Ξανθός Μάγος!

[Nemo]

http://www.youtube.com/watch?v=QdvVrNiYrPU

0

οσο για το ιδιο το "κολπο" ...

διαβαστε τα σχολια

 

[stathis_80]

Τον Ξανθό τον μάγο τον είχα γνωρίσει πιτσιρικάς, δημοτικό ήμουν. Μένω Κάτω Τούμπα (λίγο πιο κάτω απο το γήπεδο του ΠΑΟΚ), δίπλα απο την πολυκατοικία μου είχε ένα γκαράζ (δεν υπάρχει τώρα) που το είχαν δύο τύποι που ήταν φίλοι με τον Ξανθό Μάγο κι ερχόταν που και που στο γκαράζ τους.Εγώ επειδή τους ήξερα αυτούς, μου κάνανε συνέχεια "μαγικά" πάνω μου (θυμάμαι κρατούσα 50 δρχ στο χέρι μου και όταν άνοιξα το χέρι μου δεν ήταν μέσα και μετά και καλά μου το έβγαλε απο το αυτί!). Επίσης, το αμάξι του μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση.

Ήταν απο τα αμάξια που δεν κυκλοφορούσαν Ελλάδα, μάλλον ήταν Αμερικάνικης προέλευσης γιατί ήταν απο κείνα τα Αμερικάνικα αμάξια που είναι μεγάλα! Και το είχε φτιαγμένο κι έκανε κάτι "μαγικά" κι αυτό. Θυμάμαι, είχε έναν μικρό πιγκουίνο μέσα στο αμάξι, φιγούρα, και έξω απο το αυτοκίνητο είχε ένα κουμπάκι, το πατούσα και κουνιόταν μέσα η φιγούρα-πιγκουίνος κι έλεγα "ουάααουυυ κουνιέται ο πιγκουίνος!" Και σαν πιτσιρικάς είχα χαζέψει. Όλα αυτά δεκαετία 80' με αρχές '90.

 

[krios]

Βρήκα και αυτό το βίντεο

[video=youtube_share;P_Evwn_KoFQ]

 

[Nemo]

Τη δύναμή σου την ανακάλυψες κατά τύχη; Ναι, άκου: ένα χειμώνα στο χωριό, οι αδερφές μου πλέκαν με κάτι βελόνες πουλόβερ. Και πώς μου 'ρθε τότε, παίρνω μια μεγάλη βελόνα και χραπ! την βάζω στο χέρι μου, πέρασε από δω και βγήκε απ' την άλλη. Λιποθύμησε η αδερφή μου, ήρθε ο πατέρας μου με πλάκωσε στο ξύλο β πάρε κι αυτήν πάρε και την άλλη.

Και πώς γιατρεύονται αυτά;

Ε, τώρα θα σου πω. Όταν είσαι χαρισματικός άνθρωπος, και κάνεις αυτοσυγκέντρωση η πήξις του αίματος γίνεται ταχυτέρα. Εκεί είναι όλο το μυστικό. Η πήξις β τακ τακ τακ, σχεδόν αμέσως, πόνος ελάχιστος.

Πού γεννήθηκες;

Εγώ γεννήθηκα σ' ένα χωριό των Γρεβενών... Χαρισματικός από μικρός. Δηλαδή στο Δημοτικό είχα την τάση να εξαφανίζω μολύβια, σβηστήρες, και όλοι οι πιτσιρικάδες τρέχαν από πίσω μου, είχαν προβληματιστεί. Και αποφάσισα να καλλιεργήσω το ταλέντο μου β και το καλλιέργησα σωστά. Ψυχικά εννοώ, δεν διάβασα τίποτα

Δεν περίμενα ότι θα το έκανα επάγγελμα! Άλλωστε πήγα Γυμνάσιο, μετά ήθελα να σπουδάσω, πήγα στη Νομική...

Ναι, ναι, το ήθελαν κι οι γονείς μου. Αγράμματοι ήταν, ο πατέρας μου τσομπάνης, ξέρεις, όπως όλοι οι χωρικοί ήθελαν το παιδί τους να σπουδάσει, να κάνει μια καλή δουλειά.

Είχα πολλές δυσκολίες μαζί τους β εκείνη την εποχή δεν βλέπαν το θέαμα όπως το βλέπουμε σήμερα. Τότε με θεωρούσαν σατανικό! Άνθρωπο του διαβόλου. Οι γονείς δεν αφήναν τα παιδιά τους να μου κάνουν παρέα, με είχαν για δαιμονισμένο επειδή έκανα τρυκ, ήμουν συνέχεια μόνος μου. Να φανταστείς η μάνα μου δεν έβγαινε απ' το σπίτι, ντρεπόταν τη γειτονιά.

Επιμένω όμως, πώς λίγη ώρα μετά από ένα νούμερο με μαχαίρια δεν είχες καθόλου ουλές; Αυτό είναι το μυστήριο ε; Κι όμως έχω κάποιες ουλές από εκείνα τα νούμερα. Να σου δείξω... Έχω βέβαια πολύ λιγότερα απ' ό,τι θα είχε ο μέσος άνθρωπος, έτσι;

Την εκπομπή με τους μάγους στην τηλεόραση, με τον Uri Geller την είδες

Οι νέοι Έλληνες μάγοι, προσπαθούν, δε μπορώ να πω... Όμως όλα είναι στημένα, μιλημένα, είναι ένα εμπόριο κι όχι ένα θέαμα. Ο Geller είναι εντελώς άσχετος, λυγίζει ένα κουτάλι (που το κάνουμε για πλάκα σε παιδικά πάρτι, και το κάνουν και τα ίδια τα παιδιά εκεί!) και έχει κάνει καριέρα 30 χρόνια με ένα κόλπο. Πανέξυπνος με καλές δημόσιες σχέσεις χωρίς καμία ικανότητα!

 




Πάντως, να σου το πω κι αυτό, είναι αλήθεια πως στα σόου μου οι περισσότεροι που λιποθυμούν είναι άντρες.

 


Άντρες; Θα περίμενα γυναίκες! Μάλλον οι γυναίκες είναι πιο εξοικειωμένες με το αίμα...

 


Α! Μια φορά δούλευα με τον Πουλόπουλο στην Αθήνα και μου λέει ο ιδιοκτήτης: «Απόψε δε θα λιποθυμήσει κανείς, έρχονται οι Μανιάτες για τον ετήσιο χορό τους». Ξέρεις, οι Μανιάτες είναι η πιο ατρόμητη και γενναία φυλή... Εντάξει, είπα, τότε δε θέλω μεροκάματο, αλλά για όσους λιποθυμήσουν θα μου δώσεις ένα πεντοχίλιαρο. Πληρωμή με το κεφάλι, κατάλαβες; Βγαίνω λοιπόν, παίζω τα μαχαίρια πολύ έντονα κι αρχίζουν αμέσως να πέφτουν κάτω, πάτα κιούτα τάκα τούκα, χαμός. Και βρίσκουμε απ' τα μικρόφωνα ένα γιατρό, σηκώνεται και πριν προλάβει να βοηθήσει λιποθυμάει κι αυτός! Πάει κι ο γιατρός! Και φωνάζουμε απ' τα μικρόφωνα «Ένα γιατρό για το γιατρό», και μας πιάσαν τα γέλια... 35 πεντοχίλιαρα πήρα απ' τον ιδιοκτήτη εκείνο το βράδυ...

 


Δε μου λες τώρα, αυτά τα κόλπα με τα μαχαίρια και τα πριόνια, έχουν πάει ποτέ στραβά;




Οπωσδήποτε. Έχει συμβεί αυτό, και πόνεσα και είχα ατυχήματα... «Να δες», ανοίγει ένα άλμπουμ με παλιά αποκόμματα εφημερίδων. Δεκαετία του '80, εφημερίδα Το Έθνος: «Ματωμένη βραδιά σε ντισκοτέκ» ο τίτλος, και στη φωτογραφία ο Ξανθός Μάγος στο κρεβάτι του νοσοκομείου. Περιέργως είναι χαμογελαστός.

..............

Ενα αποσπασμα απο την συνεντευξη του Ξανθου Μαγου στη lifo που θα τη βρειτε στο συνολο της εδω

Και μια ακομα συνεντευξη , που μοιραζεται πολλα κοινα με την με την προηγουμενη (μια και γινονται οι ιδιες ερωτησεις)

απο οπου προερχεται και η δευτερη φωτογραφια