Τι δεν θα ήθελα να θυμάμαι από το παρελθόν.

SEBASTIAN

RetroActive
Joined
7 Οκτ 2022
Μηνύματα
333
Αντιδράσεις
745
Τα σχολικά χρόνια του Γυμνασίου και του Λυκείου. Άγχος, πίεση, στρες, βαθμοθηρία, ανταγωνισμός στο έπακρο με συνακόλουθες αντιπάθειες και κακίες, ορισμένους κομπλεξικούς και αντιπαιδαγωγικούς καθηγητές. Ευτυχώς ακολούθησε η πανέμορφη και ανέμελη φοιτητική ζωή και οι σχολικές αναμνήσεις κονιορτοποιήθηκαν.

Τους μήνες της στρατιωτικής θητείας. Δεν υπάρχει εκπαίδευση ετοιμοπόλεμων στρατιωτών αλλά αγγαρειομάχων αναλώσιμων ατόμων, που ήταν αναγκασμένοι να συμβιώνουν με το πολύ χαμηλό επίπεδο ατόμων παντός είδους και παντός βαθμού.

Το νησί όπου έζησα κάποια χρόνια δημοσιουπαλληλικής καριέρας. Τοπικισμός, νεοπλουτισμός και πολύ χαμηλό επίπεδο κατοίκων, καμμιά σχέση με την παραδοσιακή νησιώτικη φιλοξενία όπως την είχα φανταστεί.

Ορισμένες αποτυχημένες σχέσεις με τελείως ακατάλληλα άτομα που στερούνται των στοιχειωδών κανόνων συντροφικότητας και αγνοούν την λέξη συναίσθημα.

Κάποιους κατ' ευφημισμόν "φίλους", που το μόνο που ήθελαν από σένα είναι το να πάρουν και όχι να δώσουν, σε βαθμό που η ιδιοτέλεια, η εκμετάλλευση και τα πισώπλατα μαχαιρώματα ήταν όχι η δεύτερη αλλά η απόλυτη φύση τους.

Κάποιους τελείως αντιεπαγγελματικούς "συναδέλφους" με τους οποίους δυστυχώς και ατυχέστατα συμβίωσα κάποια χρόνια της δημοσιουπαλληλικής μου καριέρας, όπου το γλύψιμο, τα πισώπλατα μαχαιρώματα, η τεμπελιά και η αντισυναδελφική συμπεριφορά από επαγγελματίες τσάτσους, σφουγγοκωλάριους και ρουφιάνους των εκάστοτε διοικούντων σου προκαλούν απίστευτα αισθήματα αποστροφής και αγανάκτησης.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Όλα αυτά (εκτός από το νησί, που δεν μου έτυχε ).
 
Τους μήνες της στρατιωτικής θητείας. Δεν υπάρχει εκπαίδευση ετοιμοπόλεμων στρατιωτών αλλά αγγαρειομάχων αναλώσιμων ατόμων, που ήταν αναγκασμένοι να συμβιώνουν με το πολύ χαμηλό επίπεδο ατόμων παντός είδους και παντός βαθμού.

Για φτιάξε με λίγο με καμιά ιστορία τρόμου από τη θητεία σου :D
 
Όλα αυτά, συν το πόσο ζύγιζα το 1981 (χρονιά ελαχίστου ενηλίκου βάρους). Θα προτιμούσα να ξέχναγα πόσο ζυγίζω τώρα, αλλά αυτό δεν με αφήνει η ζυγαριά μου να το ξεχάσω.
 
δεν με αφήνει η ζυγαριά μου να το ξεχάσω.
Επετρεψε μου, σαν πουρειτζεροτερος, να σου δωσω μια συμβουλη. Η μονη ζυγαρια που πρεπει ναχεις σπιτι ειναι αυτη στον παγκο της κουζινας, για να μετρας τα υλικα των συνταγων. Trust me, ετσι εχω κανει κι εγω. Μην ακους, τι λενε, πιανει.
 
Πίσω
Μπλουζα