SEBASTIAN
RetroActive
- Joined
- 7 Οκτ 2022
- Μηνύματα
- 435
- Αντιδράσεις
- 1.140
Σενάριο: Γιώργος Λαζαρίδης
Σκηνοθεσία: Γρηγόρης Γρηγορίου
Παραγωγή: Γιώργος Λαζαρίδης , Δημήτριος Σαρρής , Κώστας Ψαρράς
Πρωταγωνιστούν: Λάμπρος Κωνσταντάρας , Μάρω Κοντού , Κώστας Καρράς, Λίλιαν Μηνιάτη, Δημήτρης Νικολαϊδης , Μαρίκα Κρεββατά , Γιώργος Γαβριηλίδης , Σπύρος Κωνσταντόπουλος , Νίκος Σταυρίδης.
Υπόθεση: Ένας πενηντάρης βιομήχανος χήρος που θέλει να ξαναπαντρευτεί, είναι ερωτευμένος με μια ζωντοχήρα με την οποία για κακή του τύχη είναι ερωτευμένος και ο γιος του. Οι ατυχίες του όμως δεν σταματούν εδώ γιατί όταν γνωρίζεται με μαι ακόμα νεώτερη κοπέλα, αυτή τελικά θα παντρευτεί τον γιό του και θα μείνει μπουκάλα για δεύτερη φορά, επιβεβαιώνοντας τον καλό του φίλο που προσπαθούσε να τον αποτρέψει λέγοντας του να σκέφτεται με την λογική και όχι παρορμητικά. Το αποκορύφωμα της ατυχίας του είναι όταν επιτέλους βρίσκει μια γυναίκα της ηλικίας του, χήρα από καιρό και ενώ είναι έτοιμος να της κάνει πρόταση γάμου, εμφανίζεται νεκραναστημένος ο χαμένος σύζυγος της μετά από......είκοσι χρόνια από το σιδηρούν παραπέτασμα!!!
Σχόλια: Απολαυστική κωμωδία που απογειώνει η αρχοντική, φινετσάτη και πληθωρική παρουσία του μέγιστου κωμικού μας Λάμπρου Κωνσταντάρα που κυριολεκτικά έδωσε ρέστα με το απίστευτα κωνικό του πηγαίο ταλέντο, κάνοντας μας να συμπάσχουμε μαζί του στην ατυχία του έστω και μέσα από κωμικές καταστάσεις. Οι υπόλοιποι ηθοποιοί ο καθένας στον ρόλο του, έστω και αν επισκιάστηκαν από τον μέγιστο Λάμπρο έδωσαν ο καθένας από την μεριά του τις απαραίτητες πινελιές στο φιλμ κάνοντας το ευχάριστο και διασκεδαστικό στον θεατή.
Προσέξτε την φινέτσα και γοητεία των δυο γυναικών συμπρωταγωνιστριών Κοντού και Μηνιάτη. Πέρα από την εξωτερική τους ομορφιά, η αύρα τους, το ντύσιμο τους, η εν γένει παρουσία τους εξωτερίκευαν μια γοητεία και μια σαγήνη που πιστεύω πως είναι χαρακτηριστικό της εποχής και μάλλον δεν έχει καμμία σχέση με τα δεδομένα της εποχής μας. Χωρίς να υπάρχει υποψία έστω εξωτερίκευσης ελαχίστου γυμνού σημείου στην εμφάνιση τους, γοητεύουν ερωτικά και αισθησιακά απόλυτα σε αντιδιαστολή με τον γενικότερο κανόνα της εποχής που όσα περισσότερα δείχνουν οι θηλυκές παρουσίες της εποχής μας πιστεύουν μάταια φυσικά θα ανεβάσουν την αντρική λίμπιτο. Για λίγα λεπτά μπορεί. Μετά θα περάσουν απαρατήρητες. Κλείνει η παρένθεση.
Απολαυστικοί στους δεύτερους μόνο χρονικά ρόλους τους οι Γαβριηλίδης και Νικολαίδης με τις ατάκες τους και τις γκριμάτσες τους μόνο απαρατήρητοι δεν πέρασαν. Ο Καρράς σε γνώριμα σημεία των ρόλων του στάθηκε όμως εντυπωσιακά τυχερός από την καλή μοίρα που του επιφύλαξε έναν υπέροχο γάμο με την απαστράπτουσα Λιλιαν. Και το κερασάκι στην τούρτα ο σούπερ Σταυρίδης που σε λίγα δευτερόλεπτα παρουσίας πέτυχε αυτό που άλλοι ηθοποιοί δεν κατόρθωσαν να πετύχουν παίζοντας πρωταγωνιστικούς ρόλους σε πολλές ταινίες. Να μνημονεύεται ...60 χρόνια μετά.
Επικές στιγμές του φιλμ:
1) Τα πολύ όμορφα κομψά, υψηλού επιπέδου από πλευράς διακόσμησης αισθητικής , θαμώνων και μουσικής υπόκρουσης νυχτερινά κέντρα που απεικονίζονται σε μερικά σημεία της ταινίας, δείγμα της υψηλής κουλτούρας της εποχής ως προς την νυχτερινή διασκέδαση που κατά την γνώμη μου κινείται σε πολύ ανώτερα πλαίσια από την αντίστοιχη εικόνα των τελευταίων δεκαετιών της μπουζουκόβιας και θολής υποκουλτούρας αντιασθητικών ασμάτων και πολύ δεύτερων σε όλα καλλιτεχνών. Γνώμη μου.
2) Η απαστράπτουσα και σαγηνευτική παρουσία της πανέμορφης Λίλιαν Μηνιάτη που με τα κομψά της φορέματα και με τα καλόγουστα μαγιώ της έλαμψε και φωταγώγησε με την παρουσία της τις μέρες και τα βράδια όπου εμφανίστηκε σημαδεύοντας με τα βέλη της τις καρδιές πατέρα και γιού ταυτόχρονα. Από τις πιο όμορφες και αισθησιακές ηθοποιούς όλων των εποχών.
3) Το πολύ ταιριαστό ζεύγος στην ζωή Κρεββατά και Γαβριηλίδη που με την φινέτσα τους και το αρχοντικό τους παίξιμο συνετέλεσαν στην επιτυχία του φιλμ, άσχετα αν δεν εμφανίστηκαν ούτε σε μια στιγμή μαζί στο έργο. Μια εποχή που ακόμα και οι δευτεραγωνιστές των ταινιών είχαν μια απαστράπτουσα λάμψη και γοήτευαν τους θεατές.
4) Η τελευταία σκηνή που ο Σταυρίδης εμφανίζεται από το πουθενά καιι σταματάει στο παρά ένα το εν εξελίξει ειδύλλιο του Λάμπρου με την Κρεββατά και κυρίως η ατάκα ''Ούτε είκοσι χρόνια δεν μπορεί να λείψει κανείς από το σπίτι του" πιστεύω πως είναι από τις καλύτερες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Και ας μου επιτραπεί η μικρή επισήμανση πως ήταν η αγαπημένη σκηνή της συγχωρεμένης της μητέρας μου που όποτε την έβλεπε λυνόταν στο γέλιο. Να είναι καλά εκεί που είναι όπως και όλοι οι ηθοποιοί που αποδήμησαν και πέρασαν στην αιωνιότητα. Η μνήμη όλων τους θα μας συντροφεύει γλυκά και νοσταλγικά.
Σκηνοθεσία: Γρηγόρης Γρηγορίου
Παραγωγή: Γιώργος Λαζαρίδης , Δημήτριος Σαρρής , Κώστας Ψαρράς
Πρωταγωνιστούν: Λάμπρος Κωνσταντάρας , Μάρω Κοντού , Κώστας Καρράς, Λίλιαν Μηνιάτη, Δημήτρης Νικολαϊδης , Μαρίκα Κρεββατά , Γιώργος Γαβριηλίδης , Σπύρος Κωνσταντόπουλος , Νίκος Σταυρίδης.
Υπόθεση: Ένας πενηντάρης βιομήχανος χήρος που θέλει να ξαναπαντρευτεί, είναι ερωτευμένος με μια ζωντοχήρα με την οποία για κακή του τύχη είναι ερωτευμένος και ο γιος του. Οι ατυχίες του όμως δεν σταματούν εδώ γιατί όταν γνωρίζεται με μαι ακόμα νεώτερη κοπέλα, αυτή τελικά θα παντρευτεί τον γιό του και θα μείνει μπουκάλα για δεύτερη φορά, επιβεβαιώνοντας τον καλό του φίλο που προσπαθούσε να τον αποτρέψει λέγοντας του να σκέφτεται με την λογική και όχι παρορμητικά. Το αποκορύφωμα της ατυχίας του είναι όταν επιτέλους βρίσκει μια γυναίκα της ηλικίας του, χήρα από καιρό και ενώ είναι έτοιμος να της κάνει πρόταση γάμου, εμφανίζεται νεκραναστημένος ο χαμένος σύζυγος της μετά από......είκοσι χρόνια από το σιδηρούν παραπέτασμα!!!
Σχόλια: Απολαυστική κωμωδία που απογειώνει η αρχοντική, φινετσάτη και πληθωρική παρουσία του μέγιστου κωμικού μας Λάμπρου Κωνσταντάρα που κυριολεκτικά έδωσε ρέστα με το απίστευτα κωνικό του πηγαίο ταλέντο, κάνοντας μας να συμπάσχουμε μαζί του στην ατυχία του έστω και μέσα από κωμικές καταστάσεις. Οι υπόλοιποι ηθοποιοί ο καθένας στον ρόλο του, έστω και αν επισκιάστηκαν από τον μέγιστο Λάμπρο έδωσαν ο καθένας από την μεριά του τις απαραίτητες πινελιές στο φιλμ κάνοντας το ευχάριστο και διασκεδαστικό στον θεατή.
Προσέξτε την φινέτσα και γοητεία των δυο γυναικών συμπρωταγωνιστριών Κοντού και Μηνιάτη. Πέρα από την εξωτερική τους ομορφιά, η αύρα τους, το ντύσιμο τους, η εν γένει παρουσία τους εξωτερίκευαν μια γοητεία και μια σαγήνη που πιστεύω πως είναι χαρακτηριστικό της εποχής και μάλλον δεν έχει καμμία σχέση με τα δεδομένα της εποχής μας. Χωρίς να υπάρχει υποψία έστω εξωτερίκευσης ελαχίστου γυμνού σημείου στην εμφάνιση τους, γοητεύουν ερωτικά και αισθησιακά απόλυτα σε αντιδιαστολή με τον γενικότερο κανόνα της εποχής που όσα περισσότερα δείχνουν οι θηλυκές παρουσίες της εποχής μας πιστεύουν μάταια φυσικά θα ανεβάσουν την αντρική λίμπιτο. Για λίγα λεπτά μπορεί. Μετά θα περάσουν απαρατήρητες. Κλείνει η παρένθεση.
Απολαυστικοί στους δεύτερους μόνο χρονικά ρόλους τους οι Γαβριηλίδης και Νικολαίδης με τις ατάκες τους και τις γκριμάτσες τους μόνο απαρατήρητοι δεν πέρασαν. Ο Καρράς σε γνώριμα σημεία των ρόλων του στάθηκε όμως εντυπωσιακά τυχερός από την καλή μοίρα που του επιφύλαξε έναν υπέροχο γάμο με την απαστράπτουσα Λιλιαν. Και το κερασάκι στην τούρτα ο σούπερ Σταυρίδης που σε λίγα δευτερόλεπτα παρουσίας πέτυχε αυτό που άλλοι ηθοποιοί δεν κατόρθωσαν να πετύχουν παίζοντας πρωταγωνιστικούς ρόλους σε πολλές ταινίες. Να μνημονεύεται ...60 χρόνια μετά.
Επικές στιγμές του φιλμ:
1) Τα πολύ όμορφα κομψά, υψηλού επιπέδου από πλευράς διακόσμησης αισθητικής , θαμώνων και μουσικής υπόκρουσης νυχτερινά κέντρα που απεικονίζονται σε μερικά σημεία της ταινίας, δείγμα της υψηλής κουλτούρας της εποχής ως προς την νυχτερινή διασκέδαση που κατά την γνώμη μου κινείται σε πολύ ανώτερα πλαίσια από την αντίστοιχη εικόνα των τελευταίων δεκαετιών της μπουζουκόβιας και θολής υποκουλτούρας αντιασθητικών ασμάτων και πολύ δεύτερων σε όλα καλλιτεχνών. Γνώμη μου.
2) Η απαστράπτουσα και σαγηνευτική παρουσία της πανέμορφης Λίλιαν Μηνιάτη που με τα κομψά της φορέματα και με τα καλόγουστα μαγιώ της έλαμψε και φωταγώγησε με την παρουσία της τις μέρες και τα βράδια όπου εμφανίστηκε σημαδεύοντας με τα βέλη της τις καρδιές πατέρα και γιού ταυτόχρονα. Από τις πιο όμορφες και αισθησιακές ηθοποιούς όλων των εποχών.
3) Το πολύ ταιριαστό ζεύγος στην ζωή Κρεββατά και Γαβριηλίδη που με την φινέτσα τους και το αρχοντικό τους παίξιμο συνετέλεσαν στην επιτυχία του φιλμ, άσχετα αν δεν εμφανίστηκαν ούτε σε μια στιγμή μαζί στο έργο. Μια εποχή που ακόμα και οι δευτεραγωνιστές των ταινιών είχαν μια απαστράπτουσα λάμψη και γοήτευαν τους θεατές.
4) Η τελευταία σκηνή που ο Σταυρίδης εμφανίζεται από το πουθενά καιι σταματάει στο παρά ένα το εν εξελίξει ειδύλλιο του Λάμπρου με την Κρεββατά και κυρίως η ατάκα ''Ούτε είκοσι χρόνια δεν μπορεί να λείψει κανείς από το σπίτι του" πιστεύω πως είναι από τις καλύτερες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Και ας μου επιτραπεί η μικρή επισήμανση πως ήταν η αγαπημένη σκηνή της συγχωρεμένης της μητέρας μου που όποτε την έβλεπε λυνόταν στο γέλιο. Να είναι καλά εκεί που είναι όπως και όλοι οι ηθοποιοί που αποδήμησαν και πέρασαν στην αιωνιότητα. Η μνήμη όλων τους θα μας συντροφεύει γλυκά και νοσταλγικά.
