Ξύλο με αδέρφια η ξαδέρφια στο σχολείο

TIGER

RetroWannaBe
Joined
23 Νοέ 2020
Μηνύματα
31
Αντιδράσεις
74
Ανοίγω ενα παράξενο θέμα σήμερα . Ολοί όσοι έχουμε αδέρφια έχει τύχει να τσακωθόυμε για κάθε σοβαρό η ασήμαντο ζήτημα . Έχει τύχει όμως ο τσακωμός σας να έγινε έντος σχολικού χώρου ; Εμένα έτυχε 2 φόρες .Με την αδερφή μου έχουμε 2 χρόνια διαφορά οπότε έτυχε να συμβιώσουμε αρκετά χρόνια μάζι στο σχολείο.Η πρώτη φορά που τσακωθήκαμε ήταν όταν ήμουν στην τρίτη δημοτικού και εκείνη στην πρώτη . Εκείνο το φθινόπωρο υπήρξαν διαρκέις απεργίες των εκπαιδευτικών . Εγώ είχα συμπληρώσει 2 βδομάδες σερί χωρίς μάθημα . Απεναντίας η δασκάλα της αδερφής μου έκανε μόνο μια μέρα απεργία . Όλες τις άλλες κανονικά μάθημα . Μιλάμε απο τα 12 τμήματα (η κάθε τάξη είχε 2 τμήματα) και να έκαναν μάθημα τα 2 . Εκείνη την εποχή κυκλοφορούσε το περιοδικό του καρτούν που είχε πάθει ντελίριο η γενία μου . Μιας και είμαι αρκετά μικρότερος μάλλον το βλέπανε τα παιδιά σας παρά εσείς . Μιλάω για τον κίτρινο μπελά που ζεί στην θάλασσα σε ανανά. Τέλος πάντων ένα μεσημέρι η μαμά μου και εγώ πάμε να πάρουμε την αδερφή μου απο το σχολείο . Στην διαδρομή παίρνουμε και το περιοδικό. Πάμε στο σχολείο ,μπαίνουμε μέσα και περιμένουμε έξω απο την αίθουσα. Χτυπάει το κουδούνι ,βγαίνουν τα παιδιά κ να σου η αδερφή μου . Με το που με βλέπει ,αρπάζει το περιοδικό απο τα χέρια μου και πάει κάτω απο ενα θράνιο να το διαβάσει . Εγώ άρχισα να φωνάζω " άστο μωρή ηλίθια "και πήγα να της το πάρω . Και η μαμά να κάνει τον διαιτητή (όπως τόσα χρόνια )
Η 2η φόρα έγινε όταν ήμουν έκτη δημοτικού και κείνη τετάρτη . Σαν τμήμα παίζαμε συνέχεια ξύλο . Είτε με το άλλο τμήμα της έκτης είτε μεταξύ μας . Είχα πάρει στο κυνήγι έναν . Κ ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά η αδερφή μου . Δεν πρόλαβα να σταματήσω και έπεσα πάνω της με αποτέλεσμα να της πέσει κάτω το κέικ . Εε πέσαν κάτι ψιλές εκεί . Μας βλέπει ένας δάσκαλος και μας πάει στο γραφείο . Θυμάμαι να λέει "θα πάρω τηλέφωνο στα σπίτια και των 2 σας " κ του λέω " αδερφια είμαστε " . Άλλαξε 10 χρωματα ο φουκαράς. Τελικά μας άφησε χωρίς να μας πάει στο γραφείο . Κατα τα άλλα προσπαθούσα να την πρόσεχω ,ιδίως στην αρχή . Αλλα προσαρμόστηκε γρήγορα. Και όταν συναντηθήκαμε ξανά στο γυμνάσιο . Εκεί ουσιαστικά τα βρήκε όλα έτοιμα χωρίς να περάσει τον δικό μου γολγοθά της προσαρμογής . Που οι συνέπειες υπάρχουν ακόμα 10 χρόνια μετα ...
 
Με προβληματίζει αυτό που γράφεις, από καθαρό ενδιαφέρον. Αλλά μην ανοιχτείς εδώ, δέξου μόνο το σχόλιό μου.
Ναι ειναι λιγο παραδοξο να υπαρχουν ακομα οι συνεπειες της προσαρμογης στο γυμνασιο αλλα δυστυχως ετυχε να συμβει σε μενα . Σας ευχαριστω πολυ παντως για το σχολιο σας
 
@TIGER Νομίζω οτι τόσο το ποστ όσο και το άνοιγμα του θέματος δεν έχει άμεση συσχέτιση με κάτι ρετρό, γεγονός ή κατάσταση. Π.χ. αν υπάρχει ένα θέμα για σεισμούς στην Ελλάδα και περιγράφει κάποιος τι έκανε στον σεισμό της Αθήνας του 1999 ( πριν π.χ. έβλεπε Μπειγουτς και θαύμαζε την Πάμελα και μετά είχε ξεχυθεί μαζί με το τον κόσμο στους δρόμους και ΒΑΝολογούσε) έχει μια αξία καθώς εκφράζει μια ρετρό κατάσταση που ίσως τη βιώσαν κι ανάλογα/παρόμοια πολλοί. Αλλά τσακωμοί μεταξύ παιδιών δε θεωρώ οτι έχουν κάποια ιδιαίτερη ρετρο αξία, ασχέτως αν είναι κάποια πολύ έντονη ανάμνηση κάποιου.
Που οι συνέπειες υπάρχουν ακόμα 10 χρόνια μετα ...

Συμφωνώ με τον Rygar καλό θα ήταν να μην εκθέσεις εδώ τις σκέψεις σου.
 
Εγω... ημουνα μοναχοπαιδι, ημουνα μοναχογιος, δεν εχω τετοια εμπυρεια
 
Πίσω
Μπλουζα