Το σπίτι των πνευμάτων/του έρωτα και της σκιάς [Isabel Allende]

[Clemence]

ήμουν δευτέρα λυκείου όταν είχα την καταπληκτικότερη καθηγήτρια που θα συναντούσα στα μαθητικά μου χρόνια και από κείνη έμαθα για την ιζαμπέλ και τα δυο βιβλία της που τότε μόλις είχαν κυκλοφορήσει στα ελληνικά από τις εκδόσεις ωκεανίδα. θυμάμαι ακόμα ότι τα αγόρασα διστακτικά και μετά πέρασα μια ολόκληρη νύχτα για τελειώσω το σπίτι των πνευμάτων χωρίς ανάσα! ερωτεύτηκα τη χιλή και τον κόσμο της, αγρίεψα με την δικτατορία (που ήταν ακόμα στα πράγματα τόσα χρόνια μετά), ένοιωσα το μυαλό μου να αγκαλιάζει πραγματικότητες για μένα άγνωστες μέχρι εκείνη την ώρα, ένοιωσα την ανάγκη να μάθω περισσότερα για τους κοινωνικούς αγώνες αλλά και την επιθυμία να ταξιδέψω και να δω από κοντά αυτά τα μέρη κάποια στιγμή. με λίγα λόγια, ήταν από τα βιβλία που μου άλλαξαν τη ζωή και σημάδεψαν (μαζί με την αρραβωνιαστικιά του αχιλλέα) το τέλος της εφηβείας μου και την αρχή μιας δύσκολης ενηλικίωσης, σε ξένο μέρος τα βιβλία αυτά ένοιωσα να τα κουβαλάω μέσα μου, τα θυμόμουν σελίδα - σελίδα και μου έδιναν θάρρος στις δυσκολίες που αντιμετώπισα τα επόμενα χρόνια.

εσείς τι θυμάστε από τα βιβλία αυτά? σε τι ηλικία τα διαβάσατε και τι σας έμεινε απόσταγμα μετά από τόσα χρόνια?

 

[αριαδνη]

εχει γυριστεί ταινία , μια απο τις ομορφότερες ταινιες που εχουν γινει, με την ραιντερ και την Γκλεν Γκλοουζ και την Μερυλ Στριπ και φυσικά τον Τζερεμι Αιρονς στο ρόλο του σκληρου κτηματία..

 

[Domenica]

Αλλά και Ευα Λούνα και οι ιστορίες της και αυτό με την κόρη της (νομίζω το Πάολα) και Ινες ψυχή μου, ακόμα και ένα με τον Ζορρό έχω διαβάσει δικό της! Έχουμε κάμποσα Λατινοαμερικάνικα στο σπίτι (αν και τα πιο ᾽᾽σοβαρά᾽᾽ Μάρκες, Μπόρχες κ.τ.λ. και τα μισά περίπου στα ισπανικά). Από τα εμπορικά τύπου Αλλιέντε έπαιζε πολύ και η Λάουρα Εσκεβιλ (᾽᾽Σαν νερό σε ζεστή σοκολάτα᾽᾽). Αυτά τα δύο της Αλλιεντε είναι κατά τη γνωμη μου τα καλύτερα (δεν μας έφταναν τα ελληνικά απομνημονεύματα με βασανιστήρια, χούντες και τα σχετικά πονάγαμε και για τα ξένα!). Μετά ξέπεσε σε ένα είδος μαγικού ρεαλισμού-άρλεκιν και έγινε ενοχλητικά προβλέψιμη και εμπορική.