exetlaios
Retro PaTRi@RcH
- Joined
- 17 Mαϊ 2006
- Μηνύματα
- 4.461
- Αντιδράσεις
- 1.086
Η καρδιά του πατέρα (1990)
Retrodb: http://retrodb.gr/wiki/index.php/%CE%97_%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B4%CE%B9%CE%AC_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B1
Όντας φανατικός οπαδός, τόσο των ταξικό-μελό της δεκαετίας του 60, όσο και των βιντεοταινιών της δεκαετίας του 80ʼ , δε θα μπορούσα παρά να υποκλιθώ στη συγκεκριμένη ταινία, που συνδυάζει αριστοτεχνικά τα «καλύτερα» στοιχεία από τα δύο αυτά είδη.
Ο Νίκος Ξανθόπουλος υποδύεται έναν Μανιάτη που ζει στον Πειραιά. Από φτωχαδάκι, κατάφερε (με ιδρώτα) να γίνει πλοιοκτήτης. Όμως, μια βεντέτα ξεσπά στο χωριό του (με θύμα τον αδελφό του) και έτσι ο ΝΞ μεταβαίνει εσπευσμένα στη Μάνη. Εκεί, καλείται να πάρει μια μεγάλη απόφαση : θα εκδικηθεί τον αδελφό του (που τον φάγανε «μπαμπέσικα») όπως προστάζουν οι τοπικές παραδόσεις, ή θα δώσει τόπο στην οργή, προκειμένου να «φιλέψουν οι οικογένειες» ;
Πρόκειται για ένα «έπος», σχεδόν 4 ωρών, σε σκηνοθεσία Απόστολου Τεγόπουλου (υπεύθυνου για αμέτρητα «κλασσικά» μελό, του 60ʼ). Κυκλοφόρησε σε δυο βιντεοταινίες. Το 1ο μέρος με τίτλο "Μανιάτικη βεντέτα" και το 2ο με τον τίτλο "Οι άντρες δεν κλαίνε".
Η ταινία περιλαμβάνει τόσες σεναριακές ανατροπές (αλλά και τόσο «πόνο»), όσο δε μπόρεσαν να χωρέσουν όλες οι βιντεοταινίες του 80ʼ, μαζί.
Αν έχετε καταγωγή από Μάνη και μένετε και στον Πειραιά (όπως εγώ), τότε ετοιμαστείτε για πρόσθετη «συγκίνηση».
Πέραν της πλάκας, ο Τεγόπουλος έκανε μια πολύ καλή δουλειά, εκμεταλλευόμενος στο έπακρο το τοπίο και τις φυσικές ομορφιές της Μάνης. Η φωτογραφία είναι όντως πολύ καλή.
Γενικά, είναι μια καλή επιλογή, που θα δικαιώσει το σχετικό κοινό, περιλαμβάνοντας (μεταξύ άλλων) : Διεφθαρμένους μπάτσους και δικηγόρους, ανελέητο κυνηγητό με αποσπάσματα της αστυνομίας στα κακοκτράχαλα βουνά της Μάνης, μαυροφορεμένες Μανιάτισσες που κραδαίνουν επαναληπτικές καραμπίνες, προτροπές συγγενικών προσώπων για «ατίμωση γυναικών της αντίπαλης οικογένειας», απαγωγές, ενέδρες, παράνομες υιοθεσίες, διαβίωση σε σπήλαια, το Νίκο Καραγεώργη με πυκνό (αυτοκόλλητο) μούσι, μπαρόβιες που αναζητούν λίγη αγάπη, φιλοχρήματους και τιποτένιους τοπικούς χαφιέδες, «μπαράκια» στην Τρούμπα, κ.α.
Προβολή συνημμένου 48162
Retrodb: http://retrodb.gr/wiki/index.php/%CE%97_%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B4%CE%B9%CE%AC_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B1
Όντας φανατικός οπαδός, τόσο των ταξικό-μελό της δεκαετίας του 60, όσο και των βιντεοταινιών της δεκαετίας του 80ʼ , δε θα μπορούσα παρά να υποκλιθώ στη συγκεκριμένη ταινία, που συνδυάζει αριστοτεχνικά τα «καλύτερα» στοιχεία από τα δύο αυτά είδη.
Ο Νίκος Ξανθόπουλος υποδύεται έναν Μανιάτη που ζει στον Πειραιά. Από φτωχαδάκι, κατάφερε (με ιδρώτα) να γίνει πλοιοκτήτης. Όμως, μια βεντέτα ξεσπά στο χωριό του (με θύμα τον αδελφό του) και έτσι ο ΝΞ μεταβαίνει εσπευσμένα στη Μάνη. Εκεί, καλείται να πάρει μια μεγάλη απόφαση : θα εκδικηθεί τον αδελφό του (που τον φάγανε «μπαμπέσικα») όπως προστάζουν οι τοπικές παραδόσεις, ή θα δώσει τόπο στην οργή, προκειμένου να «φιλέψουν οι οικογένειες» ;
Πρόκειται για ένα «έπος», σχεδόν 4 ωρών, σε σκηνοθεσία Απόστολου Τεγόπουλου (υπεύθυνου για αμέτρητα «κλασσικά» μελό, του 60ʼ). Κυκλοφόρησε σε δυο βιντεοταινίες. Το 1ο μέρος με τίτλο "Μανιάτικη βεντέτα" και το 2ο με τον τίτλο "Οι άντρες δεν κλαίνε".
Η ταινία περιλαμβάνει τόσες σεναριακές ανατροπές (αλλά και τόσο «πόνο»), όσο δε μπόρεσαν να χωρέσουν όλες οι βιντεοταινίες του 80ʼ, μαζί.
Αν έχετε καταγωγή από Μάνη και μένετε και στον Πειραιά (όπως εγώ), τότε ετοιμαστείτε για πρόσθετη «συγκίνηση».
Πέραν της πλάκας, ο Τεγόπουλος έκανε μια πολύ καλή δουλειά, εκμεταλλευόμενος στο έπακρο το τοπίο και τις φυσικές ομορφιές της Μάνης. Η φωτογραφία είναι όντως πολύ καλή.
Γενικά, είναι μια καλή επιλογή, που θα δικαιώσει το σχετικό κοινό, περιλαμβάνοντας (μεταξύ άλλων) : Διεφθαρμένους μπάτσους και δικηγόρους, ανελέητο κυνηγητό με αποσπάσματα της αστυνομίας στα κακοκτράχαλα βουνά της Μάνης, μαυροφορεμένες Μανιάτισσες που κραδαίνουν επαναληπτικές καραμπίνες, προτροπές συγγενικών προσώπων για «ατίμωση γυναικών της αντίπαλης οικογένειας», απαγωγές, ενέδρες, παράνομες υιοθεσίες, διαβίωση σε σπήλαια, το Νίκο Καραγεώργη με πυκνό (αυτοκόλλητο) μούσι, μπαρόβιες που αναζητούν λίγη αγάπη, φιλοχρήματους και τιποτένιους τοπικούς χαφιέδες, «μπαράκια» στην Τρούμπα, κ.α.
Προβολή συνημμένου 48162
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
