Το Φωτισμενο Παραθυρο

[Bambinella]

Ενα θεατρικο εργο του Δημητρη Ιωαννοπουλου, που πρωτοανεβηκε στη σκηνη απο το Θιασο Κοτοπουλη το 1945 και ηχογραφηθηκε για το ραδιοφωνο το 1966.

Ο Σταυρος Ρενεσης, τμηματαρχης σε Τραπεζα, βρισκεται ανοιχτος στο ταμειο του με ενα πολυ μεγαλο ποσο για χαρη της πολυεξοδης και συμφεροντολογας φιλεναδιτσας του, Ντορας.

Ματαια ο καλος του φιλος Πετρος Αυγουστης προσπαθει να βρει διεξοδο στο μεγαλο προβλημα του Σταυρου. Ο Σταυρος ειναι απελπισμενος και μπροστα σε εναν επικειμενο ελεγχο στην Υπηρεσια του, αποφασιζει να δωσει τερμα στη ζωη του.

Μενει μοναχος στο σπιτι του Πετρου και γραφει ενα γραμμα στον φιλο του αποχαιρετωντας τον, ενω εχει διπλα του ενα πιστολι που θα τον βοηθησει να πραγματοποιησει αυτο που εχει βαλει με τον νου του. Ωσπου....

Μεσα στο σκοταδι καποιος χτυπα δυνατα την πορτα. Ειναι μια κοπελα εξαλλη απο φοβο, που βρισκεται μπροστα σε εναν μεγαλο κινδυνο. Σε εναν κινδυνο για την ιδια της τη ζωη.

Ο Σταυρος της ανοιγει και η Ρενα του εξηγει την ασχημη κατασταση στην οποια βρισκεται. Του μιλα για τις δυσκολιες που εχει περασει στη ζωη της. Για τα πικρα χρονια που εζησε προσπαθωντας οχι απλως να επιβιωσει, αλλα να νικησει.

Ειναι μια νεα γυναικα γεματη δυναμη, γεματη πιστη για τη ζωη. Πεισματαρα και αισιοδοξη, γεννημενη νικητρια. Αυτη της την πιστη τη μεταδιδει σε λιγη ωρα και στο Σταυρο, ο οποιος αποχαιρετα το σχεδιο του περι αυτοκτονιας. Δινει στεγη στη Ρενα και της βρισκει δουλεια στην Τραπεζα οπου εργαζεται κι αυτος.

Ακολουθουν περιεργες και δυσκολες καταστασεις, αλλα η ζωη ειναι πιο δυνατη απο ολα τα αλλα....

Ενα εργο χαρουμενο, γρηγορο, που δε βαλτωνει ποτε, καθως η μια κατασταση διαδεχεται την αλλη. Ενα εργο δυνατο και αισιοδοξο που σφυζει απο αγαπη για τη ζωη, οπως και η ηρωιδα του που την υποδυεται εκτακτα η Μαιρη Χρονοπουλου. Στο ρολο του Σταυρου, ο Νικος Χατζισκος, με την εξαισια φωνη και ερμηνεια του. Ο Κωστας Ρηγοπουλος δινει για αλλη μια φορα τη μεγιστη δυνατη αληθοφανεια στο ρολο του ευθυμου Πετρου και εκπλησσει με το ταλεντο του.

Συνιστω ανεπιφυλακτα σε ολους αυτο το θεατρικο με τον συμβολικο τιτλο. Ενα φωτισμενο παραθυρο που βρεθηκε αναπαντεχα εκει που φαινοταν μονο σκοταδι. Οταν τελειωσε, μου αφησε μια γλυκια γευση γεματη χαρα και αισιοδοξια και με εκανε να πιστεψω οτι στη ζωη μπορουμε να καταφερουμε πολλα, αρκει να εχουμε θεληση και κουραγιο.

Η ζωη βεβαια, απεχει απο τον κινηματογραφο και το θεατρο, αλλα ισως αυτη η αποσταση να ειναι μικροτερη απο οσο νομιζουμε. Αλλωστε οταν μεσα απο την Τεχνη ανακαλυπτουμε καινουργους δρομους, τοτε η Τεχνη εχει επιτελεσει πληρως τον σκοπο της.

Διανομή:

Nίκος Χατζίσκος - Σταύρος Ρένεσης

Κώστας Ρηγόπουλος - Πέτρος Αυγουστής

Μαίρη Χρονοπούλου - Ρένα Ντελή

Νίκος Παπαναστασίου - Νίκος Σκαλίδης

Κλεό Σκουλούδη - Ντόρα Ντόρη

Γιώργος Μετσώλης - Καδράς

Γιάννης Αργύρης - Μπάρμπα - Στάθης

 

[αριαδνη]

''Η ζωη απέχει απο τον κινηματογραφο και απο το θεατρο αλλα ισως η απόσταση να ειναι μικροτερη απο οσο νομίζουμε''

ευστοχη πρόταση, το θεατρικο, που τοσο ωραια μας παρεθεσε εδω η μπαμπινελλα μου θυμίζει λίγο ενα βιβλιο που ειχα διαβάσει, το ''αυριο όλα θα ειναι καλύτερα'' της Σελινκο που γραφτηκε γυρω στο 70' με ενα 18χρονο κοριτσι που χανει τους γονεις του, αρχικά την μητερα του, μετα τρεχει στα νοσοκομεια με τον πατερα του, μενει μονη στον κοσμο, με μια θεια που δεν ενδιαφερεται διολου για την τυχη της ...νοικιαζει μονη της σπιτι σε μια μεγαλουπολη, δεν κατορθωνει να βρει δουλεια και μια μερα αποφασιζει να βαλει τελος στην ζωη της αλλα ξαφνικα και ενω ειναι ετοιμη το βραδακι να το κανει καποιος ευχαριστος νεαρος της χτυπά την πόρτα ..και μετα η μια ευχαριστη συμπτωση διαδεχεται την αλλη..αυτο μου θυμισε το θεατρικο..

 

[paulochelao24]

Πολύ ωραίο ραδιοφωνικό θεατρικό που δεν βαριέσαι με τίποτα.. Το άκουσα χθες βράδυ μετά τις 12.30.. Αυτό που μπορώ να πω πέρα απ την ωραία πλοκή μου έκαναν εντύπωση και οι πολύ εκφραστικές φωνές των ηθοποιών. Χατζισκος,Ρηγοπουλος,Χρονοπουλου ακόμη κι ο Παπαναστασιου (που έχει συνδεθεί με τις ταινίες των 80ς κατά κόρον) είχε πολύ ωραία φωνή.Οπως κι ο ηθοποιός που έκανε τον Καδρα εκφραστική φωνή. Γενικά είχε έναν βρετανικό αέρα αυτό το έργο και μου άρεσε πολύ.

 

[Λεωνιδας σουλης]

ειναι πολυ ωραιο θεατρικο εργο,δυστυχως δεν εχω ακουσει τη θεατρικη του αποδωση και πολυ θα ηθελα

 

[Θεία Λένα]

Γεια χαρά σε όλους τους αγαπημένους φίλους και καλό χειμώνα, μιας που αφού τελείωσαν οι διακοπές μου ήρθε ο χειμώνας, πάει τελειωσε.

απο εδώ μέσα και πάλι βρήκα το έργο και το άκουσα πρόσφατα.
Ήταν σα να είδα μια ακόμη ελληνική ταινία. Υπέροχο με πάρα πολύ καλές ερμηνείες. Ο Χατζίσκος φωνή καμπάνα που λένε. Κι ο Ρηγόπουλος στο ρόλο του φίλου, κάτι απο το «Μια του Κλέφτη» που ήταν κ του ίδιου σκηνοθέτη - σεναριογράφου. Πολύ ταλέντο ο άνθρωπος, κι αδικημένος απ το σινεμά, το έχουμε ξαναπεί.

{Τι να απέγινε ο Ιωαννόπουλος, το έχω απορία}
Να το ακούσετε, είναι ωραίο έργο.

 

[paulochelao24]

Ενα θεατρικο εργο του Δημητρη Ιωαννοπουλου, που πρωτοανεβηκε στη σκηνη απο το Θιασο Κοτοπουλη το 1945 και ηχογραφηθηκε για το ραδιοφωνο το 1966.

Ο Σταυρος Ρενεσης, τμηματαρχης σε Τραπεζα, βρισκεται ανοιχτος στο ταμειο του με ενα πολυ μεγαλο ποσο για χαρη της πολυεξοδης και συμφεροντολογας φιλεναδιτσας του, Ντορας.

Ματαια ο καλος του φιλος Πετρος Αυγουστης προσπαθει να βρει διεξοδο στο μεγαλο προβλημα του Σταυρου. Ο Σταυρος ειναι απελπισμενος και μπροστα σε εναν επικειμενο ελεγχο στην Υπηρεσια του, αποφασιζει να δωσει τερμα στη ζωη του.

Μενει μοναχος στο σπιτι του Πετρου και γραφει ενα γραμμα στον φιλο του αποχαιρετωντας τον, ενω εχει διπλα του ενα πιστολι που θα τον βοηθησει να πραγματοποιησει αυτο που εχει βαλει με τον νου του. Ωσπου....

Μεσα στο σκοταδι καποιος χτυπα δυνατα την πορτα. Ειναι μια κοπελα εξαλλη απο φοβο, που βρισκεται μπροστα σε εναν μεγαλο κινδυνο. Σε εναν κινδυνο για την ιδια της τη ζωη.

Ο Σταυρος της ανοιγει και η Ρενα του εξηγει την ασχημη κατασταση στην οποια βρισκεται. Του μιλα για τις δυσκολιες που εχει περασει στη ζωη της. Για τα πικρα χρονια που εζησε προσπαθωντας οχι απλως να επιβιωσει, αλλα να νικησει.

Ειναι μια νεα γυναικα γεματη δυναμη, γεματη πιστη για τη ζωη. Πεισματαρα και αισιοδοξη, γεννημενη νικητρια. Αυτη της την πιστη τη μεταδιδει σε λιγη ωρα και στο Σταυρο, ο οποιος αποχαιρετα το σχεδιο του περι αυτοκτονιας. Δινει στεγη στη Ρενα και της βρισκει δουλεια στην Τραπεζα οπου εργαζεται κι αυτος.

Ακολουθουν περιεργες και δυσκολες καταστασεις, αλλα η ζωη ειναι πιο δυνατη απο ολα τα αλλα....

Ενα εργο χαρουμενο, γρηγορο, που δε βαλτωνει ποτε, καθως η μια κατασταση διαδεχεται την αλλη. Ενα εργο δυνατο και αισιοδοξο που σφυζει απο αγαπη για τη ζωη, οπως και η ηρωιδα του που την υποδυεται εκτακτα η Μαιρη Χρονοπουλου. Στο ρολο του Σταυρου, ο Νικος Χατζισκος, με την εξαισια φωνη και ερμηνεια του. Ο Κωστας Ρηγοπουλος δινει για αλλη μια φορα τη μεγιστη δυνατη αληθοφανεια στο ρολο του ευθυμου Πετρου και εκπλησσει με το ταλεντο του.

Συνιστω ανεπιφυλακτα σε ολους αυτο το θεατρικο με τον συμβολικο τιτλο. Ενα φωτισμενο παραθυρο που βρεθηκε αναπαντεχα εκει που φαινοταν μονο σκοταδι. Οταν τελειωσε, μου αφησε μια γλυκια γευση γεματη χαρα και αισιοδοξια και με εκανε να πιστεψω οτι στη ζωη μπορουμε να καταφερουμε πολλα, αρκει να εχουμε θεληση και κουραγιο.

Η ζωη βεβαια, απεχει απο τον κινηματογραφο και το θεατρο, αλλα ισως αυτη η αποσταση να ειναι μικροτερη απο οσο νομιζουμε. Αλλωστε οταν μεσα απο την Τεχνη ανακαλυπτουμε καινουργους δρομους, τοτε η Τεχνη εχει επιτελεσει πληρως τον σκοπο της.

Διανομή:

Nίκος Χατζίσκος - Σταύρος Ρένεσης

Κώστας Ρηγόπουλος - Πέτρος Αυγουστής

Μαίρη Χρονοπούλου - Ρένα Ντελή

Νίκος Παπαναστασίου - Νίκος Σκαλίδης

Κλεό Σκουλούδη - Ντόρα Ντόρη

Γιώργος Μετσώλης - Καδράς

Γιάννης Αργύρης - Μπάρμπα - Στάθης

Αυτά τα υπέροχα θεατρικά απ' το ραδιόφωνο που ηχογραφήθηκαν τότε και με γνωστούς ηθοποιούς,τα λέω "ελληνικές ταινίες από παράλληλο σύμπαν" με την έννοια ότι θα μπορούσαν άνετα να γυριστούν σαν ταινίες. Και βλέπεις ωραίες ερμηνείες κι από ηθοποιούς που τους είχες συνδέσει με πιο εμπορικά έργα πιο μετά δεκαετίες όπως ο Παπαναστασίου στο συγκεκριμένο έργο.