Σημεία σε παιχνίδια που σας έχουν κάνει να δακρύσετε ή συγκινηθείτε (SPOILERS)

[SurvivalHorror]

Σήμερα θέλω να μάθω ποια σημεία στα παιχνίδια που έχετε παίξει σας έχουν μείνει στη μνήμη μέχρι σήμερα και σας έχουν κάνει να δακρύσετε,να μελαγχολήσετε ή να συγκινηθείτε,πολλά βέβαια σε συνδυασμό και με τη μουσική υπόκρουση που δένει απόλυτα(χωρίς να είναι απαραίτητο να έχει μουσική αυτό που θα δημοσιεύσετε).Υπάρχουν spoilers.

Τα δικά μου προσωπικά είναι πολλά,προσπάθησα να ξεχωρίσω δέκα τα οποία είναι τα εξής :

Silent Hill 4: The Room"Cynthia's Tragedy"https://www.youtube.com/watch?v=i5mWtcY7JRI

 

[viking4a]

Ρε Γιωργο, που τα σκεφτεσαι ολα τα θεματα που βαζεις τις τελευταιες μερες συνεχεια?

Μπραβο, ανεβαζεις το θεμα gaming στο φορουμ, το κανεις ποικιλομορφο!!

Παμε τωρα στο θεμα:

Αυτο που θυμαμαι και θα συμφωνησω μαζι σου ειναι σε 3 παιχνιδια:

Heavy Rain (το ειχα λιωσει κι εγω μεχρι να παρω το καταραμενο platinum, οποτε το θυμαμαι αυτο που λες με τον δολοφονο)

Shadow of the Colossus: γενικα, αυτο ειναι ενα παιχνιδι μελαγχολικο ολο το θεμα του, spoiler να μη κανουμε, αλλα το ελεγε και τo playstation magazine αυτο εκεινη την εποχη..

Silent Hill 2: ισως το καλυτερο της σειρας!

Τωρα, δε μου ερχεται κατι αλλο.

Γενικα, δε θυμαμαι τιποτα, ενα μικρο προβλημα Αλτσχαιμερ το εχω παναθεμα με!! Χαχα!!

Υ.Γ. Πούσου ρε [edit]...ειδα για το The Last of Us αυτο που εγραψες και ξενερωσα!!!!!!!!!!!(δε το εχω παιξει ακομα κι ουτε βλεπω βιντεακια, για να μη χαλασει η μαγεια της πρωτης απολαυσης... Τεσπα, σε συγχωρω...

 

[Rakeesh]

Εχω δακρυσει μια απο τις φορες που ξαναπαιζα το The Dig, λογω υπεροχης απιστευτης ατμοσφαιρικης μουσικης, στο διαλογο με τον Creator (

).
Μαλλον δεν εχει υπαρξει 3ο

 

[Imgema]

Χμμμ, θα έλεγα σε διάφορα σημεία στο Majora's Mask. Ειδικά η μελαγχολική μουσική βοηθάει.

Περιέργως, θα έλεγα και το τέλος του Portal 2

0

όπου η Glados επιτέλους σε αφήνει να φύγεις

Δεν είναι έτσι φτιαγμένο για να είναι συγκινητικό ούτε έχει κάποια μελαγχολική μουσική, απλά μου άρεσε τόσο πολύ να τριγυρνάω μέσα στην Aperture Laboratories που μετά η ελευθερία μου φαινόταν βαρετή και γλυκόπικρη. Ασε που μετά από αυτό δεν υπάρχει λόγος για κάποια συνέχεια οπότε μάλλον είναι και το τελευταίο game με αυτόν τον τίτλο

 

[johnny19818]

Δε θυμάμαι να έχω συγκινηθεί με κάτι στα βιντεοπαιχνίδια και για κανένα λόγο.

 

[Alucard]

Το έχω περιγράψει εδώ:

http://www.retromaniax.gr/vb/showthread.php?6151-Syberia&p=108158&viewfull=1#post108158

 

[Optimus]

Το όλο το παιχνίδι βρέχει feels.

 

[Kambia]

Syberia I και το The Whispered World στο τέλος.

 

[Wally]

Δεν θελω να spoil-αρω. Τα παιχνιδια που με ακουμπησαν...τουλαχιστον αυτα που μπορω να θυμηθω τωρα

Το Limbo

To Nier

To D2 προς το τελος

Το Rez

Το Child of Eden

Το τελος του Halo:Reach

Bioshock και Bioshock Infinite

Lost Odyssey

Manic Miner (η μανα μου εβγαλε την πριζα του Spectrum για να βαλει σκουπα ενω ημουν στο Attack of the Mutant Telephones χωρις να χασω ζωη!!)

 

[Vetus]

Iδού μερικά υπέροχα παιχνίδια που μ' έκαναν να συγκινηθώ σε σημείο να θέλω να δακρύσω δίχως να μπω σε λεπτομέρειες (επειδή βαριέμαι και να γράφω ):

- Dragon Quest 4 και 5

- Grandia 1

- Klonoa 1 και 2 (αν και "παιδικά" παιχνίδια, θα σας κάνει να συγκινηθείτε όσο λίγα παιχνίδια)

- Super Paper Mario (ναι, καλά διαβάσατε: υπάρχει Super Mario παιχνίδι που μ' έκανε να συγκινηθώ)

- The Legendary Starfy

- Μοther 3

 

[Crimson Moonlight]

Στο Fate Axis εάν τελείωνες το παιχνίδι με τον Varth ώς παίκτη στο τέλος τον έβλεπες να αγγαλιάζει τρυφερά την τραυματισμένη Arujusmow (που μετά την μάχη έχει ξαναγίνει καλή), την τελευταία και δυνατότερη αντίπαλο-άγγελο. Πολύ ρομαντικό! :flower:

 

 

0

Ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι απ' τους άλλους χαρακτήρες επιλογής η Νο.4 έτρωγε τον άγγελο μετά την μάχη. :sealed:

 

[nwntas]

Παιχνίδι που να με έκανε να μελαγχολήσω δε θυμάμαι. Αλλά παιχνίδι που με έκανε να συγκινηθώ, αλλά με την έννοια του συγκινητικού ενθουσιασμού, ήταν το Ducktales Remastered, και πιο συγκεκριμένα η πίστα του φεγγαριού Κι αυτό λόγω του soundtrack του, που το θεωρώ epic!

[h=1]Ducktales Remastered Soundtrack - Moon Theme[/h]

Αυτή η απίθανη αναγέννηση του κομματιού, με την ορχήστρα να παίζει, σου δημιουργεί μια αίσθηση... ένα περίεργο πράγμα... Σαν να μπαίνεις σε μια περιπέτεια κινηματογραφική, επικών διαστάσεων!

 

[billy]

Nα συγκινηθώ σε παιχνίδι είναι σχετικά δύσκολο (και να δακρύσω, μάλλον αδύνατον), αλλά σίγουρα υπήρχαν σε διάφορα παιχνίδια αρκετές συναισθηματικά φορτισμένες σκηνές. Αναφέρω μερικές που μου έρχονται πολύ πρόχειρα στο μυαλό: Ο "θάνατος" του Φλόυντ (το αξιολάτρευτο ρομποτάκι του Planetfall), η αυτοθυσία της Spirit στο Wing Commander II, και ο θάνατος της Aeris στο (πολύ όμορφα σκηνοθετημένο jrpg), Final Fantasy 7.

Πάντως μελαγχολία μπορώ να νιώσω και σε πιό "ξεκάρφωτα" games... (π.χ. σε σειρές fighting games όπου βλέπω κάποιους παλιούς χαρακτήρες να εμφανίζονται "γερασμένοι" )