telonio
Immense Cult RetroFigure
- Joined
- 19 Ιουλ 2006
- Μηνύματα
- 4.729
- Αντιδράσεις
- 2.874
Μια που έβαλα επιτέλους μια indivision flickerfixer-scandoubler στην Αmiga 600 μου, ήθελα να αγοράσω και έναν ενισχυτή ήχου για να βγάζει τον υπέροχο ήχο μέσα από σοβαρά ηχεία. Αρχικά σκεφτόμουν να αγοράσω κάποιον φτηνό μικρό κινέζικο με 10 ευρώ από ebay. Τελικά πήγα στην απέναντι όχθη και αγόρασα φτηνά τον παρακάτω ενισχυτή. Έναν Yamaha RX-300 Natural Sound που φαντάζομαι είναι κάπου αρχές του 1990 αν όχι τέλος του 1980. Αν και ο πωλητής στο ebay είχε φωτογραφία πως ο ενισχυτής τουλάχιστο άναβε και υποστήριζε πως λειτουργεί, μετά από μερικές ημέρες τον παρέλαβα και τον σύνδεσα στο ρεύμα, προς απογοήτευσή μου δεν άναβε καν.
Τουλάχιστο είναι σε άριστη κατάσταση παρά τα χρόνια του, με αρκετά καλαίσθητη πρόσοψη έτσι δεν είναι;
Έτσι λοιπόν άνοιξα το μεταλλικό καπάκι του και φύσηξα την σκόνη που είχε με το blower. Γενικά πάντως δεν είχε και τρομερή σκόνη όπως σε άλλα μηχανήματα που έχω δει. Εκ πρώτης όψης δεν φένεται με το μάτι κάπου να υπάρχει πρόβλημα.
Όμως ένα συνηθισμένο πρόβλημα που είχαν τουλάχιστο οι ενισχυτές Yamaha της τότε εποχής, ήταν πως το μέταλλο παθητικής ψύξης στο οποίο έκανε επαφή το τρανζίστορ που είναι το βέλος, είχε για στήριξη μόνο μια βίδα επάνω σε ένα λεπτό μέταλλο που ακουμπούσε το τρανζίστορ. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, μετά από χρόνια και τραντάγματα μεταφοράς να σπάσουν οι κολλήσεις του τρανζίστορ λόγο του βάρους του μετάλλου ψήξης. Με το που κονούσα το μεγάλο μέταλλο έβλεπα το τρανζίστορ να σηκώνεται ελαφρά. Πράγμα που σήμαινε πως οι κολλήσεις του είχαν ξεκολλήσει.
Έτσι λοιπόν αφαίρεσα την πλακέτα. Ας δούμε τα pins του τρανζίστορ από κοντά.
Από ότι φένεται, κάποιος είχε περάσει με κολλητήρι τα συγκεκριμένα pins και είχε αφήσει και το flux επάνω.
Αφαίρεσα την κόλληση που είχαν, αλλά τα pads ήταν πολύ λεπτά και έξυσα περιμετρικά τους την πράσινη επίφανεια για να πιάσει καλά η κόλληση.
Εδώ είναι και το τρανζίστορ με το μέταλλο που μεταφέρει την θερμότητά του προς την μεγάλη ψύκτρα.
Και εδώ έχω ήδη ξύσει την πλακέτα και έχω βάλει φρέσκο flux.
Παραδέχομαι πως οι κολλήσεις δεν είναι όμορφες, αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση ήταν απαραίτητο να είναι έτσι για να πιάνουν γερά. Γιατί όπως ανέφερα και παραπάνω, αυτό έιναι το μόνο σημείο το οποίο στηρίζεται η μεγάλη μεταλλική ψύκτρα.
Και το τρανζίστορ στη θέση του με χαμηλωμένο το μέταλλο όσο χρειάζεται για να κάνει καλύτερη επαφή μαζί του, για καλύτερη ψύξη (το τρανζίστορ ζεσταίνεται υπερβολικά).
Για να δούμε, λειτουργεί τώρα ο ενισχυτής;
Δεν ήταν καμιά δύσκολη επισκευή να πω την αλήθεα και σίγουρα η Yamaha τότε θα μπορούσε να είχε βάλει δυο brackets στην μεταλλική ψύκτρα για να την συγκρατεί καλύτερα.
Made in Japan, όχι όπως Made in China σήμερα.
Τουλάχιστο είναι σε άριστη κατάσταση παρά τα χρόνια του, με αρκετά καλαίσθητη πρόσοψη έτσι δεν είναι;
Έτσι λοιπόν άνοιξα το μεταλλικό καπάκι του και φύσηξα την σκόνη που είχε με το blower. Γενικά πάντως δεν είχε και τρομερή σκόνη όπως σε άλλα μηχανήματα που έχω δει. Εκ πρώτης όψης δεν φένεται με το μάτι κάπου να υπάρχει πρόβλημα.
Όμως ένα συνηθισμένο πρόβλημα που είχαν τουλάχιστο οι ενισχυτές Yamaha της τότε εποχής, ήταν πως το μέταλλο παθητικής ψύξης στο οποίο έκανε επαφή το τρανζίστορ που είναι το βέλος, είχε για στήριξη μόνο μια βίδα επάνω σε ένα λεπτό μέταλλο που ακουμπούσε το τρανζίστορ. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, μετά από χρόνια και τραντάγματα μεταφοράς να σπάσουν οι κολλήσεις του τρανζίστορ λόγο του βάρους του μετάλλου ψήξης. Με το που κονούσα το μεγάλο μέταλλο έβλεπα το τρανζίστορ να σηκώνεται ελαφρά. Πράγμα που σήμαινε πως οι κολλήσεις του είχαν ξεκολλήσει.
Έτσι λοιπόν αφαίρεσα την πλακέτα. Ας δούμε τα pins του τρανζίστορ από κοντά.
Από ότι φένεται, κάποιος είχε περάσει με κολλητήρι τα συγκεκριμένα pins και είχε αφήσει και το flux επάνω.
Αφαίρεσα την κόλληση που είχαν, αλλά τα pads ήταν πολύ λεπτά και έξυσα περιμετρικά τους την πράσινη επίφανεια για να πιάσει καλά η κόλληση.
Εδώ είναι και το τρανζίστορ με το μέταλλο που μεταφέρει την θερμότητά του προς την μεγάλη ψύκτρα.
Και εδώ έχω ήδη ξύσει την πλακέτα και έχω βάλει φρέσκο flux.
Παραδέχομαι πως οι κολλήσεις δεν είναι όμορφες, αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση ήταν απαραίτητο να είναι έτσι για να πιάνουν γερά. Γιατί όπως ανέφερα και παραπάνω, αυτό έιναι το μόνο σημείο το οποίο στηρίζεται η μεγάλη μεταλλική ψύκτρα.
Και το τρανζίστορ στη θέση του με χαμηλωμένο το μέταλλο όσο χρειάζεται για να κάνει καλύτερη επαφή μαζί του, για καλύτερη ψύξη (το τρανζίστορ ζεσταίνεται υπερβολικά).
Για να δούμε, λειτουργεί τώρα ο ενισχυτής;
Δεν ήταν καμιά δύσκολη επισκευή να πω την αλήθεα και σίγουρα η Yamaha τότε θα μπορούσε να είχε βάλει δυο brackets στην μεταλλική ψύκτρα για να την συγκρατεί καλύτερα.
Made in Japan, όχι όπως Made in China σήμερα.
