Είμαι Εθνική Ελλάδος

[exetlaios]

Κατά τη δεκαετία του 80’ θυμάμαι ότι ένας κλασσικός τρόπος για να «σπάσει ο πάγος» γνωρίζοντας νέα παιδιά, ήταν η ερώτηση «τι ομάδα είσαι». Αναλόγως της απάντησης, ακολουθούσαν είτε νεύματα συγκατάθεσης, είτε πειράγματα.

Υπήρχαν όμως και κάποια παιδιά, που πεισματικά αρνούνταν να τοποθετηθούν, απαντώντας «είμαι Εθνική Ελλάδος». Στην απάντηση «Ναι, αλλά πες μας ποια ομάδα προτιμάς, από το πρωτάθλημα», αρνούνταν πεισματικά να απαντήσουν συγκεκριμένα, και ως επιτήδειος ουδέτερος, εμμέναν στην απάντησή τους.


Θέτω λοιπόν το ερώτημα :

• Είχατε γίνει και εσείς ποτέ μάρτυρες μιας τέτοιας πρακτικής ;
• Ποια ήταν η ψυχοσύνθεση του παιδιού που απαντούσε έτσι ;
• Θεωρείτε ότι εμφορείτο από αγνά αλτρουιστικά φιλαθλητικά συναισθήματα, ή επιδείκνυε έτσι, τεχνιέντως, έναν πρώιμο ελιτισμό ;

 

[RockaRolla]

μπα, τα πράγματα ίσως να ήταν πιο απλά:
είτε φοβόταν να πεί ποιά ομάδα υποστήριζε (από όσο θυμάμαι οι κυριότεροι λόγοι bulling στις εποχές εκείνες ήταν: πάχος-γυαλιά-σιδεράκια-ομάδα).
είτε όντως δεν ασχολούταν με τα αθλήματα και για να μην φανεί εντελώς άσχετος, πέταγε ένα "Εθνική Ελλάδος"....

Εξαίρεση είχαμε / έχουμε όταν η Εθνική Ελλάδος μας κάνει πραγματικά υπερήφανους, οπότε για μερικές μέρες ΟΛΟΙ είμαστε (ή πρέπει να είμαστε) Εθνική Ελλάδος.....

 

[Aardvark]

Aυτο το απο κατω, καλυφθηκα.

είτε φοβόταν να πεί ποιά ομάδα υποστήριζε (από όσο θυμάμαι οι κυριότεροι λόγοι bulling στις εποχές εκείνες ήταν: πάχος-γυαλιά-σιδεράκια-ομάδα).
είτε όντως δεν ασχολούταν με τα αθλήματα και για να μην φανεί εντελώς άσχετος, πέταγε ένα "Εθνική Ελλάδος"....

 

[Imgema]

Το έλεγα κ εγώ αυτό όταν με ρωτάγανε μερικές φορές. Είχα παρατηρήσει ότι για κάποιον που δεν ασχολείται με την μπάλα (όπως εγώ) ήταν από τις απαντήσεις που ξεμπέρδευες πιο εύκολα.

Όταν με ρωτάγανε οι της ηλικίας μου, αν έλεγα "δεν ασχολούμαι" πολλές φορές δεν ακουγόταν και δεν με άφηναν ήσυχο. Έπρεπε να πω ντε και καλά μια ομάδα δεν γινόταν αλλιώς. Αλλά αν έλεγες την λάθος ομάδα μπορεί να ακολουθούσε επιπλέον πρήξιμο, η ακόμα και βρισιές, χλευασμός κλπ. Και γενικότερα θυμάμαι μου την έδιναν στα νεύρα οι θερμόαιμοι φίλαθλοι στο σχολείο και δεν είχα όρεξη. Οπότε αυτήν την απάντηση μάλλον την θεωρούσαν αρκετά απαξιωτική ώστε να μην ασχοληθούν άλλο μαζί μου.

Όταν με ρωτάγανε οι ενήλικοι συγγενείς, φίλοι των γονιών μου κλπ, ήταν απλά η "διπλωματική" απάντηση γιατί στο παιδικό μου μυαλό δεν ήθελα να με θεωρούν ξενέρωτο που είμαι αγόρι και δεν τον νοιάζει η μπάλα, ούτε να τους απογοητεύσω γιατί δεν υποστηρίζω την ίδια ομάδα με αυτούς.

 

[ntsmrtz]

• Θεωρείτε ότι εμφορείτο από αγνά αλτρουιστικά φιλαθλητικά συναισθήματα, ή επιδείκνυε έτσι, τεχνιέντως, έναν πρώιμο ελιτισμό ;

Από τα γραφόμενά σου, πιστεύω ακράδαντα, ότι δήλωνες Εθνική Ελλάδος

 

[exetlaios]

Από τα γραφόμενά σου, πιστεύω ακράδαντα, ότι δήλωνες Εθνική Ελλάδος

Δεν ειχα και δεν εχω ιδεα απο ποδόσφαιρο!

 

[Omenforever]

• Είχατε γίνει και εσείς ποτέ μάρτυρες μιας τέτοιας πρακτικής ;
• Ποια ήταν η ψυχοσύνθεση του παιδιού που απαντούσε έτσι ;
• Θεωρείτε ότι εμφορείτο από αγνά αλτρουιστικά φιλαθλητικά συναισθήματα, ή επιδείκνυε έτσι, τεχνιέντως, έναν πρώιμο ελιτισμό ;

1) Ναι
2) Δείτε παρακάτω
3) Όχι και όχι

Μάθετε τώρα και τον πραγματικό λόγο που αυτά τα τέκνα απέκρυπταν (και) τις οπαδικές τους προτιμήσεις: Τω καιρώ εκείνω ήταν συνηθισμένο οι οικογένειες να αποκρύπτουν την κομματική τους προτίμηση εξαιτίας του φόβου δυσμενών εξελίξεων στην εργασία και, εν γένει, κοινωνικών κακουχιών. Έλεγε ας πούμε ο Μπαμπάς "Ο Διευθυντής μου είναι ΣΚΛΗΡΟΣ Πασόκος της κλαδικής, αλλοίμονό μου αν μάθει ότι στηρίζω Δρακουμέλ. Τσιμουδιά λοιπόν για το τί ψηφίζουμε παιδιά μου, γιατί ο μπαμπάς κινδυνεύει να τού σκάσει μετάθεση στην άνω Ξηροκαμπίτσα!"

Ε, και τα τέκνα αυτά θεώρησαν ότι οι προαναφερθείσες κυρώσεις επεκτείνονται και σε άλλους «οπαδικούς» τομείς, όπως τα ποδοσφαιρικά, κι έτσι για τον φόβο των Ιουδαίων υιοθέτησαν ομερτά και σε αυτά. Σου λέει το τέκνο "Ας μην πω ανοιχτά ότι είμαι Βάζελος γιατί ο Τάκης που είναι γιος του Διευθυντή του μπαμπά μου είναι Γαύρος και μπορεί να το μεταφέρει αυτό στον πατέρα του και να την βάψει ο μπαμπάς μου!".

Τώρα ξέρετε.

 

[exetlaios]

1) Ναι
2) Δείτε παρακάτω
3) Όχι και όχι

Μάθετε τώρα και τον πραγματικό λόγο που αυτά τα τέκνα απέκρυπταν (και) τις οπαδικές τους προτιμήσεις: Τω καιρώ εκείνω ήταν συνηθισμένο οι οικογένειες να αποκρύπτουν την κομματική τους προτίμηση εξαιτίας του φόβου δυσμενών εξελίξεων στην εργασία και, εν γένει, κοινωνικών κακουχιών. Έλεγε ας πούμε ο Μπαμπάς "Ο Διευθυντής μου είναι ΣΚΛΗΡΟΣ Πασόκος της κλαδικής, αλλοίμονό μου αν μάθει ότι στηρίζω Δρακουμέλ. Τσιμουδιά λοιπόν για το τί ψηφίζουμε παιδιά μου, γιατί ο μπαμπάς κινδυνεύει να τού σκάσει μετάθεση στην άνω Ξηροκαμπίτσα!"

Ε, και τα τέκνα αυτά θεώρησαν ότι οι προαναφερθείσες κυρώσεις επεκτείνονται και σε άλλους «οπαδικούς» τομείς, όπως τα ποδοσφαιρικά, κι έτσι για τον φόβο των Ιουδαίων υιοθέτησαν ομερτά και σε αυτά. Σου λέει το τέκνο "Ας μην πω ανοιχτά ότι είμαι Βάζελος γιατί ο Τάκης που είναι γιος του Διευθυντή του μπαμπά μου είναι Γαύρος και μπορεί να το μεταφέρει αυτό στον πατέρα του και να την βάψει ο μπαμπάς μου!".

Τώρα ξέρετε.

Εμπεθρη και εμπεριστατωμενη απάντηση και ως προς το κοινωνιολογοκο σκελος, αλλα και ως προς τη χρηση δοτικής.