Στο δημοτικό, τα καλλιτεχνικά ήταν ώρα ζωγραφικής ή διάφορων κατασκευών, αλλά δεν κάναμε πολύ συχνά. Η δασκάλα μας προτιμούσε να αραιώσει την ύλη των υπόλοιπων μαθημάτων της μέρας σε όλες τις διδακτικές ώρες και να μην κάνουμε καλλιτεχνικά, αλλά ορισμένες φορές που κάναμε καλλιτεχνικά, μπορεί να μας έδινε και παραπάνω χρόνο για να τελειώσουμε τις ζωγραφιές μας ή τις κατασκευές μας και να διακοσμήσουμε την τάξη. Αυτό γινόταν ειδικά όταν πλησίαζαν οι γιορτές.
Στο γυμνάσιο... δυστυχώς είχαμε καλλιτεχνικά... αλλά ευτυχώς δεν είχαμε κάθε βδομάδα. Η καθηγήτριά μας είχε πρόβλημα υγείας (σκλήρυνση κατά πλάκας), οπότε και έλειπε μερικές φορές για αρκετό χρονικό διάστημα. Όμως, όταν ερχόταν, ήταν τόσο αυστηρή, τόσο απαιτητική, τόσο... μην πω και εκτροχιαστώ... όπου το μάθημα αυτό μας ήταν από τα πλέον απεχθή! Γενικά ζωγραφίζαμε με μαρκαδόρους, κηρομπογιές και τέμπερες. Αν κάτι δεν της άρεσε σου έλεγε να ξανακάνεις το έργο από την αρχή!
Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια φορά που μόνο που δεν της έφερα το μπλοκ ακουαρέλας στο κεφάλι! Έπρεπε να κάνουμε οριζόντιους και κάθετους άξονες με μολύβι, να σχεδιάσουμε με χάρακα 5-6 γράμματα, και να ζωγραφίσουμε τα κουτάκια που δημιουργούσαν οι άξονες εκτός των γραμμάτων με άσπρη (ναι, άσπρη!) και με μαύρη τέμπερα και το εσωτερικό των γραμμάτων με διαφορετικό χρώμα της αρεσκείας μας στο κάθε γράμμα, αλλά να "ανοίγει" από πάνω προς τα κάτω. Ελπίζω να καταλάβατε το πολύπλοκο αυτό πράγμα... Λοιπόν, ξεκινάω να το κάνω στο σπίτι, γιατί τα περισσότερα μας τα έβαζε για το σπίτι, και τα γραμματα σχημάτιζαν τη λέξη "ταινια". Αφού το τελειώνω, κατά λάθος μου χύνεται το νερό που ξέπλενα τα πινέλα... και ξανακάνω το ίδιο ακριβώς έργο δεύτερη φορά. Όταν της το πήγα να το δει, και με δεδομένο το διπλό κόπο, μου λέει "Τα γράμματα σχηματίζουν λέξη. Δε θελω να σχηματιζουν λέξη. Να το ξανακάνεις". Ήμουν έτοιμος να τη βρισω! Αλλά έχε χάρη που έκανε τα ίδια σε όλη την τάξη, οπότε και κάθισα και ξαναέκανα την ίδια χαζομάρα, αλλά πιο πρόχειρα και χύμα, αφού ήξερα ότι δε θα της άρεσε και πάλι.
όταν, δε, ζωγραφίζαμε με τέμπερες στο σχολείο, μας απαγόρευε να ξεπλένουμε τις παλέτες μας στους νιπτήρες, αλλά έπρεπε να σκουπίζουμε με χαρτί κουζίνας τις παλέτες, να τις τυλίγουμε και να τις πλένουμε στο σπίτι, αφού θα είχαν ξεραθεί οι μπογιες επάνω. Γέμιζε ο κάδος στην τάξη χαρτιά γεμάτα μπογιές. Σε μια δόση, είχε πιασει μια συμμαθήτριά μου να πλένει την παλέτα της στο νιπτήρα και της έσκασε χαστούκι, οπότε και έγινε ο πανικός, γιατι εξαγριωθήκαμε όλοι για την όλη κατάσταση.
Μέσα σε αυτά τα δυσάρεστα, θυμάμαι ότι έπρεπε να σέρνουμε όποτε είχαμε μάθημα μια πλαστική τσάντα χειρός με όλα τα σύνεργα: μπλοκ ακουαρέλας, μολύβια σχεδίασης (κάτι faber castell πράσινα), ξύστρα, γόμα, και τις μπογιές, είτε το κουτί με τους μαρκαδόρους, είτε το κουτί με τις κηρομπογιές, είτε, στην περίπτωση που ζωγραφίζαμε με τέμπερες, την παλέτα/αυγοθήκη (μια λευκή), τις τέμπερες, τα πινέλα στα απαραίτητα νούμερα και ένα μπουκαλάκι με στόμιο, σαν αυτό που βάζουμε τον αγιασμό, όπου βάζαμε το νερό για να διαλύουμε τις τέμπερες, συν άπειρα φύλλα χαρτί κουζίνας...
Ελπίζω αυτή η καθηγήτρια να έχει αποσυρθεί και να μη βασανίζει αμέριμνη ακόμα πόσα γυμνασιόπαιδα...
Στο λύκειο δεν είχαμε καλλιτεχνικά. Υπήρχε ως μάθημα επιλογής το σχέδιο, στη Β' και στη Γ' λυκείου, αλλά το έπαιρναν όσοι θα έδιναν σχέδιο στην Γ' λυκείου για καλλιτεχνικές σχολές.
Κατερίνα, μήπως εννοείς το μάθημα της Τεχνολογίας; Εμείς είχαμε αντίστοιχο μάθημα στην Α' και Β' Γυμνασίου, όπου φτιάχναμε στην Α' Γυμνασίου μια δική μας κατασκευή (είχα φτιάξει μια φωτογραφική μηχανή) και στη Β' Γυμνασίου χωριζόμασταν σε ομάδες και φτιάχναμε μακέτα (η ομάδα μου είχε φτιάξει μια μακέτα εργοστασίου). Στη Β' γυμνασίου μας είχαν πάει και επίσκεψη στο εργοστάσιο της Φαγε. Στην Α' λυκείου είχαμε πάλι μάθημα τεχνολογίας, αλλά είχαμε μόνο να κάνουμε μια εργασία και να την παρουσιάσουμε (νομίζω η δική μου ήταν για τις μεθόδους εγγραφής του ήχου, από τις μαγνητοταινίες και το πικάπ, στα σιντί και τα mp3). Μια φορά, μάλιστα, μας είχε βάλει η καθηγήτρια να τσαπίσουμε τον πίσω κήπο του σχολείου και να τον καθαρίσουμε από τα χόρτα και τα σκουπίδια!
).
