caprice
RetroMasteR
- Joined
- 30 Νοέ 2010
- Μηνύματα
- 1.181
- Αντιδράσεις
- 205
«Πόσα είναι 10 λεπτά;» «Να μετρήσεις 10 φορές έως το 60» ήταν η πιο απλή απάντηση που μπορούσα να σκεφθώ και να δώσω στο μεγάλο μου γιο. Η ερώτησή του αυτή ήταν και το έναυσμα για να αναρωτηθώ πώς και πότε μάθαμε εμείς την ώρα μικρά.
Η δική μου ανάμνηση χρονικά ξεκινά από το σχολείο και καταλήγει στους καλούς μου γονείς – εν τέλει αυτοί ήταν – που με βοήθησαν.
Θυμάμαι λοιπόν στις αρχές του Δημοτικού ένα υπερμέγεθες ρολόι ζωγραφισμένο στην άκρη του πίνακα με άσπρους τους αριθμούς και ροζ τον ένα δείκτη (τον άλλον δεν θυμάμαι χρώμα). Η δασκάλα έσβηνε με το σπόγγο (ρετρό λέξη) τον ένα δείκτη, το σχεδίαζε σε άλλη θέση κ.ο.κ. Το ρολόι έμεινε για κάμποσες ημέρες ζωγραφισμένο στην άκρη του πίνακα και μετά την αφιέρωση κάποιων διδακτικών δεκαλέπτων καθημερινώς, άρχισε να σηκώνει στον πίνακα. Παίρναμε εμείς την κιμωλία (και τον σπόγγο) και σχεδιάζαμε την ώρα που μας έλεγε. Επίσης είχαμε πάρει εργασία για το σπίτι να φτιάξουμε και εμείς το δικό μας ρολόι.
Προσωπικά είχα φτύσει αίμα με το «παρά τέταρτο» και το «και τέταρτο» μέχρι που ο πατέρας μου πήρε ένα μήλο το έκοψε στα τέσσερα και συνεννοηθήκαμε. Μετά τη συνεννόηση έλαβα δώρο και το πρώτο μου ρολόι (κόκκινο καντράν, άσπροι αριθμοί, κόκκινο λουράκι) που με περισσή περηφάνια το φορούσα και το επεδείκνυα παντού. Όσο για ξυπνητήρι, είχα τη μητέρα μου σε όλο το Δημοτικό να με ξυπνά. Μετά σοβαρευτήκαμε οικογενειακώς !!!
Προβολή συνημμένου 35786
Σχετικά σχετικό και άκρως απολαυστικό:Ρετρό παράπλευρη απόκτηση γνώσης
Η δική μου ανάμνηση χρονικά ξεκινά από το σχολείο και καταλήγει στους καλούς μου γονείς – εν τέλει αυτοί ήταν – που με βοήθησαν.
Θυμάμαι λοιπόν στις αρχές του Δημοτικού ένα υπερμέγεθες ρολόι ζωγραφισμένο στην άκρη του πίνακα με άσπρους τους αριθμούς και ροζ τον ένα δείκτη (τον άλλον δεν θυμάμαι χρώμα). Η δασκάλα έσβηνε με το σπόγγο (ρετρό λέξη) τον ένα δείκτη, το σχεδίαζε σε άλλη θέση κ.ο.κ. Το ρολόι έμεινε για κάμποσες ημέρες ζωγραφισμένο στην άκρη του πίνακα και μετά την αφιέρωση κάποιων διδακτικών δεκαλέπτων καθημερινώς, άρχισε να σηκώνει στον πίνακα. Παίρναμε εμείς την κιμωλία (και τον σπόγγο) και σχεδιάζαμε την ώρα που μας έλεγε. Επίσης είχαμε πάρει εργασία για το σπίτι να φτιάξουμε και εμείς το δικό μας ρολόι.
Προσωπικά είχα φτύσει αίμα με το «παρά τέταρτο» και το «και τέταρτο» μέχρι που ο πατέρας μου πήρε ένα μήλο το έκοψε στα τέσσερα και συνεννοηθήκαμε. Μετά τη συνεννόηση έλαβα δώρο και το πρώτο μου ρολόι (κόκκινο καντράν, άσπροι αριθμοί, κόκκινο λουράκι) που με περισσή περηφάνια το φορούσα και το επεδείκνυα παντού. Όσο για ξυπνητήρι, είχα τη μητέρα μου σε όλο το Δημοτικό να με ξυπνά. Μετά σοβαρευτήκαμε οικογενειακώς !!!
Προβολή συνημμένου 35786
Σχετικά σχετικό και άκρως απολαυστικό:Ρετρό παράπλευρη απόκτηση γνώσης