ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ, Άννα Συνοδινού στο Θέατρο Αθηνών

[sarantak]

Συνάδελφος μιας αρκετά προχωρημένης ηλικίας ψάχνει να βρει το θεατρικό έργο έλληνα δημοσιογράφου που είχε παίξει η Άννα Συνοδινού στο Θέατρο Αθηνών (Βουκουρεστίου 10) με τίτλο "ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ"

Γνωρίζει κανείς;

Ευχαριστούμε

 

[sunset89]

Καλώς ήρθατε.

Τι ακριβώς ψάχνετε? Πληροφορίες ευχαρίστως να σας δώσουμε εάν αυτό επιθυμείτε. Και συζήτηση για την παράσταση επίσης. Τίποτα όμως παραπάνω, που προσπίπτει σε πνευματικά δικαιώματα.

 

[sarantak]

Ιδανικά το σενάριο σε βιβλίο ή αν υπάρχει η παράσταση σε video/dvd.

Που μπορούμε να το αγοράσουμε οποιοδήποτε από αυτά;

Πως λέγεται ο δημοσιογράφος που το έγραψε;

 

[johnalepou]

Προφανώς λες για αυτό το έργο?Εισαι σιγουρος ομως οτι το εχει παιξει και η Συνοδινού?

Το παράθυρο είναι ένα από διηγήματα του Νίκου Πολίτη που κυκλοφόρησαν το 1958 με τίτλο Της χήρας το παράθυρο.

 


Παίχτηκε το 1959 από το Θέατρο Τέχνης Κάρολου Κουν και με την ίδια διανομή, δηλαδή με το Δημήτρη Χατζημάρκο και την Αγγέλικα Καπελλαρή, μεταφέρθηκε και στο ραδιόφωνο και μετάδόθηκε για πρώτη φορά στις 11/12/1960 από την εκπομπή Η Ώρα της Ελληνικής Σκηνής.

 


Παίζουν: Δημήτρης Χατζημάρκος και Αγγέλικα Καπελλαρή


Σκηνοθεσία: Γιώργος Θεοδοσιάδης

 

[atanasio]

Μάλλον πρόκειται για το έργο του Σπύρου Γαλαίου "Ο φωταγωγός", που είχε ανεβεί από το ΔΗΠΕΘΕ Πατρών το 1997 και μετά μεταφέρθηκε Δευτερότριτα στο θέατρο "Αθηνών". Πρωταγωνιστούσαν η Άννα Συνοδινού και ο Τέλης Ζώτος και η σκηνοθεσία ήταν του Νίκου Αρμάου.

 

[sarantak]

@atanasio.

Αυτό είναι, ευχαριστούμε. Μόνο που δεν βλέπω να έχει εκδοθει :-(

 

[Sxandy]

Ο Κωνσταντινοπολίτης αγωνιστής της επανάστασης, πολιτικός και συγγραφέας, έγραψε 6 κωμωδίες ηθών που καταγράφουν την παθολογία της εποχής της Βαυαροκρατίας στην Ελλάδα. Ο Χουρμούζης με εκπληκτική οξυδέρκεια απαριθμεί τα αδιέξοδα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους και προφητικά σχεδόν αποκαλύπτει τα χρόνια έλκη της πολιτικής μας ζωής. Στα έργα του παρωδούνται ο νεοπλουτισμός, η ξενομανία, ο τυχοδιωκτισμός, η μανία του τζόγου, οιπελατειακές σχέσεις των κομμάτων με τους ψηφοφόρους τους, το πάθος για εξουσία.

 

[sarantak]

Ο ΦΩΤΑΓΩΓΟΣ

Ο Κωνσταντινοπολίτης αγωνιστής της επανάστασης, πολιτικός και συγγραφέας, έγραψε 6 κωμωδίες ηθών που καταγράφουν την παθολογία της εποχής της Βαυαροκρατίας στην Ελλάδα. Ο Χουρμούζης με εκπληκτική οξυδέρκεια απαριθμεί τα αδιέξοδα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους και προφητικά σχεδόν αποκαλύπτει τα χρόνια έλκη της πολιτικής μας ζωής. Στα έργα του παρωδούνται ο νεοπλουτισμός, η ξενομανία, ο τυχοδιωκτισμός, η μανία του τζόγου, οιπελατειακές σχέσεις των κομμάτων με τους ψηφοφόρους τους, το πάθος για εξουσία.

Κάνω copy/paste απο το πρώτο μου λινκ νωρίτερα μήπως και χαθούν οι πληροφορίες:

Ο ΦΩΤΑΓΩΓΟΣ

Τις τελευταίες εβδομάδες του Ιανουαρίου και στις αρχές Φεβρουαρίου το Δημοτικό Θέατρο της Πάτρας φιλοξένησε την Άννα Συνοδινού και τους πολύτιμους συνεργάτες της, οι οποίοι ανέβασαν το αξιόλογο έργο του Σπύρου Γαλαίου βΟ ΦΩΤΑΓΩΓΟΣβ. Το έργο τολμηρό και συγχρόνως καίριο στα μηνύματά του, διδακτικό και τελικά αισιόδοξο, μπορεί να γίνη κτήμα του λαού, γιατί ακριβώς ασχολείται με τα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα, τα οποία αγγίζουν κάθε σύγχρονο άνθρωπο.

Μπορεί επίσης το έργο να γίνη κτήμα κάθε γενιάς. Παρουσιάζει τις αξίες και το ήθος των παλιών, που είναι φορείς της αλώβητης παραδόσεως, την ανία και την έλλειψη ενδιαφερόντων της νέας γενιάς, η οποία είναι βαθιά επηρεασμένη από τον ξένο, ανούσιο, τρόπο ζωής και τέλος την πονηριά και την απληστία που διακρίνει ένα τμήμα της μεσαίας γενιάς. Η τελευταία στην προσπάθειά της να απολαύση τις ανέσεις που στερήθηκε, πουλά στους νέους ψεύτικους παραδείσους και υπόσχεται μʼ αυτούς μια ζωή απομακρυσμένη από τα προβλήματα. Παρουσιάζεται, λοιπόν, το πρόβλημα των ναρκωτικών, τα οποία, αντί να λύνουν τα προβλήματα, φορτώνουν κιʼ άλλα στον άνθρωπο και τον λυγίζουν. Κιʼ όλα αυτά, γιατί πολλοί είναι εκείνοι που θέλουν να ξεφύγουν από την πραγματικότητα.

Ένα παραθυράκι, λοιπόν, που έβλεπε στον φωταγωγό γίνεται η αιτία να έρθη αντιμέτωπη η γριά ελληνίδα μάνα με τον αλλοτριωμένο καθημερινό τρόπο ζωής και δράσης. Η κυρία Άννα Συνοδινού με το επιβλητικό και τρυφερό της ύφος, το ύφος της μάνας που πονά για τα παιδιά της, αλλά και για τα παιδιά όλου του κόσμου, με την απλότητα και την μεγαλοπρέπειά της, ανεβάζει το θεατή στη σκηνή και τον φέρνει αντιμέτωπο με την πραγματικότητα, η οποία όσο πικρή κιʼ αν είναι πρέπει να γίνη συνείδηση όλων. Τότε ίσως όλα γίνουν πιο εύκολα και πιο ευχάριστα. Πιο εύκολα, γιατί απλά η ζωή του καθενός δεν θα εξαρτάται από κτίσματα αλλά από τον Κτίστη.

Το έργο ενθουσίασε μικρούς και μεγάλους. Αξίζουν, λοιπόν, πολλά συγχαρητήρια στους πρωτεργάτες του και φυσικά στο Δημοτικό Θέατρο της Πάτρας, που πήρε την πρωτοβουλία να φιλοξενήση ένα τόσο σπουδαίο έργο.

1. Ο ΦΩΤΑΓΩΓΟΣ του Σπύρου Γαλαίου
   

Η Παράσταση παίχτηκε από το «Μελίσσι» στην Κύπρο το 1998, το 2005 και το 2006, και στο Λονδίνο τον Μάιο του 1999 στο Θέατρο Τέχνης, με μεγάλη επιτυχία.

Σε ένα μικρό διαμέρισμα της Αθήνας, ζει μια ηλικιωμένη γυναίκα καρφωμένη στο αναπηρικό καροτσάκι. Δύο φορές την εβδομάδα την επισκέπτεται ο υιός της ο οποίος έχει μια μικρή βιομηχανία παπουτσιών. Στο διπλανό διαμέρισμα δύο φίλοι πλήττουν καθώς είναι Σαββατόβραδο και δεν ξέρουν πώς να περάσουν την ώρα τους. Ο ένας από τους δύο είχε την ιδέα να πάνε στο διαμέρισμα της γριούλας και να κάνουνε ότι είναι κλέφτες, έτσι απλά για να τρομάξουν τη γυναίκα. Μπαίνουν κρυφά από το φωταγωγό και το έργο εξελίσσεται μέσα από πολλά κωμικά γεγονότα. Στο διαμέρισμα της γριάς τα παιδιά βλέπουν μια φωτογραφία που τους ήτανε γνωστή και με αφορμή τη φωτογραφία αυτή τα πράγματα παίρνουν νέα τροπή. Τα παιδιά υποψιάζονται ότι η γριά είναι ανακατεμένη σε υποθέσεις ναρκωτικών. Σε λίγο έρχεται και ο υιός της και βρίσκει τα ναρκωτικά σκορπισμένα στο πάτωμα. Το τέλος ήτανε τραγικό για όλους.

πηγή