Μια μετακόμιση

[BETTY BOOP]

Το καλοκαίρι του 1992 μετακομίσαμε από οροφοδιαμέρισμα τριώροφου σε μονοκατοικία με πιλοτή και υπόγειο. Έλειπα σε διακοπές τότε, οπότε άλλοι φορτώθηκαν την αναταραχή της ετοιμασίας των νέων χώρων. Όταν γύρισα από τις διακοπές η έκπληξή μου ήταν μεγάλη, νοσταλγούσα όμως και το παλιό μας σπίτι...

Έχετε αναμνήσεις από κάποια μετακόμιση;

 

[nektarios1451]

το δεκεμβριο του 1990 ημουν μικρος τοτε φυγαμε απο το σπιτι που νοικιαζαμε και μπηκαμε στο καινουριο δικο μας σπιτι θυμαμαι καλα πως μυριζαν ακομα τα βερνικια απο τα παρκε, πορτες και ντουλαπια.τοτε δεν υπηρχε τιποτα σε εκεινη την γειτονια ηταν η μοναδικη πολυκατοικια εκει αλλα μεσα σε 20 χρονια αλλαξανε παρα πολλα εκει ειδα πως αναπτυσεται μια γειτονια

 

[stratos84]

Πολλές μετακομίσεις... Όταν ήμουν μικρός δε με πολυαπασχολούσε γιατί δεν συμμετείχα ενεργά. Μόνο για να μιμηθώ τους "μεγάλους", έφτιαχνα μια κούτα με τα "προσωπικά" μου αντικείμενα (παιχνίδια κλπ)!

Όταν μεγάλωσα, κατάλαβα το πραγματικό "λούκι" μιας μετακόμισης!

Δε μου έλειψε ποτέ κάποιο σπίτι ή κάποια γειτονιά πάντως, είμαι λιγάκι αναίσθητος σε αυτά τα θέματα.

 

[johnny19818]

Μεχρι τα 5 μου χρόνια μέναμε στον Πειραιά. Το 1986 μετακομίσαμε σε μια κωμόπολη της Κρήτης (καταγωγή γονιών βλέπεις). Αν και μικρός θυμάμαι έντονα τη σκηνή της μέρας που φεύγαμε από Πειραιά. Το φορτηγό γεμάτο πράγματα και η μάνα μου είχε φτιάξει παστίτσιο. Την επομένη ήμασταν στο νέο μας σπίτι. Θυμάμαι να μην μπορώ να φτάσω τη βρύση να πιω νερό και σκαρφάλωνα τα ντουλάπια. Η νέα μας γειτονιά ήταν λίγο εκτός σχεδίου πόλεως με χωράφια γύρω γύρω. Η χαρά του παιδιού. Οι γονείς μου έμειναν εκεί για 26 χρόνια όταν τελικά μετακόμισαν στο δικό τους σπίτι.

 

[Gogeta]

Το 1990 μετακομίσαμε από το άθλιο σπίτι που νοικιάζαμε στο δικό μας που μένω μέχρι σήμερα. Ήμουν 3 στα 4 αλλά το θυμάμαι σαν σήμερα. Μέχρι και τι είχαμε φάει θυμάμαι!