Κυριακή απόγευμα, καλή ώρα για πόλεμο !

[exetlaios]

Κατά το "SATURDAY NIGHT'S ALL-RIGHT FOR FIGHTING" !

Θυμάσται που κάθε Κυριακή απόγευμα έβαζε πολεμικές ταινίες,

στην καρτική τηλεόραση ;

Δεν ξέρω αν είναι η ιδέα μου, αλλά κυρίως έβαζε Αμερικάνοι_vs_Ιάπωνες.

Καμιά φορά έβαζε και καθημερινές πολεμικά, αλλά κάτι "κουφές" ώρες.

Θυμάμαι μια φορά είχε παίξει στην τηλεόραση το OBJECTIVE, BURMA ! .

Το είχαν μεταφράσει ως Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΜΠΟΥΡΜΑΣ.

Το έπαιζε μετά τις 11 και καθημερινή, οπότε έριξα τρελό παρακάλι στους γονείς μου να με αφήσουν να το δω.

Τελικά ο πατέρας μου (μέγας σινεφίλ και ο ίδιος) κατάλαβε τον "πόνο" μου

και παρότι είχα σχολείο την επόμενη μέρα, με άφησε να το δω.

Η ταινία ήταν του 1945 και έπαιζε ο Έρολ Φλυν.

Προφανώς σήμερα θα είναι ξεπερασμένη, αλλά τότε μου είχε φανεί φοβερή.

Στο μυαλό μου έχει χαραχτεί έντονα μια συγκεκριμένη σκηνή :

Όταν κάποιο στρατιώτης πέθαινε, ο λοχαγός του μάζευε την ΤΑΠΤ.

Στο τέλος, πέτυχε η αποστολή, αλλά οι περισσότεροι άντρες του είχαν πεθάνει.

Όταν τον κάλεσε ο διοικητής για να τον συγχαρεί, ο Έρολ Φλυν έκανε το εξής :

Εμφάνισε την χούφτα του, μέσα στην οποία κράταγε όλες τις ΤΑΠΤ των νεκρών αντρών του.

Με ένα ψαρωτικό ύφος, άδειασε την χούφτα του στο γραφείο του διοικητή,

και το γέμισε με ΤΑΠΤ.

Και του λέει : "Ευχαριστώ, αλλά μας κόστισε μια χούφτα άντρες" !

 

[Wally]

Θυμαμαι και εγω την κλασικη ατακα απο το "Cross of Iron" του Sam Peckinpah οπου ο James Coburn κανει νευμα στο χεστη-καθικι-αξιωματικο(Maximilian Schell) να προχωρησουν.

Captain Stransky: "All right. I'll do it. I'will show you how a Prussian officer fights."

Sargeant Steiner: "And I will show you where the Iron Crosses grow."

 

[ambu_dare]

Μάλιστα, το έκανες το θαύμα σου πάλι. Δεν θα πω πολλά, όντως στα κρατικά τον καιρό εκείνο (...) εκτός τα "καουμπόικα", ναι βλέπαμε και πολεμικά σαν τους τρελούς... Βεβαίως τότε είχαν άλλη "απήχηση" πάνω μας, καθώς σήμερα προσωπικά το να βλέπω ταινίες πολέμου δεν είναι κάτι που επιθυμώ πια. Αλλά να πω την αλήθεια, οι παλιές καλές πολεμικές ταινίες (του Β'ΠΠ), ναι τις βλέπω ακόμα, τα καινούργια υπερηρωικά πολεμικά φρούτα ΝΑΜ-ΙΡΑΚ (πλην κάποιων πολύ ηχηρών κυρίως αντιπολεμικών κατά βάθος: Platoon, Full Metal Jacket, Apocalypse Now, Red Thin Line).

Μία κορυφαία;

BRIDGE OVER THE RIVER 'GWAI

@exetlaios

Όχι ότι είναι δύσκολο να το βρεις (πιθανόν να έχεις και την ταινία) αλλά πάρε λίγο μάτι...

 

[exetlaios]

Αγαπημένες μου (παλιές) πολεμικές ταινίες (παρόλο που δε θυμάμαι αν παίξανε στην τηλεόραση, είναι) :

A BRIDGE TOO FAR

BATTLE OF THE BULGE

THE BRIDGE AT REMAGEN

THE LONGEST DAY

STALINGRAD

CROSS OF IRON

 

[exetlaios]

@exetlaiosΌχι ότι είναι δύσκολο να το βρεις (πιθανόν να έχεις και την ταινία) αλλά πάρε λίγο μάτι...

Πω πω ! Τι μου θύμησες !

Νά'σαι καλά !

Στο BRIDGE TOO FAR, πιστεύω ότι υπάρχει η πιό ψαρωτική σκηνή,

όλων των πολεμικών ταινιών, όλων των εποχών :

Την ώρα που δείχνει την γέφυρα του Αρνεμ, να κάνει "νερά" από την πολύ ζέστη και ξαφνικά

ανάμεσα στα "νερά" αρχίζουν να ξεπροβάλουν τα θωρακισμένα οχήματα SDKFZ-250 των Γερμανών.

Δεν ξέρω γιατί, αλλά η συγκεκριμένη σκηνή πάντα μου προκαλεί δέος.

Ο τρόπος που γυρίστηκε, και που "παίζει" με το φως και τις σκιές, είναι απίστευτος !

 

[Shadowdancer2501]

Μπορει να μην ειναι παλια παραγωγη,αποτελει ομως μια αξιοπρεπεστατη μινι σειρα για τον Β'Π.Π .

Βand of Brothers

 

[joe]

Θα συμφωνησω! Εχει ακριβως την ιδια ποιοτητα σε σκηνικα με το Στρατιωτη Ραιαν. Δεν ειναι απλα αξιοπρεπης ειναι υπερπαραγωγη. Η μαγκια ειναι πως δεν ειναι απλα αλλο ενα σεναριο αλλα στην ουσια ενα δραματοποιημενο ντοκυμανταιρ πανω στην πορεια ενος λοχου αλεξιπτωτιστων. Τα αληθινα προσωπα κανουν μια εισαγωγη με συνεντευξη. Αυτο που με εκανε να την ξεχωρισω, ειναι πως δεν ακολουθει την πεπατημενη με τον/τους ηρωες να πλαισιονονται απο δευτερευοντες χαρακτηρες που στην ουσια ειναι τροφη για τις σφαιρες. Εδω ολα επιτρεπονται. Μπορει να δεις ενα φοβερο τυπο που θεωρεις στανταρ να γινεται κομματια ή να ακρωτηριαζεται μεσα σε μια στιγμη! Ή να πεφτει θυμα ηλιθιου ατυχηματος. Ακομα και ενω νομιζεις πως τελειωσαν ολα.

 

[Juanita]

Οι πολεμικές δε με ενθουσίαζαν ιδιαίτερα... Φοβόμουν, δε μου άρεσε η βία, δε θυμάμαι τι άλλο, αλλά δεν τις έβλεπα παρά το γεγονός πως ο παλιός ασπρόμαυρος κινηματογράφος ήταν από τις μεγάλες μου αδυναμίες...

Λίγες είχα δει μέχρι το τέλος και ακόμη λιγότερες μου έμειναν...

Κορυφαία η "Γέφυρα του ποταμού Κβάι" του Ντέιβιντ Λιν που ανέφερε και ο Ambu. Ποτε δε θα ξεχάσω που βγαίνοντας απο το σινεμά όλοι μα όλοι σφυρίζαμε το γωστό σκοπό...

Και από τις πολύ αγαπημένες μου "From here to eternity" του Φρεντ Τσινεμαν με πολύ καλό καστ: Μπαρτ Λάνκαστερ, Ντεμπορα Κερ, Φρανκ Σινάτρα, Μοντγκόμερι Κλιφτ...

Είναι οι μόνες πολεμικές που έχω κρατήσει σε βιντεοκασσέτα...

 

[silent]

Όντως πρόκειται για μια υπερπαραγωγή που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του εξαιρετικού συγγραφέα Stephen Ambrose.Βασίζεται σε πραγματικά περιστατικά.

Μου προξενεί λύπη που ενώ οι αμερικανοί έχουν στρατιωτικά αρχεία για την παραμικρή κίνηση του τελευταίου στρατιώτη από το 1939 ως το 1945 ο ελληνικός στρατός έχει αμελήσει να καταγράψει την πολεμική δράση των ελλήνων στρατιωτών που έπεσαν στα πεδία των μαχών.Ούτε κουβέντα βέβαια για τους έλληνες σκηνοθέτες (κάποιοι από τους οποίους είναι παχυλά επιδοτούμενοι από το ελληνικό κράτος) διότι δεν έχουν ασχοληθεί καθόλου με το θέμα.

 

[telonio]

Ελληνική ταινία γυρισμένη σήμερα με θέμα πχ τον πόλεμο εναντίων στους ιταλούς ή στους γερμανούς δεν πρόκειτε να δούμε. Απλά τον σκηνοθέτη κυριολεκτικά θα τον χλευάσουν και ελάχιστοι θα δουν την ταινία χωρίς ειρωνία. Μόνο αν γίνει κάποια κίνηση από τον ερασιτεχνικό κινηματογράφο πιστεύω.

 

[Wally]

Μα δεν υπαρχει και καμια "ηρωικη φατσα" απο τους νεους Ελληνες ηθοποιους.

Δηλωνω φαν των πολεμικων ταινιων με Πρεκα.

EDIT

Να δω ταινια για το Επος της Πινδου σε σκηνοθεσια Dominion...ειμαι σιγουρος οτι θα καταφερει να χωσει τιποτα δεμενες και τιποτα δαρμενους μεσα...χαχαχαχα

 

[telonio]

Μα δεν υπαρχει και καμια "ηρωικη φατσα" απο τους νεους Ελληνες ηθοποιους.

Σωστό και αυτό.

 

[exetlaios]

...Μου προξενεί λύπη που ενώ οι αμερικανοί έχουν στρατιωτικά αρχεία για την παραμικρή κίνηση του τελευταίου στρατιώτη από το 1939 ως το 1945 ο ελληνικός στρατός έχει αμελήσει να καταγράψει την πολεμική δράση των ελλήνων στρατιωτών που έπεσαν στα πεδία των μαχών.Ούτε κουβέντα βέβαια για τους έλληνες σκηνοθέτες (κάποιοι από τους οποίους είναι παχυλά επιδοτούμενοι από το ελληνικό κράτος) διότι δεν έχουν ασχοληθεί καθόλου με το θέμα.

Αγαπητέ φίλε, επέτρεψέ μου να διαφωνήσω και στα δύο θέματα που έθεσες.

Η Δ.Ι.Σ. (Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού) έχει κάνει αξιόλογη δουλειά, διατηρώντας τις πολεμικές μνήμες. Όμως πριν λίγες δεκαετίες, κάποιοι "υπεύθυνοι" αποφάσισαν να κάψουν τεράστιες ποσότητες βιβλίων, για λόγους που δεν είναι στα πλαίσια του παρόντος φόρουμ να αναφερθούν.

Ομοίως και οι σκηνοθέτες. Αρκετοί γύρισαν ταινίες πατριωτικού περιεχομένου, απλώς το κράτος φρόντισε να τους τιμωρήσει, είτε με την άρνηση χρηματοδότησης, είτε με την (άτυπη) απαγόρευση των ταινιών αυτών.

 

[zoro]

Πριν από δύο μήνες, είδα και πάλι την ταινία "Οι ήρωες του Κέλλυ", την οποία έχω κρατήσει σε VHS. Αν την θυμάστε, σε αυτήν έπαιζαν οι Σαβάλας, Ίστγουντ και Σάδερλαντ.

Δεν έχω ξεκαθαρίσει ακόμη αν η ταινία αυτή έκρυβε κάποιο νόημα (ένας φίλος μου μου είχε πει πως έχει κάποιο αντιπολεμικό νόημα) ή ήταν απλώς μία ακόμη χαβαλετζίδικη ταινία, αλλά πάντα μου αρέσει να την βλέπω κατά καιρούς.

 

[Amigos]

πάντως η αμερικανοι εκείνα τα χρονια με κατι τετοια έργα και τα καουμπόικα κατάφεραν το ακατόρθωτο.. σήμερα παραδέχονται ότι το καλύτερο διπλωματικό και προπαγανδιστικό τους σώμα είναι το χολιγουντ... σορυ για το οφ τοπικ αλλα δεν κρατήθηκα ...

 

[exetlaios]

Πριν από δύο μήνες, είδα και πάλι την ταινία "Οι ήρωες του Κέλλυ", την οποία έχω κρατήσει σε VHS. Αν την θυμάστε, σε αυτήν έπαιζαν οι Σαβάλας, Ίστγουντ και Σάδερλαντ.

Συνήθως οι αμερικάνικες πολεμικές ταινίες της εποχής, είχαν αναχρονισμούς στα πολεμικά οχήματα.

Εμφάνιζαν σύγχρονα άρματα μάχης ή ΤΟΜΠ, ως "εποχής Β' Π.Π." , αλλάζοντας μόνο την παραλλαγή και τα εθνόσημα.

Όμως το "Kelly's Heroes" είχε ένα αυθεντικό TIGER-1, πράγμα υπερβολικά σπάνιο.

Νομίζω ότι αυθεντικό TIGER-1 έχω ξαναδεί μόνο στο "Στρατιώτη Ράιαν".

 

[Captain Kal]

ο ελληνικός στρατός έχει αμελήσει να καταγράψει την πολεμική δράση των ελλήνων στρατιωτών που έπεσαν στα πεδία των μαχών.

Δεν είναι αλήθεια. Υπάρχουν αρκετές εκδόσεις από την Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού, που αφορούν όλες σχεδόν τις περιόδους. Απλά πρέπει να ξέρεις που να τις ψάξεις, και πολλές φορές είναι γραμμένες στην καθαρεύουσα, γιατί τα γεγονότα πολλές φορές καταγράφηκαν από ανθρώπους που τα είχαν ζήσει. Αντίθετα αυτό που είπες, ισχύει για τις ξενόγλωσσες εκδόσεις, (και τα wargames) αλλά σιγά σιγά και αυτό αλλάζει.

Ούτε κουβέντα βέβαια για τους έλληνες σκηνοθέτες (κάποιοι από τους οποίους είναι παχυλά επιδοτούμενοι από το ελληνικό κράτος) διότι δεν έχουν ασχοληθεί καθόλου με το θέμα.

Με κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις, (π.χ. Ματωμένα Χώματα, Ελ Γκρέκο), οι υπόλοιποι σκηνοθέτες μάλλον κάνουν ταινίες για την παρέα τους.

 

[silent]

αγαπητέ exetlaios χαίρομαι που μοιραζόμαστε τους ίδιους προβληματισμούς οπότε επίτρεψέ μου να μιλήσω ειδικότερα.Βλέποντας την σειρά Band of brothers παρατηρούμε ότι ο σκηνοθέτης (άρα πριν από αυτόν ο σεναριογράφος και πιο πριν ο συγγραφέας και η ιστορική έρευνα) εστιάζει όχι μόνο στα γενικότερα ιστορικά γεγονότα και την δράση των μονάδων στους διάφορους τόπους αλλά και στην καθημερινή δράση των ανώνυμων στρατιωτών.Αυτό εμένα προσωπικά με αφήνει έκθαμβο διότι με αυτό τον τρόπο οι μελλοντικές γενιές μαθαίνουν ότι τον πόλεμο τον κέρδισαν οι απλοί άνθρωποι που βρίσκονται ανάμεσά μας και οι οποίοι ως ανταμοιβή από τις κοινωνίες τους έμειναν στην ιστορία και κέρδισαν αιώνια υστεροφημία.Εννοούσα λοιπόν ότι ο ελληνικός στρατός έχει παραλείψει να δώσει τον πρέποντα χώρο στις ιστορικές του σελίδες στους απλούς πολεμιστές (πχ τους παππούδες μας του αλαβανικού μετώπου).Βέβαια είναι αλήθεια ότι από τον πόλεμο στην Κορέα και μετά τα στρατιωτικά ημερολόγια είναι πληρέστερα και αναφέρουν σχεδόν όλες τις συμπλοκές και αψιμαχίες και όσους πρωταγωνίστησαν αλλά σε προγενέστερες περιόδους υπάρχει μεγάλη έλλειψη πληροφοριών (ίσως λόγω γενικότερης φιλοσοφίας ενός στρατού με ομολογουμένως περιορισμένα μέσα έμψυχα και άψυχα).

Εάν γνωρίζεις εκδόσεις της ΔΙΣ με αναφορές σε μικρές μονάδες (πχ λόχους ή διμοιρίες) που πρωταγωνίστησαν σε κρίσιμες μάχες παρακαλώ ενημέρωσέ με.