Ποντικοπαγίδα [Αγκάθα Κρίστι]

[Wally]

Δεν ειμαι φιλος του ζωντανου θεατρου. Ομως εδω και καμποσο καιρο εχω κολλησει με το ραδιοφωνικο θεατρο.

Τις 2-3 αραδες που θα γραψω για το πασιγνωστο εργο της Αγκαθα Κριστυ τις βασιζω στη ραδιοφωνικη εκδοχη που παιχτηκε απο την Ελληνικη Ραδιοφωνια το 1962 με επιμελεια του Γκατσου.

Δοθηκε απο τη Ραδιοτηλεοραση νομιζω.

Αργοτερα θα προσθεσω λεπτομερειες για τους συντελεστες.

Το στορυ της Ποντικοπαγιδας εχει ως εξης.

Ενα νεο ζευγαρι κληρονομει ενα αρχοντικο καπου στην Βρετανικη υπαιθρο. Αποφασιζει, χωρις να εχει παλαιοτερη εμπειρια, να το κανει πανσιον. Η ιστορια ξεκινα την πρωτη μερα της λειτουργιας κατα την οποια συμβαινουν και δυο γεγονοτα που εχουν βασικο ρολο στη πλοκη. Ενας στραγγαλισμος στο Λονδινο και μια μεγαλη κακοκαιρια που αποκλειει στο χιονι την πανσιον και τους φιλοξενουμενου της.

Εξαιρετικες ερμηνεις απο τον Πάλλη (με την παραξενη προφορα που ειτε σε φρικαρει ειτε την γουσταρεις), τον Ξενιδη (με το χαριτωμενο στυλ και με την αψογη υποκριτικη του χωρις υπερβολες), την Χατζηαργυρη (εκφραστικοτατη) και τον Φυσσουν.

Ακουγεται πολυ φρεσκο και καταφερνει να σε βαλει στο κλιμα του στορυ. Οτι πρεπει για νυχτερινη ακροαση.

 

[johnalepou]

Καθηλωτικό έργο που έχει παιχτεί πολλές φορές στην Ελλάδα,μόνο ο Παπαμιχαήλ το είχε ανεβάσει 2 φορές (η μία όταν ήταν εγκυος η Αλίκη).Από το θέατρο της Δευτέρας προβληθηκε το 1976. Η εκδοχή με Στράτο Τζώρτζογλου και Μαρία Γεωργιάδου νομιζω ειχε προβληθει απο τον ΑΝΤ1

Κι εγώ μια ψιλοπορωση την εχω με το ραδιοφωνικο θεατρο!

 

[Bambinella]

To εχω ξαναγραψει σ' αυτο το φορουμ και θα το γραφω σε καθε ευκαιρια.

Νομιζω οτι καλυτερη εποχη για αστυνομικο εργο, ειτε στο ραδιοφωνο, ειτε στο θεατρο, ειτε στο σινεμα, δε θα μπορουσε να υπαρξει απο τα τελη της δεκαετιας του '50 εως τις αρχες της επομενης.

Η ατμοσφαιρα τοτε ηταν μοναδικη και ανεπαναληπτη. Αντρες με καμπαρντινα και καπελο, γυναικες που ηταν η επιτομη της θηλυκοτητας, αληθινες βαμπ, και η παρουσια καποιων ηθοποιων που ακομη και με τη φωνη τους μονο, παρεπεμπαν στο μυστηριο και τη γοητεια του αγνωστου.

Μπορω να σκεφτω μερικους: Ανδρεας Φιλιππιδης, Μιχαλης Νικολινακος, Γκικας Μπινιαρης, Ελενη Χατζηαργυρη, Δεσπω Διαμαντιδου, Ζωρζ Σαρρη, Δημητρης Παπαμιχαηλ. Δεν ειναι τυχαιο οτι με τη σεξουαλικη επανασταση που εφτασε στη χωρα μας καπου στα μεσα της δεκαετιας του '60, το εν λογω ειδος αρχισε να φθινει. Πολυ φυσικο, γιατι η μαγεια και η αιγλη της εποχης ειχαν χαθει οριστικα μαζι με την ιδια την εποχη.

Προσωπικα θα μου ηταν αδυνατον να φανταστω αστυνομικο εργο, την εποχη του σεικ, οπου οι ηθοποιοι θα ειχαν μακρυ μαλλι με φαβοριτα και θα φοραγαν μινι φουστα και παντελονι καμπανα.

Το 1962 που ηχογραφηθηκε το υπεροχο - ειμαι σιγουρη - θεατρικο βρισκομασταν στο τελος μιας εποχης ιδανικης για τετοιου ειδους εγχειρηματα.

 

[alkis21]

Για ραδιόφωνο δεν ξέρω, αλλά είχα δει την παράσταση στο θέατρο γύρω στο 1994, ήταν πολύ καλή ιδιαίτερα η ερμηνεία του Τζώνη Θεοδωρίδη.

 

[stelitsa18]

Ίσως μια απο τις ωραιότερες παραστάσεις που εχω δει...την ειδα το 2003 νομίζω πάλι με τον Τζώνη Θεοδωρίδη, αλλα αυτή τη φορά στον ρόλο του Αστυνομικού.

 

[Bambinella]

Σιγουρα δεν ειναι τυχαιο οτι το συγκεκριμενο θεατρικο κατεχει το ρεκορ αριθμου παραστασεων, και μαλιστα σε ολα τα ειδη θεατρου.

Ξεκινησε τον Οκτωβριο του 1952. Σημερα πλησιαζει τις 25.000 παραστασεις, και συνεχιζει....

 

[αριαδνη]

Παιδιά καταλαβαίνω πόσο καλό μπορεί να είναι τωρα που διάβασα το βιβλίο σίγουρα οι Ελληνες ηθοποιο θα κινήθηκαν πολύ καλά και θα κατάφεραν να δώσουν το κλίμα μυστηρίου που σκεπάζει την αγγλική επαρχία στα βιβλία της Κριστι. Τον ρόλο της Μόλλυς και του Τζαλς ξέρουμε ποιος τον έκανε;

 

[Bambinella]

Παιδιά καταλαβαίνω πόσο καλό μπορεί να είναι τωρα που διάβασα το βιβλίο σίγουρα οι Ελληνες ηθοποιο θα κινήθηκαν πολύ καλά και θα κατάφεραν να δώσουν το κλίμα μυστηρίου που σκεπάζει την αγγλική επαρχία στα βιβλία της Κριστι. Τον ρόλο της Μόλλυς και του Τζαλς ξέρουμε ποιος τον έκανε;

Η Ελενη Χατζηαργυρη και ο Βυρων Παλλης. Ιδανικες οι φωνες και των δυο για αστυνομικα ραδιοφωνου!

 

[ΦΖΠ1]

Kι εγώ το είχα δει στο θέατρο, μάλιστα σε καλοκαιρινό θέατρο (Σμαρούλα), σε αυτή την παράσταση με το Τζώνη Θεοδωρίδη, Τζώρτζογλου-Γεωργιάδου ακόμα ζευγάρι, κλπ.

Ο Λειβαδάς έκανε τέτοιου είδους εγχειρήματα, αν και καλοκαίρι, που ο κόσμος ρέπει πιο πολύ προς την επιθεώρηση. Το εγχείρημα του αστυνομικού έργου προφανώς είχε πετύχει, γιατί αργότερα ανέβασε και το "Ρούμι, λεμόνι και λευκό κρασί" του Ρομπέρ Τομά, με το Φίλιππο Σοφιανό.