Σχολικό ρετρο-ερωτοπαιχνίδι

[perlastar]

Στο Δημοτικό είχαμε ένα αυτοσχέδιο παιχνιδάκι που αποτελούταν από τέσσερις φράσεις αυτού του στυλ:

1 Αει χάσου

2 Σ'αγαπώ

3 Πάμε για γάμο

4 Αει παράτα μας

Παίζαμε λοιπόν ρωτώντας συλλαβιστά "Πες ένα όνομα αγοριού/κοριτσιού που σου αρέσει", κι ενώ τα λέγαμε αυτά, ακουμπούσαμε διαδοχικά τα νούμερα από το ένα εως το 4 και πάλι από την αρχή. Ο άλλος έλεγε ένα όνομα, που το συλλαβίζαμε πάλι ακουμπώντας τα νούμερα. Μετά ρωτάγαμε "Και που θα τα πείτε;". Έλεγε ο άλλος κανονικά, και μετά τελευταία ερώτηση το "Και τι θα του/της πεις;" Εδώ ήταν που κορυφωνόταν η αγωνία,καθώς ήταν το τέλος του παιχνιδιού, και το νούμερο που θα έβγαινε υποτίθεται ότι ήταν η απάντηση του προσώπου που μας ενδιέφερε. Μου αρέσει που το παίρναμε πολύ στα σοβαρά, και χαιρόμασταν όταν μας τύχαινε κάτι καλό, ενώ απογοητευόμασταν με τα κακά. Κυκλοφορούσε και σε κάποιες άλλες εκδοχές, που είχαν και φράσεις όπως το κορυφαίο "Πάμε για παιδιά", αλλά εμείς το παίζαμε κυρίως στην εκδοχή που ανέφερα :animlaugh: Εσείς θυμάστε κάτι παρόμοιο;

 

[johnny19818]

Προσωπικά δεν το ξέρω το παιχνίδι που λες αλλά θα μπορούσε άνετα να είναι ένα επιτραπέζιο με περισσότερες από 4 φράσεις.

Μου αρέσει που το παίρναμε πολύ στα σοβαρά, και χαιρόμασταν όταν μας τύχαινε κάτι καλό, ενώ απογοητευόμασταν με τα κακά.

Οποιοσδήποτε σε αυτή την ηλικία...

 

[BETTY BOOP]

Κάτι παρόμοιο

 


Διπλώναμε μια κόλλα χαρτί τέσσερις φορές και κόβαμε λίγο τις άκρες του. Δημιουργούσαμε έτσι ένα φύλλο χαρτί με σχέδια επειδή το είχαμε κόψει στις άκρες. Στη μια πλευρά αριθμούσαμε τα σχέδια και στην άλλη γράφαμε κάποιες φράσεις οπως ''Σ'αγαπώ'', ''Σε λατρεύω''...''Αντε παράτα μας'' και άλλα ''ευγενικά'' .... Λέγαμε το τραγουδάκι συλλαβιστά:

 


ποιον/ποιαν αγαπάς;


πού τον/την πρωτογνώρισες;


τι του/της πρωτοείπες;


και εκείνος/εκείνη τι σου απάντησε;

 


συλλαβιστά λέγαμε και τις απαντήσεις που παίρναμε από τις ερωτήσεις κάθε φορά.

 


Στην τελευταία συλλαβή διαβάζαμε την απάντηση στον αριθμό που αντιστοιχούσε σ'αυτή και γελάγαμε!!!

 

[RIO]

Η τάξη μας ήταν των άκρων. Η μπουκάλα θα έπαιζαν ή τίποτα. Μέση λύση δεν είχαν... :xm:

 

[θανος]

εγω δεν τα θυμαμαι αυτα το ονομα ζωο πραγμα φυτο παιζαμε συχνα

 

[perlastar]

Η τάξη μας ήταν των άκρων. Η μπουκάλα θα έπαιζαν ή τίποτα. Μέση λύση δεν είχαν... :xm:

Μπουκάλα στο Δημοτικό; Πρώτη φορά το ακούω, ή εσείς ήστασταν προχωρημένοι ή εμείς πολύ πίσω!

Κάτι παρόμοιο 


Διπλώναμε μια κόλλα χαρτί τέσσερις φορές και κόβαμε λίγο τις άκρες του. Δημιουργούσαμε έτσι ένα φύλλο χαρτί με σχέδια επειδή το είχαμε κόψει στις άκρες. Στη μια πλευρά αριθμούσαμε τα σχέδια και στην άλλη γράφαμε κάποιες φράσεις οπως ''Σ'αγαπώ'', ''Σε λατρεύω''...''Αντε παράτα μας'' και άλλα ''ευγενικά'' .... Λέγαμε το τραγουδάκι συλλαβιστά:

 


ποιον/ποιαν αγαπάς;


πού τον/την πρωτογνώρισες;


τι του/της πρωτοείπες;


και εκείνος/εκείνη τι σου απάντησε;

 


συλλαβιστά λέγαμε και τις απαντήσεις που παίρναμε από τις ερωτήσεις κάθε φορά.

 


Στην τελευταία συλλαβή διαβάζαμε την απάντηση στον αριθμό που αντιστοιχούσε σ'αυτή και γελάγαμε!!!

Μόλις μου θύμισες ότι το έχω δει κι αυτό, και θυμάμαι έναν συμμαθητή μου που το είχε κατασκευάσει, αλλά σε μας δεν ήταν τόσο συχνό όσο αυτό που ανέφερα.

 

[RIO]

Μπουκάλα στο Δημοτικό; Πρώτη φορά το ακούω, ή εσείς ήστασταν προχωρημένοι ή εμείς πολύ πίσω!

Ήθελαν μερικοί στην έκτη τάξη να δείξουν ( τάχα ) προχωρημένοι. Μια άλλη φορά αγόρια και κορίτσια αποφάσισαν να παίξουν κυνηγητό, που όμως λεγόταν χουφτώματα ( ! ) :xm: Όποιος προλάβαινε κάποιον από την άλλη ομάδα..εχμμ... Σόδομα και γόμοραααα..... :sealed: