Με Τη Λάμψη Στα Μάτια - 1966

[tonytony]

Πολεμική ταινία παραγωγής 1966 του Γιώργου Στεργίου , σε σκηνοθεσία Πάνου Γλυκοφρύδη , σενάριο του ίδιου και του Ιάκωβου Καμπανέλλη και μουσική του Χρήστου Λεοντή. Πρωταγωνιστούν ο Λαυρέντης Διανέλλος , ο Γιώργος Φούντας , ο Γιάννης Φέρτης , ο Ανέστης Βλάχος , η Ξένια Καλογεροπούλου , η Καίτη Παπανίκα , ο Ζώρας Τσάπελης κ.α. Η ταινία έκοψε 182.275 εισιτήρια και ήρθε 32η στις 117 ταινίες της χρονιάς.


Υπόθεση : Η τραγωδία ενός πατέρα που κατά τη διάρκεια της Κατοχής θα πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στους γιους του, για το ποιον θα κρατήσει ζωντανό, από τα πυρά των Γερμανών.




3 βραβεία (σεναρίου, μουσικής και α` ανδρικού ρόλου) και τιμητική διάκριση στον Ανέστη Βλάχο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης απέσπασε η ταινία. Το φινάλε της δε , το θεωρώ συγκλονιστικό!

 

[katerinak]

συγκλονιστικη και η ερμηνεια του Λαυρεντη Διανελλου

 

[RIO]

Eξαιρετική ταινία! Η καλύτερη ερμηνεία του Διανέλλου...

 

[Bambinella]

Εξαιρετικη ταινια, ναι!

Οσον αφορα εμενα ομως, την ειδα δυο φορες στη ζωη μου και δεν προκειται να υπαρξει τριτη. Αυτο το διλημμα του πατερα μου φανηκε τοσο φρικτο, τοσο τραγικο, τοσο ανειπωτα νοσηρο, που σφιχτηκε η ψυχη μου οσο δε λεγεται. Δεν τις μπορω τετοιες ταινιες Χριστε μου! Ειδικα μαλιστα απο τοτε που εγινα μαμα, η ευαισθησια μου μεγαλωσε.

Αρα αποκλειεται να την ξαναδω. Αυτην και την Εκλογη της Σοφι, που ειναι μια απο τα ιδια.

 

[Domenica]

Κατα την γνωμη μου η καλυτερη ελληνικη ταινια για τον δευτερο παγκοσμιο πολεμο. Συγκλονιστικη και ακρως καταθλιπτικη αλλα ρεαλιστικη και χωρις μελοδραματισμους. Εκτος απο την Σοφι (αλλο πραγμα που δεν αντεχεται τριτη φορα!) νομιζω πως εχουν γυριστει και αλλες ταινιες με παρομοιο διλλημα (με Ναζι ή χωρις Ναζι) σε διαφορες χωρες.

 

[atanasio]

Καταπληκτική ταινία του ταλαντούχου Πάνου Γλυκοφρύδη, χωρίς ίχνος μελοδραματισμού και με πολύ αυθεντική κατοχική ατμόσφαιρα. Ο Διανέλλος έξοχος στον μόνο πρωταγωνιστικό ρόλο της πλούσιας καριέρας του. Ωραίες ερμηνείες και από τους Φέρτη, Φούντα, Βλάχο, Παπανίκα και Καλογεροπούλου.

 

[Dominion]

Να μια ταινία για την περίοδο της Κατοχής μακρυά από τα Εθνοφασιστικά γλέντια των Χουντικών με τα ΟΧΙ και τις Υπολοχαγούς Νατάσσες. Αυτή γιατί δεν την παίζουν τα κανάλια αλήθεια???? Εξαιρετική και με συγκλονιστικό φινάλε

 

[Dimitrissss]

Να μια ταινία για την περίοδο της Κατοχής μακρυά από τα Εθνοφασιστικά γλέντια των Χουντικών με τα ΟΧΙ και τις Υπολοχαγούς Νατάσσες.

Ωραίος ο Dominion

 

[tonytony]

Διαφημιστικό της ταινίας

 

 

[Λεωνιδας σουλης]

εχω να την δω χρονια αλλα για μενα με ενα τετοιο εξαιρετικο θεμα και μια τετοια συλληψη η ταινια θα επρεπε να ειχε απογειωθει,κατι που δεν εγινε,φυσικα παραμενει μια πολυ καλη ταινια με ερμηνειες

 

[SEBASTIAN]

Συγκλονιστική, τρομερά συγκινητική και ειδικά στο φινάλε ταινία που πολύ άδικα δεν συμπεριλαμβάνεται στις πολύ γνωστές πολεμικές ταινίες, αποτέλεσμα του ότι παίζεται ελάχιστα στα κανάλια. Πολύ καλοί και σημαντικοί ηθοποιοί και εξαιρετική η σκηνοθεσία του πολύ καλού Πάνου Γλυκοφρύδη. Συγκλονιστικός ο Λαυρέντης Διανέλλος ειδικά στο τέλος της ταινίας που χαιδεύει τα τρία του παιδιά αρνούμενος να μπεί στο ολέθριο και βασανιστικό δίλημμα ποιο από τα παιδιά του θα επιλέξει να ζήσει.
Δεν μπορώ να φανταστώ στην πραγματικότητα πως θα ένιωθε ένας άνθρωπος στην θέση του. Δεν υπάρχουν λόγια όταν η αδυσώπητη πραγματικότητα σου συντρίβει τα σωθικά. Η σκηνή που τα παιδιά ανταποκρίνονται στα χάδια από το πατρικό χέρι του Διανέλλου το οποίο φιλάνε με περίσσια αγάπη, γνωρίζοντας ότι σε λίγο δεν υπάρχει διάσταση για αυτούς, ραγίζει ακόμα και τα μπετά. Η συγκίνηση και ο συγκλονισμός που νιώθουν οι θεατές φτάνει στο αποκορύφωμα τους. Ίσως ο θάνατος του Διανέλλου επήλθε σαν λύτρωση για τον ίδιο να αποφύγει την βάσανο της επιλογής.
Πιστεύω πως είναι από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές του ελληνικού κινηματογράφου ειδικά αν γίνει σύγκριση με πομπώδεις σκηνές πολεμοχαρούς οίστρου άλλων αντίστοιχων πολεμικών ταινιών της περιόδου.