Γκαούρ - Ταρζάν

[DINO]

Περιοδικό από τις Εκδοτικές Επιχειρήσεις Χαρ. Δ. Παπαδημητρίου και Σία Ο.Ε.

Παρουσίαζε με μορφή κειμένου, τις περιπέτειες του Γκαούρ και του Ταρζάν στη ζούγκλα.

Για όσους δεν θυμούνται ή δεν ξέρουν, ο Γκαούρ ήταν ένας γιγαντόσωμος, μελαμψός άνδρας. Ατρόμητος και αφάνταστα δυνατός.

Γεννήθηκε στη ζούγκλα από πατέρα Έλληνα, κυνηγό θηρίων και από μητέρα Ιθαγενή.

Σε ηλικία τριών μηνών τον άρπαξε μια γοριλαινα και τον μεγάλωσε στη φωλιά της. Όταν ήταν 18 ετών, έπεσε σε μια παγίδα κυνηγών όπου τον κράτησαν αιχμάλωτο σε ένα σιδερένιο κλουβί για 2 χρόνια. Εκεί του έμαθαν να μιλάει.

Όμως δραπέτευσε και έφτασε τυχαία στην περιοχή του Ταρζάν.

Ζούσε μόνος του σε μια σπηλιά. Ο Ταρζάν πίστευε οτι ο Γκαούρ ήθελε να τον σκοτώσει για να γίνει εκείνος ο άρχοντας της ζούγκλας. Έψαχνε συνεχώς να τον βρει για να παλέψει μαζί του.

Αυτό ήταν το "στήσιμο" για τις αυτοτελείς περιπέτειες ζούγκλας, που πραγματευόταν το κάθε τεύχος...

Επίσης, στις περιπέτειές τους, συμμετείχε και ο μοναδικός πυγμαίος Ποκοπίκο!

Δυστυχώς, τα τεύχη δε γράφουν ημερομηνία, αλλά το προσδιορίζω γύρω στο 1985 - 86...

 

[billy]

Θυμάμαι πολύ καλά να τον συζητάνε έντονα όταν ήμουν μικρός, αλλά προσωπικά ποτέ δεν έτυχε να διαβάσω Γκαούρ Ταρζάν. (Dino, σχετικά με την ημερομηνία, μήπως είναι αρκετά νωρίτερα απο τα μέσα του 80; Νομίζω ήταν παλιότερο ανάγνωσμα...).

Κάποια στιγμή αρκετά χρόνια αργότερα βλέποντας τηλεόραση ένα απόγευμα, έπεσα τυχαία πάνω σε ένα ντοκυμανταίρ όπου μιλούσε ο δημιουργός του "έλληνα Ταρζάν" (Γκαούρ Ταρζάν), και σε κάποια στιγμή είπε "..πέτυχα αυτό που ήθελα: να χωριστούν οι οπαδοί του Ταρζάν στους αναγνώστες του ξένου, και στούς 'Γκαουρικούς'" (!) - ή κάπως έτσι...

Θυμάμαι ότι δεν μου άρεσε καθόλου αυτό το σχόλιο, και σκέφτηκα ότι ήταν καλύτερα που δεν διάβασα ποτέ Γκαούρ Ταρζάν !! (ελπίζω να μην στενοχώρησα πολύ τους "Γκαουρικούς" του forum με τις παραπάνω δηλώσεις !! )

 

[DINO]

Ο συγγραφέας που έγραψε τις ιστορίες, ο Νίκος Ρούτσος, έφυγε από τη ζωή το 1981, όπως διάβασα.

Οπότε έχεις δίκιο οτι το περιοδικό πρέπει να κυκλοφορούσε νωρίτερα.

Όμως θυμάμαι οτι το αγόραζα μετά το '81...

Ίσως να επανακυκλοφόρησε στα μέσα της δεκαετίας...

Πάντως από οτι κρίνω από τις απαντήσεις στο thread, δεν πρέπει να στεναχώρησες και πολλούς "Γκαουρικούς", καθώς απ'οτι φαίνεται δεν το θυμούνται πολλοί...

 

[Rygar]

ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ το θέμα συζητάγαμε κάποια στιγμή με κάτι παληκαρόπουλα χθες βράδι στην κοπή. Το διάβαζα σα μανιακός και αναφέρομαι στην περίοδο 83-85. Ο Ταρζάν είχε πρόβλημα με τον Γκαούρ, μονίμως έπεφτε σε δυσκολίες και ο Γκαούρ πάντα τον έσωζε. Ισως να το θυμάμαι και κάπως μπερδεμένα, αλλά αυτή η εντύπωση μου έρχεται στο μυαλό. Αγαπητέ Νεκτάριε το βλέπω σε αρίστη κατάσταση.

 

[exetlaios]

Σκέφτηκα τον εξής συνειρμό :

Έλληνας ταρζάν = Γκαούρ = Γκιαούρης ;;;

Μπορεί βέβαια να είναι και σύμπτωση.

 

[Rygar]

Δεν είναι σύμπτωση, είναι αυτό που είπες.

 

[DINO]

Έχει μια βάση αυτό που λέει ο Κωνσταντίνος...

Ο Ταρζάν είχε πρόβλημα με τον Γκαούρ, μονίμως έπεφτε σε δυσκολίες και ο Γκαούρ πάντα τον έσωζε

Όντως ο Γκαούρ "ξελάσπωνε" αρκετές φορές τον Ταρζάν...

Αγαπητέ Νεκτάριε το βλέπω σε αρίστη κατάσταση.

Ρε συ... Το'χεις χάσει τελείως;;; :xm:

Ποιός Νεκτάριος;;;;

 

[XENIOS_ZEUS]

ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ

[edit] Greeklish [edit]

Ο συγγραφέας που έγραψε τις ιστορίες, ο Νίκος Ρούτσος, έφυγε από τη ζωή το 1981, όπως διάβασα.Οπότε έχεις δίκιο οτι το περιοδικό πρέπει να κυκλοφορούσε νωρίτερα.

Όμως θυμάμαι οτι το αγόραζα μετά το '81...

Aγαπητέ φίλε Ντινο, αποκλείεται να αγόραζες Γκαουρ Ταρζαν μετά το 81, γιατί πριν από το 70' σταμάτησαν να τα πωλούν (είμαι γεννηθης το 57'). ίσως να το μπερδεύεις με τον Μικρό Ηρωα. Φιλικά Βασιλης από Ισπανια . Ξέρετε εάν υπάρχουν ελληνικά κόμιξ σε ηλεκτρονική μορφή, όπως ο μικρός Ηρωσ, Μικρός Σεριφης κλπ_; ;;

 

[DINO]

Καλωσόρισες φίλε Βασίλη στο Retromaniax!

Κι όμως, το αγόραζα το περιοδικό και είναι μια αγαπημένη παιδική μου ανάμνηση...

Ο Ποκοπίκο ιδιαίτερα μου έχει μείνει αξέχαστος με τις σκανταλιές του...

Ίσως να έβγαλαν στην κυκλοφορία απούλητα τεύχη της προηγούμενης περιόδου... Τι να πω...

Δεν ήμουν και τόσο φανατικός του Μικρού Ήρωα...

(Εγώ είμαι το '72 γεννηθείς)

 

[Playmolover]

Και όμως παιδιά και εγώ που γεννήθηκα το 1975 θυμάμαι να αγοράζω Γκαούρ - Ταρζάν. Ηταν καλοκαίρι, 81-82 νομίζω όχι πιο παλιά γιατί δεν θα μπορούσα να διαβάσω, στην Ζάκυνθο. Είχα αγοράσει από το περίπτερο που είναι μπροστά από την πλατεία Σολωμού (ακόμα εκεί είναι αλλά δεν έχει τίποτα παλιά, το έχω ξετινάξει) ένα τεύχος Κοκομπίλ! δεν θυμάμαι πιο αλλά είχε κίτρινο εξώφυλο, ένα sport billy και ένα Γκαούρ Ταρζάν. Πολύ μελέτη έπεσε εκείνο το βράδυ. Δεν μου έχει μείνει δε κανένα από τα τρία περιοδικά!

 

[DINO]

Και μια και το'φερε η κουβέντα, ορίστε άλλα δύο εξώφυλλα (scans):

 

[pinkman]

Aγαπητέ φίλε Ντινο, αποκλείεται να αγόραζες Γκαουρ Ταρζαν μετά το 81, γιατί πριν από το 70' σταμάτησαν να τα πωλούν (είμαι γεννηθης το 57'). ίσως να το μπερδεύεις με τον Μικρό Ηρωα. Φιλικά Βασιλης από Ισπανια . Ξέρετε εάν υπάρχουν ελληνικά κόμιξ σε ηλεκτρονική μορφή, όπως ο μικρός Ηρωσ, Μικρός Σεριφης κλπ_; ;;

το επαιρνα κι εγω ...μετα το 81' standard...θυμαμαι ομως τον πατερα μου να μου λεει οτι εβγαινε και παλιοτερα...

 

[Aardvark]

ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΑ ΤΕΥΧΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΩΝ 120 ΧΡΟΝΩΝ

Kυκλοφορουν ηδη απο την Αγκυρα για οποιον ενδιαφερεται ανατυπωσεις του περιοδικου.

Εκτος απο Γκαουρ και Καραγκιοζης!


[h=2][/h]


[edit] dead link [edit]

 

[anapodos100]

Με την ευκαιρια της συζητησης για τον ΓΚΑΟΥΡ-ΤΑΡΖΑΝ,εχω να πω τα εξης:Τελειωσα το γυμνασιο[το παλιο],το 1970,ειμαι γεννημενος το 1951.Στην πενταετια 65-69 διαβαζα μετα μανιας το περιοδικο με εναν φιλο μου.Λεγαμε ποτε θα περασουν οι μερες ωστε να κυκλοφορησει το επομενο τευχος.Δεν θυμαμαι μονο αν ηταν βδομαδιατικη η κυκλοφορια του ή μηνιατικη.Αυτα προς ενημερωση σας & προς τους φιλους που αγαπησαν αυτο το ωραιο περιοδικο.

 

[Mandrake]

Το "Γκαούρ-Ταρζάν" κυκλοφόρησε σε 4 περιόδους όπου η 4η ξεκίνησε το '81. Οπότε καλώς θυμάται ο φίλος παραπάνω ότι το έπαιρνε το '81-'82!

 

[DINO]

Και για του λόγου το αληθές, ιδού και η διαφήμιση από την προτελευταία σελίδα του πρώτου τεύχους της "Μάχης Των Πλανητών":

Κυκλοφόρησε ειδικά για εμάς, τη νέα γενιά!!! (τότε)

 

[Viking]

Είμαι γεννημένος το '79 και έτσι δεν θυμάμαι να το είδα ποτέ να πωλείται. Είχα την τύχη όμως να έχει αρκετά τεύχη ο πατέρας μου στη βιβλιοθήκη του. Και τα ξεφύλλιζα χαζεύοντας τις εικόνες (ειδικά τα εξώφυλλα υπόσχονταν πολύ δράση) πολύ πριν μάθω να διαβάζω.

Μου εξιστορούσε (ο πατέρας) πως πιτσιρικάδες ήταν χωρισμένοι σε Γκαουρικούς και Ταρζανικούς. Οι πρώτοι έλεγαν τους δέυτερους προδότες (αφου δεν υποστίριζαν το πατριωτάκι μας), για να πάρουν την απάντηση "Ο Γκαουρ δεν υπάρχει, αν υπάρχει γιατί δεν έχει παίξει σε ταινία;;"!!! :brick:

Από όσο θυμάμαι ο Γκαούρ ήταν πιο μεγαλόσωμος από τον Ταρζάν.

 

[johnjanos]

Είχα πάρει το τεύχος με τον Γκαούρ που κοιτάζει τον Ταρζάν και την μελαμψή γκόμενα ξαπλωμένη ανάμεσά τους. Δεν θυμάμαι την ιστορία, θυμάμαι όμως πως το είχα πάρει γύρω στο '84! Μεγάλη εντύπωση μου έκανε μία ιδαίτερη μυρωδιά που είχε το χαρτί, κάθε φορά που το έπιανα στα χέρια μου του έριχνα και από δυο τρία σνιφαρίσματα.

 

[elephadas]

Δεν ήξερα ότι επανακυκλοφόρησε τη δεκαετία του 1980. Αλλά δεν με παραξενεύει, αφού τότε επανακυκλοφόρησε και ο Μικρός Ήρως. Εκείνοι που διαβάζανε το Γκαούρ-Ταρζάν πιτσιρικάδες (όπως εγώ, γεννημένος το 1957) είχαν φτάσει σε ηλικία που θα ξαναγόραζαν αυτά τα περιοδικά για να θυμηθούν τα παιδικά τους χρόνια

Μου κάνει εντύπωση που κανείς δεν ανέφερε τη σύντροφο του Ποκοπίκου, τη Χουχού ("Με συγχωρείτε κι όλας"). Κοντοπάχουλη και "αστεία" όπως και ο Ποκοπίκο. Φυσικά και αυτή όπως και ο Ποκοπίκο ήταν ζωγραφισμένοι σύμφωνα με τα χειρότερα στερεότυπα μαύρων / καννίβαλων και η εικόνα τους θα χαρακτηριζόταν σήμερα απόλυτα ρατσιστική, αλλά ανταποκρίνονταν στην ιδέα που επικρατούσε γενικά για την Αφρική τότε. Βλέπε και κωμωδίες ελληνικού κινηματογράφου της εποχής που αναφέρονταν σε Αφρική.

Διάβαζα Γκαούρ - Ταρζάν όποτε έπεφτε στα χέρια μου (η αγορά τέτοιων περιοδικών δεν εγκρινόταν από το μητρικό Υπουργείο Οικονομικών, αλλά τα δανειζόμουν από συμμαθητές). Ήμουν βεβαίως Γκαουρικός. Άλλωστε από Ταρζάν λίγα ήξερα, από το Γκ-Τ σχημάτισα ιδέα (αρνητική) για τον Ταρζάν και μου έκανε εντύπωση όταν αργότερα διάβαζα κόμικς όπου ο Ταρζάν ήταν ο ήρωας. Ήταν την περίοδο γύρω στα 1965 και λίγο μετά ίσως, αλλά τα βιβλιαράκια τα ίδια μπορεί να ήταν πολύ παλιότερα, δεν τα πετούσαμε αλλά τα μαζεύαμε.

Αλλά ακόμη πιο πολύ μου άρεσε ο Υπεράνθρωπος, που δημοσιευόταν στις τελευταίες σελίδες του Γκαούρ - Ταρζάν (πολύ αργότερα, όταν ο Μικρός Ήρως έγινε κανονικό κόμικ για ένα φεγγάρι, είδα ιστορίες του Υπερανθρώπου κι εκεί, αλλά την εποχή που διάβαζα ήταν στο Γκ-Τ). Οι ιστορίες εκτυλίσσονταν στην Αμερική, και ο Υπεράνθρωπος (αντίγραφο του Σούπερμαν από υπερδυνάμεις) ήταν Αμερικανός, παντρεμένος με μια κανονική γυναίκα (Έλσα), αλλά τα παιδιά τους (ο Κεραυνός και η Αστραπή - απλή συνωνυμία με τα άλογα του Τζιμ Άνταμς και της Ντιάνας ) ήταν κι αυτά υπερανθρωπάκια. Υπήρχε και ο Έλληνας της ιστορίας (όχι που θα έλειπε!) που ουσιαστικά ήταν και ο κεντρικός ήρωας. Τον έλεγαν - τι πρωτότυπο - Γκρέκο και δεν είχε μεν υπερδυνάμεις ήταν όμως επιστημονική ιδιοφυΐα και ανακάλυπτε όλο και καινούρια πράγματα που τελικά τον έκαναν κι αυτόν να μπορεί να πετάει και να κάνει κι όλα όσα μπορούσαν από γεννησημιού τους να κάνουν οι άλλοι. Ήταν βεβαίως και γκόμενος (ωραίος σαν Έλλην) και ερωτευμένος με την Αστραπή (και τούμπαλιν). Μια ιστορία μόνο θυμάμαι που πολεμούσαν κάτι γίγαντες φτιαγμένους από πέτρα και όπως πολύ συχνά γινόταν τελικά τους ξελάσπωσε ο Γκρέκο με μια καινούργια του ανακάλυψη. Επίσης θυμάμαι ότι για να ντυθούν με την υπερστολή τους ο Υπερά και το σόι του βγάζανε τα ρούχα τους και τα φορούσαν ανάποδα. Υποθέτω θα το κάνανε με υπερταχύτητα διότι φαντάζεστε σεβασμό που θα είχε ο κόσμος για τους υπερήρωες αν τους έβλεπαν ξεβράκωτους κάθε τόσο...

Πω πω έχω να διαβάσω ιστορία με τον Υπεράνθρωπο καμιά 45αριά χρόνια. Θα τη διασκέδαζα τώρα. Όχι βέβαια με τον τρόπο που τις διασκεδαζα τότε.

Αλλά τα προτιμούσα από τον Γκαούρ διότι και πιο εύκολο και προτιμότερο ήταν να ταυτιστώ με έναν Έλληνα υπερήρωα που μάλιστα είχε επίκτητες υπερδυνάμεις λόγω επιστημονικών γνώσεων παρά με έναν πρωτόγονο που ζούσε στη ζούγκλα με θηρία, φίδια και τέτοια. Εδώ φοβόμουνα αράχνες και κατσαρίδες - καλά, αυτές ακόμη τις φοβάμαι - όχι να τα βάλω με λιοντάρια!

 

[Δημήτρης Σκορπιός]

Να προσθέσω κι εγω ενα τεύχος το οποίο ειναι του 1981!