SEBASTIAN
RetroActive
- Joined
- 7 Οκτ 2022
- Μηνύματα
- 421
- Αντιδράσεις
- 1.052
Σενάριο: Νάσος Γριμάνης
Σκηνοθεσία: Γιάννης Χαρτοματζίδης
Παραγωγή: Γιώργος Καραγιάννης και Σια
Πρωταγωνιστούν: Ηθοποιοί: Σωτήρης Μουστάκας Πάνος Μιχαλόπουλος, Έφη Πίκουλα , Κώστας Μακέδος , Βάνα Μπάρμπα , Τέτα Κωνσταντά Μιχάλης Μουστάκας , , Θωμάς Κωνσταντινίδης , Δημήτρης Φραγκιόγλου , Ζωζώ Ζάρπα , Τώνης Γιακωβάκης , Άγγελος Γεωργιάδης , Αντώνης Τρικαμηνάς , Κώστας Φλωράτος , Νότης Πιτσιλός , Μάκης Κωστίνης , Γιάννης Μελαχροινούδης ,
Υπόθεση: Ο Πάνος και ο Αρχιμήδης είναι συνάδελφοι καθηγητές και φίλοι που συγκατοικούν. Είναι εκ διαμέτρου αντίθετοι χαρακτήρες γιατί ο Πάνος είναι ένας σύγχρονος και μοντέρνος νέος, ενώ ο Αρχιμήδης είναι εσωστρεφής, με παρωχημένο στυλ και πολύ συντηρητικός. Ο Πάνος θα προσπαθήσει να ταρακουνήσει και να βάλει δυναμικά τον Αρχιμήδη μέσα στη ζωή. Γρήγορα όμως ο Αρχιμήδης επηρεάζεται μέσα του, παθαίνει υπαρξιακή κρίση ταυτότητας και αναπτύσσει μια διπλή προσωπικότητα. Τη μέρα είναι ένας συγκρατημένος και ευσυνείδητος προσηλωμένος στα αυστηρά καθήκοντα του καθηγητής, και το βράδυ διασκεδάζει και γίνεται γλεντζές και ερωτύλος και έχει εντελώς αντίθετη προσωπικότητα. Όταν η αδελφή του θα πέσει θύμα απαγωγής, ο Αρχιμήδης θα μπει σε ψυχιατρική κλινική προκειμένου να αντιμετωπίσει και να ξεπεράσει το πρόβλημά του.
Σχόλια: Σπαρταριστή κωμωδία που ναι με από πλευράς σεναρίου κινείται στα συνηθισμένα πλαίσια της αγαπημένης μας δεκαετίας του '80, ακολουθώντας πιστά το γενικότερο κλίμα των ταινιών της εποχής, αλλά κατά την γνώμη μου είναι μια σκάλα παραπάνω από τις κωμωδίες της εκείνων των χρόνων, από πλευράς ευρηματικού σεναρίου, πανέξυπνων ατακών των πρωταγωνιστών, σπαρταριστών σκηνών που όσες φορές και αν τις βλέπουμε και τις ακούμε το γέλιο είναι ασυγκράτητο. Το φιλμ απογειώνουν ακουστικά οι μεγάλες μουσικές επιτυχίες της δεκαετίας, που τόσες αναμνήσεις μας ξυπνούν τα ακούσματα τους και ειδικά όταν τα ακούμε στις σκηνές που γυρίστηκαν στην θρυλική ντίσκο ‘’Dorian Grey” που ξυπνούν σε μας τους νέους της εποχής υπέροχες αναμνήσεις από τα πρώτα ερωτικά μας σκιρτήματα και τόσες ατέλειωτες νύχτες πραγματικής και αυθεντικής διασκέδασης. Η υπέροχη αυτή κωμική ταινία είναι διανθισμένη από τις εντέχνως δοσμένες στους θεατές σκηνές με ερωτικό και κωμικό περιεχόμενο ταυτόχρονα, εξάπτοντας την φαντασία του θεατή κάνοντας τον να γελάει ταυτόχρονα με τον αισθησιασμό να τον αγγίζει διακριτικά, χωρίς να ξεφεύγει το φιλμ σε πέραν του τολμηρού όρια. Και είναι φυσικό ο αισθησιασμός να συνεγείρει τους άρρενες θεατές σε κάποιες στιγμές της ταινίας, ειδικά όταν πρωταγωνιστούν εξαίσιες και άκρως ερωτεύσιμες γυναίκες ηθοποιοί, όπως οι Μπάρμπα, και Πίκουλα, που εκείνη την δεκαετία και όχι μόνο είχαν κυριεύσει τα υγρά όνειρα των αρρένων θεατών. Την κωμική πλευρά της ταινίας πέραν του μέγιστου κωμικού μας Σωτήρη Μουστάκα, ενισχύει και η παρουσία των πολύ καλών έστω και δευτεραγωνιστών ηθοποιών Ιακωβάκη, Κωνσταντινίδη και Μακέδου. Επάξια στάθηκε δίπλα στον μέγιστο Σωτήρη μας ο ζεν πρεμιέ της εποχής και συγκάτοικος του στην ταινία Πάνος Μιχαλόπουλος. Τέλος εκπληκτικό το γεγονός ότι το ευρηματικό σενάριο της ταινίας φέρει την υπογραφή του μάλλον άγνωστου Νάσου Γριμάνη ο οποίος δεν συμμετείχε στο σενάριο πολλών ταινιών αλλά στην συγκεκριμένη πέτυχε διάνα..
Επικές στιγμές του φιλμ:
1) Η ξεχωριστή όσο και σπαρταριστή σκηνή της γνωριμίας Αρχιμήδη και Μπάρμπα όπου μπροστά στην θέα του ομολογουμένως εντυπωσιακού και πλούσιου στήθους της Βάνας ο καθηγητής μας τα είδε όλα και έχασε το φως του. Τον καταλαβαίνουμε.
2) Η σκηνή που κατά την διάρκεια της επίπληξης από τον Επιθεωρητή ο Αρχιμήδης αναφωνεί «Χέστ..α» προφανώς λόγω δηλητηρίασης αλλά ο επιθεωρητής και ο Λυκειάρχης κατάλαβαν εντελώς άλλο, όλοι μας έχουμε κάνει καινούργιους κοιλιακούς από τα γέλια.
3) Στην πλαζ όπου ο Αρχιμήδης αδυνατεί να καταλάβει την παρότρυνση του Πάνου στο φλερτ προς την κοπέλα και αδυνατεί να επαναλάβει σωστά τα λόγια που του λέει ο Πάνος, πιστεύω πως είναι από τις πιο σπαρταριστές σκηνές των ταινιών της δεκαετίας του ‘80.
4) Όλες οι σκηνές στην θρυλική και ανεπανάληπτης ομορφιάς ντίσκο ‘’Dorian Grey”. Τι να πρωτοθαυμάσουμε? Τις επικές ατάκες και γκριμάτσες του Αρχιμήδη? Την ζωντάνια, το κέφι και την ομορφιά της εποχής που αποτυπωνόταν περίτεχνα στην αύρα των μαθητών? Τα υπέροχα τραγούδια της εποχής που τόσα μα θυμίζουν και μας ταξιδεύουν νοσταλγικά στην εποχή που λατρέψαμε και αναπολούμε νοσταλγικά? Ότι να πούμε θα είναι λίγο.
5) Η πολύ συγκινητική τελευταία σκηνή όπου ο Αρχιμήδης μας γίνεται καλά και επιστρέφει συνοδευόμενος από την αγάπη μαθητών και καθηγητών και ειδικά της Πίκουλα. Η τελευταία σκηνή με την στιχομυθία Αρχιμήδη-Γεωργοπούλου αποτυπώνει έναν αυθεντικό και αγνό συναισθηματισμό που σε αγγίζει και σε συγκινεί βαθύτατα και καταλυτικά.
Σκηνοθεσία: Γιάννης Χαρτοματζίδης
Παραγωγή: Γιώργος Καραγιάννης και Σια
Πρωταγωνιστούν: Ηθοποιοί: Σωτήρης Μουστάκας Πάνος Μιχαλόπουλος, Έφη Πίκουλα , Κώστας Μακέδος , Βάνα Μπάρμπα , Τέτα Κωνσταντά Μιχάλης Μουστάκας , , Θωμάς Κωνσταντινίδης , Δημήτρης Φραγκιόγλου , Ζωζώ Ζάρπα , Τώνης Γιακωβάκης , Άγγελος Γεωργιάδης , Αντώνης Τρικαμηνάς , Κώστας Φλωράτος , Νότης Πιτσιλός , Μάκης Κωστίνης , Γιάννης Μελαχροινούδης ,
Υπόθεση: Ο Πάνος και ο Αρχιμήδης είναι συνάδελφοι καθηγητές και φίλοι που συγκατοικούν. Είναι εκ διαμέτρου αντίθετοι χαρακτήρες γιατί ο Πάνος είναι ένας σύγχρονος και μοντέρνος νέος, ενώ ο Αρχιμήδης είναι εσωστρεφής, με παρωχημένο στυλ και πολύ συντηρητικός. Ο Πάνος θα προσπαθήσει να ταρακουνήσει και να βάλει δυναμικά τον Αρχιμήδη μέσα στη ζωή. Γρήγορα όμως ο Αρχιμήδης επηρεάζεται μέσα του, παθαίνει υπαρξιακή κρίση ταυτότητας και αναπτύσσει μια διπλή προσωπικότητα. Τη μέρα είναι ένας συγκρατημένος και ευσυνείδητος προσηλωμένος στα αυστηρά καθήκοντα του καθηγητής, και το βράδυ διασκεδάζει και γίνεται γλεντζές και ερωτύλος και έχει εντελώς αντίθετη προσωπικότητα. Όταν η αδελφή του θα πέσει θύμα απαγωγής, ο Αρχιμήδης θα μπει σε ψυχιατρική κλινική προκειμένου να αντιμετωπίσει και να ξεπεράσει το πρόβλημά του.
Σχόλια: Σπαρταριστή κωμωδία που ναι με από πλευράς σεναρίου κινείται στα συνηθισμένα πλαίσια της αγαπημένης μας δεκαετίας του '80, ακολουθώντας πιστά το γενικότερο κλίμα των ταινιών της εποχής, αλλά κατά την γνώμη μου είναι μια σκάλα παραπάνω από τις κωμωδίες της εκείνων των χρόνων, από πλευράς ευρηματικού σεναρίου, πανέξυπνων ατακών των πρωταγωνιστών, σπαρταριστών σκηνών που όσες φορές και αν τις βλέπουμε και τις ακούμε το γέλιο είναι ασυγκράτητο. Το φιλμ απογειώνουν ακουστικά οι μεγάλες μουσικές επιτυχίες της δεκαετίας, που τόσες αναμνήσεις μας ξυπνούν τα ακούσματα τους και ειδικά όταν τα ακούμε στις σκηνές που γυρίστηκαν στην θρυλική ντίσκο ‘’Dorian Grey” που ξυπνούν σε μας τους νέους της εποχής υπέροχες αναμνήσεις από τα πρώτα ερωτικά μας σκιρτήματα και τόσες ατέλειωτες νύχτες πραγματικής και αυθεντικής διασκέδασης. Η υπέροχη αυτή κωμική ταινία είναι διανθισμένη από τις εντέχνως δοσμένες στους θεατές σκηνές με ερωτικό και κωμικό περιεχόμενο ταυτόχρονα, εξάπτοντας την φαντασία του θεατή κάνοντας τον να γελάει ταυτόχρονα με τον αισθησιασμό να τον αγγίζει διακριτικά, χωρίς να ξεφεύγει το φιλμ σε πέραν του τολμηρού όρια. Και είναι φυσικό ο αισθησιασμός να συνεγείρει τους άρρενες θεατές σε κάποιες στιγμές της ταινίας, ειδικά όταν πρωταγωνιστούν εξαίσιες και άκρως ερωτεύσιμες γυναίκες ηθοποιοί, όπως οι Μπάρμπα, και Πίκουλα, που εκείνη την δεκαετία και όχι μόνο είχαν κυριεύσει τα υγρά όνειρα των αρρένων θεατών. Την κωμική πλευρά της ταινίας πέραν του μέγιστου κωμικού μας Σωτήρη Μουστάκα, ενισχύει και η παρουσία των πολύ καλών έστω και δευτεραγωνιστών ηθοποιών Ιακωβάκη, Κωνσταντινίδη και Μακέδου. Επάξια στάθηκε δίπλα στον μέγιστο Σωτήρη μας ο ζεν πρεμιέ της εποχής και συγκάτοικος του στην ταινία Πάνος Μιχαλόπουλος. Τέλος εκπληκτικό το γεγονός ότι το ευρηματικό σενάριο της ταινίας φέρει την υπογραφή του μάλλον άγνωστου Νάσου Γριμάνη ο οποίος δεν συμμετείχε στο σενάριο πολλών ταινιών αλλά στην συγκεκριμένη πέτυχε διάνα..
Επικές στιγμές του φιλμ:
1) Η ξεχωριστή όσο και σπαρταριστή σκηνή της γνωριμίας Αρχιμήδη και Μπάρμπα όπου μπροστά στην θέα του ομολογουμένως εντυπωσιακού και πλούσιου στήθους της Βάνας ο καθηγητής μας τα είδε όλα και έχασε το φως του. Τον καταλαβαίνουμε.
2) Η σκηνή που κατά την διάρκεια της επίπληξης από τον Επιθεωρητή ο Αρχιμήδης αναφωνεί «Χέστ..α» προφανώς λόγω δηλητηρίασης αλλά ο επιθεωρητής και ο Λυκειάρχης κατάλαβαν εντελώς άλλο, όλοι μας έχουμε κάνει καινούργιους κοιλιακούς από τα γέλια.
3) Στην πλαζ όπου ο Αρχιμήδης αδυνατεί να καταλάβει την παρότρυνση του Πάνου στο φλερτ προς την κοπέλα και αδυνατεί να επαναλάβει σωστά τα λόγια που του λέει ο Πάνος, πιστεύω πως είναι από τις πιο σπαρταριστές σκηνές των ταινιών της δεκαετίας του ‘80.
4) Όλες οι σκηνές στην θρυλική και ανεπανάληπτης ομορφιάς ντίσκο ‘’Dorian Grey”. Τι να πρωτοθαυμάσουμε? Τις επικές ατάκες και γκριμάτσες του Αρχιμήδη? Την ζωντάνια, το κέφι και την ομορφιά της εποχής που αποτυπωνόταν περίτεχνα στην αύρα των μαθητών? Τα υπέροχα τραγούδια της εποχής που τόσα μα θυμίζουν και μας ταξιδεύουν νοσταλγικά στην εποχή που λατρέψαμε και αναπολούμε νοσταλγικά? Ότι να πούμε θα είναι λίγο.
5) Η πολύ συγκινητική τελευταία σκηνή όπου ο Αρχιμήδης μας γίνεται καλά και επιστρέφει συνοδευόμενος από την αγάπη μαθητών και καθηγητών και ειδικά της Πίκουλα. Η τελευταία σκηνή με την στιχομυθία Αρχιμήδη-Γεωργοπούλου αποτυπώνει έναν αυθεντικό και αγνό συναισθηματισμό που σε αγγίζει και σε συγκινεί βαθύτατα και καταλυτικά.
