SEBASTIAN
RetroActive
- Joined
- 7 Οκτ 2022
- Μηνύματα
- 421
- Αντιδράσεις
- 1.052
Σενάριο: Γιάννης Δαλιανίδης
Σκηνοθεσία:Γιάννης Δαλιανίδης
Παραγωγή: Γιώργος Καραγιάννης και Σια
Πρωταγωνιστούν: Ηθοποιοί: Στάθης Ψάλτης , Καίτη Φίνου, Σταμάτης Γαρδέλης , Κούλα Αγαγιώτου , Σοφία Αλιμπέρτη , Βίνα Ασίκη , Ζανό Ντάνιας , Νίκος Παπαδόπουλος , Τζώνης Θεοδωρίδης , Ρένα Παγκράτη , Στέλιος Λιονάκης , Τώνης Γιακωβάκης , Μίμης Θειόπουλος , Άγγελος Γεωργιάδης , Μιχάλης Γιαννάτος , Ντόρα Χατζηγιάννη , Βέτα Μπετίνη , Γιώργος Σταυρόπουλος , Σπύρος Μεριανός , Αντώνης Τρικαμηνάς κα.
Υπόθεση: Ο Στάθης, η Ρένα κι ο Αλέξης είναι τρία αδέλφια που ζουν μέσα στον χαβαλέ και στην τρέλα αφούδεν παίρνουν ούτε μια στιγμή στα σοβαρά την ζωή, αδιαφορώντας για ευθύνες και επαγγελματική σταδιοδρομία. Ο Στάθης είναι φανατικός λάτρης των μηχανών, η Ρένα ξημεροβραδιάζεται χορεύοντας στα κλαμπ και ο Αλέξης μέλος ενός ερασιτεχνικού συγκροτήματος μαζί με φίλους του ονειρεύονται να πιάσουν την καλή εις μάτην. Ο Στάθης προσπαθεί να βρει λεφτά για να αγοράσει μια μοτοσικλέτα για να ικανοποιήσει και την επιθυμία της καλής του της Κίτσας, πράγμα δύσκολο αφού δεν μπορεί να στεριώσει σε καμία δουλειά. Έτσι χάνει και την Κίτσα, την κοπέλα που αγαπάει, η οποία μην αντέχοντας αυτήν την κατάσταση παρατάει τον Στάθη για έναν άλλο μηχανόβιο. Πέρα από τα ευτράπελα των τριών αδερφιών έρχεται να προστεθεί και η κακοδαιμονία μιας άτυχης κληρονομιάς στην οποία είχαν επενδύσει οικογενειακά για να ξελασπώσουν. Οι ατυχίες για τον Στάθη δεν σταματούν εδώ. Σε λίγο του κλέβουν την μηχανή που αγόρασε με λεφτά της μητέρας του, αλλά αντιμετωπίζει και προβλήματα με την αστυνομία όταν συλλαμβάνεται για μεταφορά κλεμμένων εικόνων, πέφτοντας στα δίκτυα της σέξυ Σύλβιας. Στο τέλος όμως επιτέλους η τύχη του χαμογελά. Γίνεται διευθυντής προσωπικού σε μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα και ξανακερδίζει την καρδιά της Κίτσας του.
Σχόλια: Συμπαθητική κωμωδία από τον συνήθη ύποπτο Γιάννη Δαλιανίδη που σε μια ακόμα ταινία μας παρουσιάζει την γνωστή και αγαπημένη παρέα των ηθοποιών που πλαισίωνε τις ταινίες του κινούμενος στο γενικότερο πλαίσιο της δεκαετίας. Ένα πλαίσιο που χαρακτηρίζεται από την χαλαρότητα, τον χαβαλέ, την ανεμελιά της εποχής που αποτυπωνόταν περίτεχνα στις εκφράσεις λεκτικές και μη, στην αύρα, στις χαλαρές αντιδράσεις των πρωταγωνιστών σε βαθμό θα έλεγε κανείς αυτοσχεδιασμού τους, αφού και οι ίδιοι ζούσαν σαν να επιδοκίμαζαν τον ρόλο τους και το γενικότερο πνεύμα της ταινίας. Φυσικά η παρουσία του μεγάλου μας κωμικού Στάθη Ψάλτη ξεχωρίζει καταλυτικά και ανεβάζει την ταινία απίστευτα. Θα έλεγε κανείς είναι μια κατηγορία μόνος του. Οι ατάκες του, οι κωμικές του γκριμάτσες τα σπάνε κυριολεκτικά αν και προσωπικά με χάλαγε λίγο η ελευθεριότητα ορισμένες φορές, σε βαθμό που να αγγίζει τα όρια της βωμολοχίας. Αν και σε σχέση με το γέλιο που μας χάρισε ο ανεπανάληπτος κωμικός μας οι όποιες κακόηχες λέξεις προσπερνούνται ανεπαίσθητα. Από το υπόλοιπο team συμμετέχουν όλοι σχεδόν οι νεαροί πρωταγωνιστές που απολαύσαμε και σε άλλες ταινίες της αγαπημένης μας δεκαετίας. Θα σταθώ στην πολυαγαπημένη Ρένα Παγκράτη η οποία πάνω στην απόγνωση και στην μελαγχολία της, όπως ακουγόταν, επειδή δεν συμμετείχε σε τανίες και παραγωγές και ένιωθε παραγκωνισμένη και στα αζήτητα αποφάσισε με οδυνηρό τρόπο να δώσει τέλος στην ζωή της μερικά χρόνια μετά. Αλήθεια πως να αισθανόντουσαν στο άκουσμα της τραγικής είδησης οι έχοντας το γενικό πρόσταγμα στο καλλιτεχνικό στερέωμα εκείνη την εποχή? Δεν θα έκαναν έστω μια μικρή αυτοκριτική μέσα τους αισθανόμενοι πως αν ειχαν επιλέξει για κάποιους ρόλους την Ρένα μας η τραγική νομοτελειακή εξέλιξη των πραγμάτων θα είχε αποτραπεί? Χωρίς φυσικά να φταίνε και οι ίδιοι για την εξέλιξη των πραγμάτων (μακριά από μένα εκτόξευση κατηγοριών). Απλά δυστυχώς σε αυτήν την εποxή της σκληρής πραγματικότητας που ζούμε ορισμένες ενέργειες μας ή παραλείψεις μας μπορεί να συνεπάγονται άθελα μας θετικές ή και αρνητικές διαμορφώσεις πραγμάτων. Τέλος μια ιδιαίτερη μνεία στην καλοκάγαθη και αγαπητή μητέρα των ταινιών και των σήριαλ Κούλα Αγαγιώτου που παρόλη την ήρεμη και πράη παρουσία της έγραφε καταλυτικά στον φακό.
Επικές στιγμές του φιλμ:
1) Το αλήστου μνήμης πρωτοποριακό άσμα με στίχους ανεπανάληπτης μελωδικής κουλτούρας "'Αντε σπάσε ρε μαλ...α" που τραγουδάει το εκκολαπτόμενο συγκρότημα που απαρτίζει η παρέα του Γαρδέλη στην ταράτσα!!! της πολυκατοικίας κάπου στα νότια προάστια αν κρίνουμε από το πέρασμα ενός αεροπλάνου που δίνει αεροδυναμικό ντεκόρ στην σκηνή! Καλτίλα 80ίλα, ξεγνοιασιά και ανεμελιά της εποχής στο έπακρο με αποκορύφωμα το μαγιώ!!! του συμμετέχοντος στο συγκρότημα Νίκου Παπαδόπουλου!
2) Το εντελώς διαφορετικό σε σχέση με το προηγούμενο από πλευράς αύρας, κουλτούρας, περιεχομένου και σκηνικής παρουσίας, τραγούδι που ερμηνεύει οι ερωτευμένος Γαρδέλης στην εκλεκτή της καρδιάς του Αλιμπέρτη "Με λένε Αλέξη σε λένε Σοφία". Να λοιπόν που στην ατέλειωτη ελευθεριότητα και στον ανεξάντλητο χαβαλέ της εποχής υπάρχουν και περιθώρια συναισθηματικής ευφορίας που εκδηλώνονται με απέραντο ρομαντισμό, που σε σχέση με την σημερινή εποχή των κινητών και των σόσιαλ μοιάζει μακρινό και ίσως παρωχημένο (αδίκως ασφαλώς)
3) Τα πολύ όμορφα εξωτερικά πλάνα της ταινίας που γυρίστηκαν προφανώς μεταξύ Βούλας και Γλυφάδας που παρουσιάζει και μία άλλη πλευρά του αχανούς και ως ένα βαθμό άχαρου Λεκανοπεδίου, δείχνοντας μας πως μια μικρή δραπέτευση από την γκρίζα και ισοπεδωτική καθημερινότητα μας βρίσκεται πολύ κοντά μας και διαρκεί λίγο χρονικά, απολαμβάνοντας τον ήλιο και την θάλασσα. Η ζωή είναι υπέροχη και είναι δίπλα μας.
4) Η σκηνή του πεσίματος της καλής Βέτας Μπετίνη στον Στάθη μας και οι ατάκες που εκστομίζει ο ίδιος για να αποφύγει το ερωτικά τετελεσμένο, μας έχει κάνει όλους να κάνουμε καινούριο συκώτι από τα γέλια. Ο έρωτας ....διαστάσεις και κιλά δεν κοιτά. Ακόμα και οι υπέρβαροι έχουν δικαίωμα στις ερωτικές χαρές της ζωής.
5) Η τελευταία σκηνή που το πρωταγωνιστικό ζευγάρι πάνω στην μηχανή εκτοξεύεται στον Αττικό ουρανό με τις επιδοκιμασίες και τον χαιρετισμό των υπόλοιπων ηρώων του φιλμ, αποτυπώνει αλληγορικά και την δική τους εκτόξευση στον έβδομο ουρανό, λόγω της προσωπικής τους απόλυτης ευτυχίας, ευδαιμονίας και πληρότητας, απολαμβάνοντας το πιο όμορφο πράγμα που μας χάρισε η φύση παράλληλα με την ζωή. Την αγάπη.
Σκηνοθεσία:Γιάννης Δαλιανίδης
Παραγωγή: Γιώργος Καραγιάννης και Σια
Πρωταγωνιστούν: Ηθοποιοί: Στάθης Ψάλτης , Καίτη Φίνου, Σταμάτης Γαρδέλης , Κούλα Αγαγιώτου , Σοφία Αλιμπέρτη , Βίνα Ασίκη , Ζανό Ντάνιας , Νίκος Παπαδόπουλος , Τζώνης Θεοδωρίδης , Ρένα Παγκράτη , Στέλιος Λιονάκης , Τώνης Γιακωβάκης , Μίμης Θειόπουλος , Άγγελος Γεωργιάδης , Μιχάλης Γιαννάτος , Ντόρα Χατζηγιάννη , Βέτα Μπετίνη , Γιώργος Σταυρόπουλος , Σπύρος Μεριανός , Αντώνης Τρικαμηνάς κα.
Υπόθεση: Ο Στάθης, η Ρένα κι ο Αλέξης είναι τρία αδέλφια που ζουν μέσα στον χαβαλέ και στην τρέλα αφούδεν παίρνουν ούτε μια στιγμή στα σοβαρά την ζωή, αδιαφορώντας για ευθύνες και επαγγελματική σταδιοδρομία. Ο Στάθης είναι φανατικός λάτρης των μηχανών, η Ρένα ξημεροβραδιάζεται χορεύοντας στα κλαμπ και ο Αλέξης μέλος ενός ερασιτεχνικού συγκροτήματος μαζί με φίλους του ονειρεύονται να πιάσουν την καλή εις μάτην. Ο Στάθης προσπαθεί να βρει λεφτά για να αγοράσει μια μοτοσικλέτα για να ικανοποιήσει και την επιθυμία της καλής του της Κίτσας, πράγμα δύσκολο αφού δεν μπορεί να στεριώσει σε καμία δουλειά. Έτσι χάνει και την Κίτσα, την κοπέλα που αγαπάει, η οποία μην αντέχοντας αυτήν την κατάσταση παρατάει τον Στάθη για έναν άλλο μηχανόβιο. Πέρα από τα ευτράπελα των τριών αδερφιών έρχεται να προστεθεί και η κακοδαιμονία μιας άτυχης κληρονομιάς στην οποία είχαν επενδύσει οικογενειακά για να ξελασπώσουν. Οι ατυχίες για τον Στάθη δεν σταματούν εδώ. Σε λίγο του κλέβουν την μηχανή που αγόρασε με λεφτά της μητέρας του, αλλά αντιμετωπίζει και προβλήματα με την αστυνομία όταν συλλαμβάνεται για μεταφορά κλεμμένων εικόνων, πέφτοντας στα δίκτυα της σέξυ Σύλβιας. Στο τέλος όμως επιτέλους η τύχη του χαμογελά. Γίνεται διευθυντής προσωπικού σε μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα και ξανακερδίζει την καρδιά της Κίτσας του.
Σχόλια: Συμπαθητική κωμωδία από τον συνήθη ύποπτο Γιάννη Δαλιανίδη που σε μια ακόμα ταινία μας παρουσιάζει την γνωστή και αγαπημένη παρέα των ηθοποιών που πλαισίωνε τις ταινίες του κινούμενος στο γενικότερο πλαίσιο της δεκαετίας. Ένα πλαίσιο που χαρακτηρίζεται από την χαλαρότητα, τον χαβαλέ, την ανεμελιά της εποχής που αποτυπωνόταν περίτεχνα στις εκφράσεις λεκτικές και μη, στην αύρα, στις χαλαρές αντιδράσεις των πρωταγωνιστών σε βαθμό θα έλεγε κανείς αυτοσχεδιασμού τους, αφού και οι ίδιοι ζούσαν σαν να επιδοκίμαζαν τον ρόλο τους και το γενικότερο πνεύμα της ταινίας. Φυσικά η παρουσία του μεγάλου μας κωμικού Στάθη Ψάλτη ξεχωρίζει καταλυτικά και ανεβάζει την ταινία απίστευτα. Θα έλεγε κανείς είναι μια κατηγορία μόνος του. Οι ατάκες του, οι κωμικές του γκριμάτσες τα σπάνε κυριολεκτικά αν και προσωπικά με χάλαγε λίγο η ελευθεριότητα ορισμένες φορές, σε βαθμό που να αγγίζει τα όρια της βωμολοχίας. Αν και σε σχέση με το γέλιο που μας χάρισε ο ανεπανάληπτος κωμικός μας οι όποιες κακόηχες λέξεις προσπερνούνται ανεπαίσθητα. Από το υπόλοιπο team συμμετέχουν όλοι σχεδόν οι νεαροί πρωταγωνιστές που απολαύσαμε και σε άλλες ταινίες της αγαπημένης μας δεκαετίας. Θα σταθώ στην πολυαγαπημένη Ρένα Παγκράτη η οποία πάνω στην απόγνωση και στην μελαγχολία της, όπως ακουγόταν, επειδή δεν συμμετείχε σε τανίες και παραγωγές και ένιωθε παραγκωνισμένη και στα αζήτητα αποφάσισε με οδυνηρό τρόπο να δώσει τέλος στην ζωή της μερικά χρόνια μετά. Αλήθεια πως να αισθανόντουσαν στο άκουσμα της τραγικής είδησης οι έχοντας το γενικό πρόσταγμα στο καλλιτεχνικό στερέωμα εκείνη την εποχή? Δεν θα έκαναν έστω μια μικρή αυτοκριτική μέσα τους αισθανόμενοι πως αν ειχαν επιλέξει για κάποιους ρόλους την Ρένα μας η τραγική νομοτελειακή εξέλιξη των πραγμάτων θα είχε αποτραπεί? Χωρίς φυσικά να φταίνε και οι ίδιοι για την εξέλιξη των πραγμάτων (μακριά από μένα εκτόξευση κατηγοριών). Απλά δυστυχώς σε αυτήν την εποxή της σκληρής πραγματικότητας που ζούμε ορισμένες ενέργειες μας ή παραλείψεις μας μπορεί να συνεπάγονται άθελα μας θετικές ή και αρνητικές διαμορφώσεις πραγμάτων. Τέλος μια ιδιαίτερη μνεία στην καλοκάγαθη και αγαπητή μητέρα των ταινιών και των σήριαλ Κούλα Αγαγιώτου που παρόλη την ήρεμη και πράη παρουσία της έγραφε καταλυτικά στον φακό.
Επικές στιγμές του φιλμ:
1) Το αλήστου μνήμης πρωτοποριακό άσμα με στίχους ανεπανάληπτης μελωδικής κουλτούρας "'Αντε σπάσε ρε μαλ...α" που τραγουδάει το εκκολαπτόμενο συγκρότημα που απαρτίζει η παρέα του Γαρδέλη στην ταράτσα!!! της πολυκατοικίας κάπου στα νότια προάστια αν κρίνουμε από το πέρασμα ενός αεροπλάνου που δίνει αεροδυναμικό ντεκόρ στην σκηνή! Καλτίλα 80ίλα, ξεγνοιασιά και ανεμελιά της εποχής στο έπακρο με αποκορύφωμα το μαγιώ!!! του συμμετέχοντος στο συγκρότημα Νίκου Παπαδόπουλου!
2) Το εντελώς διαφορετικό σε σχέση με το προηγούμενο από πλευράς αύρας, κουλτούρας, περιεχομένου και σκηνικής παρουσίας, τραγούδι που ερμηνεύει οι ερωτευμένος Γαρδέλης στην εκλεκτή της καρδιάς του Αλιμπέρτη "Με λένε Αλέξη σε λένε Σοφία". Να λοιπόν που στην ατέλειωτη ελευθεριότητα και στον ανεξάντλητο χαβαλέ της εποχής υπάρχουν και περιθώρια συναισθηματικής ευφορίας που εκδηλώνονται με απέραντο ρομαντισμό, που σε σχέση με την σημερινή εποχή των κινητών και των σόσιαλ μοιάζει μακρινό και ίσως παρωχημένο (αδίκως ασφαλώς)
3) Τα πολύ όμορφα εξωτερικά πλάνα της ταινίας που γυρίστηκαν προφανώς μεταξύ Βούλας και Γλυφάδας που παρουσιάζει και μία άλλη πλευρά του αχανούς και ως ένα βαθμό άχαρου Λεκανοπεδίου, δείχνοντας μας πως μια μικρή δραπέτευση από την γκρίζα και ισοπεδωτική καθημερινότητα μας βρίσκεται πολύ κοντά μας και διαρκεί λίγο χρονικά, απολαμβάνοντας τον ήλιο και την θάλασσα. Η ζωή είναι υπέροχη και είναι δίπλα μας.
4) Η σκηνή του πεσίματος της καλής Βέτας Μπετίνη στον Στάθη μας και οι ατάκες που εκστομίζει ο ίδιος για να αποφύγει το ερωτικά τετελεσμένο, μας έχει κάνει όλους να κάνουμε καινούριο συκώτι από τα γέλια. Ο έρωτας ....διαστάσεις και κιλά δεν κοιτά. Ακόμα και οι υπέρβαροι έχουν δικαίωμα στις ερωτικές χαρές της ζωής.
5) Η τελευταία σκηνή που το πρωταγωνιστικό ζευγάρι πάνω στην μηχανή εκτοξεύεται στον Αττικό ουρανό με τις επιδοκιμασίες και τον χαιρετισμό των υπόλοιπων ηρώων του φιλμ, αποτυπώνει αλληγορικά και την δική τους εκτόξευση στον έβδομο ουρανό, λόγω της προσωπικής τους απόλυτης ευτυχίας, ευδαιμονίας και πληρότητας, απολαμβάνοντας το πιο όμορφο πράγμα που μας χάρισε η φύση παράλληλα με την ζωή. Την αγάπη.
