"Κωμικός σημαίνει γέλιο"

[Aardvark]

Ενταξει δεν θα πεθανετε στα γελια μιας και το χιουμορ των 80ς εχει απο καιρο ξεπεραστει,αλλα θυμηθειτε με τι γελαγατε τοτε και ισως χαμογελασετε.

Μεγαλα ονοματα του χωρου κανουν αποπειρα να διασκεδασουν το κοινο γνωστου περιοδικου.

"Τσακωνας-Ψαλτης-Τσαγκανη-Σουπιαδης-Ντουζος-Βεγγος"

Απο περιοδικο Κατερινα

 

[johnny19818]

Ο Τσάκωνας από τότε φαινόταν... Θυμηθείτε την dedicated τηλεφωνική γραμμή με ανέκδοτα από τον Κώστα Τσάκωνα. Το λιγότερο κρύο είναι της Μάγδας Τσαγγάνη μάλλον.

 

[RIO]

Πάρε το ένα χτύπα το άλλο τα ανέκδοτα... :xm:

 

[elephadas]

Ούτε το 1980 ήταν ιδιαίτερα αστεία αυτά. Ούτε το 1970. Ούτε ποτέ. Γιατί να ήταν, άλλωστε? Το (όποιο) ταλέντο αυτών των κωμικών ηθοποιών ήταν να μας κάνουν να γελάμε με το παίξιμό τους, με την ομιλία τους, τις γκριμάτσες τους έστω. Δεν ήταν ευθυμογράφοι. Όχι ότι τα ανέκδοτα ήταν φρέσκιας παραγωγής, αλλά ένας ευθυμογράφος μπορεί να διάλεγε καλύτερα ανέκδοτα ή να τα έγραφε με καλύτερο τρόπο.

Φανταστείτε ωστόσο αν το ανέκδοτο του Ψάλτη το βλέπατε σαν σκετσάκι, μ' αυτόν να κάνει τη γιαγιά και τον Βέγγο με τον Τσάκωνα να κάνουν τα δύο παιδάκια. Ένα ανασήκωμα φρυδιών, ένα πονηρό βλέμμα, μια σιωπή στα κατάλληλα σημεία θα μπορούσε να κάνει ένα κρύο ανέκδοτο ξεκαρδιστικό. Και αντίθετα, φανταστείτε ότι διαβάζετε το κείμενο μιας αστείας σκηνής από μια αγαπημένη σας κωμωδία και αφαιρέστε (όσο γίνεται) το παίξιμο των ηθοποιών. Μην τους φέρετε στο νου σας καθόλου. Πολύ πιθανόν η σκηνή να σας φανεί το ίδιο κρύα με τα παραπάνω ανέκδοτα. Ας πούμε, η ατάκα με τις αγελάδες που τρων χορτάαρι αλλά είναι χοντρες (Αρώνη, Μια τρελλή τρελλή οικογένεια). Ή το "Χούφτωσ' την" του Παπαγιαννόπουλου στο "Κάτι κουρασμένα παλληκάρια" που θα φαινόταν μάλιστα χυδαίο αν δεν το έλεγε αυτός με τον τρόπο που το έλεγε.

 

[Aardvark]

Τα ανεκδοτα επισης μην ξεχναμε ειναι προσαρμοσμενα και στην ηλικια του κοινου (του περιοδικου) που απευθυνεται.

 

[RIO]

Τα ανεκδοτα επισης μην ξεχναμε ειναι προσαρμοσμενα και στην ηλικια του κοινου (του περιοδικου) που απευθυνεται.

Τελικά άμα το ανέκδοτο δεν έχει μπ...λίκι, δεν λέει τίποτα...