Η Πολυάννα,το παιχνίδι της χαράς [Παιδικά Αγκυρας]

[Aardvark]

Βιβλιο για κοριτσια το παρακατω ,οποια θυμαται ας μας πει και εμας...

 

[retrofan]

Μα καλά; Δεν θυμάται καμιά την Πολυάννα;

Ολόκληρη εγκυκλοπαίδεια η σειρά των βιβλίων της. Η φακιδομούρα ορφανή που πάει να ζήσει με τη θεία της και αναστατώνει τους πάντες με το παιχνίδι της, το παιχνίδι της χαράς. Η φιλοσοφία του; Πάντοτε είμαστε ευχαριστημένοι με κάτι, ακόμα και στην πιο άσχημη κατάσταση. Το ξεκίνησε όταν ο πάστορας πατέρας της προσπάθησε να την παρηγορήσει γιατί κάποια Χριστούγεννα είχε λάβει ως μοναδικό δώρο από μια φιλανθρωπική οργάνωση ένα ξύλινο πόδι :sealed: . Της είπε ότι θα έπρεπε να είναι ευχαριστημένη που δεν το χρειάζεται το πόδι και η μικρή άρχισε να βρίσκει λόγους να χαίρεται με κάθε στραβό κι ανάποδο που συνέβαινε στην ίδια ή στους γύρω της .

Ηθικά διδάγματα περί καλοσύνης, φιλίας και άλλων ευγενών συναισθημάτων της προπολεμικής Αμερικής με το τσουβάλι .

Και ακολουθούν:

1. Η Πολυάννα μεγαλώνει

2. Η Πολυάννα παντρεύεται

3. Η Πολυάννα μαμά

4. Η Πολυάννα και η αχτινοβολία της αγάπης (το αγαπημένο μου)

5. Η Πολυάννα στο Φαρ Ουέστ

6. Η Πολυάννα στο Χόλλυγουντ

7. Η Πολυάννα στο Μεξικό

8. Η Πολυάννα και το μυστικό της ευτυχίας

Από τις μεγάλες αγάπες των παιδικών χρόνων αν και η ηρωίδα πολλές φορές μπορούσε να σ' εκνευρίσει με την ακούραστη αισιοδοξία της.

 

[appoul]

Γιατί το περιορίζετε στα κορίτσια δηλαδή; Και τα αγοράκια τα διάβαζαν!

Να προσθέσω ότι υπάρχουν 4 κινηματογραφικές/τηλεοπτικές μεταφορές της πρώτης Πολλυάννας. Ότι στην Αμερική εκδόθηκαν και άλλα βιβλία στη σειρά (νομίζω συνολικά είναι 14). Και ότι η Πολλυάννα είχε γενικότερες επιρροές στις επιστήμες: υπάρχει μέχρι και το Pollyanna Principle στη Γλωσσολογία!!!

Α, επίσης επηρέασε και την ελληνική κουλτούρα: θυμάστε το "Η Πολλυάννα πάει φαντάρος" στην "Ντόλτσε βίτα" με την Παναγιωτοπούλου;

 

[retrofan]

Α, επίσης επηρέασε και την ελληνική κουλτούρα: θυμάστε το "Η Πολλυάννα πάει φαντάρος" στην "Ντόλτσε βίτα" με την Παναγιωτοπούλου;

Πότε παίχτηκε αυτό το σκηνικό και δεν το θυμάμαι;

Η σειρά της Πολυάννα έχει γραφτεί από 3, ίσως και 4 διαφορετικές συγγραφείς. Το πρώτο που έκανε πάταγο από την Έλινορ Πόρτερ, κάπου το 191κάτι. Η ίδια νομίζω ότι έγραψε και τη συνέχεια με το "η Πολυάννα μεγαλώνει" και μετά ανέλαβαν άλλες να συνεχίσουν. Και χρονικά δηλαδή φαίνεται τα βιβλία να ακολουθούν χρονικά την ηρωίδα και να μεγαλώνουν μαζί της. Π.χ. η Πολυάννα φτάνει στο σπίτι της θείας σε μια πόλη όπου υπάρχουν άμαξες, μακριά φουστάνια και τα πρώτα - πρώτα αυτοκίνητα, ο άντρας της φεύγει να πολεμήσει στον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο, γνωρίζει την πρώτη χρυσή εποχή του Χόλλυγουντ με Τσάρλι Τσάπλιν κλπ. και καταλήγει με μεγάλα παιδιά κάπου πριν ξεσπάσει ο Β΄Παγκόσμιος. Εκεί τουλάχιστον την άφησα εγώ

Πρέπει να θησαύριζαν κοντά 25 χρόνια οι εκδοτικοί οίκοι της Αμερικής με τη ζωή της Πολυάννα!

 

[Λορένα]

Διαβασα την Πολυαννα σχετικα μεγαλη, οποτε δεν μπορεσε να με "μαγέψει".

Συγκεκριμενα διαβασα το : Η Πολυαννα παντρεμενη, (ε.. αυτο μου ετυχε )

Καλο σχετικα. Καποια στιγμη θα ηθελα να διαβασω το πρωτο βιβλιο της σειρας, που πιστευω σαν αρχικο θα ειναι και το καλυτερο (και ειναι καθαρα παιδικο, αφου μιλα για τα παιδικα χρονια της Πολυαννας)

 

[retrofan]

Παπαπά Λορένα! Μην το κάνεις αυτό το πράγμα! Θ' απογοητευτείς και από το πρώτο βιβλίο

Η Πολυάννα είναι για μικρά κοριτσάκια. Τα μεγαλύτερα κοριτσάκια δεν μπορούν να συγκινηθούν με τις γλυκανάλατες ιστορίες της.

Αν, ωστόσο, την πάρεις την απόφαση, μάλλον έχει νόημα να προχωρήσεις στα τελευταία βιβλία. Θυμάμαι ότι το "η Πολυάννα και το μυστικό της ευτυχίας" το είχα θεωρήσει πολύ βαρύ και σκοτεινό όταν το διάβαζα. Παραείχε βλέπεις μεγαλώσει η ηρωίδα και είχε γίνει η βοηθός ενός ψυχιάτρου8). Οπότε καταλαβαίνεις ...

 

[appoul]

Εγώ πάλι, ως μεγάλο πλέον αγοράκι, έχω πιο καλές αναμνήσεις... Και συμφωνώ ότι το τελευταίο αυτό βιβλίο είναι πιο βαρύ αλλά και πιο ωραίο.

Το πρόβλημά μου είναι ότι στους πρώτους τόμους η Πολλυάννα είχε αρκετές αναχρονιστικές ιδέες που ήθελαν τη γυναίκα κάπως περιορισμένη στο σπίτι, για να φροντίζει τα παιδιά. Επίσης ήταν αστείο που σ' ένα βιβλιό κάνει τα πάντα με τους φίλους της για να εμποδίσουν μια κοπέλα να βρεθεί μόνη με έναν άντρα... Η ύστατη ατίμωση δηλαδή που πρέπει να αποφευχθεί...

Πάντως, δεν θεωρώ ότι η βασική της θεωρία μου 'κανε κακό. Δηλαδή ως παιδί προσπαθούσα συχνά να βρίσκω λόγους να είμαι χαρούμενος όταν κάποια πραγματα πήγαιναν στραβά...

Σήμερα στην Αμερική κυκλοφορούν μόνο το πρώτο και το δεύτερο βιβλίο της Ε. Πόρτερ που εμπνεύστηκε την ηρωίδα. Όλα τα επόμενα sequels θεωρούνται κατώτερα/ξεπερασμένα και δεν κυκλοφορούν (στην Ελλάδα κυκλοφορούν κάποια από την Άγκυρα, ελαφρώς επεξεργασμένα βεβαια, γιατί οι μεταφράσεις του Τσουκαλά έχουν σίγουρα ξεπεραστεί). Αν ενδιαφέρεστε να δείτε όμως τη λίστα με όλα τα sequels, δείτε εδώ

http://en.wikipedia.org/wiki/Pollyanna

Όσο για την Ντόλτσε βίτα, απολαύστε:

 

[retrofan]

Ούτε που το θυμόμουν τη σκηνή appoul! :thanx2:

Πάντως την τιμούσε την παιδική λογοτεχνία η Σάσα

Κατά τ' άλλα τι εννοείτε μεγάλο πια αγοράκι; Ότι θα έπρεπε ν' αφήνουν τις ανύπαντρες δεσποινίδες μόνες τους τη νύχτα, με άντρα, σ' ένα ξενοδοχείο οφείλω να τονίσω (η Πολυάννα και η ακτινοβολία της αγάπης, για όποιον ενδιαφέρεται). Μ' αυτά και μ' εκείνα την χαλάσαμε την κοινωνία μας

Εντάξει μωρέ, για την Αμερική του 1930 μιλάμε...

Γιατί όμως θεωρείς ξεπερασμένες τις μεταφράσεις του Τσουκαλά; Νομίζω ότι είχε κάνει πολύ καλή δουλειά.

 

[appoul]

Η γλώσσα του ήταν κάπως στριφνή σε κάποια σημεία, συγκρινόμενη με τη δημοτική του σήμερα τουλάχιστον. Τώρα δεν έχω κάτι συγκεριμένο να σου πω, αλλά θυμάμαι ότι όταν τα ξαναδιάβασα κάποια σημεία με ξένισαν.

Οφείλω όμως να πω ότι, επειδή διάβασα κάποιες Πολυάννες στο πρωτότυπο, ο Τσουκαλάς είχε όντως κάνει πολύ καλή μετάφραση. Αντίθετα από τις μεταφράσεις που έκανε στη σειρά της Μαίρης Πόππινς της Άγκυρας, όπου υπάρχουν πολλές παραλείψεις και λάθη σε σύγκριση με το αγγλικό κείμενο. Από την άλλη όμως, νομίζω ότι εκεί δεν φταίει εκείνος γιατί υποψιάζομαι ότι τη Μαίρη Πόππινς τη μετέφρασε από... γαλλικές μεταφράσεις, οι οποίες είχαν ήδη αλλοιώσει το αγγλικό πρωτότυπο.

 

[αριαδνη]

Ότι θα έπρεπε ν' αφήνουν τις ανύπαντρες δεσποινίδες μόνες τους τη νύχτα, με άντρα, σ' ένα ξενοδοχείο οφείλω να τονίσω (η Πολυάννα και η ακτινοβολία της αγάπης, για όποιον ενδιαφέρεται). Μ' αυτά και μ' εκείνα την χαλάσαμε την κοινωνία μας

.

δεν θέλω να κάνω την συνήγορο της Πολυάννας αλλα αν θυμοσαστε εκείνος ο ανδρας που θα συνόδευε την 18 χρονη δεσποινίδα( τονιζεται συνέχεια η ομορφιά της από την ίδια την Πολυάννα οταν την πρωτοβλέπει και μετέπειτα) στο ξενοδοχείο ήταν παντρεμένος και μάλιστα δεν ηταν και της καλής κοινωνίας! οπότε καλά εκανε η παιδική μας φίλη!! : την γλιτωσε από την ντροπή και την ταπείνωση!! μάλιστα η μικρά επηρεαζόνταν από ενα εργο ενός συγγραφεα και δρουσε έτσι, ήταν και από επαρχία, άπειρο κοριτσι!!!!

ειχα διαβασει ένα αρθρο για το 'σύνδρομο της Πολυάννας', δεν έλεγε και τα καλύτερα για την αισιοδοξία της αιωνιας αισιόδοξης μικρής αλλά ποτε δεν το κατάλαβα, νομιζω πως δεν είναι άσχημο σαν σύνδρομο τωρα για την ηθικολογία...

Σαν παιδιά το περάσατε αυτο το σύνδρομο;

 

[αριαδνη]

κανεις σαν παιδί δεν έπαιζε το παιχνίδι της Πολυάννας, να μας πει αν πέτυχε ; δύσκολα στην καθημερινότητα να βρισκεις κάτι για να είσαι συνέχεια ευχαριστημένη #) ! πάντως η σειρά περιέγραφε καταστάσεις που όλοι αντιμετωπίζουμε!!

πάντως το δικό μου αγαπημένο είναι: η Πολυάννα παντρεμένη, θα ήθελα να διαβάσω το 'μυστικό της ευτυχίας'!

να δω ποιο είναι αυτο το περίφημο μυστικό τελικά!!

Λιγα παιδιά γνωρίζουν σήμερα την Πολυάννα!!

 

[αριαδνη]

Διαβασα το 'μυστικό της ευτυχίας' , δεν το ειχα διαβάσει μικρη, ουτε την Πολυάννα στο μεξικό και χόλυγουντ αλλα με ξένισε λίγο ως πολύ σαν να μην ήταν αυτη η χαρακτηριστική ηρωιδα των παιδικών μου χρόνων , σαν να μιλάγαμε για κάποια άλλη, νομίζω οτι πολύ καλή δουλεια ειχαν κάνει η Πορτερ και η Χαριετ Σμιθ!

μηπως ξερει κανεις μεχρι που τελειώνει η συγγραφική δραστηριοτητα της Σμιθ, γιατι περα του οτι το μυστικό της ευτυχίας είναι λίγο σκοτεινο η Πολυάννα παρουσιαζει εναν άλλον χαρακτηρα, ειναι σαν μην ειναι η Πολυαννα της ακτινοβολίας της ευτυχίας που άφησα παιδί!! #)

 

[stakovios]

Αν σας πω ότι την Πολυάννα ως βιβλίο την πρωτοάκουσα στην Ντόλτσε Βίτα, το 199...!

 

[retrofan]

με ξένισε λίγο ως πολύ σαν να μην ήταν αυτη η χαρακτηριστική ηρωιδα των παιδικών μου χρόνων , σαν να μιλάγαμε για κάποια άλλη

Για μένα η σειρά αρχίζει και "βαραίνει" μετά το "η Πολυάννα στο Φαρ Ουέστ". Μέχρι εκεί μιλάμε για πιο αθώες καταστάσεις. Μικρές επαρχιακές πόλεις, γείτονες που γνωρίζονται μεταξύ τους, παλιά, παραδοσιακή Αμερική.

Ήδη στο "η Πολυάννα στο Χόλυγουντ" το τοπίο γκριζάρει. Η κοινωνία αλλάζει, τα προβλήματα των ηρώων γίνονται πιο περίπλοκα και ο Τζέημς παθαίνει κάτι σαν κατάθλιψη γιατί δεν έχει έμπνευση να γράψει.

Στο "η Πολυάννα στο Μεξικό" πεθαίνει η Νάνσυ. Κι αυτό για μένα τα λέει όλα . Άσε που η Τζούντυ μπαίνει στην εφηβεία και η Πολυάννα νιώθει να μην την καταλαβαίνει.

Στο "η Πολυάννα και το Μυστικό της Ευτυχίας" μιλάμε πια για την μεγάλη, απρόσωπη πόλη, έναν ψυχίατρο και τους ασθενείς του και τα παιδιά να διεκδικούν τη δική τους ζωή σ' έναν κόσμο που δεν είναι αυτός της μητέρας τους.

Ιδίως το τελευταίο δεν μπορώ να πω ότι δεν μου άρεσε αλλά παραδέχομαι αριάδνη ότι δεν είναι η ίδια ηρωίδα ή, για να το πω καλύτερα, μάλλον εμείς δεν θέλουμε ν' ακολουθήσουμε την Πολυάννα στη μέση ηλικία

Το αγαπημένο μου παραμένει το "η Πολυάννα και η ακτινοβολία της αγάπης" και η μοναδική μου απορία από όλη τη σειρά τι απέγινε η θεία Πόλυ Στο "η Πολυάννα μαμά" φεύγει για να κάνει τον γύρο του κόσμου και μετά δεν υπάρχει καμιά αναφορά σε αυτή.

 

[αριαδνη]

Σ' ευχαριστω που παντα εχεις την υπομονη να απαντας στις ερωτησεις μου και δεν ειναι και λίγες, ισως γιατι δεν εχω υποψην μου το διαστημα μεταξυ της ακτινοβολιας της αγαπης και του μυστικου να με παραξενευει το ολο εγχειρημα! εχεις δικιο η κοινωνια γίνεται πιο πολυπλοκη, αρα πιο πολυπλοκα προβληματα και το ιδιο και η προσωπικοτητα της Πολυαννας, αλλαζει μενοντας σταθερη όμως σε παραδοσιακες αρχες και επειδη ζουμε και εμεις σε πολυπλοκη κοινωνια, ειναι ωραια να μενεις στο πιο ελαφρο κλιμα!! νομιζω μου εδωσες την απαντηση!! :thanx2:

 

[αριαδνη]

Λοιπόν, πήρα στα χέρια μου το ''η Πολυάννα στο Χολυγουντ'' της Μπορτον!

Πλήρης απογοητευση , δεν ηταν αυτη η Πολυάννα, καμια σχεση η Πολυ ηταν ενα πανεξυπνο πλάσμα που μιλουσε , εδινε συμβουλές, δεν ευχοταν να ειναι όλα καλά αλλα προσπαθουσε κιολας να ειναι, εδινε απο το υστερημα των συναισθηματων της ηθικολογούσε, σε αφηνε πάντοτε αφωνο απο τις απαντησεις της, αυτη την βαρεθηκα αμέσως, ηταν ξενη γη ασε που ειπα στον βιβλιοπώλη, πως το θέλω για τα ανηψάκια μου και εγινα κατακόκκινη απο νροπή σαν παπαρούνα!

retrofan, εισαι πολυ τυχερό παιδάκι, που ειχες το βιβλιο '' η Πολυαννα στην αγρια Δυση'' , το τελευταιο της Σμιθ ( αυτη μάλιστα ειχε πετυχει τον χαρακτηρα της πολυαννας)!

αν ποτε δε σου κανει κοπο μοιρασου καποιες εικονες του βιβλιου μαζι μας!

δεν υπαρχει πια στην Αγκυρα!

 

[Domenica]

Λοιπόν δεν είναι σωστό εκ μέρους μου να εκφράζω τόσο έντονα αρνητικά συναισθήματα σε ένα thread φαν αλλά ελπίζω να δείξετε κατανόηση. Μου έκαναν το πρώτο βιβλίο δώρο όταν ήμουν περίπου 8-9 ετών. Η ηλικία ηταν σωστή αλλά πλην εγώ είχα ήδη διαβασει διάφορα που δεν έπρεπε να γνωρίζω τότε από τα οποία καταλάβαινα λιγότερο από τα μισά, όπως το ᾽᾽Κριστιάνε Φ-13 χρονών πόρνη και τοξικομανής᾽᾽, αυτοβιογραφία της μικρής Κριστιάνε για τις περιπέτειες της με τα ναρκωτικά στο τότε Δυτικό Βερολίνο, καθώς και το ᾽᾽Τρίτο Στεφάνι'' και είχα δει και κάμποσες ταινίες για μεγάλους. Την καημένη την Πολυάννα την σιχάθηκα με πάθος και ο μόνος λόγος που δεν την ανεφερα στα βιβλία που μισούμε είναι γιατί απλώς δεν άντεξα να το διαβάσω ποτέ ολόκληρο. Θυμάμαι περίπου 10 ετών κοριτσάκι σε σπίτι να μου λέει να παίξουμε φανταστικές περιπέτειες της Πολυάννας και εγώ να προτείνω το ᾽Ἠ Πολυάννα στην Τρούμπα᾽᾽(ειχα δει τα ᾽᾽Κοκκινα Φανάρια᾽᾽ πρόσφατα), το ᾽Ἠ Πολυάννα στο Άουσβιτς᾽᾽( ειχα δει και πολλά σχετικά) και το ᾽Ἠ Πολλυάννα βαράει ενέσεις᾽᾽. Με έσωσε η πλήρης αθωότητα της έταιρης μικρής η οποία κατάλαβε πως μάλλον δεν συμμερίζομαι το πάθος για ᾽᾽το παιχνίδι της χαράς᾽᾽και έφερε απλώς τις Μπιμπιμπο. Εγώ μαγευτηκα και άφησα στην άκρη την αγενή επίδειξη ωριμότητας. Τώρα καταλαβαίνω πόσο αδίκησα κάτι τόσο γλυκό και αθώο!

 

[Wally]

Σορρυ για το ασχετο thread αλλα μολις απαντησες μια μεγαλη απορια που ειχα (και καπου πρεπει να εχω ρωτησει και στο φορουμ).

Ειχα φαει το κεφαλι μου να θυμηθω τον τιτλο ενος βιβλιου-γροθια που ειχα διαβασει και πραγματευοταν τη ζωη μιας ναρκομανους ανηλικης στην Γερμανια των 80s (Ανατολικη?)

Και ναι ειναι το "Κριστιάνε Φ-13 χρονών πόρνη και τοξικομανής"!!

Θα το εντοπισω και θα το ξαναδιαβασω

Ειμαι τοσο ενθουσιασμενος που ξεπερασα και το σοκ που μου προκαλεσε η γνωμη σου για ενα μερος του εργου της Δελτα ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

 

[retrofan]

[Οι καρποί του σημερινού σκαλίσματος στην αποθήκη του πατρικού. Η σχεδόν πλήρης σειρά της Πολυάννας, εκδόσεις Άγκυρα με το σκληρό και πια ταλαιπωρημένο εξώφυλλο. Με μεγάλη μου λύπη διαπίστωσα πως το "Η Πολυάννα μεγαλώνει" και το "Η Πολυάννα παντρεύεται" δεν βρέθηκαν

. Ξεκινάμε με το "Η Πολυάννα και το παιχνίδι της χαράς]
​

 

[retrofan]

Το τέταρτο βιβλίο της σειράς. Η Πολυάννα, ο Τζίμυ, ο Τζούνιορ, η Τζούντυ και το μωρό πάνε να μείνουνε σε προάστιο της Βοστώνης. Η κυρία ΜακΜπιλ, ο Φίλιπ και ο Φρανκ Λίντσει κάνουν την εμφάνισή τους ενώ ο Τζέιμι, η Σάντυ και η υπόλοιπη οικογένεια δεν λείπουν.

Το πέμπτο βιβλίο της σειράς. Δύο παράλληλα ρομάντζα χρειάζονται την επέμβαση της Πολυάννας για το αίσιο τέλος τους. Ο φίλος του Τζίμι Φρανκ με την "σημαδεμένη" και σε κατάθλιψη μετά από αυτοκινητιστικό ατύχημα Λορέν και η ιδιαιτέρα του Τζέιμι Πάολα με τον συμπατριώτη της Λουκ. Α! Και ο Τζέιμι αρχίζει και ξεπέφτει ως συγγραφέας και η Πολυάννα είναι έξαλλη. Τολμάει να γράψει για μια γυναίκα που δυστυχεί μέσα στον γάμο της και σκέφτεται να εγκαταλείψει σύζυγο και παιδιά για ν' ακολουθήσει τον εραστή της. Σα δεν ντρέπεται διανοούμενος άνθρωπος :tongue:.

Το έκτο βιβλίο της σειράς. Η οικογένεια φεύγει για την Άγρια Δύση έχοντας μαζί τους και την κατ' οίκον δασκάλα, φιλάρεσκη Ντόροθι. Το βιβλίο ασχολείται με τους θαυμαστές της (εννοείται ότι νικάει ο "καλός" και ήσυχος Κλιφ ενώ τον γόη Τζέρι τον τρώνε λάχανο οι διδαχές της Πολυάννας ) ενώ ταυτόχρονα η ηρωίδα μας φέρνει τη γνώση (μέσω μιας δανειστικής βιβλιοθήκης) στην μικρή κοινωνία των κάου μπόηδων και βοηθάει ένα παράλυτο παιδί να κάνει την σωτήρια εγχείριση.

Το έβδομο βιβλίο της σειράς. Η οικογένεια βρίσκεται στο Χόλιγουντ και το Χόλιγουντ στα πρώτα του βήματα. Ο συγγραφέας Τζέιμι καταφθάνει με τους δικούς του, έχοντας παρατήσει τα βιβλία για τα σενάρια. Βρίσκεται όμως σε total writer's block. Μέχρι που του του έρχεται στο νου η τέλεια ιδέα . Η μεταφορά στη μεγάλη οθόνη της ζωής του Χριστού (σαφής αναφορά στον "Βασιλιά των Βασιλέων" του Σεσίλ ντε Μιλ του 1927). Η μικρή Ρουθ γνωρίζει τον Τσάρλι Τσάπλιν και νέοι φίλοι κάνουν την εμφάνισή τους στο φιλόξενο σπίτι των Πάντλετον όπως ένας τραυματισμένος κασκαντέρ και ο μικρός αδελφός του και μια Ρωσίδα πρόσφυγας χορεύτρια.

Το όγδοο βιβλίο της σειράς. Η οικογένεια βρίσκεται τώρα στο Μεξικό. Το κλίμα βαραίνει. Αρκεί να σας πω ότι η Νάνσι εγκαταλείπει την Πολυάννα και μας για πάντα . Α! Κι η Τζούντυ έχει το πρώτο ερωτικό σκίρτημα για έναν νεαρό Μεξικανό καμπανοκρούστη με ταλέντο στη ζωγραφική .