stakovios
Human RetroDatabase
- Joined
- 21 Αύγ 2009
- Μηνύματα
- 3.242
- Αντιδράσεις
- 1.009
Θυμήθηκα σήμερα την πρώτη μου και τελευταία μέχρι στιγμής συμμετοχή σε τηλεπαιχνίδι στην τηλεόραση από το σπίτι. Ήταν το τηλεπαιχνίδι "Τηλεοπτική τρίλιζα". Από την ΡετροDB:
Έτος: 1987 ( Έτη Προβολής: 1 )
Ημερομηνία προβολής πρώτης εκπομπής: Δευτέρα 31 Αυγούστου 1987
Είδος: Παιχνίδι γνώσεωνhttp://www.retrodb.gr/wiki/index.php?title=Τηλεπαιχνίδι&action=edit&redlink=1 [/URL]
Κανάλι: ΕΡΤ-2
Σκηνοθέτης: Μανώλης Βλαχάκης
Παρουσιαστής/ές: Ξένια Καλογεροπούλου, Ειρήνη Λεοντάρη.
Η "ψυχή" του "Ζωντανού Σταυρόλεξου", Ξένια Καλογεροπούλου, επέστρεψε έναν χρόνο μετά, αλλά σε άλλο κανάλι (δύο ήταν άλλωστε τα κανάλια).Όπως λέει και το όνομά του, ένας από τους παίκτες ήταν ο νικητής που θα έκανε τρίλιζα, δηλαδή θα συνδύαζε οριζόντια, κάθετα ή διαγώνια τρεις οθόνες. Συνολικά οι οθόνες ήταν 24, όσα και τα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου. Αν θυμάμαι καλά, κάθε γράμμα αντιστοιχούσε στο αρχικό γράμμα του ζητούμενου στην οθόνη (που ήταν συχνά κάποιο βίντεο), π.χ. το Σ που είχε τύχει σε εμένα, που πήρα τηλέφωνο αλλά δεν κέρδισα
αν και είχα απαντήσει σωστά, ήταν ο Σαιν Ζυστ, ο κύριος από κάτω (ήταν το ίδιο σκίτσο του Γάλλου , όπως στο βίντεο γουόλ):.
Όταν ο παίκτης ή οι παίκτες έκαναν τρίλιζα, ακουγόταν ένας χαρακτηριστικός ήχος.
Η μουσική των τίτλων ήταν όπερα του Βέρντι, αλλά δεν θυμάμαι τον τίτλο της.
Μήπως θυμάστε περισσότερες λεπτομέρειες για το παιχνίδι (και βέβαια καμιά φωτογραφιούλα).
Έτος: 1987 ( Έτη Προβολής: 1 )
Ημερομηνία προβολής πρώτης εκπομπής: Δευτέρα 31 Αυγούστου 1987
Είδος: Παιχνίδι γνώσεωνhttp://www.retrodb.gr/wiki/index.php?title=Τηλεπαιχνίδι&action=edit&redlink=1 [/URL]
Κανάλι: ΕΡΤ-2
Σκηνοθέτης: Μανώλης Βλαχάκης
Παρουσιαστής/ές: Ξένια Καλογεροπούλου, Ειρήνη Λεοντάρη.
Η "ψυχή" του "Ζωντανού Σταυρόλεξου", Ξένια Καλογεροπούλου, επέστρεψε έναν χρόνο μετά, αλλά σε άλλο κανάλι (δύο ήταν άλλωστε τα κανάλια).Όπως λέει και το όνομά του, ένας από τους παίκτες ήταν ο νικητής που θα έκανε τρίλιζα, δηλαδή θα συνδύαζε οριζόντια, κάθετα ή διαγώνια τρεις οθόνες. Συνολικά οι οθόνες ήταν 24, όσα και τα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου. Αν θυμάμαι καλά, κάθε γράμμα αντιστοιχούσε στο αρχικό γράμμα του ζητούμενου στην οθόνη (που ήταν συχνά κάποιο βίντεο), π.χ. το Σ που είχε τύχει σε εμένα, που πήρα τηλέφωνο αλλά δεν κέρδισα
Όταν ο παίκτης ή οι παίκτες έκαναν τρίλιζα, ακουγόταν ένας χαρακτηριστικός ήχος.
Η μουσική των τίτλων ήταν όπερα του Βέρντι, αλλά δεν θυμάμαι τον τίτλο της.
Μήπως θυμάστε περισσότερες λεπτομέρειες για το παιχνίδι (και βέβαια καμιά φωτογραφιούλα).