Η προδοσία (1964)

[Domenica]

Ειπα λιγο να μεταφερω το ενδιαφερον απο το ᾽᾽1922᾽ μπας και ηρεμησει το θρεντ και θυμηθηκα αυτην την ωραιοτατη ταινια του 1964 σε σκηνοθεσια του Κωστα Μανουσακη. Στο σεναριο συνεργαστηκε και ο παντα εξαιρετικος συγγραφεας Αρης Αλεξανδρου. Παιζουν ο Πετρος Φυσσουν, η Ελλη Φωτιου, ο Μανος Κατρακης και η συγγραφεας Ζωρζ Σαρρη.

Η ταινια ζητα κατι το αδιανοητο - την κατανοηση μας για εναν Ναζι και την συμπαθεια μας για την ατυχη Ελληνιδα που τον ερωτευτηκε. Ο οποιος Ναζι καταδιδει την εν λογω Ελληνιδα οταν μαθαινει πως ειναι Εβραια του και μετα ζει με τις φρικτες του τυψεις. Δυο θεματα ταμπου δηλαδη διοτι ουτε συζητιοταν το οτι καποιες Ελληνιδες ειχαν σχεση με τους κατακτητες ουτε και οι τελευταιοι παρουσιαζοταν ποτε ως ανθρωπινα οντα, ποσο μαλλον ως θυματα και αυτοι μιας απαραδεκτης ιδεολογιας. Στην Βικιπαιδεια γραφει πως οι Γαλλοι κριτικοι χαρακτηρισαν την ταινια ως ᾽υμνο στο ναζισμο᾽ επειδη δειχνει και αποσπασματα απο παρελασεις του Γ Ραιχ που εγω νομιζω πως παραπεμπουν στις ταινιες της Λενι Ριφενσταλ (αν και αν θυμαμαι καλα δεν ειναι απο τον ᾽᾽Θριαμβο της θελησης᾽᾽ αλλα απλως απο αλλες φανφαρες). Εγω καταλαβα πως η ταινια ειναι ακριβως το αντιθετο απλα ειναι ανθρωπινη. Εξαλλου ουτε ο Αρης Αλεξανδρου ουτε η Ζωρζ Σαρρη αμφοτεροι γνωστοι για την ιδεολογια τους θα συνεργαζοταν ποτε σε κατι που θα υμνουσε τον ναζισμο.

Εξαιρετικα συγκηνιτικη παντως και απο τις πιο σπαραξικαρδιες ερωτικες ιστοριες του ελληικου κινηματογραφου.

 

[D@redevil]

Νομίζω ότι θα ήθελα να τη δω αυτήν την ταινία!...

Και μόνο ότι είδα στους ηθοποιούς τη Ζωρζ Σαρρή φτάνει και περισσεύει! Να είμαι ειλικρινής, δε γνώριζα ότι είχε παίξει και σε ταινίες!

Χώρια του ότι θα ήθελα να δω και αυτήν την προσέγγιση των ανθρώπινων τύψεων!...

Ιδού και το retrodb link μας: http://www.retrodb.gr/wiki/index.php/Προδοσία_(1964)

 

[don dokken]

Γνωστη ταινια,που τις καλες εποχες παιζοταν και στην τηλεοραση.

Θιγει ενα θεμα υπαρκτο μεταπολεμικα.Στην ταινια,η Φωτιου,πεθαινει κ δικαιωνεται..Πολλες,παρα πολλες κοπελες λογω αφελειας και λογω ΠΕΙΝΑΣ υπεκυψαν στον πειρασμο του κατακτητη..Ο οποιος βεβαια συμφωνα με τους Γαλλους κριτικους δεν δικαιουται τυψεων..

ΟΜΩΣ..

Αν ειχες γκομενο κανα γερμανακο,ναζι ,χαζοι,οπως θελετε,ντροπη,εξευτελισμος,διαπομπευση...εκτελεση.

Αν ειχες εφημεριδες και εκανες εταιρια με ανθρωπους του Γκαιμπελς,δεν τρεχει τιποτα.Γινεσαι μεγαλοεκδοτης και Μαικηνας της τεχνης,"διαπλεκομενος".

Αν παλι ειχες "βαρια"βιομηχανια και οι γερμαναραιοι αγοραζαν απο σενα συρματοπλεγμα(κ ουχι κοτετσοσυρμα..)παλι δεν τρεχει τιποτα..Στελνουμε εναν απ το σοι στο βουνο και καθαριζουμε..Για πολλες γενεες.

Διαβαζα πριν απο χρονια,για την τυχη αυτων των κοριτσιων,μεταπολεμικα,στη Νορβηγια και τις κατω χωρες..

Το γνωριζατε οτι η Frida απο τους ABBA ειναι καρπος μιας τετοιας "μιαρης"σχεσης Γερμανου και Νορβηγιδας?

Και εξ αυτου ειχε αθλια παιδικα χρονια..

Μια αλλη δικια μας,αξεπεραστη ντιβα,τη διαρκεια της κατοχης,επαιρνε απο Ιταλο φανταρο,μεχρι Γερμανο στρατηγο...Κυνηγοντας το ονειρο της..Να παει στην Αμερικη και να ξεδιπλωσει το ταλεντο της,(οπως και εγινε)

Οχι,γι αυτα δεν θα γινουν ποτε ταινιες..

 

[elephadas]

Και μόνο ότι είδα στους ηθοποιούς τη Ζωρζ Σαρρή φτάνει και περισσεύει! Να είμαι ειλικρινής, δε γνώριζα ότι είχε παίξει και σε ταινίες!

Είχε παίξει και στο "Νησί της Αφροδίτης" και μάλιστα ρόλο "παράλληλο" με της Κατίνας Παξινού. Η ταινία δεν μου άρεσε, αλλά η Σαρρή ήταν πολύ καλή.

 

[D@redevil]

..............Το γνωριζατε οτι η Frida απο τους ABBA ειναι καρπος μιας τετοιας "μιαρης"σχεσης Γερμανου και Νορβηγιδας?

Και εξ αυτου ειχε αθλια παιδικα χρονια..

Μια αλλη δικια μας,αξεπεραστη ντιβα,τη διαρκεια της κατοχης,επαιρνε απο Ιταλο φανταρο,μεχρι Γερμανο στρατηγο...Κυνηγοντας το ονειρο της..Να παει στην Αμερικη και να ξεδιπλωσει το ταλεντο της,(οπως και εγινε)

Οχι,γι αυτα δεν θα γινουν ποτε ταινιες..

Λες μεγάλες αλήθεις, Don!

Όχι, σαφώς και δεν πρόκειται να γίνουν ποτέ ταινίες.... Σε λίγους αρέσει να βλέπουν κατάματα την αλήθεια...

Είχε παίξει και στο "Νησί της Αφροδίτης" και μάλιστα ρόλο "παράλληλο" με της Κατίνας Παξινού. Η ταινία δεν μου άρεσε, αλλά η Σαρρή ήταν πολύ καλή.

Ευχαριστώ, φίλε elephadas (μα, όνομα και πράγμα το nick σου με αυτό το μνημονικό! #) ). Αν και το έχω κάνει και σε άλλα θρεντς, ας ομολογήσω κι εδώ τη μερική άγνοιά μου επί του θέματος... Ο ελληνικός κινηματογράφος άρχισε μόλις πρόσφατα να μ' ενδιαφέρει!

 

[retrofan]

ΠΟΛΥ ωραία ταινία!

Λιγόλογη. Τόσο το ερωτικό όσο και το δραματικό περνάνε μέσα από δύο λέξεις ή από τη σιωπή. Π.χ. ο θόρυβος του τρένου που σκεπάζει την αποκάλυψη της Λίζας και οι αντιδράσεις των δύο ηρώων φαίνονται μόνο από την έκφραση του προσώπου τους ή ο έρωτας που γεννιέται όταν τόσο ο Καρλ, όσο και η Λίζα πετυχαίνουν διαδοχικά τον άλλον να παίζει πιάνο.

Η Ζωρζ Σαρρή περνάει την αποδοκιμασία του χαρακτήρα της μέσα από την ψυχρότητά της. Για τον άντρα της που τους βάζει σε κίνδυνο κρύβοντας μια Εβραία, για την ίδια την Εβραία που ερωτεύεται τον κατακτητή, για τον Καρλ που αγωνιά να τους πείσει για τις καλές του προθέσεις και την ανθρωπιστική του παιδεία.

Το πρωταγωνιστικό ζευγάρι είναι απλά υπέροχα ανθρώπινο. Την στιγμή που τα γεγονότα εξελίσσονται κανένας δεν φαίνεται να καταλαβαίνει τις πραγματικές τους διαστάσεις και καταδικάζονται εξαιτίας της αφέλειάς τους. Ο Καρλ γιατί πίστεψε ότι ο ναζισμός είναι μόνο το "ξεσήκωμα" των γιορτών της Νυρεμβέργης, η Λίζα γιατί θεώρησε πως ο έρωτας είναι η απόλυτη αλήθεια, χωρίς την εκδικητική πλευρά του.

Το σενάριο του Αλεξάνδρου υποδειγματικό. Κρατώ ιδιαίτερα την σκηνή όπου ο Καρλ εμφανίζεται στο σαλόνι όπου κάθονται οι υποχρεωτικοί οικοδεσπότες του για να τους καθησυχάσει ως προς τους πυροβολισμούς που ακούστηκαν μέσα στη νύχτα.

Καρλ -Με συγχωρείτε. Ήρθα να σας πω να μην ανησυχείτε. Ένα νέο παιδί έγραφε συνθήματα στους τοίχους (η αργή ομιλία του Φυσσούν, σαν ξένος που προσπαθεί να μιλήσει σωστά τα ελληνικά και ψάχνει τις λέξεις του, είναι χαρακτηριστική σ' όλη την ταινία)

Γυναίκα καθηγητή -Τον σκότωσαν;


Καρλ (λίγο ξαφνιασμένος και ειρωνικός για το αποδοκιμαστικό ύφος της, ενώνοντας τις μπότες του σ' έναν στρατιωτικό χαιρετισμό σαλονιού) -Όχι κυρία. Μου είπαν ότι εξαφανίστηκε. Εγώ ... συμπαθώ τους νέους. Είναι ... (σμίγει τα φρύδια μην μπορώντας να θυμηθεί τη λέξη και στρεφόμενος στον καθηγητή για βοήθεια) selbstlos.


Καθηγητής -Ανιδιοτελείς.




Όποιος δεν έχει δει την ταινία, χάνει.

Το θέμα των παιδιών ντόπιων γυναικών με Γερμανούς στρατιώτες βασάνισε χώρες όπως η Γαλλία ή η Νορβηγία πολύ περισσότερο από την Ελλάδα όπου το φαινόμενο δεν είχε πάρει τέτοια διάσταση (μην ξεχνάμε εξάλλου ότι η σκληρότητα της Κατοχής στην Ελλάδα και το γεγονός ότι τα χαρακτηριστικά μας δεν ήταν τα πιο άρεια, δεν ευνοούσαν ερωτικό κλίμα, σ' αντίθεση με περιοχές όπου και η περίοδος του πολέμου κύλησε σχετικά ήπια και οι Γερμανοί ήταν ιστορικά και γεωγραφικά "γνωστός" "κοντινός" λαός). Το ταμπού που αναπτύχθηκε εκ των υστέρων θίγεται, μεταξύ άλλων, στο "Χιροσίμα αγάπη μου" και σ' ένα υπέροχο τραγούδι του Georges Brassens που μιλάει για μια κοπέλα που την κούρεψαν επειδή είχε πάει με Γερμανό (κλασικός τρόπος "τιμωρίας" στη Γαλλία αμέσως μετά την Κατοχή και συγκλονιστικές οι φωτογραφίες που υπάρχουν) κι εκείνος πιάνει μια μπούκλα της και την κρεμάει στο πέτο του αντί για παράσημο.

 

[Domenica]

Καπου ειχα διαβασει πως και μια δικη μας πολυ καλη τραγουδιστρια ειναι παιδι μιας τετοιας σχεσης και μαλιστα ο πατερας της την αναγνωρισε και εχει το επωνυμο του. Δεν ξερω αν ειναι αληθεια οποταν δεν γραφω το ονομα.

Πολυ υποκριτικο παντως αυτο με τις κοπελες οντως ειδικα που σε ολες τις χωρες ενα σωρο δωσιλογοι, μαυραγοριτες και καταδοτες την γλιτωσαν. Μια που ελεγα παραπανω για την Λενι Ριφενσταλ να θυμισω πως η Λενι μετα τον πολεμο περασε καμποσα χρονια σε στρατοπεδο συγκεντρωσης των συμμαχων ενω κανενας αντρας σκηνοθετης που συνεργαστηκε ή αλλος φιλοναζιστης καλλιτεχνης δεν τιμωρηθηκε. Της αξιζε πιθανα, δεν λεω οχι (υπαρχουν και καποια ορια στο τι μπορει να ειναι ενα καλλιτεχνικο εργο) αλλα θα επρεπε οτι ισχυει για τις γυναικες να ισχυε και για τους αντρες. Απλα ηταν μαλλον ευκολο.

Θα ψαξω και το τραγουδι!

 

[atanasio]

Μια από τις καλύτερες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. Υποδειγματικό σενάριο του σπουδαίου Άρη Αλεξάνδρου, εκπληκτική σκηνοθεσία του Κώστα Μανουσάκη, ατμοσφαιρική φωτογραφία και ερμηνείες κλάσεως (Φυσσούν, Φωτίου, Κατράκης, Σαρρή). Πρέπει να ήταν εκτός τόπου και χρόνου οι Γάλλοι κριτικοί που χαρακτήρισαν την ταινία "ύμνο στον ναζισμό"!

 

[Domenica]

Χαιρομαι που η ταινια σας αρεσε και προκαλει και τοσες συζητησεις! Νομιζα πως ηταν παραγνωρισμενη και δεν την ειχε ανακαλυψει αλλος κανεις!

Τωρα εγω πιστευω πως οι Γαλλοι κριτικοι ηταν εχθρικοι διοτι η Γαλλια γενικα συνεργαστηκε ( το Vive La Resistance! ειναι σε μεγαλο ποσοστο μυθος -φυσικα και υπηρξαν αντιστασιακοι που πεθαναν ηρωικα αλλα ελαχιστοι), ηταν απο τις χωρες που ειχε απο τα μεγαλυτερα ποσοστα εξωλοθρευσης Εβραιων πολιτων της και για πολλα χρονια επρεπε να αποδοκιμαζουν τετοιες σχεσεις. Στην Γαλλια επισης αυτες οι κοπελες και τα παιδια τους τραβηξαν τα μυρια οσα ενω ενα σωρο πραγματικοι συνεργατες την γλιτωσαν. Ελπιζω να μην θεωρηθει σχολιο εναντια στους κανονες απο Γαλλικες ταινιες και μυθιστορηματα το ξερω αυτο!

 

[Nemo]

Χαιρομαι που η ταινια σας αρεσε και προκαλει και τοσες συζητησεις! Νομιζα πως ηταν παραγνωρισμενη και δεν την ειχε ανακαλυψει αλλος κανεις!

Απο το thread: Παλιές Ελληνικές ταινίες που σας έχουν συγκινήσει

....

Η προδοσια

....

Αυριο το βραδυ του σαββατου στις............. , θα εχει την συγκλονιστικη οσο και αρκετα παραγνωρισμενη "Προδοσία " .

Τωρα εγω πιστευω πως οι Γαλλοι κριτικοι ηταν εχθρικοι .......

Ειναι εντελως καταφανες, οτι αυτο συνεβη επειδη ειχαν αναπτυξει ενοχικα συμπλεγματα -αρα- και αντιστοιχα ανακλαστικα .

(Μην ξεχναμε την αντιμετωπιση των 300 απο τους απο σηματικοτατη μεριδα ιθαγενων κριτικων λογω αναλογων ανακλαστικων , που δεν ακδηλωνανε σε οποιαδηπωτε εξ Απω Ανατολης ή και Ταραντινοειδους αντιστοιχου περιεχομενου ταινια ...)

 

[paulochelao24]

ταινιάρα απ' τις λίγες.Ο Μανουσάκης παρ' όλο που γύρισε 3 ταινίες όλες και όλες,έβλεπε πολύ μπροστά για την εποχή του.

 

[hannele]

Αξιοσημείωτος είναι ο ρόλος του Δημήτρη Μυράτ. Ο άνθρωπος με το διπλό βίο κι το διπλό "πρόσωπο". Το κλειδί της υπόθεσης. Ο ψυχίατρος που διάγει (φαινομενικά) ευυπόλητο κι φιλήσυχο βίο αφοσιωμένος αποκλειστικά στην επιστήμη του, ενώ στην πραγματικότητα παραμένει ένας αμετανόητος κι φανατισμένος Ναζί. Ο ηθικός αυτουργός του θανάτου του Καρλ, τον οδηγεί ο ίδιος βράδυ στο σκοπευτήριο παρακινώντας τον να αυτοκτονήσει, αφού πρώτα του έχει κάνει ένα παραληρηματικό κήρυγμα περί ανωτερότητας της Αρείας φυλής κι της Ναζιστικής ιδεολογίας. Στην αστυνομία βέβαια παρουσιάζεται ως ο γιατρός με το αγγελικό πρόσωπο κι ουδείς αντιλαμβάνεται ότι πίσω από την αυτοκτονία επί της ουσίας κρύβεται ο Ναζί ψυχίατρος.

 

[skalok]

η ταινια https://app.ertflix.gr/vod/vod.312861-prodosia θα ειναι ανεβασμενη μεχρι και τις 27 νοεμβριου

 

[hannele]

Το θέμα των παιδιών ντόπιων γυναικών με Γερμανούς στρατιώτες βασάνισε χώρες όπως η Γαλλία ή η Νορβηγία πολύ περισσότερο από την Ελλάδα όπου το φαινόμενο δεν είχε πάρει τέτοια διάσταση (μην ξεχνάμε εξάλλου ότι η σκληρότητα της Κατοχής στην Ελλάδα και το γεγονός ότι τα χαρακτηριστικά μας δεν ήταν τα πιο άρεια, δεν ευνοούσαν ερωτικό κλίμα, σ' αντίθεση με περιοχές όπου και η περίοδος του πολέμου κύλησε σχετικά ήπια και οι Γερμανοί ήταν ιστορικά και γεωγραφικά "γνωστός" "κοντινός" λαός). Το ταμπού που αναπτύχθηκε εκ των υστέρων θίγεται, μεταξύ άλλων, στο "Χιροσίμα αγάπη μου" και σ' ένα υπέροχο τραγούδι του Georges Brassens που μιλάει για μια κοπέλα που την κούρεψαν επειδή είχε πάει με Γερμανό (κλασικός τρόπος "τιμωρίας" στη Γαλλία αμέσως μετά την Κατοχή και συγκλονιστικές οι φωτογραφίες που υπάρχουν) κι εκείνος πιάνει μια μπούκλα της και την κρεμάει στο πέτο του αντί για παράσημο.

Οι περιπτώσεις πολλών Νορβηγίδων ήταν το "Λέμπενσμπορν" (Lebensborn), ένα οργανωμένο πρόγραμμα τεκνοποιίας, για να εξασφαλιστούν τα χαρακτηριστικά της δήθεν Αρίας φυλής.
Στατολογούσαν κοπέλες, κυρίως σκανδιναβές, με "άρια" χαρακτηριστικά (ύψος γύρω στο 1.75, καλλίγραμο σώμα, ξανθά μαλλιά, γαλάζια μάτια και ανοιχτόχρωμο δέρμα) οι οποίες έσμιγαν με Γερμανούς αξιωματικούς, ώστε να γεννηθούν "άρια γερμανόπαιδα". Η στρατολόγηση γινόταν με τη θέληση των κοριτσιών, δλδ οι ίδιες ήθελαν να λάβουν μέρος στο πρόγραμμα για διάφορους λόγους (λόγω αφέλειας, πείνας, καλοπέρασης κ.α)
Διέμεναν ομαδικά σε ειδικά κέντρα, τύπου ιδρύματα πρόνοιας, από την αρχή της στρατολόγησης μέχρι κι την περίοδο της λοχείας τους. Εκεί, έρχονταν σε επαφή με τους Γερμανούς αξιωματικούς, περνούσαν την εγκυμοσύνη τους, γεννούσαν κι ειχαν ολοκληρωμένη φροντίδα.
Οι Ναζί θεωρούσαν τις σκανδιναβικές χώρες ως "άρια φυλή" λόγω των χαρακτηριστικών τους. Στη Νορβηγία υπήρχαν τέτοια 9 κέντρα. Απο τα περίπου 10.000 παιδιά που γεννήθηκαν από Νορβηγίδες μητέρες και Γερμανούς αξιωματικούς πατέρες, τα 8.000 ήταν στο πρόγραμμα Λέμπενσμπορν. Τα παιδιά, σε νηπιακή ηλικία, μεταφέρονταν στη Γερμανία για υιοθεσία σε άτεκνα ζευγάρια.
Με το τελος του πολεμου, οι γυναίκες αυτές απομονώθηκαν κοινωνικά για δοσιλογισμό και τα παιδιά στιγματίστηκαν κι εκφοβίστηκαν λόγω της προέλευσής τους.

Η τσεχική ταινία "Spring of life" του 2000, αφηγείται την ιστορία μιας Σουδητής έφηβης, που στρατολογήθηκε ως μελλοντική μητέρα σε ένα Λέμπενσμπορν στην Πολωνία
Η ταινία υπάρχει στο yt, εδώ