Αυτόν τον καιρό, δεν ξέρω τι μ' έχει πιάσει και αναζητώ μουσική και ταινίες από τη χρονική περίοδο μεταξύ του 1977 και του 1985. Ειδικά η ελληνική μουσική της πενταετίας 77-82 με ιντριγκάρει ιδιαίτερα, αφού είναι μέρος των παιδικών μου αναμνήσεων, της εποχής εκείνης που έκανα τα μαθήματά μου στην κουζίνα του σπιτιού μου με συντροφιά το ραδιόφωνο. Μέσα σ' αυτό το context θυμάμαι εκεί κάπου στο 80, μια φωνή γυναικεία, λίγο ένρινη είναι αλήθεια, αλλά που μ' άρεσε να την ακούω. Είναι η Λιζέτα Νικολάου (κατά κόσμον Ελισάβετ Κατικαρίδου), μια σημαντική (αλλά υποτιμημένη, πιστεύω) λαϊκή φωνή. Τη θυμάμαι σαν τώρα να τραγουδάει το "Ποιος πληρώνει το βαρκάρη" του Μαρκόπουλου, δηλ. το γνωστό οργανικό θέμα (τίτλοι τέλους) του Who pays the ferryman με ελληνικούς (μάλλον ανέμπνευστους όμως) στίχους του Γιάννη Καλαμίτση. Τη θυμάμαι και στην ασπρόμαυρη κρατική τηλεόραση, με τα φιλαριστά καστανά μαλλιά και τα έθνικ ρούχα, να φέρνει κάπως σε ελληνική (ή μάλλον ποντιακή) έκδοση της μεγάλης Joan Baez. Μου άρεσαν και δυο άλλα τραγούδια, το "Άντε Γιώργη μου" (επίσης του Μαρκόπουλου, και επίσης από το Who pays the ferryman) και το πιο γνωστό ίσως "Τώρα γι' άλλα τραγουδάμε" του Μούτση. Είναι κρίμα που δεν έκανε μια μεγαλύτερη καριέρα. Ξέρω ότι έκανε ένα μάλλον αποτυχημένο comeback στην (αλήστου μνήμης) μουσική σκηνή Ωδήσια, ενώ φέτος τραγουδάει στο παρακμιακό Αλέγκρο του Τσαραμιάδη στον Κεραμεικό. Τέλος πάντων, εδώ ποστάρω δύο από τα αγαπημένα μου τραγούδια (το άλλο, θα το ανεβάσω στο Youtube εν καιρώ).
[video=youtube_share;8b8HA9ij3Y4]
[video=youtube_share;8b8HA9ij3Y4]
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
