Ακούστε μια ανάμνηση των παιδικών μου χρόνων... μπας και σας λέει κάτι και βρούμε τι είναι.
Όταν ήμουν μικρός, τύχαινε ο (τότε εμπορικός αντιπρόσωπος ρούχων) πατέρας μου να παίρνει μέρος σε εκθέσεις σε μεγάλα τότε ξενοδοχεία (Χίλτον, Λίδρα Μάριοτ, Ιντερκοντινένταλ κλπ.) ακόμα και στην Αθήνα. Μιλάμε πριν την εποχή των εκθεσιακών χώρων.
Εγώ ως παιδάκι καθόμουν εκεί, έκανα τις βόλτες μου, έβλεπα τηλεόραση κλπ.
Στα κανάλια του ξενοδοχείου (δεν θυμάμαι ποιο από τα παραπάνω), είχε βάλει ένα επιστημονικής φαντασίας, από αυτά που μεταφέρονται σύγχρονοι άνθρωποι σε άλλους κόσμους.
Δεν θυμάμαι λεπτομέρειες (εκτός το ότι μου άρεσε) αλλά θυμάμαι ένα χαρακτηριστικό που ελπίζω σε κάποιον να λέει κάτι:
Μάλλον στο τέλος του έργου, αφού τα "καλά παιδιά" έχουν σωθεί και γυρίσει στον κόσμο μας, ΝΟΜΙΖΩ έχοντας όμως καταστραφεί το σπίτι τους (ή κάτι τέτοιο), οι γονείς τους έχουν έξω από το σπίτι (μη με ρωτάτε γιατί έξω από το σπίτι, μάλλον από τα ηλεκτρικά που σώθηκαν;...) ένα φουρνάκι μικροκυμάτων, όπου το ανοίγουν και βλέπουν ΑΝ θυμάμαι κάτι καμένο, κοιτάνε όλο χαμόγελο τα παιδιά τους (σαν να λένε "να αυτό έφταιγε") και πάνε ταυτόχρονα να το πιάσουν, τα παιδιά τους φωνάζουν "μηηηηη!", αλλά αυτοί το πιάνουν και ΑΝ θυμάμαι γίνονται δυο... καμένα σβολαράκια (κεφτεδάκια)! Εντάξει όπως το λέω τώρα μιλάμε για φρίκη (δεν το λες και παιδικό έργο), αλλά τότε δεν μου είχε φανεί σαν κάτι τελείως "out of place".
Σας λέει τίποτα η... κουφή περιγραφή μου;
Όταν ήμουν μικρός, τύχαινε ο (τότε εμπορικός αντιπρόσωπος ρούχων) πατέρας μου να παίρνει μέρος σε εκθέσεις σε μεγάλα τότε ξενοδοχεία (Χίλτον, Λίδρα Μάριοτ, Ιντερκοντινένταλ κλπ.) ακόμα και στην Αθήνα. Μιλάμε πριν την εποχή των εκθεσιακών χώρων.
Εγώ ως παιδάκι καθόμουν εκεί, έκανα τις βόλτες μου, έβλεπα τηλεόραση κλπ.
Στα κανάλια του ξενοδοχείου (δεν θυμάμαι ποιο από τα παραπάνω), είχε βάλει ένα επιστημονικής φαντασίας, από αυτά που μεταφέρονται σύγχρονοι άνθρωποι σε άλλους κόσμους.
Δεν θυμάμαι λεπτομέρειες (εκτός το ότι μου άρεσε) αλλά θυμάμαι ένα χαρακτηριστικό που ελπίζω σε κάποιον να λέει κάτι:
Μάλλον στο τέλος του έργου, αφού τα "καλά παιδιά" έχουν σωθεί και γυρίσει στον κόσμο μας, ΝΟΜΙΖΩ έχοντας όμως καταστραφεί το σπίτι τους (ή κάτι τέτοιο), οι γονείς τους έχουν έξω από το σπίτι (μη με ρωτάτε γιατί έξω από το σπίτι, μάλλον από τα ηλεκτρικά που σώθηκαν;...) ένα φουρνάκι μικροκυμάτων, όπου το ανοίγουν και βλέπουν ΑΝ θυμάμαι κάτι καμένο, κοιτάνε όλο χαμόγελο τα παιδιά τους (σαν να λένε "να αυτό έφταιγε") και πάνε ταυτόχρονα να το πιάσουν, τα παιδιά τους φωνάζουν "μηηηηη!", αλλά αυτοί το πιάνουν και ΑΝ θυμάμαι γίνονται δυο... καμένα σβολαράκια (κεφτεδάκια)! Εντάξει όπως το λέω τώρα μιλάμε για φρίκη (δεν το λες και παιδικό έργο), αλλά τότε δεν μου είχε φανεί σαν κάτι τελείως "out of place".
Σας λέει τίποτα η... κουφή περιγραφή μου;
