stakovios
Human RetroDatabase
- Joined
- 21 Αύγ 2009
- Μηνύματα
- 3.242
- Αντιδράσεις
- 922
Σήμερα συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τότε που έκανα την πρώτη μου γνωριμία με το φόρουμ των Ρετρομάνιακς.
Χάρη στο φόρουμ μπόρεσα και μοιράστηκα λίγες αλλά ωραίες αναμνήσεις, είτε πρόκειται για την αγαπημένη μου σειρά κινουμένων σχεδίων, είτε για τα ρουχαλάκια που φορούσα από μωρό είτε τα περιοδικά που διάβαζα, είτε απλώς κάποιες αναμνήσεις που μπορώ μόνο να της αφηγηθώ και πολλές φορές "ζωντάνεψαν" , ξύπνησαν από το λήθαργο, 20-25 χρόνια μετά!
Μαζί κάναμε έρευνες, ερωτήσεις και διάλογο, πότε φιλικά πότε ακόμα και πειράζοντας ο ένας τον άλλο, πάντα με γνώμονα και κοινό παράγοντα τα αγαπημένα μας χρόνια που πέρασαν αλλά δεν θα ξεχαστούν ποτέ. Και δεν θα ξεχαστούν ποτέ χάρη σε αυτό το φόρουμ.
Δεν θέλω να περιγράψω ιεραρχικά τι μου άρεσε περισσότερο από το φόρουμ. Η γνωριμία πολλών και καλών φίλων με κοινά ενδιαφέροντα είναι ένα από αυτά τα πλεονεκτήματα. Αυτά τα πρόσωπα θεωρώ υποχρέωση να τα ευχαριστήσω, για όσα μοιράστηκαν μαζί μου αλλά και για τις απαντήσεις σε νήματα, υπονήματα κλπ.
Από τις αξιοσημείωτες - καθαρά από δικής μου πλευράς- στιγμές για μένα ήταν όταν ξαναείδα/ θυμήθηκα: τη Νάκυ Αγάθου να παρουσιάζει πρόγραμμα της τηλεόρασης, το 1988, τα γαριδάκια Φοφίκο (ανάμεσα στα άλλα), το σήμα της ΥΕΝΕΔ, το κόκκινο λεωφορείο-παιχνίδι με το οποίο έπαιζα μικρός, το βιβλίο 365 μύθοι με τα αγαπημένα μας παραμύθια, αλλά και το τραγούδι των Den Harrow που συνόδευε την εκπομπή "Σαν σήμερα" (το Catch the fox), για να αναφέρω μόνο ορισμένα.
Η πλούσια θεματολογία του φόρουμ κέντρισε το ενδιαφέρον μου, την περιέργειά μου αλλά και τη θέλησή μου να μοιραστώ κι εγώ λίγα- γιατί λίγα απέμειναν, δυστυχώς- από τα δικά μου τα αναμνηστικά.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς.
Χάρη στο φόρουμ μπόρεσα και μοιράστηκα λίγες αλλά ωραίες αναμνήσεις, είτε πρόκειται για την αγαπημένη μου σειρά κινουμένων σχεδίων, είτε για τα ρουχαλάκια που φορούσα από μωρό είτε τα περιοδικά που διάβαζα, είτε απλώς κάποιες αναμνήσεις που μπορώ μόνο να της αφηγηθώ και πολλές φορές "ζωντάνεψαν" , ξύπνησαν από το λήθαργο, 20-25 χρόνια μετά!
Μαζί κάναμε έρευνες, ερωτήσεις και διάλογο, πότε φιλικά πότε ακόμα και πειράζοντας ο ένας τον άλλο, πάντα με γνώμονα και κοινό παράγοντα τα αγαπημένα μας χρόνια που πέρασαν αλλά δεν θα ξεχαστούν ποτέ. Και δεν θα ξεχαστούν ποτέ χάρη σε αυτό το φόρουμ.
Δεν θέλω να περιγράψω ιεραρχικά τι μου άρεσε περισσότερο από το φόρουμ. Η γνωριμία πολλών και καλών φίλων με κοινά ενδιαφέροντα είναι ένα από αυτά τα πλεονεκτήματα. Αυτά τα πρόσωπα θεωρώ υποχρέωση να τα ευχαριστήσω, για όσα μοιράστηκαν μαζί μου αλλά και για τις απαντήσεις σε νήματα, υπονήματα κλπ.
Από τις αξιοσημείωτες - καθαρά από δικής μου πλευράς- στιγμές για μένα ήταν όταν ξαναείδα/ θυμήθηκα: τη Νάκυ Αγάθου να παρουσιάζει πρόγραμμα της τηλεόρασης, το 1988, τα γαριδάκια Φοφίκο (ανάμεσα στα άλλα), το σήμα της ΥΕΝΕΔ, το κόκκινο λεωφορείο-παιχνίδι με το οποίο έπαιζα μικρός, το βιβλίο 365 μύθοι με τα αγαπημένα μας παραμύθια, αλλά και το τραγούδι των Den Harrow που συνόδευε την εκπομπή "Σαν σήμερα" (το Catch the fox), για να αναφέρω μόνο ορισμένα.
Η πλούσια θεματολογία του φόρουμ κέντρισε το ενδιαφέρον μου, την περιέργειά μου αλλά και τη θέλησή μου να μοιραστώ κι εγώ λίγα- γιατί λίγα απέμειναν, δυστυχώς- από τα δικά μου τα αναμνηστικά.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς.
Καλή συνέχεια και πάντα τέτοια!!!
