Ειλικρινά χωρίς καμιά διάθεση μιζέριας, ανοίγω αυτό το θέμα για να θυμηθούμε πόσο πιο "πλούσια" ήταν τα Χριστούγεννα κάποτε, και να συγκρίνουμε με το σήμερα. Θέλετε να θυμηθείτε πράγματα που κάνατε/βιώνατε τέτοιες μέρες, τα οποία σήμερα σας ακούγονται έως και...αστεία;
Ας ξεκινήσω :
- Δώρο Χριστουγέννων : εκτός φυσικά από το χρηματικό αντίκρυσμα, πολλές εταιρίες κάναν δώρο στους υπαλλήλους τους μια ολόκληρη γαλοπούλα, ή άλλοτε τους έστελναν σε κάποιον συμβεβλημένο ράφτη να φτιάξουν ένα κουστούμι ! Ναι, μη γελάτε, αυτά τα έχω δεί με τα μάτια μου ! Αφήνω που επίσης γίνονταν γιορτές για τα παιδιά των υπαλλήλων, με προσφορά δώρων !
- Βαρέλια τροχονόμων : Αυτό φυσικά δεν το έζησα, αλλά μου έχει μεταφερθεί από τους γονείς μου. Την εποχή που οι τροχονόμοι στα χαρακτηριστικά σημεία του κέντρου στέκονταν μέσα στα γνωστά "βαρέλια", πολλές εταιρίες αλλά και απλός κόσμος περνούσαν και τους άφηναν συσκευασίες με τρόφιμα, ως ένα "ιδιότυπο" δώρο για τις υπηρεσίες που προσέφεραν όλο το χρόνο. Κάποια τέτοιο πλάνα έχω δει σε κινηματογραφικά "Επίκαιρα".
-Δώρο οδοκαθαριστών/σκουπιδιάρηδων/ταξιτζήδων : Αδιανόητο μια εποχή να μην ανοίξεις την πόρτα του σπιτιού σε τέτοιες επισκέψεις, ή να μην πάρεις ταξι τις γιορτές για να "αποφύγεις" αυτό το δώρο, το οποίο με περισσή ευχαρίστηση απέδιδες στους συγκεκριμένους επαγγελματίες.
-Κάλαντα : Το "Μας τά'παν άλλοι" το έλεγες αφού είχες πληρώσει τουλάχιστον 5-6 γκρουπάκια παιδιών. Άσε που άνοιγες από τις 6 το πρωί, ακόμα και μέσα στον ύπνο σου, θεωρώντας το γούρι. Σήμερα οδεύουμε προς την κατάργηση του εθίμου, κι αν βρεθούν παιδάκια και χτυπήσουν το κουδούνι, αν ανοίξουμε την πόρτα μια φορά όλη τη μέρα είναι ζήτημα...
-Ταξίδια στο εξωτερικό : Αρκετοί, παλιότερα, στην ερώτηση "που θα πάτε τα Χριστούγεννα" είχαν να σου απαντήσουν κάτι συναρπαστικό. Υπάρχουν ακόμα και σήμερα ταξιδιώτες, αλλά η συνήθης απάντηση είναι πια "Που να πάμε, εδώ..."
-Διάσημοι στολισμοί : Η καταπληκτική φάτνη στο Πασαλιμάνι τη δεκαετία 80, τα δέντρα Αβραμόπουλου κλπ. Να ζήσουμε να τα θυμόμαστε...
- Τα λαχεία των παιδιών : Ένα Πρωτοχρονιάτικο λαχείο για κάθε μέλος της οικογένειας ερχόταν από τα χέρια του πατέρα, μαζί με την προτροπή να διαλέξουν (τα κριτήρια ήταν συνήθως...χρωματικά !). Τώρα, ανεξάρτητα με το προσδοκόμενο αποτέλεσμα, οι πωλήσεις Κρατικού Λαχείου μειώνονται ολοένα τα τελευταία χρόνια, και το κόστος του ανεβάινει...
-Παραγγελία Βασιλόπιτας : Η Βασιλόπιτα της οικογένειας παραγγελόταν στο οικείο ζαχαροπλαστείο της γειτονιάς ως μια ξεχωριστή "δουλειά" των ημερών. Τώρα τα πράγματα πιο τυποποιημένα, πιο γρήγορα, πιο φτηνά...
Θα θέλατε να θυμηθειτε;
Ας ξεκινήσω :
- Δώρο Χριστουγέννων : εκτός φυσικά από το χρηματικό αντίκρυσμα, πολλές εταιρίες κάναν δώρο στους υπαλλήλους τους μια ολόκληρη γαλοπούλα, ή άλλοτε τους έστελναν σε κάποιον συμβεβλημένο ράφτη να φτιάξουν ένα κουστούμι ! Ναι, μη γελάτε, αυτά τα έχω δεί με τα μάτια μου ! Αφήνω που επίσης γίνονταν γιορτές για τα παιδιά των υπαλλήλων, με προσφορά δώρων !
- Βαρέλια τροχονόμων : Αυτό φυσικά δεν το έζησα, αλλά μου έχει μεταφερθεί από τους γονείς μου. Την εποχή που οι τροχονόμοι στα χαρακτηριστικά σημεία του κέντρου στέκονταν μέσα στα γνωστά "βαρέλια", πολλές εταιρίες αλλά και απλός κόσμος περνούσαν και τους άφηναν συσκευασίες με τρόφιμα, ως ένα "ιδιότυπο" δώρο για τις υπηρεσίες που προσέφεραν όλο το χρόνο. Κάποια τέτοιο πλάνα έχω δει σε κινηματογραφικά "Επίκαιρα".
-Δώρο οδοκαθαριστών/σκουπιδιάρηδων/ταξιτζήδων : Αδιανόητο μια εποχή να μην ανοίξεις την πόρτα του σπιτιού σε τέτοιες επισκέψεις, ή να μην πάρεις ταξι τις γιορτές για να "αποφύγεις" αυτό το δώρο, το οποίο με περισσή ευχαρίστηση απέδιδες στους συγκεκριμένους επαγγελματίες.
-Κάλαντα : Το "Μας τά'παν άλλοι" το έλεγες αφού είχες πληρώσει τουλάχιστον 5-6 γκρουπάκια παιδιών. Άσε που άνοιγες από τις 6 το πρωί, ακόμα και μέσα στον ύπνο σου, θεωρώντας το γούρι. Σήμερα οδεύουμε προς την κατάργηση του εθίμου, κι αν βρεθούν παιδάκια και χτυπήσουν το κουδούνι, αν ανοίξουμε την πόρτα μια φορά όλη τη μέρα είναι ζήτημα...
-Ταξίδια στο εξωτερικό : Αρκετοί, παλιότερα, στην ερώτηση "που θα πάτε τα Χριστούγεννα" είχαν να σου απαντήσουν κάτι συναρπαστικό. Υπάρχουν ακόμα και σήμερα ταξιδιώτες, αλλά η συνήθης απάντηση είναι πια "Που να πάμε, εδώ..."
-Διάσημοι στολισμοί : Η καταπληκτική φάτνη στο Πασαλιμάνι τη δεκαετία 80, τα δέντρα Αβραμόπουλου κλπ. Να ζήσουμε να τα θυμόμαστε...
- Τα λαχεία των παιδιών : Ένα Πρωτοχρονιάτικο λαχείο για κάθε μέλος της οικογένειας ερχόταν από τα χέρια του πατέρα, μαζί με την προτροπή να διαλέξουν (τα κριτήρια ήταν συνήθως...χρωματικά !). Τώρα, ανεξάρτητα με το προσδοκόμενο αποτέλεσμα, οι πωλήσεις Κρατικού Λαχείου μειώνονται ολοένα τα τελευταία χρόνια, και το κόστος του ανεβάινει...
-Παραγγελία Βασιλόπιτας : Η Βασιλόπιτα της οικογένειας παραγγελόταν στο οικείο ζαχαροπλαστείο της γειτονιάς ως μια ξεχωριστή "δουλειά" των ημερών. Τώρα τα πράγματα πιο τυποποιημένα, πιο γρήγορα, πιο φτηνά...
Θα θέλατε να θυμηθειτε;
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
