SEBASTIAN
RetroActive
- Joined
- 7 Οκτ 2022
- Μηνύματα
- 449
- Αντιδράσεις
- 1.203
Σενάριο: Γιώργος Κατακουζηνός
Σκηνοθεσία: Γιώργος Κατακουζηνός
Παραγωγή: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου.
Πρωταγωνιστούν: Γεωργία Αποστόλου , Βασίλης Σεϊμένης, Αθηνόδωρος Προύσαλης , Γιάννης Ευδαίμων , Τάκης Παπαματθαίου , Νίκος Γαροφάλλου , Αθηνά Μερτύρη , Πέπη Μεταλλείδου Γιώργος Διαλεγμένος, Τιτίκα Βλαχοπούλου Μιχάλης Δεσύλλας , Ρένα Μανιατάκη , Τάκης Χαλάς , ΓιάννηςΧατζηγιάννης, Δέσποινα Κούρτη , Αλέκος Ζαρταλούδης, Ανδρέας Μαριανός , Κωνσταντίνος Παλιατσάρας , Νίκος Ρεντίφης , Ελένη Τζώρτζη κα.
Υπόθεση: Μια όμορφη κοπέλα η Ζωή γεμάτη ζωντάνια, γνωρίζει ένα γοητευτικό έμπορο παιχνιδιών τον Άρη, ο οποίος σαγηνεύεται αμέσως από την νεανική φρεσκάδα και λάμψη της, την ερωτεύεται έντονα και ένας παράφορος έρωτας γεννιέται ανάμεσα τους. Το πρόβλημα όμως που υπάρχει είναι ότι η Ζωή είναι μαθήτρια ακόμα και έχουν αισθητή διαφορά ηλικίας με τον Άρη. Ο ίδιος παρόλες τις πολλές κατακτήσεις στο γυναικείο φύλο και την συνεπακόλουθη έντονη ερωτική ζωή που είχε ζήσει μέχρι τώρα, νιώθει ότι έχει γνωρίσει τον απόλυτο έρωτα και αποφασίζει να της κάνει πρόταση γάμου. Οι γονείς αν και είναι πολύ διστακτικοί στην αρχή λόγω του νεαρού της ηλικίας της, τελικά δίνουν της δίνουν την συγκατάθεσή τους. Στην αρχή όλα ανάμεσα στο ζευγάρι πηγαίνουν καλά, σε λίγο όμως αρχίζουν τα προβλήματα. Ο Άρης αρχίζει να ζηλεύει. Η Ζωή πλήττει μένοντας ολημέρα κλεισμένη σπίτι, όσο εκείνος είναι στη δουλειά του. Για αυτό της προτείνει να δουλέψει στο μαγαζί μαζί του. Της ίδιας όμως δεν της αρέσει να δουλεύει στο κατάστημα. Προτιμάει να δουλέψει σαν μανεκέν σε φωτογραφίσεις κάτι που προκαλεί το μένος του συζύγου της. Οι καβγάδες γίνονται με τον καιρό ολοένα και πιο έντονοι και συχνοί. Πάνω σ’ έναν καβγά με ιδιαίτερη ένταση, ο Άρης χάνει τελείως τον έλεγχο, πνίγει με τα ίδια του τα χέρια την Ζωή, και σε ένα ακραίο παροξυσμό τρέλας και παραλογισμού την μαχαιρώνει και στη συνέχεια τεμαχίζει το πτώμα, βάζοντας τα κομμάτια σε σακούλες σκουπιδιών, τις οποίες πετάει σε διαφορετικούς κάδους απορριμμάτων. Η δίκη όταν θα πραγματοποιηθεί θα τραβήξει λόγω του φρικιαστικού πλαισίου που διαδραματίστηκε το απεχθές έγκλημα, τα φώτα της δημοσιότητας και ο Άρης γίνεται με τον πλέον αρνητικό τρόπο το πρόσωπο της ημέρας.
Σχόλια: Η αρχή και το τέλος μιας θυελλώδους ερωτικής σχέσης ενός εκ πρώτης όψεως συνηθισμένου καθημερινού ζευγαριού της διπλανής πόρτας, σκιαγραφούν πολύ παραστατικά το πορτρέτο μιας σύγχρονης μεγαλούπολης, με τα προβλήματα, την φθορά και τις τριβές της καθημερινότητας κάτι το πολύ σύνηθες στην αποξενωτική αλλά και ισοπεδωτική από πλευράς ανθρώπινων σχέσεων εποχή που διαδραματίζεται η ταινία. Με την βασική διαφορά πως στο εν λόγω φιλμ η διαχείριση αυτών των προβλημάτων του συζυγικού βίου και της καθημερινότητας έγιναν με ολέθριο τρόπο με οδυνηρή νομοτέλεια το ειδεχθές έγκλημα. Η ταινία αποτελεί μια κινηματογραφική απεικόνιση του απεχθούς εγκλήματος της νεαρής Ζωής από τον σύζυγο της Φραντζή και τον επακόλουθο τεμαχισμό της κάτι που είχε προκαλέσει ισχυρότατο σοκ στην ελληνική κοινωνία την χρονιά που διαδραματίστηκε το 1988.
Παραλειπόμενα:
1) Η πρωταγωνίστρια Γεωργία Αποστόλου απεδείχθη ιδανική για τον ρόλο. Με την ομορφιά της την φρεσκάδα της και την ζωντάνια της ενσάρκωσε πετυχημένα τον ρόλο. Ηθοποιός που θαυμάσαμε και σε άλλες δουλειές της κυρίως στην τηλεόραση. Δυστυχώς έφυγε πολύ πρόωρα και πολύ νέα από την ζωή. Σαν μια τραγική ειρωνεία της άδικης και ολέθριας με τον τρόπο που συνετελέσθη απώλειας όπως διαδραματίστηκε στο φιλμ. Αδόκιμη φυσικά η σύγκριση γιατί η νομοτέλεια της ζωής ακολουθεί τους δικούς της άγραφους κανόνες και όχι τους παροξυσμούς που ενίοτε συμβαίνουν σε μια μικρή μερίδα θέλω να πιστεύω συνανθρώπων (???) μας.
2) Ο συμπρωταγωνιστής της Βασίλης Σεϊμένης, αν και μάλλον άγνωστος στο ευρύ κοινό πιστεύω τα πήγε πολύ καλά σε έναν ρόλο πολύ δύσκολο και απαιτητικό. Προσωπικά δεν τον θυμάμαι σε άλλες δουλειές κινηματογραφικές ή τηλεοπτικές. Θεωρώ ότι μπορούσε να ακολουθήσει μεγαλύτερη καριέρα δοθέντων φυσικά των ανάλογων ευκαιριών
3) Στο φιλμ συμμετείχαν μερικοί πολύ καλοί και σημαντικοί ηθοποιοί με πορεία στον χώρο όπως ο Αθηνόδωρος Προύσαλης και η Πέπη Μεταλλείδου που με την μικρή έστω χρονικά παρουσία τους στην ταινία έδωσαν όσο έπρεπε το απαραίτητο βάρος σημαντικότητάς του σεναρίου και της ταινίας ευρύτερα.
4) Η μάλλον ατυχής χιουμοριστική όπως εξελίχτηκε πλευρά της ταινίας με τον Παπαματθαίου ρεπόρτερ μεγάλου καναλιού που κάλυπτε δημοσιογραφικά το έγκλημα. Ο τρόπος που παρουσίασε το ρεπορτάζ ήταν μάλλον αστείος δεν έδενε με την υπόλοιπη ταινία, λειτούργησε εντελώς παράταιρα και αυτό ήταν μάλλον λάθος του πολύ καλού σκηνοθέτη Κατακουζηνού. Το μόνο ελαφρυντικό θα μπορούσε να αναζητηθεί ίσως στην αποφόρτιση του θεατή που θα ένιωσε ένα έντονο ανθρωπιστικό και υπαρξιακό σοκ με την απεικόνιση του μαχαιρώματος και του διαμελισμού του θύματος και χρειαζόντουσαν κάποιες αστείες έως και γραφικές εικόνες που λειτούργησαν σε αυτήν την κατεύθυνση.
5) Ο Κατακουζηνός πολύ σημαντικός και καλός σκηνοθέτης κατά την γνώμη μου, 13 χρόνια μετά την μεγάλη του κινηματογραφική επιτυχία τον «Άγγελο» το 1982, καταπιάνεται για μια ακόμα φορά με ένα ακόμα έγκλημα πάθους, μόνο που στην ταινία του 1995 ήταν απείρως πιο απεχθές και φρικιαστικό και οι σκηνοθετικές απαιτήσεις από τους ηθοποιούς εκ των πραγμάτων ήταν μεγαλύτερες. Η ταινία όμως κακώς δεν πήγε καθόλου καλά εισπρακτικά. Ίσως το αποτρόπαιο περιεχόμενο της ταινίας, ίσως η εποχή που γυρίστηκε δεν ευνοούσε πολύ τα κινηματογραφικά εγχειρήματα, είχε ως αποτέλεσμα μια όχι αδιάφορη και καθόλου κακή κατά την γνώμη μου κινηματογραφική καθόλα παραγωγή να θεωρείται μάλλον άγνωστη στο ευρύ κοινό.
Σκηνοθεσία: Γιώργος Κατακουζηνός
Παραγωγή: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου.
Πρωταγωνιστούν: Γεωργία Αποστόλου , Βασίλης Σεϊμένης, Αθηνόδωρος Προύσαλης , Γιάννης Ευδαίμων , Τάκης Παπαματθαίου , Νίκος Γαροφάλλου , Αθηνά Μερτύρη , Πέπη Μεταλλείδου Γιώργος Διαλεγμένος, Τιτίκα Βλαχοπούλου Μιχάλης Δεσύλλας , Ρένα Μανιατάκη , Τάκης Χαλάς , ΓιάννηςΧατζηγιάννης, Δέσποινα Κούρτη , Αλέκος Ζαρταλούδης, Ανδρέας Μαριανός , Κωνσταντίνος Παλιατσάρας , Νίκος Ρεντίφης , Ελένη Τζώρτζη κα.
Υπόθεση: Μια όμορφη κοπέλα η Ζωή γεμάτη ζωντάνια, γνωρίζει ένα γοητευτικό έμπορο παιχνιδιών τον Άρη, ο οποίος σαγηνεύεται αμέσως από την νεανική φρεσκάδα και λάμψη της, την ερωτεύεται έντονα και ένας παράφορος έρωτας γεννιέται ανάμεσα τους. Το πρόβλημα όμως που υπάρχει είναι ότι η Ζωή είναι μαθήτρια ακόμα και έχουν αισθητή διαφορά ηλικίας με τον Άρη. Ο ίδιος παρόλες τις πολλές κατακτήσεις στο γυναικείο φύλο και την συνεπακόλουθη έντονη ερωτική ζωή που είχε ζήσει μέχρι τώρα, νιώθει ότι έχει γνωρίσει τον απόλυτο έρωτα και αποφασίζει να της κάνει πρόταση γάμου. Οι γονείς αν και είναι πολύ διστακτικοί στην αρχή λόγω του νεαρού της ηλικίας της, τελικά δίνουν της δίνουν την συγκατάθεσή τους. Στην αρχή όλα ανάμεσα στο ζευγάρι πηγαίνουν καλά, σε λίγο όμως αρχίζουν τα προβλήματα. Ο Άρης αρχίζει να ζηλεύει. Η Ζωή πλήττει μένοντας ολημέρα κλεισμένη σπίτι, όσο εκείνος είναι στη δουλειά του. Για αυτό της προτείνει να δουλέψει στο μαγαζί μαζί του. Της ίδιας όμως δεν της αρέσει να δουλεύει στο κατάστημα. Προτιμάει να δουλέψει σαν μανεκέν σε φωτογραφίσεις κάτι που προκαλεί το μένος του συζύγου της. Οι καβγάδες γίνονται με τον καιρό ολοένα και πιο έντονοι και συχνοί. Πάνω σ’ έναν καβγά με ιδιαίτερη ένταση, ο Άρης χάνει τελείως τον έλεγχο, πνίγει με τα ίδια του τα χέρια την Ζωή, και σε ένα ακραίο παροξυσμό τρέλας και παραλογισμού την μαχαιρώνει και στη συνέχεια τεμαχίζει το πτώμα, βάζοντας τα κομμάτια σε σακούλες σκουπιδιών, τις οποίες πετάει σε διαφορετικούς κάδους απορριμμάτων. Η δίκη όταν θα πραγματοποιηθεί θα τραβήξει λόγω του φρικιαστικού πλαισίου που διαδραματίστηκε το απεχθές έγκλημα, τα φώτα της δημοσιότητας και ο Άρης γίνεται με τον πλέον αρνητικό τρόπο το πρόσωπο της ημέρας.
Σχόλια: Η αρχή και το τέλος μιας θυελλώδους ερωτικής σχέσης ενός εκ πρώτης όψεως συνηθισμένου καθημερινού ζευγαριού της διπλανής πόρτας, σκιαγραφούν πολύ παραστατικά το πορτρέτο μιας σύγχρονης μεγαλούπολης, με τα προβλήματα, την φθορά και τις τριβές της καθημερινότητας κάτι το πολύ σύνηθες στην αποξενωτική αλλά και ισοπεδωτική από πλευράς ανθρώπινων σχέσεων εποχή που διαδραματίζεται η ταινία. Με την βασική διαφορά πως στο εν λόγω φιλμ η διαχείριση αυτών των προβλημάτων του συζυγικού βίου και της καθημερινότητας έγιναν με ολέθριο τρόπο με οδυνηρή νομοτέλεια το ειδεχθές έγκλημα. Η ταινία αποτελεί μια κινηματογραφική απεικόνιση του απεχθούς εγκλήματος της νεαρής Ζωής από τον σύζυγο της Φραντζή και τον επακόλουθο τεμαχισμό της κάτι που είχε προκαλέσει ισχυρότατο σοκ στην ελληνική κοινωνία την χρονιά που διαδραματίστηκε το 1988.
Παραλειπόμενα:
1) Η πρωταγωνίστρια Γεωργία Αποστόλου απεδείχθη ιδανική για τον ρόλο. Με την ομορφιά της την φρεσκάδα της και την ζωντάνια της ενσάρκωσε πετυχημένα τον ρόλο. Ηθοποιός που θαυμάσαμε και σε άλλες δουλειές της κυρίως στην τηλεόραση. Δυστυχώς έφυγε πολύ πρόωρα και πολύ νέα από την ζωή. Σαν μια τραγική ειρωνεία της άδικης και ολέθριας με τον τρόπο που συνετελέσθη απώλειας όπως διαδραματίστηκε στο φιλμ. Αδόκιμη φυσικά η σύγκριση γιατί η νομοτέλεια της ζωής ακολουθεί τους δικούς της άγραφους κανόνες και όχι τους παροξυσμούς που ενίοτε συμβαίνουν σε μια μικρή μερίδα θέλω να πιστεύω συνανθρώπων (???) μας.
2) Ο συμπρωταγωνιστής της Βασίλης Σεϊμένης, αν και μάλλον άγνωστος στο ευρύ κοινό πιστεύω τα πήγε πολύ καλά σε έναν ρόλο πολύ δύσκολο και απαιτητικό. Προσωπικά δεν τον θυμάμαι σε άλλες δουλειές κινηματογραφικές ή τηλεοπτικές. Θεωρώ ότι μπορούσε να ακολουθήσει μεγαλύτερη καριέρα δοθέντων φυσικά των ανάλογων ευκαιριών
3) Στο φιλμ συμμετείχαν μερικοί πολύ καλοί και σημαντικοί ηθοποιοί με πορεία στον χώρο όπως ο Αθηνόδωρος Προύσαλης και η Πέπη Μεταλλείδου που με την μικρή έστω χρονικά παρουσία τους στην ταινία έδωσαν όσο έπρεπε το απαραίτητο βάρος σημαντικότητάς του σεναρίου και της ταινίας ευρύτερα.
4) Η μάλλον ατυχής χιουμοριστική όπως εξελίχτηκε πλευρά της ταινίας με τον Παπαματθαίου ρεπόρτερ μεγάλου καναλιού που κάλυπτε δημοσιογραφικά το έγκλημα. Ο τρόπος που παρουσίασε το ρεπορτάζ ήταν μάλλον αστείος δεν έδενε με την υπόλοιπη ταινία, λειτούργησε εντελώς παράταιρα και αυτό ήταν μάλλον λάθος του πολύ καλού σκηνοθέτη Κατακουζηνού. Το μόνο ελαφρυντικό θα μπορούσε να αναζητηθεί ίσως στην αποφόρτιση του θεατή που θα ένιωσε ένα έντονο ανθρωπιστικό και υπαρξιακό σοκ με την απεικόνιση του μαχαιρώματος και του διαμελισμού του θύματος και χρειαζόντουσαν κάποιες αστείες έως και γραφικές εικόνες που λειτούργησαν σε αυτήν την κατεύθυνση.
5) Ο Κατακουζηνός πολύ σημαντικός και καλός σκηνοθέτης κατά την γνώμη μου, 13 χρόνια μετά την μεγάλη του κινηματογραφική επιτυχία τον «Άγγελο» το 1982, καταπιάνεται για μια ακόμα φορά με ένα ακόμα έγκλημα πάθους, μόνο που στην ταινία του 1995 ήταν απείρως πιο απεχθές και φρικιαστικό και οι σκηνοθετικές απαιτήσεις από τους ηθοποιούς εκ των πραγμάτων ήταν μεγαλύτερες. Η ταινία όμως κακώς δεν πήγε καθόλου καλά εισπρακτικά. Ίσως το αποτρόπαιο περιεχόμενο της ταινίας, ίσως η εποχή που γυρίστηκε δεν ευνοούσε πολύ τα κινηματογραφικά εγχειρήματα, είχε ως αποτέλεσμα μια όχι αδιάφορη και καθόλου κακή κατά την γνώμη μου κινηματογραφική καθόλα παραγωγή να θεωρείται μάλλον άγνωστη στο ευρύ κοινό.
