Οι 10 χειρότερες ταινίες των 80ς

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας RIO
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης

RIO

Retro Horrormaniac
Joined
12 Νοέ 2009
Μηνύματα
23.710
Αντιδράσεις
81.757
Μια και δεν άνοιξε κάποιος το αντίθετο, των αγαπημένων ταινιών...ποιες ταινίες σας άφησαν με ανοικτό το στόμα, για τους λάθος λόγους; Ποιες σας έχουν μείνει σαν τραυματική εμπειρία, :D ή απογοητευτήκατε καθώς είχατε ακούσει τα καλύτερα, αλλά τελικά "μάπα το καρπούζι";

Με τυχαία σειρά...

A Night to dismember (1983) Από τον πάτο...

Night Patrol (1984) Με Λίντα Μπλαίρ

Grotesque (1988) και πάλι με Λίντα Μπλαίρ!

Savage streets (1984) Τρίτη και φαρμακερή. ίσως η κατάρα του Εξορκιστή, που λένε...

Over the top (1987) Σταλόνε στα χειρότερα

Dont go in the woods alone (1982) slasher της κακιάς ώρας

Hard ticket to Hawai (1987) Παίζει ο Ρον Μος από την "Τόλμη και γοητεία" . Αυτό τα λέει όλα...

Slumber party massacre 2 (1987)

Howlling 2 (1985) τραγικό, όπως και όλες οι συνέχειες...

Porkys (1982) Ουδέν σχόλιο...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
δυσκολα βαζεις...παντως απ αυτες που αναφερεις 2 ειχα δει σε αιθουσα,2 σε βιντεο,θα συμφωνησω..
 
don dokken είπε:
δυσκολα βαζεις...παντως απ αυτες που αναφερεις 2 ειχα δει σε αιθουσα,2 σε βιντεο,θα συμφωνησω..
Ποιές είναι αυτές; Για δώσε στοιχεία... :D
 
A Night to Dismember - 1983 (ποιον πάτο, στη συγκεκριμένη περίπτωση ο πάτος δεν έχει πάτο)

Mondo Cannibale - 1980 (ο θείος Jess ασχολείται με τους κανίβαλους με τραγικά αποτελέσματα)

Alien from L.A. - 1988 (Albert Pyun, ένα όνομα χίλιες λέξεις)

Τhe Bronx Executioner - 1989

Deadly Reactor - 1989 (post-apocalyptic και Άμις, θανατηφόρος συνδυασμός)

Ator the Invincible - 1982 (Joe D'Amato goes sword & sorcery, έχει και sequel)

Panther Squad - 1984

Bloodfist - 1989 (με τον πιο ξενέρωτο ηθοποιό σε ταινίες πολεμικών τεχνών, Don "the Dragon" Wilson)

Inseminoid - 1981

Oasis of the Zombies - 1981
 
Καλιντορ ο Μονομάχος (Τι θα πει γιατί; )

Σούπερμαν4 (ή να βάλω το Σουπεργκερλ :wait2: )

Πι Γουι η μεγάλη περιπέτεια (δε μπα να ναι η πρώτη ταινία του Μπαρτον... χωρίς λοβοτομή δεν παλεύεται)

Life stinks (O Μελ Μπρουκς στα χειρότερά του)

Ραμπο 2 ή 3 (Τι θα πει γιατί;μέρος 2, η επιστροφή)

Στα ίχνη του Ροζ Πάνθηρα (η χαρά της αποταμίευσης...)

Οι μεγάλες των μπάτσων σχολές μετά τη 2

Ο χωροφύλακας και οι χωροφυλακίνες

Οι επαναστάτες (έπρεπε να περάσει 20ετία για να ξανακάνει ο Πατσίνο τόσο κακή ταινία)

Στοίχημα θανάτου (Τι θα πει γιατί;μέρος 3, η εκδίκηση)

Το κριτήριο μου για αυτή την λίστα ήταν να επιλέξω ταινίες για τις οποίες είχα κάποιες προσδοκίες όταν ξεκινούσα να τις βλέπω. Το να βάλω μια λίστα από ταινίες του Φράνκο, του ντ' Αμάτο ή του Χαρτομοζίδη που όταν ξεκινώ να τις βλέπω ξέρω ότι στην καλύτερη περίπτωση θα είναι μια μετριότητα και μισή (1,5 στο σύνολο) δε νομίζω ότι έχει νόημα (προσωπική γνώμη - προσωπικό κριτήριο)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Λέγοντας για τις χειρότερες , βάζω στην λίστα ταινίες που άλλα περίμενα και άλλα βγήκαν. Όχι βιντεοκασέτες αλλά κινηματογραφικές που για κάποιο λόγο -κυρίως επιτυχίας ή μεγάλων ονομάτων- στάθηκαν για μένα τρελές απογοητεύσεις.

Top gun -25 χρόνια μετά και δεν κατάλαβα γιατί έγινε επιτυχία. Το σενάριο δεν θα το είχε γράψει ούτε 5χρονο, το ψυχροπολεμικό κλίμα σε έκανε να πας στην Αμερικάνικη πρεσβεία να πετάξεις αυγά , οι δε σκηνές των μαχών σήμερα μοιάζουν ψεύτικες

Cotton club- Ανούσιο μέχρι εκεί που δεν γίνεται

Eleni- Τόσο βλαχο -Αμερικάνικο και κακογυρισμένο που ούτε ο πιο wild δεξιός δεν θα το έκανε

Βερολινέζικο τρίγωνο- Σιγά μην ψάξω να βρω τον original τίτλο. Κακόγουστο, κακοφωτογραφημένο, ελεεινό σενάριο και τόσο τολμηρό που θα του πετάγανε γιαούρτια ακόμα και τα νήπια

ZOO - Ο Peter Greenway ήταν για μένα η επιτομή της δηθενιάς και του υπερεκτιμημένου. Ειδικά αυτό το έκτρωμα έκανε τις Ελληνικές κουλτουριάρικες των 70ς , να μοιάζουν με έργα τέχνης

Revolution -ΥΠΝΟΣ !

King David - Σιχαινόμουν τις θρησκευτικές ταινίες, αλλά αυτό δεν παλευόταν. Ο δε Richard Gere δεν είχε υπάρξει χειρότερος

lEMON POPSICLE 6 : Είχε αρχίσει να πέφτει από το 4 αλλά αυτό -και το 7- τύφλα να έχουν οι Ελληνικές βιντεοκασέτες

Purple rain : Λατρεύω τον Prince αλλά αυτό δεν ήταν ταινία, βίντεο κλιπ και δη κακό ήταν. Στην ίδια κατηγορία "παίζει" και το Under the cherry moon αλλά ποιος το είδε; τέσσερις μέρες παίχτηκε στο Ράδιο -Σίτι και that's all

Police academy 5 και τούθε. Σαχλίτσα ήταν αλλά μέχρι το 4 παλευόταν. Μετά...

Εκτός συναγωνισμού : The girl from Mani . Θεωρείται διεθνής παραγωγή -τρομάρα του. Η επιτομή του αλαλούμ
 
Ορίζουμε το χειρότερο με βάση τα σημερινά κριτήρια...μέγιστο λάθος.

Γράφουμε για παράδειγμα ότι τα ράμπο 2.3 ή το over the top είναι μούφες!

Ναι, με τα σημερινά δεδομένα είναι...με τα τότε όμως;Μιλάμε για εποχές που ο ψυχρός πόλεμος ήταν ακόμα υπαρκτός, οι Σοβιετικοί ήταν οι κακοί και η δράση περιορίζονταν σε ηρωικές καταστάσεις όπου ένας κατατρόπωνε πολλούς αλά κομμάντο!Γιατί η ταινία του σβατζενέγκερ θεωρείται κλασσική πλέον και το ράμπο μούφα;

Τότε αυτό γουστάραμε! Ο Σταλλόνε νταλικιέρης με μια ρομαντική αλητεία -άλα cobra- αλλά αγάπη προς το γιό του κλπ!

Πως κρίνετε λοιπόν μια ταινία δράσης ως κακιά; Και στα 50'ς γουστάρανε γουεστερνς και καουμπόϊκα ή ταινίες εποχής με μυθολογικά θέματα που πλέον δεν βλέπουμε εύκολα λόγω κακών εφέ!

Αυτό τις κάνει κακές ή απλά μη διαχρονικές; Στην εποχή τους ήταν πολύ καλές και μας πωρώνανε!

Δεν θα σχολιάσω το top gun που ουσιαστικά περιγράφει την δεκαετία των 80's γλαφυρότατα με υπέροχο ost! Άριστη για την εποχή της...ναι την χρηματοδότησε το υπουργείο άμυνας των ΗΠΑ; Και λοιπόν;

Ας το ξεμπλέξουμε πρώτα στο μυαλό μας και μετά σχολιάζουμε για το χείριστο και το κάλλιστο!

Φιλικά πάντα!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Spyros-s, το ότι άρεσε στο κοινό, μια ταινία των 80ς για διάφορους λόγους, δεν την κάνει αυτόματα και καλή. Επίσης, δεν κατηγορώ κανέναν που του άρεσε πχ το Over the top, απλά εγώ το βρήκα κακή ταινία. Ούτε οι ελληνικές βιντεοταινίες μου αρέσουν, αλλά σέβομαι ότι πολλοί διασκεδάζουν με αυτές. Το θέμα το άνοιξα για χαβαλέ και για να πει ο καθένας την γνώμη του, όχι για παρεξηγήσεις...
 
To γούστο του καθενός είναι υποκειμενική περίπτωση. Το "top gunn" ήταν κακή ταινία, όχι γιατί την χρηματοδότησε το Υπουργείο, αλλά γιατί ήταν ανούσια και παιδαριώδες. Το sountrack -πλην του Danger zone- δεν μου άρεσε καθόλου και δεν ήταν ποτέ δέλεαρ εκτός αν μιλάμε για μιούζικαλ. Αν δηλαδή μου άρεσε το sountrack μιας ταινίας όχι όμως η ίδια , άγοραζα τον δίσκο (τότε).

Όσο για το τι "βλέπαμε" τότε, δεν μπορώ τις γενικεύσεις. Δεν τα "βλέπαμε" όλοι , υπήρχε και ένας άλλος κόσμος, με άλλη αισθητική. Πάντα με διάθεση επεξήγησης και χωρίς ίχνος ...στριμάδας.
 
Χμμμ....για να δεχτώ τα όσα γράφετε θα πρέπει να δεχτώ ότι είστε γεννημένοι στην δεκαετία του 60! Αν είστε γεννημένοι στα 70'ς αδυνατώ να πιστέψω ότι είχατε αναπτύξει το κριτήριο να διακρίνετε την ποιοτική ταινία από την ...ευκολόπεπτη!

Οι περισσότεροι γεννηθήκαμε στα 70'ς οπότε τότε είμαστε παιδιά ή στην καλύτερη έφηβοι...αυτά θέλαμε να δούμε.

Η ποιοτική ταινία απλά απορρίπτονταν apriori από τα παιδάκια ως βαρετή! Τι ψάχνετε τώρα! Επιμένω στο ισχυρισμό μου ότι για να μπορέσω να κρίνω κάτι θα πρέπει να το περιορίσω στα κοινωνικοπολιτικά δεδομένα της εποχής του. Τότε μόνο θα το κατανοήσω...

Ναι το τοπγκαν είναι μια προβλέψιμη χαζοταινία βουτηγμένη στην αμερικάνικη προπαγάνδα. Όμως τότε μας άρεσε, μας ενθουσίαζε και τρελαινόμασταν όταν λόκαρε στην οθόνη τον εχθρό! Μετά παίζαμε το ομώνυμο παιχνίδι στον υπολογιστή μας ή κάτι ανάλογο και πωρωνόμασταν ακόμα περισσότερο. Αν την βλέπω πλέον; Φυσικά όχι! Αν την είχα δει πολλές φορές τότε; Φυσικά ναι.

Με την δική σας λογική και το γκοστμπαστερς ήταν μάπα...όμως τότε έγινε χαμός και αποτέλεσε μανία το 83! Τα γκούνις ήταν χαζοταινιούλα...όμως μας άρεσε να την βλέπουμε!

Φαντάζομαι καταλαβαίνετε τι εννοώ...αυτό πέραν των αντικειμενικών και υποκειμενικών παραγόντων που σαφέστατα επηρεάζουν την κρίση μας και φυσικά την αισθητική μας!

Φίλε RIO σε καμία περίπτωση δεν θα παρεξηγηθούμε...απλά θα ανταλλάξουμε απόψεις και θα συζητήσουμε...ίσως έντονα όμως αυτό θα κάνουμε και χαίρομαι που υπάρχουν απόψεις διαφορετικές από την δική μου! :)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Το καλό ή το κακό είναι θέμα προσωπικού γούστου (και ποτέ δεν μπαίνω προσωπικά στη διαδικασία να κρίνω το γούστου κάποιου άλλου σαν καλό ή κακό για εμένα τα γούστα απλά διαφέρουν. Εμένα με ενθουσιάζει το ενδεχόμενο να δω κάποιο θρίλερ των 30'ς, δεν μου αρέσει ο,τι γυρίστηκε τότε αλλά θα κάτω να δω την ταινία ευχαρίστως. Η γυναίκα μου δεν τα μπορεί με τίποτα. Προφανώς και οι 2 έχουμε δίκιο).

Δεν μου άρεσε ο Ράμπο 2 κ 3 γιατί δεν νομίζω πως κολλάνε σαν συνέχειες της πρώτης ταινίας ίσως αν τα έλεγαν κομάντο ή κάτι άλλο να τις έβλεπα διαφορετικά. Μπορεί φυσικά να είχα άλλη γνώμη αν τις έβλεπα κατά την δεκαετία του 80 κ όχι στη δεκαετία του 2000 ή αν είχα χαμηλότερες προσδοκίες από αυτές πριν τις δω γιατί τελικά αυτό που διαμορφώνει τη γνώμη μου για μια ταινία είναι το τι προσδοκίες είχα από αυτή.

Προφανώς υπάρχουν ταινίες της δεκαετίας του 80 πολύ χειρότερες με "αντικειμενικά" κριτήρια από αυτές που αναφέρω στη λίστα μου. Και αρκετές από αυτές τις έχω δει. Και αρκετές από αυτές μου άρεσαν. Αυτές όμως που αναφέρω διάψευσαν τις προσδοκίες μου γιατί θα μπορούσαν να είναι κάτι καλύτερο αλλά δεν ήταν (κατά τη γνώμη μου πάντα)

Εγώ γεννήθηκα το 1977. Κατά τη δεκαετία του 80 το κριτήριό μου ακολουθούσε αυτό των γωνιών μου (αυτοί έλεγχαν το τηλεκοντρόλ και το βίντεο) ήθελα απεγνωσμένα να δώ τις ταινίες του Σταλόνε και του Σβαρτζενέγκερ αλλά τελικά την βγάζαμε με ντεΦινές, Μπελμοντό, Ντελόν και Μπρόνσον (άντε και κανένα Κόνερι)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Προσωπικά δεν πιστεύω ότι το πρόβλημα του Top Gun είναι η έλλειψη διαχρονικότητας. Όταν μια ταινία έχει υποτυπώδες σενάριο, υποτυπώδεις χαρακτήρες, αστείους διαλόγους και ξύλινες ερμηνείες δεν νομίζω ότι μπορείς να την χαρακτηρίσεις καλή, άσχετα πόσοι την είδαν εκείνη την εποχή. Η γνώμη μου για την ταινία είναι πως η όποια αξία της περιορίζεται στη νοσταλγία που ενδέχεται να προκαλέσει εξαιτίας του 80's feeling που βγάζει. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως δεν μπορεί να είναι διασκεδαστική για αρκετούς ανθρώπους, χωρίς καν να υπάρχει θέμα προσωπικού γούστου. Και για να ελαφρύνω λίγο το κλίμα, υπάρχει μια "πρωτότυπη" μετάφραση της ταινίας από τον Quentin Tarantino στην ταινία Sleep with Me (1994)

[video=youtube;NzY9a-WmE6o]

 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
...άρα για να συνεννοηθούμε τις κρίνουμε εκ των υστέρων με την κουλτούρα που διαθέτουμε σήμερα! Οι περισσότερες ταινίες της εποχής θα κριθούν πολύ αυστηρότερα με βάση τα κριτήρια που διαθέτουμε τώρα. Από την άλλη θα της κρίνει ένας μορφωμένος ενήλικος σε σχέση με έναν μαθητή δημοτικού ή γυμνασίου που της έβλεπε τότε. Δεν θα συγκλίνουν πουθενά...

Το θέμα λοιπόν είναι "οι 10 χειρότερες ταινίες των 80'ς με τα μάτια του θεατή του 2012".
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Το slumber party massacre 2 μου αρεσει παρα πολυ!! (παραξενευτηκα που το εβαλες στη λιστα σου RIO ;) )

To Don't Go In The Woods Alone! το βρηκα και εγω τοσο της κακιας ωρας που ομως κατι με τραβαει σε αυτο! (Ισως το βουκολικο πλαναρισμα στη φυση ή το τραγουδακι στο τελος...! ) :sealed:

6 απο τις ταινιες που σκεφτηκα τωρα και που ειχα τεραστιες προσδοκιες πριν της δω αλλα καταλαβα μετα τους τιτλους τελους οτι τζαμπα καιει η λαμπα ειναι:

Scanners (μεχρι να τελειωσει κοντεψα να γινω και'γω scanner απ'τη νυστα)

Τhe Fly (απορουσα αν βλεπω τη σωστη ταινια που λεγεται οτι ειχε αφησει σε ολους καλες εντυπωσεις)

Poltergeist (Sorry Tobe,αλλα ειπαμε και το PG-13 εχει τα ορια του!!)

Τhe Final Terror (αλλη φορα θα βιντεοσκοπω και εγω τις εκδρομες μου μπας και καμια βρει κινημ/φικη διανομη)

Τhe Gate (προτιμω να δω ολα τα season των εκπομπων του Χαρδαβελα!)

Return Of The Living Dead Part 2 (το 1 ηταν τοσο ωραιο,αυτο γιατι ετσι???? )
 
Για να θεωρήσεις μια ταινία καλή αναγκαστικά πρέπει να πληρεί ορισμένα στάνταρ. Δεν μπορείς να την κρίνεις αποκλειστικά από την ευχαρίστηση που σου προκαλεί. Από μόνο του αυτό την κάνει διασκεδαστική. Το συναίσθημα έχεις τη δυνάτότητα να το προσδιορίσεις ακόμη κι αν είσαι 5 χρονών και είναι η πρώτη ταινία που βλέπεις, αλλά για να κρίνεις την ποιότητά της πρέπει να περάσουν κάποια χρόνια και να τη δεις αποστασιωποιημένος από το συναισθηματικό πλαίσιο. Άρα το βρίσκω πολύ λογικό το γεγονός ότι για να κρίνεις μια ταινία ως καλή ή κακή απαιτούνται κάποια χρόνια. Όπως είπα και πριν, είναι πολύ φυσιολογικό να σου αρέσει γιατί την έχεις ταυτίσει με κάποιο συναίσθημα ή κατάσταση, γιατί προκαλεί νοσταλγική διάθεση ή απλά είναι διασκεδαστική. Κι εμένα μπορεί να μου αρέσει π.χ το Porno Holocaust και να διασκεδάζω όταν τη βλέπω, δεν την θεωρώ όμως καλή ταινία. Βέβαια υπάρχει το θέμα της υποκειμενικότητας, αλλά η υποκειμενική άποψη επηρρεάζεται και από άλλα πράγματα πέραν της κινηματογραφικής ποιότητας μιας ταινίας. Για να θεωρείται μια ταινία καθολικά καλή, συνδυάζεται τόσο η υποκειμενική άποψη που έχει να κάνει με τον τρόπο διασκέδασης, τις εμπειρίες, τα συναισθήματα και τόσα άλλα, όσο και η αντικειμενικότητα
 
argy είπε:
Το slumber party massacre 2 μου αρεσει παρα πολυ!! (παραξενευτηκα που το εβαλες στη λιστα σου RIO ;) )T
Το πρώτο slumber party massacre, μου είχε αρέσει αρκετά και πίστευα πως η συνέχεια, θα ήταν κάτι ανάλογο. Αλλά βλέπεις εκείνον τον μεταλά δολοφόνο ( από που ήρθε; τι ήθελε; και γιατί οι μόνες του κουβέντες ήταν ένα συνεχές χαχαχα ) και αναρωτιέσαι τι βλέπεις... :)
 
Επίσης κάποιες από τις ταινιες που αναφέρθηκαν εδώ και μ'άρεσαν:

-Over the top (οκ, γι'αυτό που ήταν, μου άρεσε. cheesy ταινία Σταλόνε!)

-Poltergeist! (κορυφή!!!! Ατμόσφαιρα, μουσική, εφφέ! Σπήλμπεργκ στην παραγωγή. Τί άλλο θέλουμε ;) )
 
Θα μιλήσω μόνο για ταινίες που στην εποχή τους συζητήθηκαν ή κάνανε κάποια μικρή ή μεγάλη επιτυχία. Επίσης για ταινίες που είδα την εποχή που προβλήθηκαν ή λίγο μετά και ξαναείδα και πιό πρόσφατα. Χωρίς αξιολογική σειρά:

1) 9 1/2 Weeks (βαρετό,ανούσιο και αντιερωτικό-ένιωσα ότι η διάρκεια της ταινίας ήταν 9 1/2 εβδομάδες)

2) Cocktail (o Τομ Κρουζ λάμπει αλλά η ταινία δεν βλέπεται-παρεπιμπτόντως το Top Gun μέχρι και σήμερα έχω αποφύγει να το δω)

3) Over The Top (κάκιστη ταινία,κάκιστος Σταλόνε)

4) Rambo 2 και 3, Rocky 4 (κακές ταινίες με ενοχλητικά μηνύματα αν σκεφτούμε την ψυχροπολεμική εποχή κατά την οποία προβλήθηκαν)

5) Death Before Dishonor (άλλη μία κακή και ψυχροπολεμική ταινία με τον Φρεντ Ντράιερ-τότε στα πάνω του λόγω του σήριαλ Χάντερ)

6) Hell Of The Living Dead (εντάξει,κάνεις λίγο χαβαλέ αλλά η ταινία είναι σκουπίδι-όπως όλες οι ταινίες του Μπρούνο Ματέι ή Βίνσεντ Ντάουν)

7) Jaws 4-The Revenge (πατάτα με τα όλα της και κρίμα που παίζει ο Μάικλ Κέιν-ο αγαπημένος μου ηθοποιός)

8) The Fly (αν και μου αρέσει πολύ ο Κρόνεμπεργκ ποτέ δεν κατάλαβα τον ντόρο με αυτή την ταινία-φτωχό δείγμα των δυνατοτήτων του)

9) Superman 4 (ολοκλήρωσε την κινηματογραφική παρακμή του ήρωα που ξεκίνησε με το 3-πρόχειρη και κακοφτιαγμένη παραγωγή)

10) E.T. (ξέρω ότι η ταινία αυτή του Σπίλμπεργκ είναι πολύ αγαπητή αλλά εμένα ποτέ δεν μου άρεσε,ούτε τότε ούτε σήμερα)

Φυσικά υπάρχουν πολλές ταινίες πολύ χειρότερες από αυτη την λίστα-πολλές από τις οποίες απέφυγα μέχρι τώρα να δω-ωστόσο προτίμησα να γράψω για ταινίες που στην εποχή τους είχαν κάνει κάποια αίσθηση.
 
Πίσω
Μπλουζα