Κινηματογραφική Λέσχη

[paulochelao24]

εγω μικρος νομιζα οτι ο Μπακογιαννοπουλος ηταν ο Πεπονης κ πιστευα οτι το πρωι ειναι υπουργος κ το βραδυ βαζει ταινιες στην ΕΡΤ!!!

Και Βίκτωρ Νεττας μαζί

 

[αριαδνη]

 

[αριαδνη]

Βρε παιδιά διαβάζω σχόλια στο τιουμπι και πεθαίνω στα γέλια "ηρεμιστικό ισχυρότερο των 10λεξοτανιλ" , τους έπαιρνε όλους ο ύπνος πριν ολοκληρωσει .

 

[paulochelao24]

Βρε παιδιά διαβάζω σχόλια στο τιουμπι και πεθαίνω στα γέλια "ηρεμιστικό ισχυρότερο των 10λεξοτανιλ" , τους έπαιρνε όλους ο ύπνος πριν ολοκληρωσει .

Καλτ φυσιογνωμία αλλά και πραγματικός γνώστης του κινηματογράφου που δεν σνόμπαρε εμπορικές ταινίες

 

[SEBASTIAN]

Ας μου επιτραπεί η ταπεινή μου άποψη ότι θα προτιμούσα στις μέρες μας να υπήρχαν νωχελικοί και βαριεστημένοι λόγω της εκφοράς του λόγου τους που σου προκαλούσαν (και όχι άδικα) βαριεμάρα σε βαθμό ύπνωσης παρουσιαστές σαν τον Μπακογιαννόπουλο, παρά τους φωνασκούντες και εκρηκτικούς σε βαθμό υστερίας ακροατές που σου προκαλούν με την μία απέχθεια και αποτροπιασμό και η φυσική συνέπεια κάθε λογικού και φιλήσυχου ανθρώπου είναι να πάρει το τηλεκοντρόλ και να πατήσει το stop, εξασφαλίζοντας την ηρεμία του και την γαλήνη του.
Εκπληκτικού επιπέδου και γνώσεων δημοσιογράφος ο Μπακογιαννόπουλος που παρά την αργή άρθρωση και νωχελική ομιλία του αν τον παρακολουθούσες με ενδιαφέρον σε έβαζε στο πνεύμα της ταινίας που ακολουθούσε. Θεωρώ πως ήταν ένας από τους κορυφαίους δημοσιογράφους της δεκαετίας του '80, όταν ακόμα η ελληνική τηλεόραση είχε κάποιο επίπεδο και δεν είχε σαρωθεί η αισθητική της από θορυβώδεις δημοσιογραφίσκους που προσπαθούν να επιβάλλουν την άποψη τους και την παρουσία τους όχι με επιχειρήματα, όχι με πειθώ και καλλιεργημένο επίπεδο αλλά με φωνασκίες οπαδικού τύπου. Συγνώμη αλλά δεν θα πάρω.

 

[thanos75]

Θεωρώ πως ήταν ένας από τους κορυφαίους δημοσιογράφους της δεκαετίας του '80, όταν ακόμα η ελληνική τηλεόραση είχε κάποιο επίπεδο και δεν είχε σαρωθεί η αισθητική της από θορυβώδεις

Κορυφαίος κριτικός κινηματογράφου σίγουρα υπήρξε ο Μπακογιαννόπουλος. Ανθρωπος με απίστευτη παιδεία και γνώσεις στον κινηματογράφο. Για κορυφαίος δημοσιογράφος....χμμμ....εχω κάποιες επιφυλάξεις. Θεωρώ ότι η παρουσία του δε λειτουργούσε απόλυτα τηλεοπτικά. Δεν ξέρω ειλικρινά και δεν είμαι βέβαιος εάν κανένα παιδί εκείνη την εποχή έγινε κινηματογραφόφιλο, βλέποντας την κινημαγραφική λέσχη και το Γιάννη Μπακογιαννόπουλο. Νομίζω οι περισσότεροι αγαπήσαμε το σινεμά μέσα από άλλα ερεθίσματα. Βέβαια για όσους είχαν ήδη "την πετριά" με το σινεμά από άλλα ερεθίσματα νωρίτερα, τότε για αυτούς ναι ο Μπακογιαννόπουλος και η λέσχη έβαλαν όντως ένα ακόμα ισχυρό λιθαράκι. Με άλλα λόγια, δε νομίζω πως ο Μπακογιαννόπουλος κατάφερε αυτό που κατάφερε ένας έτερος Γιάννης, εκείνη πάνω-κάτω την εποχή, στη μουσική μέσα από ένα άλλο μέσο. Αναφέρομαι φυσικά στο Γιάννη Πετρίδη, ο οποίος κατάφερε μέσα από τα ερτζιανά να φέρει την αμερικανική ποπ, ροκ, και σοουλ σε ένα πιο ευρύ κοινό.
Και επανέρχομαι στην Κινηματογραφική Λέσχη, για να πω ότι η μεγαλύτερη προσφορά για μένα αυτής της εκπομπής ήταν ότι έκανε ευρυτερα γνωστούς στο ελληνικό κοινό σκηνοθέτες όπως π.χ. ο Αντρέι Βάιντα, ο Γιλμάζ Γκιουνέι, ο Πιερ Πάολο Παζολίνι, που πραγματικά δύσκολα έβλεπες ή έβρισκες ταινίες τους εκείνη την εποχή

 

[Bambinella]

Κορυφαίος κριτικός κινηματογράφου σίγουρα υπήρξε ο Μπακογιαννόπουλος. Ανθρωπος με απίστευτη παιδεία και γνώσεις στον κινηματογράφο. Για κορυφαίος δημοσιογράφος....χμμμ....εχω κάποιες επιφυλάξεις. Θεωρώ ότι η παρουσία του δε λειτουργούσε απόλυτα τηλεοπτικά. Δεν ξέρω ειλικρινά και δεν είμαι βέβαιος εάν κανένα παιδί εκείνη την εποχή έγινε κινηματογραφόφιλο, βλέποντας την κινημαγραφική λέσχη και το Γιάννη Μπακογιαννόπουλο.

Οταν προβαλλοταν η Κινηματογραφικη Λεσχη ημουν στο μεσον της εφηβειας μου και καθε Παρασκευη βραδυ την παρακολουθουσα φανατικα. Στην αναγκη, εγραφα τις ταινιες στο βιντεο για να μη χασω καμια. Μεσα απο αυτη την εκπομπη αγαπησα το σινεμα που πρωτυτερα δεν με ενδιεφερε ιδιαιτερα και εμαθα πραγματα που σιγουρα δεν θα τα μαθαινα με κανεναν αλλο τροπο.
Μεγαλη Σχολη ο Μπακογιαννοπουλος και προσωπικα, του χρωσταω την τεραστια αγαπη μου και τις οποιες γνωσεις μου για την Εβδομη Τεχνη.

 

[thanos75]

Οταν προβαλλοταν η Κινηματογραφικη Λεσχη ημουν στο μεσον της εφηβειας μου και καθε Παρασκευη βραδυ την παρακολουθουσα φανατικα. Στην αναγκη, εγραφα τις ταινιες στο βιντεο για να μη χασω καμια. Μεσα απο αυτη την εκπομπη αγαπησα το σινεμα που πρωτυτερα δεν με ενδιεφερε ιδιαιτερα και εμαθα πραγματα που σιγουρα δεν θα τα μαθαινα με κανεναν αλλο τροπο.
Μεγαλη Σχολη ο Μπακογιαννοπουλος και προσωπικα, του χρωσταω την τεραστια αγαπη μου και τις οποιες γνωσεις μου για την Εβδομη Τεχνη.

Ε...λοιπόν, το παίρνω πίσω το προηγούμενο post μου, και μάλλον είχα λάθος εντύπωση. Πριν λίγο μου έλεγε συνάδελφος μου στη δουλειά ότι λάτρευε τις εισαγωγές του στη Λέσχη. Τι να πω: μάλλον εμένα δεν "μου καθόταν καλά ως παρουσία", αν και καθ'ολα αξιοσεβαστος. Και εννοείται ότι ανεξαρτήτως Μπακογιαννοπουλου, η Κινηματογραφικη Λέσχη γαλουχησε μια ολόκληρη γενιά σινεφίλ

 

[manos311]

Γιάννης Μπακογιαννόπουλος: Ο άνθρωπος που έμαθε την Ελλάδα σινεμά

Ο κριτικός κινηματογράφου Γιάννης Μπακογιαννόπουλος αναγορεύεται επίτιμος διδάκτορας του Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών.

(σύνδεσμος και φωτογραφία από το Βήμα)

 

[Giorgos Visconti]

Ας μου επιτραπεί η ταπεινή μου άποψη ότι θα προτιμούσα στις μέρες μας να υπήρχαν νωχελικοί και βαριεστημένοι λόγω της εκφοράς του λόγου τους που σου προκαλούσαν (και όχι άδικα) βαριεμάρα σε βαθμό ύπνωσης παρουσιαστές σαν τον Μπακογιαννόπουλο, παρά τους φωνασκούντες και εκρηκτικούς σε βαθμό υστερίας ακροατές που σου προκαλούν με την μία απέχθεια και αποτροπιασμό και η φυσική συνέπεια κάθε λογικού και φιλήσυχου ανθρώπου είναι να πάρει το τηλεκοντρόλ και να πατήσει το stop, εξασφαλίζοντας την ηρεμία του και την γαλήνη του.
Εκπληκτικού επιπέδου και γνώσεων δημοσιογράφος ο Μπακογιαννόπουλος που παρά την αργή άρθρωση και νωχελική ομιλία του αν τον παρακολουθούσες με ενδιαφέρον σε έβαζε στο πνεύμα της ταινίας που ακολουθούσε. Θεωρώ πως ήταν ένας από τους κορυφαίους δημοσιογράφους της δεκαετίας του '80, όταν ακόμα η ελληνική τηλεόραση είχε κάποιο επίπεδο και δεν είχε σαρωθεί η αισθητική της από θορυβώδεις δημοσιογραφίσκους που προσπαθούν να επιβάλλουν την άποψη τους και την παρουσία τους όχι με επιχειρήματα, όχι με πειθώ και καλλιεργημένο επίπεδο αλλά με φωνασκίες οπαδικού τύπου. Συγνώμη αλλά δεν θα πάρω.

Ετσι ακριβώς.. Πόσο λείπει απο την τηλεόραση.. (και το επίπεδο λείπει γενικώς)...Βραδιές Παρασκευής με Κινηματογραφική Λέσχη....

 

[Bambinella]

Ετσι ακριβώς.. Πόσο λείπει απο την τηλεόραση.. (και το επίπεδο λείπει γενικώς)...Βραδιές Παρασκευής με Κινηματογραφική Λέσχη....

Με το επιθετο που εχεις, δεν περιμενα να ελεγες και τιποτα διαφορετικο.

 

[Giorgos Visconti]

Με το επιθετο που εχεις, δεν περιμενα να ελεγες και τιποτα διαφορετικο.

είναι εμφανές ε?

 

[Bambinella]

είναι εμφανές ε?

Για πρωτοξαδελφο του Λουκινο σε βλεπω.

 

[RockaRolla]

Η άρθρωση, ο ρυθμός, ο τόνος της φωνής, ακόμα και το βλέμμα, όλα βοηθούσαν στο να αναπαράγονται σχόλια τύπου "λεξοτανίλ" και "μας πήρε ο ύπνος πριν ξεκινήσει η ταινία".
Αυτό όμως δεν ακύρωνε τις γνώσεις, την όλη προσπάθεια και την αξία - τελικά - του συγκεκριμένου ατόμου και όλου του εγχειρήματος της Κινηματογραφικής Λέσχης.
Μην ξεχνάμε ότι είμαστε σε μια εποχή που οι γονείς έχουν μεγαλώσει με Βουγιουκλάκη, Βέγγο, Ξανθόπουλο και Βούρτση. Τα παιδιά βρίσκουν αστείες και ενδιαφέρουσες ταινίες με Γαρδέλη και Ψάλτη και Παπασούζα. Και εδώ ο Μπακογιαννόπουλος προσπαθεί να μας μπάσει στον "δύσκολο" Ευρωπαϊκό κινηματογράφο (και όχι μόνο), όπου ο Παζολίνι μάλλον φαντάζει ως "εύκολη περίπτωση"....
Σίγουρα για όποιον ψαχνόταν και ήθελε να δει κατιτις παραπάνω από εύκολες - εύπεπτες - mainstream ταινίες, ήταν μια όαση.
Για μένα και την παρεά μου - που ήμασταν στην αρχή της εφηβείας - ήταν αδιάφορο, πληκτικό.
.
.
.
.
.
.
πάντος εγώ θυμάμαι περισσότερο τον Ζήση Τσιριγκούλη.... μήπως ήταν μετά τον Μπακογιαννόπουλο / ήμουν μεγαλύτερος? Θυμάται κανείς?

 

[Giorgos Visconti]

Η άρθρωση, ο ρυθμός, ο τόνος της φωνής, ακόμα και το βλέμμα, όλα βοηθούσαν στο να αναπαράγονται σχόλια τύπου "λεξοτανίλ" και "μας πήρε ο ύπνος πριν ξεκινήσει η ταινία".
Αυτό όμως δεν ακύρωνε τις γνώσεις, την όλη προσπάθεια και την αξία - τελικά - του συγκεκριμένου ατόμου και όλου του εγχειρήματος της Κινηματογραφικής Λέσχης.
Μην ξεχνάμε ότι είμαστε σε μια εποχή που οι γονείς έχουν μεγαλώσει με Βουγιουκλάκη, Βέγγο, Ξανθόπουλο και Βούρτση. Τα παιδιά βρίσκουν αστείες και ενδιαφέρουσες ταινίες με Γαρδέλη και Ψάλτη και Παπασούζα. Και εδώ ο Μπακογιαννόπουλος προσπαθεί να μας μπάσει στον "δύσκολο" Ευρωπαϊκό κινηματογράφο (και όχι μόνο), όπου ο Παζολίνι μάλλον φαντάζει ως "εύκολη περίπτωση"....
Σίγουρα για όποιον ψαχνόταν και ήθελε να δει κατιτις παραπάνω από εύκολες - εύπεπτες - mainstream ταινίες, ήταν μια όαση.
Για μένα και την παρεά μου - που ήμασταν στην αρχή της εφηβείας - ήταν αδιάφορο, πληκτικό.
.
.
.
.
.
.
πάντος εγώ θυμάμαι περισσότερο τον Ζήση Τσιριγκούλη.... μήπως ήταν μετά τον Μπακογιαννόπουλο / ήμουν μεγαλύτερος? Θυμάται κανείς?

Εγώ δεν τον θυμάμαι. Τον έψαξα και κάτι μου λέει αλλά μέχρι εκεί. Ο Μπακογιαννό ήταν (και είναι) πέραν πάσης συγκρίσεως

 

[Rakeesh]

πάντος εγώ θυμάμαι περισσότερο τον Ζήση Τσιριγκούλη.... μήπως ήταν μετά τον Μπακογιαννόπουλο / ήμουν μεγαλύτερος? Θυμάται κανείς?

Εγω παλι θυμαμαι τον Γρηγορη Γρηγοριου σαν ονομα να παρουσιαζει την Κ.Λ.

 

[atanasio]

Εγω παλι θυμαμαι τον Γρηγορη Γρηγοριου σαν ονομα να παρουσιαζει την Κ.Λ.

Ο Γρηγόρης Γρηγορίου ήταν σκηνοθέτης και δεν παρουσίαζε ποτέ την Κινηματογραφική Λέσχη αλλά μια εκπομπή για τον ελληνικό κινηματογράφο, με συνεντεύξεις σκηνοθετών, τεχνικών κ.τ.λ. Ο Ζήσης Τσιριγούλης παρουσίαζε την εκπομπή "Παγκόσμιος κινηματογράφος" στην ΥΕΝΕΔ.

 

[RockaRolla]

Ο Γρηγόρης Γρηγορίου ήταν σκηνοθέτης και δεν παρουσίαζε ποτέ την Κινηματογραφική Λέσχη αλλά μια εκπομπή για τον ελληνικό κινηματογράφο, με συνεντεύξεις σκηνοθετών, τεχνικών κ.τ.λ. Ο Ζήσης Τσιριγούλης παρουσίαζε την εκπομπή "Παγκόσμιος κινηματογράφος" στην ΥΕΝΕΔ.

Αφού αναφέρεις ΥΕΝΕΔ, τότε θα ήταν παλαιότερος.
... δεν θυμάμαι, αλλά μου προκαλεί απορία