SEBASTIAN
RetroActive
- Joined
- 7 Οκτ 2022
- Μηνύματα
- 432
- Αντιδράσεις
- 1.130
Σενάριο: Νίκος Φώσκολος
Σκηνοθεσία: Νίκος Φώσκολος
Παραγωγή: Φίνος Φιλμ
Πρωταγωνιστούν : Κώστας Καζάκος , Μαίρη Χρονοπούλου , Κώστας Καρράς ,Νίκος Γαλανός, Νόρα Βαλσάμη , Σπύρος Καλογήρου, Γιάννης Αργύρης , Ζώρας Τσάπελης, Φοίβος Ταξιάρχης , Λιάκος Χριστογιαννόπουλος , Χρήστος Δακτυλίδης , Νίκος Δενδρινός , Γιώργος Μπέλλος , Νίκος Γαροφάλλου , Νάσος Κεδράκας , Άννυ Πασπάτη , Θόδωρος Ντόβας.
Υπόθεση: Η ιστορία διαδραματίζεται μετά από έναν εμπρησμό ενός εργοστασίου. Η κόρη του βιομήχανου, η Τώνια, επιρρίπτει τις ευθύνες για τον θάνατο του πατέρα της και τεσσάρων εργαζομένων σε αυτό, σε έναν ψυχικά διαταραγμένο βετεράνο του πολέμου της Κορέας, τον Αλέξη, με τον οποίο στο παρελθόν υπήρξε αρραβωνιασμένη. Στο δικαστήριο, αναλαμβάνει την πολιτική αγωγή και προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποδείξει την ενοχή του και να καταδικαστεί για το έγκλημα που θεωρεί ότι έκανε και ταυτόχρονα να πάρει την εκδίκηση της γιατί την είχε εγκαταλείψει στο παρελθόν. Στην συνέχεια όμως αποδεικνύεται πως ο υπεύθυνος για τον εμπρησμό ήταν ο αδερφός της ο οποίος έβαλε να κάψουν το εργοστάσιο , επειδή δεν πήγαινε καλά, και με αυτόν τον τρόπο θα καρπώνονταν την αποζημίωση της ασφάλειας. Ο κατηγορούμενος καταλήγει σε ψυχιατρική κλινική και η ίδια μετανιωμένη προσπαθεί να του συμπαρασταθεί αλλά είναι πια αργά γιατί η ψυχική και σωματική του υγεία άντρα έχουν υποστεί ανήκεστο βλάβη.
Σχόλια: Ενδιαφέρουσα δραματική ταινία με αξιοπρόσεκτη δικαστική πλοκή και έντονες ανατροπές, κατορθώνει να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή μέχρι το τέλος του φιλμ. Πολύ καλοί στους πρωταγωνιστικούς ρόλους η Χρονοπούλου σαν δικηγόρος πολιτικής αγωγής αλλά και σαν απογοητευμένη προσωπικά στην ζωή της συναισθηματικά, ήταν πολύ πειστική στον ρόλο της. όπως επίσης και ο Καζάκος σε έναν δύσκολο ρόλο που απαιτούσε πολλές διαφορετικές εκφράσεις και χαρακτήρες του πολεμιστή, του συντρόφου, του κατηγορούμενου και κυρίως του ψυχικά διαταραγμένου πιστεύω πως τα κατάφερε περίφημα. Αλλά αυτός που έκλεψε κυριολεκτικά την παράσταση ήταν ο Καρράς που στον ρόλο του συνηγόρου υπεράσπισης του Καζάκου κυριολεκτικά κέντησε και χωρίς υπερβολή ήταν από τους κορυφαίους ρόλους της καριέρας του. Ο Γαλανός σε μια από τις πρώτες του κινηματογραφικές εμφανίσεις έδωσε τα πρώτα δείγματα του υποκριτικού του ταλέντου. Από τους υπόλοιοπους θα σταθώ στον πολύ καλό Ζώρα Τσάπελη ηθοποιό με αρχοντικό στυλ. φινετσάτο παράστημα και καταλυτικό εκτόπισμα που με λίγα λεπτά συμμετοχής έγραφε στον φακό και άφησε το στίγμα του. Γενικά είναι ένα ενδιαφέρον φιλμ που παρά τα πομπώδη και υπερβολικά στοιχεία που υπερτόνιζε ο Φώσκολος (ποιος άλλος) βλέπεται με ενδιαφέρον γιατί έχει αγωνία, ανατροπές και σασπένς.
Επικές στιγμές του φιλμ:
1) Οι σκηνές από τον πόλεμο της Κορέας που μέσα στην παραφροσύνη και στον παραλογισμό του πολέμου, σαλτάρισε ο Καζάκος και αντί να πυροβολεί τον εχθρό έστρεφε το πολυβόλο του προς τον ουρανό σημαδεύοντας σμήνος πουλιών που νόμιζε μέσα στην ζάλη του κατηφόριζαν με κατεύθυνση τον ίδιο με σκοπό να τον κατασπαράξουν.
2) Οι αγορεύσεις του Καρρά και ο τρόπος που ρωτούσε τους μάρτυρες κατά την διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας ήταν κυριολεκτκά εντυπωσιακές, θύμιζαν λίγο από Κούρκουλο σε προηγούμενες ταινίες του Φώσκολου σε βαθμό να έχει αποκτήσει μετά από αυτήν την ταινία ισχυρό ανταγωνιστή στις δικαστικές αίθουσες!
3) Η στιγμή της απολογίας του Καζάκου διανθισμένη από ακροβασίες στο έδρανο του κατηγορουμένου πηδώντας το σαν δρομέας των 3000 μέτρων στηπλ! απολογείται ενθυμούμενος τον πόλεμο στην Κορέα στεκόμενος και πάλι στα πουλιά (πάλι αυτά?) που πήγαιναν να του φάνε τα σωθικά (πάρτε αυτά τα πουλιά από πάνω μου!!!) υπερτόνιζε φωνασκώντας στο δικαστήριο. Πιστευω σαν πρωταγωνιστής του μετρ της υπερβολής Φώσκολου στην σκηνή αυτην των ακροβατικών και των....αρπακτικών πουλιών τα πήγε περίφημα.
4) Οι τελευταίες σκηνές του φιλμ διεκδικούν χωρίς αμφιβολία όσκαρ υπερβολής και παραποίησης της λογικής, της πραγματικότητας και του ρεαλισμού ταυτόχρονα. Ο Καζάκος το σκάει από την ψυχιατρική κλινική (προφανώς από το Χαιδάρι κρίνοντας από το μετέπειτα δρομολόγιο) διασχίζει όλη την Ιερά Οδό καταδιώκεται από νοσοκόμους, γιατρούς την ίδια την Χρονοπούλου και όλοι αυτοί με τα πόδια σε απόσταση αρκετών χιλιομέτρων, (τι μαραθώνιος και Κούρος στο Σπάρταθλο, ψιλοπράγματα!!!) φτάνει στο συμμαχικό νεκροταφείο και στο τέλος χτυπιέται σοβαρά από διερχόμενο αμάξι, χάνει τις αισθήσεις του αλλά σε μια αναλαμπή εκμυστηρεύεται στην Χρονοπούλου για ποιο λόγο την παράτησε πριν από χρόνια!!! Έλεος ρε Φώσκολε. Ξεπέρασες κάθε προηγούμενο.
Σκηνοθεσία: Νίκος Φώσκολος
Παραγωγή: Φίνος Φιλμ
Πρωταγωνιστούν : Κώστας Καζάκος , Μαίρη Χρονοπούλου , Κώστας Καρράς ,Νίκος Γαλανός, Νόρα Βαλσάμη , Σπύρος Καλογήρου, Γιάννης Αργύρης , Ζώρας Τσάπελης, Φοίβος Ταξιάρχης , Λιάκος Χριστογιαννόπουλος , Χρήστος Δακτυλίδης , Νίκος Δενδρινός , Γιώργος Μπέλλος , Νίκος Γαροφάλλου , Νάσος Κεδράκας , Άννυ Πασπάτη , Θόδωρος Ντόβας.
Υπόθεση: Η ιστορία διαδραματίζεται μετά από έναν εμπρησμό ενός εργοστασίου. Η κόρη του βιομήχανου, η Τώνια, επιρρίπτει τις ευθύνες για τον θάνατο του πατέρα της και τεσσάρων εργαζομένων σε αυτό, σε έναν ψυχικά διαταραγμένο βετεράνο του πολέμου της Κορέας, τον Αλέξη, με τον οποίο στο παρελθόν υπήρξε αρραβωνιασμένη. Στο δικαστήριο, αναλαμβάνει την πολιτική αγωγή και προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποδείξει την ενοχή του και να καταδικαστεί για το έγκλημα που θεωρεί ότι έκανε και ταυτόχρονα να πάρει την εκδίκηση της γιατί την είχε εγκαταλείψει στο παρελθόν. Στην συνέχεια όμως αποδεικνύεται πως ο υπεύθυνος για τον εμπρησμό ήταν ο αδερφός της ο οποίος έβαλε να κάψουν το εργοστάσιο , επειδή δεν πήγαινε καλά, και με αυτόν τον τρόπο θα καρπώνονταν την αποζημίωση της ασφάλειας. Ο κατηγορούμενος καταλήγει σε ψυχιατρική κλινική και η ίδια μετανιωμένη προσπαθεί να του συμπαρασταθεί αλλά είναι πια αργά γιατί η ψυχική και σωματική του υγεία άντρα έχουν υποστεί ανήκεστο βλάβη.
Σχόλια: Ενδιαφέρουσα δραματική ταινία με αξιοπρόσεκτη δικαστική πλοκή και έντονες ανατροπές, κατορθώνει να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή μέχρι το τέλος του φιλμ. Πολύ καλοί στους πρωταγωνιστικούς ρόλους η Χρονοπούλου σαν δικηγόρος πολιτικής αγωγής αλλά και σαν απογοητευμένη προσωπικά στην ζωή της συναισθηματικά, ήταν πολύ πειστική στον ρόλο της. όπως επίσης και ο Καζάκος σε έναν δύσκολο ρόλο που απαιτούσε πολλές διαφορετικές εκφράσεις και χαρακτήρες του πολεμιστή, του συντρόφου, του κατηγορούμενου και κυρίως του ψυχικά διαταραγμένου πιστεύω πως τα κατάφερε περίφημα. Αλλά αυτός που έκλεψε κυριολεκτικά την παράσταση ήταν ο Καρράς που στον ρόλο του συνηγόρου υπεράσπισης του Καζάκου κυριολεκτικά κέντησε και χωρίς υπερβολή ήταν από τους κορυφαίους ρόλους της καριέρας του. Ο Γαλανός σε μια από τις πρώτες του κινηματογραφικές εμφανίσεις έδωσε τα πρώτα δείγματα του υποκριτικού του ταλέντου. Από τους υπόλοιοπους θα σταθώ στον πολύ καλό Ζώρα Τσάπελη ηθοποιό με αρχοντικό στυλ. φινετσάτο παράστημα και καταλυτικό εκτόπισμα που με λίγα λεπτά συμμετοχής έγραφε στον φακό και άφησε το στίγμα του. Γενικά είναι ένα ενδιαφέρον φιλμ που παρά τα πομπώδη και υπερβολικά στοιχεία που υπερτόνιζε ο Φώσκολος (ποιος άλλος) βλέπεται με ενδιαφέρον γιατί έχει αγωνία, ανατροπές και σασπένς.
Επικές στιγμές του φιλμ:
1) Οι σκηνές από τον πόλεμο της Κορέας που μέσα στην παραφροσύνη και στον παραλογισμό του πολέμου, σαλτάρισε ο Καζάκος και αντί να πυροβολεί τον εχθρό έστρεφε το πολυβόλο του προς τον ουρανό σημαδεύοντας σμήνος πουλιών που νόμιζε μέσα στην ζάλη του κατηφόριζαν με κατεύθυνση τον ίδιο με σκοπό να τον κατασπαράξουν.
2) Οι αγορεύσεις του Καρρά και ο τρόπος που ρωτούσε τους μάρτυρες κατά την διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας ήταν κυριολεκτκά εντυπωσιακές, θύμιζαν λίγο από Κούρκουλο σε προηγούμενες ταινίες του Φώσκολου σε βαθμό να έχει αποκτήσει μετά από αυτήν την ταινία ισχυρό ανταγωνιστή στις δικαστικές αίθουσες!
3) Η στιγμή της απολογίας του Καζάκου διανθισμένη από ακροβασίες στο έδρανο του κατηγορουμένου πηδώντας το σαν δρομέας των 3000 μέτρων στηπλ! απολογείται ενθυμούμενος τον πόλεμο στην Κορέα στεκόμενος και πάλι στα πουλιά (πάλι αυτά?) που πήγαιναν να του φάνε τα σωθικά (πάρτε αυτά τα πουλιά από πάνω μου!!!) υπερτόνιζε φωνασκώντας στο δικαστήριο. Πιστευω σαν πρωταγωνιστής του μετρ της υπερβολής Φώσκολου στην σκηνή αυτην των ακροβατικών και των....αρπακτικών πουλιών τα πήγε περίφημα.
4) Οι τελευταίες σκηνές του φιλμ διεκδικούν χωρίς αμφιβολία όσκαρ υπερβολής και παραποίησης της λογικής, της πραγματικότητας και του ρεαλισμού ταυτόχρονα. Ο Καζάκος το σκάει από την ψυχιατρική κλινική (προφανώς από το Χαιδάρι κρίνοντας από το μετέπειτα δρομολόγιο) διασχίζει όλη την Ιερά Οδό καταδιώκεται από νοσοκόμους, γιατρούς την ίδια την Χρονοπούλου και όλοι αυτοί με τα πόδια σε απόσταση αρκετών χιλιομέτρων, (τι μαραθώνιος και Κούρος στο Σπάρταθλο, ψιλοπράγματα!!!) φτάνει στο συμμαχικό νεκροταφείο και στο τέλος χτυπιέται σοβαρά από διερχόμενο αμάξι, χάνει τις αισθήσεις του αλλά σε μια αναλαμπή εκμυστηρεύεται στην Χρονοπούλου για ποιο λόγο την παράτησε πριν από χρόνια!!! Έλεος ρε Φώσκολε. Ξεπέρασες κάθε προηγούμενο.