Περιστερια και περιστεραδες

Metalcandyman

Billy Mitchell εκ Σερρών
Joined
23 Απρ 2011
Μηνύματα
9.322
Αντιδράσεις
5.915
Αν και αυτο το θεμα δε νομιζω να ενδιαφερει πολλους το ανοιγω για πληροφοριακους λογους γιατι εχουμε τα παντα εδω μεσα στο αγαπημενο Forum μας.

Ενα ρετροχομπι που μεσουρανουσε κατα 90% στα χωρια την δεκαετια του 80 και του 90 ηταν το να εχει καποιος περιστερια.Αυτος ονομαζοταν περιστερας.Τα περιστερια χωριζοταν στης εξης κατηγοριες.Τα ''ντουνεκια'' που ειναι τα πιο διαδεδομενα και σε ποσοστο 90% ειναι ασπρομαυρα οι ''Βουτες'' και τα ''Ταχυδρομικα'' που εχουν το ιδιο γκρι χρωμα οι ''ποστες'' η ''τσαρουχατα'' που ειναι τα περιστερια που εχου τσαρουχια δηλαδη φτερα στα ποδια τους τα ''παγωνια'' που η ουρα τους ειναι σαν του παγωνιου και τα ''Μισιρια'' που μοιαζουν λογο της μυτης τους σαν παπαγαλακια.Αυτα ειναι οι πιο διαδεδομενες ρατσες που μπορει να ειχε καποιος καποια απο αυτα μονο για καλοπηστικους λογους(Ποστες,μισιρια,παγωνια) η τα ταχυδρομικα που διοργανωνονται μεχρι και αγωνες που αφηνουν περιστερια χιλιαδες χιλιομετρα μακρια και αυτα ξαναγυρνανε πισω η της βουτες που σηκωνονται σε πολυ μεγαλο υψος σε σημειο να μην φαινονται καθολου και βουτανε κατω με απιστευτη ταχυτητα και ακουγονται λες και πεφτουν ρουκετες και τα ντουνεκια που γυρνανε γυρω απο τον εαυτο τους συνεχωμενα το λεγομενο γυρισμα η οταν βουτανε γυρνανε καποιες φορες οχι συνεχομενα της λεγομενες μπαλες.Ωσο πιο πολλα μετρα γυρισμα εχει τοσο πιο μεγαλη ειναι η αξια του.Για πραδειγμα εγω πριν 13 χρονια πουλησα ενα ζευγαρι ντουνεκια 600 χιλιαδες δραχμες.

Τα περιστερια εχουν καποια χαρακτηριστικα γνωρισματα.Αν τα φτερα του ειναι ασπρα και μεσα τους υπαρχει ενα ασπρο φτερο αυτο ονομαζεται ''Σεσι'' και τα διαφορετικα φτερα στην ουρα ειναι τα λεγομενα ''Τελια''.Αν τα ποδια του δεν ειναι γυμνα και εχουν ενα μικρο φτερωμα αυτα ονομαζονται ''Μποτινατα''.Αν καποια ειναι ασπρομαυρα αλλα το μεγαλητερο μερος τους ειναι ασπρο αυτα ονομαζονται ''μπαλκανατια'' η αν ειναι το αντιθετο ονομαζονται ''κλειστα''.Τα ντουνεκια που ξερουν καλα το μερος και το αφεντικο τους οταν τα πετας κανουν κυκλους απο πανω και ο περιστερας κραταει δυο περιστερια στα χερια του ωστε να τα βλεπουν αυτα που πετανε το λεγομενο ''δειξιμο''και μολις τα πεταξει λιγο στον αερα αυτα που πετανε πεφτουν κατω και αναλογα με την αξια τους εχουν και το αναλογο γυρισμα.

Ο καλος περιστερας εχει τα περιστερια που πεταει και τα ζευγαρια που εχει κατω ωστε να του βγαζουν γιαβρια(τα μικρα περιστερακια δηλαδη).Για να τα κρατηση κατω αν ειναι νεα υπαρχουν δυο τροπη.Η ψαλυδια που βγαζουμε τα 4 πρωτα μεγαλα φτερα απο το ενα φτερο ωστε να μην μπορει να πεταξει και αν θελησουμε να πεταξει απλα βγαζουμε τα ψαλιδωμενα ωστε να βγουν καινουρια η τα βαζουμε παραμανα.Δηλαδη τυπαμε το πρωτο φτερο στο κουφιο μερος του και πιανουμε ολα τα υπολοιπα μεσα στην παραμανα.Μεσα στα κουμασια(περιστερωνες)που ειναι σαν μικρα δωματια χτισμενα υπαρχουν τενεκεδες μεσα με αχυρο που ειναι οι φωλιες των περιστεριων και γενικα οι περιστερωνες πρεπει να ειναι ζεστοι ωστε να γενανε και τον χειμωνα και οχι μονο το καλοκαιρι.Οταν βγουν τα μικρα οι περιστεραδες που εχουν αξιας περιστερια εχουν τα σημαδια τους.Οταν γενηθει το μικρο και ειναι μια σταλια κοβουμε το νυχι η τα νυχια που θελουμε(δεν ποναει εννοοιται αυτο αλλα αν κοπη το νυχι οταν το περιστερι ειναι μεγαλο μπορει να ψοφηση απο αιμοραγια)με αποτελεσμα οταν μεγαλωσει να μην εχει τα νυχια που κοψαμε.Ενας αλλος τροπος ειναι μολις γεννηθη επειδη μονο τοτε χωραει να του βαλουμε δαχτυληδι με το ονομα και το τηλεφωνο μας.Οταν ενα ζευγαρι εχει 3 μικρα σχεδον ποτε δεν μεγαλωνουν ολα το ιδιο.Τα 2 θα ειναι μια χαρα και το ενα δεν θα μεγαλωνει.Αν γιννει αυτο αναλαμβανουμε εμεις να το ταιζουμε ωστε να μεγαλωσει και αυτο σαν τα αλλα.Φυσικα δεν ειναι ολα ροδινα γιατι και αυτα οπως καθε ζωντανος οργανισμος αρωσταινουν και χρειαζονται φαρμακα και φροντιδα.Καθε περιστερας που σεβεται τον εαυτο του εχει ενα μικρο φαρμακειο με τα καταληλα φαρμακα για καθε αρωστια που με την πειρα μας καταλαβαινουμε ποτε χρειαζεται το αναλογο χαπι κτλ.Φυσικα υπαρχουν οι φιλοι και οι εχθροι που αν πιασουν καποιο δεικο περιστερι οι φιλοι θα στο δωσουν και οι εχθροι θα το κρατησουν και αυτο το κανει καθε περιστερας.Υπαρχουν καποιοι αγραφοι νομοι που τηρουνται εβλαβικα.Φυσικα εχω πλακωθει στης μπουνιες απηρες φορες για τα περιστερια αλλα αυτο ειναι αλλο θεμα :D .

Το να εχει καποιος περιστερια σημερα δεν ειναι τοσο διαδεδομενο οπως την δεκαετια του 80 και του 90 αλλα ειναι λογικο αυτο γιατι σημερα χλωμο εως απιθανο να ασχοληθει καποιος μαυτο αν δεν εχει καποιον(πατερα,θειο κτλ)που να του εχει βαλει απο μικρο το μικροβιο του να γιννει περιστερας.Αν ο περιστερας ειχε περιστερια αξιας ειχε τον σεβασμο ολων και ηταν σαν βασιλιας.Πιο πολυ μετρουσε και απο τον προεδρο του χωριου κτλ.Τα περιστερια δεν ηταν για ολους ηταν ενα αλητικο χομπι και τα καλα και ησυχα παιδια δεν ειχαν περιστερια.Ηταν μαγκια και θεμα τιμης αν ησουνα στης αναλογες παρεες.

Εχω περιστερια 18 χρονια και δεν προκειται να τα παρατησω ποτε.Αν εχει καποιος εστω και ελαχιστη εμπειρια σαυτο το θεμα θα με καταλαβει.
 
θυμαμαι εναν γειτονα ο οποιος ειχε περιστερια και για καποιον λογο που δεν εμαθα ποτε ανεβαινε στην ταρατσα που ηταν ο περιστερωνας κουναγε μια μαυρη σακουλα που ηταν σε ενα κονταρι και αυτα πεταγανε αναλογα με τον ρυθμο ομως μετα τα εδωσε απο οσο θυμαμαι
 
Αυτο το εκανε για να παρουν υψος γιατι πετουσαν χαμηλα η γιατι καθοταν σε γειτονικα κεραμιδια και προσπαθουσε να τα φοβηση για τον ιδιο λογο.Περιστερια αξιας σε ταρατσα ηταν αδυνατων να εχει καποιος αλλα εχουν ενα καλο τα περιστερια της ταρατσας που ειναι οτι δεν επεφταν στο χωμα.Φοβοταν το χωμα και ειδικα τα μικρα που μεγαλωναν στην ταρατσα.
 
Δεν εχω ιδεα για αυτο το χομπι. Ημουν και απο τα καλα παιδια :)

Τα περιστερια και οι δεκαοχτουρες ειναι απο τα αγαπημενα μου ζωακια, αν και ειμαι σιγουρος οτι οι περισσοτεροι (και οι γειτονες μου) διαφωνουν. Απο το Λυκειο μεχρι σημερα συνηθιζουμε να ταϊζουμε περιστερια στο μπαλκονι. Μικροτερος μου αρεσε να παγιδευω μερικα και να τα πιανω για λιγο πριν τα ξανααφησω ελευθερα

Ανα καιρους ειχα υιοθετησει καποια μικρα που εχω βρει, μεχρι να μεγαλωσουν και να πεταξουν (αλλα γενικως δεν ημουν πολυ τυχερος γιατι τα πιο πολλα δεν τα καταφερναν).

Παντως ποτε δεν ασχοληθηκα με παραπανω γνωσεις για τα περιστερια, τα ειδη τους, εκπαιδευση κλπ
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Rakeesh είπε:
Δεν εχω ιδεα για αυτο το χομπι. Ημουν και απο τα καλα παιδια :)
Τα περιστερια ειναι απο τα αγαπημενα μου ζωακια, αν και ειμαι σιγουρος οτι οι περισσοτεροι (και οι γειτονες μου) διαφωνουν. Απο το Λυκειο μεχρι σημερα συνηθιζουμε να ταϊζουμε περιστερια στο μπαλκονι. Ανα καιρους ειχα υιοθετησει καποια μικρα που εχω βρει, μεχρι να μεγαλωσουν και να πεταξουν (αλλα γενικως δεν ημουν πολυ τυχερος).

Παντως ποτε δεν ασχοληθηκα με παραπανω γνωσεις για τα περιστερια, τα ειδη τους κλπ
Και μονο που σαρεσουν φτανει φιλε :thumbup:
 
Εδω στο Κερατσινι μεχρι και συλλογο ειχανε διπλα απο το σπιτι μου.Μεγαλη τρελλα!
 
Βασίλη, είσαι πολυτάλαντος! :)

Ούτε εγώ ασχολήθηκα εκτενώς, πλην του να τα ταΐζω όταν έρχονταν στο μπαλκόνι μου ή στα διπλανά. Όπως επίσης πρόσεξα ότι η εκπαίδευσή τους είναι παραπλήσια με των αετών (όχι ότι από αυτούς ξέρω, αλλά τέλος πάντων έχω δει και κανένα ντοκιμαντέρ!).
 
D@redevil είπε:
Βασίλη, είσαι πολυτάλαντος! :)
Ούτε εγώ ασχολήθηκα εκτενώς, πλην του να τα ταΐζω όταν έρχονταν στο μπαλκόνι μου ή στα διπλανά. Όπως επίσης πρόσεξα ότι η εκπαίδευσή τους είναι παραπλήσια με των αετών (όχι ότι από αυτούς ξέρω, αλλά τέλος πάντων έχω δει και κανένα ντοκιμαντέρ!).
Eτσι ακριβως ειναι Μαριανα.Ειδικα τα μικρα οταν γεννειουνται και μεγαλωνουν δεν ξερουν τιποτα πραγμα λογικο.Εχουνε εμφυτο το να πετανε οπως ολα τα πουλια αλλα τον τροπο και την αξια που θα παρουν κατα 60% οφειλεται απο την εκπαιδευση του περιστερα και 40% απο την ρατσα τους.
 
Ασχολειται με τα περιστερια, ενας γνωστος μου. Εχει ταχυδρομικα και κατα καιρους τα βαζουν σε ενα ταξι και τα φτανουν μεχρι Λαμια, και απο κει τα αφηνουν ελευθερα να ξαναγυρισουν πισω.

Ειναι και φοβιτσιαρης ο καημενος.. μια φορα που πηγε στον κτηνιατρο ενα περιστερι, μολις εβγαλε να του κανει μια ενεση (στο περιστερι) λυποθυμισε ο ιδιος απο τον φοβο του.

Μικρη θυμαμαι να εχει περιστερια ο μαγαζατορας της γειτονιας, στην αποθηκη με τα σιτηρα του. Τα αγαπουσε παρα πολυ, και τα ειχε χρονια.

Περιστερια ειχε επισης και ο γειτονας οταν εφτιαχνε το σπιτι του, και ειχαν κανει φωλια την μισοφτιαγμενη τοτε βεραντα του. Δυστυχως 2 χρονια αργοτερα που την εφτιαξε, τα εδιωξε. Ηταν εποχη που υπηρχαν και μικρα. Τα υιοθετησαν τα παιδια της γειτονιας και αλλα κανενα δεν γλιτωσε (νομιζαμε πως ηταν σαν τα κοτοπουλακια και θα τρωνε απο μονα τους :( )

Εγω πηρα ενα καπως μεγαλυτερο. Το εκρυψα την αποθηκη μεχρι να μεγαλωσει, και κοιμομουν καθε βραδυ με τον φοβο μην μπει καμια γατα (απο τις πολλες που ειχαμε) και το φαει.

Τελικα λιγες βδομαδες αργοτερα οταν μεγαλωσε το αφησα να φυγει. Πεταξε και δεν ξαναγυρισε
 
Παρεπιπτόντως, το θέαμα με ανθρώπους που αγόραζαν σπόρους για να ταϊσουν περιστέρια, στις πλατείες, έχει σχεδόν εκλείψει.
 
θανος είπε:
θυμαμαι εναν γειτονα ο οποιος ειχε περιστερια και για καποιον λογο που δεν εμαθα ποτε ανεβαινε στην ταρατσα που ηταν ο περιστερωνας κουναγε μια μαυρη σακουλα που ηταν σε ενα κονταρι και αυτα πεταγανε αναλογα με τον ρυθμο ομως μετα τα εδωσε απο οσο θυμαμαι
Απεναντι απο το σπιτι μου συμβαινει ακριβως αυτο που περιγραφεις... :)
 
Εμένα την κακομοίρα, μου χάριζε ο καρντάσης μου μόνο "Παγκούρια", που ήταν περιστέρια συνηθισμένα και υποδεέστερα!

Θυμάμαι όμως και άλλες ονομασίες που σχετίζονταν με τις ιδιότητες ή τους χρωματισμούς όπως "Καπλάνια", "Καρακαπλάνια", "Ανεβατόρια", "Καραμπέρια","Πετρωτά" και "Αλατζάδες".

Στο χωριό μου υπάρχουν ακόμοι αρκετοί αμετανόητοι αυτού του χόμπυ. Χθες νωρίς το πρωϊ μάλιστα, με 4 υπό του μηδενός, ένας ανήσυχος γείτονας "τα σήκωσε" από κοντινή ταράτσα, "έκανε χαβά" για να το πούμε πιο ρετρό.

Τα περιστέρια πετούν σε κύκλους μεγάλης ακτίνας γύρω από τα κουμάσια τους, ανταποκρίνονται σε σφυρίγματα και παλαμάκια του αφεντικού τους, κάποτε όμως δεν ακούν, πράγμα που για μερικούς έχει να κάνει και με τα βαρομετρικά της ατμόσφαιρας.

Εκείνα τα χρόνια πριν βγούν οι πήλινες ή ξύλινες φωλιές, χρησιμοποιούσαμε τσιμεντόλιθους, ασβεστώναμε τακτικά για απολύμανση, είχαμε καλάμι με σακούλα ως εργαλείο για το σήκωμα και συχνά-πυκνά γευόμασταν πιτσούνια πιλαφάκι..
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
saboter είπε:
Εμένα την κακομοίρα, μου χάριζε ο καρντάσης μου μόνο "Παγκούρια", που ήταν περιστέρια συνηθισμένα και υποδεέστερα!Θυμάμαι όμως και άλλες ονομασίες που σχετίζονταν με τις ιδιότητες ή τους χρωματισμούς όπως "Καπλάνια", "Καρακαπλάνια", "Ανεβατόρια", "Καραμπέρια","Πετρωτά" και "Αλατζάδες".

Στο χωριό μου υπάρχουν ακόμοι αρκετοί αμετανόητοι αυτού του χόμπυ. Χθες νωρίς το πρωϊ μάλιστα, με 4 υπό του μηδενός, ένας ανήσυχος γείτονας "τα σήκωσε" από κοντινή ταράτσα, "έκανε χαβά" για να το πούμε πιο ρετρό.

Τα περιστέρια πετούν σε κύκλους μεγάλης ακτίνας γύρω από τα κουμάσια τους, ανταποκρίνονται σε σφυρίγματα και παλαμάκια του αφεντικού τους, κάποτε όμως δεν ακούν, πράγμα που για μερικούς έχει να κάνει και με τα βαρομετρικά της ατμόσφαιρας.

Εκείνα τα χρόνια πριν βγούν οι πήλινες ή ξύλινες φωλιές, χρησιμοποιούσαμε τσιμεντόλιθους, ασβεστώναμε τακτικά για απολύμανση, είχαμε καλάμι με σακούλα ως εργαλείο για το σήκωμα και συχνά-πυκνά γευόμασταν πιτσούνια πιλαφάκι..
Για σου συντροφισα saboter με τους χαβαδες σου.Χαβαδες ομως κανουμε για να ξεμουδιασουν,αν εχουμε ντουνεκια αξιας τα πεταμε ενα ενα κατα κυριο λογο η το πολυ δυο αν το ενα ειναι νεο και φοβομαστε μην το χασουμε.χιλια μπραβο αν ασχολεισαι μια ζωη εχω περιστερια πρωτη φορα ακουω γυναικα να ξερει και να ασχολειται.
 
Μου ξύπνησε ωραίες αναμνήσεις αυτό το θέμα. Δεν ασχολήθηκα ποτέ προσωπικά, αλλά μία έντονη ανάμνηση της παιδικής ηλικίας ήταν ένας γείτονας, λίγα σπίτια πιο πέρα, που είχε αυτό το χόμπυ και επί χρόνια ανέβαινε στην ταράτσα κι εκεί αμολούσε τα περιστέρια για να πετάξουν και μετά να ξαναγυρίσουν. Δύο άντρες ήταν, πατέρας και γιός. Από κάποια χρονιά και μετά, έβλεπα μόνο το γιό, ο πατέρας μπορεί και να πέθανε. Το να παρακολουθώ τα περιστέρια από το παράθυρο, ήταν αγαπημένη μου ασχολία τα απογεύματα. Δημιουργούταν μία υπέροχη εικόνα, με αυτά να πετάνε ανά ομάδες και φόντο το ηλιοβασίλεμα.
 
Πίσω
Μπλουζα