Ρετρό...κορακίστικα

[krios]

Φαντάζομαι θυμάστε. Τα κορακίστικα ήταν μια παιδική διάλεκτος που είχε εφευρεθεί για να μιλάμε μεταξύ μας χωρίς να μας καταλαβαίνουν οι μεγάλοι. Χωρίζαμε τη λέξη σε συλλαβές και στο τέλος της πρώτης συλλαβής προσθέταμε το κι, της δεύτερης το κε και της τρίτης το κα. Αν υπήρχε κι άλλη συλλαβή, ξεκινούσαμε απ' την αρχή. Ας πούμε τη λέξη σήμερα την λέγαμε σήκι μέκε ράκα. Χαρά στο κουράγιο μας

 

[RIO]

Θυμάμαι να μιλάω έτσι με μια ξαδέλφη μου, για να μην μας καταλάβει ένα άλλο παιδί! Πολλές φορές μπερδευόμασταν και οι ίδιοι και δεν έβγαινε νόημα . Όπως το είπες, χαρά στο κουράγιο μας...

 

[Omenforever]

Η δική μας διάλεκτος ήταν απλούστερη, μετά από κάθε συλλαβή βάζαμε το "φα". Πήγαινε το μαφαλαφακαφα σύννεφο... χεχε

 

[Maddog]

Omen, η διάλεκτος αυτή μάλλον ήταν γενικής χρήσεως γιατί θυμάμαι να την χρησιμοποιούν και στο δικό μου σχολείο. Μάλλον επειδή ήταν εύκολη: "Ειφισαιφε μαφαλαφακαφας"...σύννεφο όντως!

 

[Butterfly]

εμείς το κάναμε μόνο με το "κε"

KEγαKEμωKEτα KEφοKEρουμ KEτο KEreKEtroKEmaKEniKEax

 

[spirosp]

Και εγω τα θυμαμαι..! Εμεις στο Δημοτικο το καναμε με το "κε" και με το "κι"..Τρελα μπερδεματα!χαχαχαχα!

 

[alkis21]

Βλέπω υπήρχαν πολλοί διαφορετικοί κανόνες... Εμείς πάλι βάζαμε μια ακόμα συλλαβή από 'κ' όπως λέει η Κριός, αλλά το φωνήεν της ήταν ίδιο με αυτό της προηγούμενης συλλαβής. Πχ. παπουτσοθήκη = πακαπουκουτσοκοθηκηκηκη.

 

[Σώτος Σώτος]

Εμείς πάλι τα κορακίστικα τα προφέραμε με τη συλλαβή "τσε" (όχι, δεν έμενα στην Κρήτη) οπότε όπως είναι επόμενο: "τσεει τσεσαι τσεματσελατσεκας" πήγαινε σύννεφο...

 

[Λορένα]

Εμεις βαζαμε μονο το "κα" για μεγαλυτερη ευκολια

Αλλα και παλι μπερδευομασταν.. :xm:

 

[makisimos]

Εμεις βαζαμε μονο το "κα" για μεγαλυτερη ευκολια

Kι εγώ μόνο με το "κα" το ήξερα....

 

[katerinak]

εγω θυμαμαι οτι στο σχολειο βαζαμε μονο το "κο" ,το ιδιο χρησιμοποιουσαμε και με την αδερφη μου στο σπιτι :flower:

η ξαδερφη μου ομως μαζι με μια αλλη της ξαδερφη χρησιμοποιουσαν το "κοξι" ,δυσκολευομουν πολυ να καταλαβω τι ελεγαν..