μέσα και μερικούς αρουραίους! Μετά την ταινία βέβαια δεν ήξερε πώς να τους ξεφορτωθεί τους καημένους, γι'αυτό έκανε μία καμπάνια, όπου τους προσέφερε δωρεάν! Μόνο ο Milligan μπορεί να κάνει τέτοια πράγματα. Και τα γυρίσματα των ταινιών του ήταν πολύ περιπετειώδη, καθώς ο Milligan ήταν γνωστός για τον εκρηκτικό χαρακτήρα του κι εκτός από το να μαλώνει και να βρίζει τους ηθοποιούς, συχνά έπεφτε και ξύλο προς αυτούς! Η συγκεκριμένη ταινία πάντως, αξίζει και για άλλο λόγο: Σε μία σκηνή παίζει ο ίδιος ο Milligan, στο ρόλο ενός έμπορα που έχει μαγαζί με όπλα.

Να και η λίστα με κάποια μαργαριταράκια της ταινίας:

1 Κάπου στην αρχή ακόμα, το ζευγάρι αγκαλιάζεται κι όταν τελειώνουν, τα μακριά μαλλιά της κοπέλας πιάνονται καταλάθος στη μπλούζα του άντρα.

2 Οι ηθοποιοί έχουν διπλή σκιά, όπως και σε άλλες ταινίες του Milligan βέβαια.

3 Σε μία σκηνή ο άρρωστος πατέρας παθαίνει μία από τις κρίσεις του και μένει αναίσθητος, οι κόρες του όμως, αντί να του κάνουν την ένεση που επείγει, αποφασίζουν να τσακωθούν πρώτα. Έτσι τις βλέπουμε να τσακώνονται με φόντο έναν αναίσθητο πατέρα, πεσμένο στην καρέκλα του. Όταν ο καυγάς τελειώνει, η μία αποφασίζει να του κάνει την ένεση.

4 Η σαδίστρια κόρη κρατάει έναν μπαλτά με τον οποίον θα κόψει το χέρι κάποιας. Αυτό που βλέπουμε όμως, είναι απλά δύο σκηνές, όπου πρώτα καρφώνει τον μπαλτά στον τοίχο και στην επόμενη σκηνή τη βλέπουμε να κρατάει το κομμένο χέρι.

5 Αυτή είναι η μεταμόρφωση των μελών της οικογένειας σε λυκανθρώπους: Βλέπουμε έντονο καπνό και μέσα από τον καπνό ξεπροβάλλουν μαγικά τα μεταμορφωμένα άτομα, με καρναβαλίστικη εμφάνιση.

6 Η κορυφαία εμφάνιση του Milligan στο ρόλο του έμπορα: Όσο και να καμπουριάζει, να προσπαθεί να μιλάει σαν γέρος και να λέει συνέχεια ο ίδιος ότι είναι γέρος, το ξανθό χρώμα των μαλλιών του και το πρόσωπο τον προδίδουν (ήταν σαραντάρης τότε).

 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Η συγκεκριμένη ταινία ήταν η πρώτη μου εμπειρία, από το κινηματογραφικό μεγαλείο του Milligan. Με είχε τραβήξει ο τίτλος και είχα αρχίσει να το βλέπω παντελώς ανυποψίαστος, για το τι θα ακολουθούσε. Τουλάχιστον στις επόμενες ταινίες του, ήξερα τι θα αντιμετωπίσω. Όχι όπως μe τον Ulli Lommel, που ξεγελάστηκα με το συμπαθητικό Boogeyman (1980) ... :D
 
Δάκρυα χαράς με καταβάλουν, βλέποντας τις κριτικές για Andy Milligan να πληθαίνουν στο φόρουμ :)

Perlastar, σε συγχαίρω για τις (όχι και τόσο καλές) φιλμικές επιλογές σου.

Αν και θα διαφωνήσω με τα περί τίτλου, καθώς νομίζω ότι είναι πολύ πιασάρικος.
 
Thanks :cool: Δεν γίνεται να λείπει το αστέρι Milligan από την κατηγορία των ταινιών τρόμου! Βασικά συμφωνώ μαζί σου exetlaie, ότι είναι πιασάρικος ο τίτλος, κυρίως εάν κάποιος δεν ξέρει τι θα αντιμετωπίσει. Εγώ στην ουσία βρίσκω τον τίτλο εντελώς ηλίθιο, ακριβώς επειδή σκέφτομαι τα καμώματα του Milligan, αλλιώς δεν θα είχα τόσο πρόβλημα.
 
Πίσω
Μπλουζα