Ποια ήταν τα coin ups που άντεξαν περισσότερο...

[Imgema]

...στα arcades που συχνάζατε?

Και όταν λέω αυτό δεν εννοώ αναγκαστικά αυτά που μάζευαν τον πιο πολύ κόσμο και credits. Αλλά αυτά που έμειναν περισσότερο καιρό στην αίθουσα, που συνέχιζαν να παίζονται ακόμα και όταν υπήρχαν πιο καινούρια games και γενικώς, αυτά που είχαν την πιο σταθερή πελατεία για περισσότερα χρόνια.

Στο χωριό που πηγαίνω διακοπές λοιπόν υπήρχε αυτό το μαγαζί που άνοιγε για 4 μήνες τα καλοκαίρια και ήταν γεμάτο coin ops. Μάζευε κόσμο από τα γύρω χωριά και κάθε καλοκαίρι γινόταν χαμός. Ξεκίνησα να πηγαίνω εκεί από 8-9 χρονών, δηλαδή από τα τέλη της δεκαετίας του 80, παρόλο που κανονικά δεν επιτρέπονταν μικρά παιδιά, αλλά τι να το κάνεις που το 99% της πελατείας ήταν πιτσιρίκια...

Από τότε λοιπόν, μέχρι και την χρονιά που τα arcades απαγορεύτηκαν στην οπισθοδρομική χώρα μας (και πέθαναν πρώιμα), πέρασαν εκατοντάδες games. Κάθε χρόνο φυσικά έφερναν καινούρια και αναγκαστικά έπρεπε να κάνουν αντικατάσταση με κάποια παλιότερα. Σε όλα αυτά τα χρόνια όμως, 2 ήταν τα games που ήταν εκεί από την αρχή που πήγαινα εγώ, μέχρι και την χρονιά του περίφημου νόμου, χωρίς να αντικατασταθούν:

To πρώτο ήταν το Tetris. Από την στιγμή που το φέρανε (88-89) μέχρι το τέλος φιγούραρε όχι μόνο στο ίδιο μαγαζί, αλλά και στο ίδιο σημείο. Αν και δεν θυμάμαι να μάζευε πάρα πολύ κόσμο, υπήρχε ένας τύπος ο οποίος ήταν μόνιμος θαμώνας και έπαιζε με τις ώρες ΜΟΝΟ αυτό το παιχνίδι και κανένα άλλο. Κάθε μέρα, νωρίς το απόγευμα που άνοιγε το μαγαζί για 3-4 ώρες. Παρέα πάντα με έναν καφέ και τσιγάρο. Για σχεδόν μία 20ετία. Ο τύπος ήταν κάτοικος διπλανού χωριού και ήταν γνωστός του ιδιοκτήτη του μαγαζιού, οπότε ίσως και αυτός να ήταν ο λόγος που το μηχάνημα έμεινε εκεί τόσα χρόνια και μάλιστα στο ίδιο σημείο. Φαντάζομαι τον Sheldon τώρα που τον βόλευε ένα μέρος και καθόταν εκεί πάντα. Μάλλον κάτι τέτοιο παιζόταν και με τον θαμώνα του Tetris.

To δεύτερο ήταν το Bubble Bobble. Όπως και το Tetris, έτσι και αυτό ήταν μόνιμο μηχάνημα στο μαγαζί όλα αυτά τα χρόνια. Κάθε φορά που έμπαινα στο μαγαζί για πρώτη φορά στην καινούρια σεζόν ήξερα ότι θα είναι εκεί. Δεν υπήρχε όμως κάποιος συγκεκριμένος θαμώνας. Όλοι ήμασταν θαμώνες του παιχνιδιού αυτού. Δεν υπήρχε κάποιος που να μην το είχε παίξει. Δεν υπήρχε κάποιος που να μην το ξέρει. Ακόμα και ο "έξω" κόσμος το γνώριζε. Ακόμα και οι ψαράδες στο λιμάνι το γνώριζαν, μάλιστα έλεγαν μεταξύ τους ατάκες που συμπεριλάμβαναν τον "Μένιο" (το μισητό φάντασμα που εμφανίζεται στο παιχνίδι όταν αργείς). "Τελείωνε ρε ... με το παραγάδι, θα βγει ο Μένιος", έλεγαν καμιά φορά. Είχε γίνει meme. Το παιχνίδι είχε γίνει κάτι σαν εθνικό άθλημα του χωριού, όπως το Starcraft στην Κορέα. Το δρακάκι ήταν κάτι σαν η μασκότ του χωριού. Φυσικά δεν χρειάζεται να αναφέρω ότι το είχαμε λιώσει, κάποιοι κατάφεραν και το τερμάτισαν (με τον καλό τερματισμό) ενώ παρόλο που δεν υπήρχε το internet, κάποιοι γνώριζαν και τα cheats, μάλιστα τα λέγανε μόνο σε όσους ήταν φίλοι, γνωστοί ή "δημοφιλείς" αλλά στο τέλος διαδόθηκαν.

Ο μόνος λόγος που το αναφέρω σαν δεύτερο είναι γιατί κάποια στιγμή, μέσα στην 20ετή υπηρεσία του, αντικαταστάθηκε από το Super Bubble Bobble (στην πρώτη πίστα δεν είχε τα ρομποτάκια αλλά κάτι άλλους εχθρούς). Ακόμα και αυτό προκάλεσε αντιδράσεις και τσαντίλα στους πιτσιρικάδες που είχαμε συνηθίσει το παλιό, αλλά το συνηθίσαμε και αυτό.

 

[Metalcandyman]

Τα μαγαζια που πηγαινα ηταν 3.Το ενα στο χωριο μου μια καφετερια που πρωτοπατησα το ποδι μου οταν ημουνα 8 χρονων,το δευτερο ηταν ενα καφενειο στην διπλανη κομωπολη απεναντι απο το σπιτι που εμενε τοτε η αδερφη της μανας μου και το τριτο ηταν επισης ενα μικρο καφενειο σε διπλανο χωριο που ο μικροτερος σε ηλικεια εκει μεσα ηταν 70 χρονων .Για κακη μου τυχη και τα 3 ειχαν ηλεκτρονικα που γουσταρα και αναγκαστηκα οταν μεγαλωσα λιγακι και πηγαινα με το ποδηλατο ανετα με τρωγαν οι δρομοι καθε μερα.Στην καφετερια του χωριου μου απο τοτε που ανοιξε μεχρι την μερα που εκλεισε τα ηλεκτρονικα που εβγαλαν ριζες εκει μεσα απο ολα ωσα περασαν ηταν το Pacman και μαλιστα αυθεντικη καμπινα pacman και το Wonder Boy το πρωτο.Το Pacman το κρατουσε μονο και μονο για μενα και μαλιστα οταν εκλεισε η καφετερια το πηρα στο σπιτι μου.Στο καφενειο στην κομωπολη μεχρι που εκλεισε τα ηλεκτρονικα που εκλεισαν πανω απο 15 χρονια ηταν το Karnov και το Xain'd sleena και στο χωριο διπλα στο δεικο μου αυτο που εμεινε εκει μεχρι που πεθανε ο ιδιοκτητης και εκλεισε ηταν το Ghost's n Goblins.Δεκαδες για να μην πω εκατονταδες περασαν απο αυτα τα μαγαζια αλλα αυτα τα 5 ηταν η ζωντανη ιστορια των τριων αυτων μαγαζιων.

 

[Imgema]

Το Pacman το κρατουσε μονο και μονο για μενα και μαλιστα οταν εκλεισε η καφετερια το πηρα στο σπιτι μου.

Αυτά είναι... άλλοι έχουν απλώς arcade cabinets των αγαπημένων τους παιχνιδιών, εσυ έχεις και το αγαπημένο σου παιχνίδι και το αυθεντικό coin op αλλά και το συγκεκριμένο μηχάνημα το οποίο έπαιζες στο μαγαζί που σύχναζες. 3 στα 3 δηλαδή, φαντάζομαι την συναισθηματική αξία που θα έχει.

Τώρα που το λες και στο δικό μας μαγαζί είχε πάντα ένα Pac-Man αλλά δεν ήταν το ίδιο πάντα. Το άλλαζε κάθε χρόνο με το Ms Pac-Man ή το Junior, ποτέ δεν είχε 2 ή 3 μαζί τα έβαζε εναλλάξ.