Υπερηφάνεια και Προκατάληψη (Pride and Prejudice)

Clemence

RetroAdept
Joined
1 Αύγ 2009
Μηνύματα
1.017
Αντιδράσεις
177
ένα σύννεφο δανδέλες και πολλά μπερδέματα ήταν η μόνη ανάμνηση που είχα από την πρώτη σειρά που παρακολούθησα μικρή. έπρεπε να διαβάσω το βιβλίο και κυρίως να πέσω πάνω στην νέα σειρά (εκείνη με Colin Firth και Jennifer Ehle) για να παραδοθώ άνευ όρων στη μαγεία της πέννας της Jane Austen. στο μεταξύ έπεσε στα χέρια μου και η κινηματογραφική εκδοχή του 1940 (με Sir Laurence Olivier και Greer Garson) και εννοείται πως έτρεξα να δω και την τελευταία (με Keira Knightley και Matthew Mcfadyen). μπορεί να μην είναι το μόνο βιβλίο της Όστιν που λατρεύω, αλλά σίγουρα είναι εκείνο που έχω μείνει περισσότερες ώρες μπροστά την τηλεόραση για να το απολαύσω :)

είμαι πολύ περίεργη να δω αν υπάρχουν φαν της σειράς στο ρετροφόρουμ #)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Επισης.. φανατικη του βιβλιου καθως ειναι ενα απο τα αγαπημενα μου.

Η εκδοχη δε, με τους Κολιν Φερθ (τον λατρεψα απο αυτη την ταινια, #) #)) και την Τζενιφερ Ελ, ειναι μακραν η καλυτερη που εχει γινει.

Πιστη οσο καμια αλλη στο βιβλιο, μκαθως δεν αφηνει σχεδον καμια λεπτομερεια να της ξεφυγει, με εξαιρετικη επιλογη στο συνολο των ηθοποιων που ενσαρκωνουν τους ρολους, και διαρκειας 6 ωρων (οσο και αν ακουγεται τρομαχτικη η διαρκεια :xm: ) ειναι... απολαυστικοτατη. Σε μεταφερει ακριβως στο πνευμα του βιβλιου.

Για 6 ωρες μεταφερεσαι σε αλλη εποχη. :flower:

(και μετα ξυπνας αποτομα και βλεπεις την πραγματικοτητα :p )
 
Αααχ! Τι μου θυμίσατε;;; Λοιπόν, εδώ, ανάμεσά σας, μπορώ να το δηλώσω χωρίς να ντρέπομαι! Είμαι αθεράπευτα ερωτευμένη με τον κύριο Ντάρσι!!! Όπου τον πετύχω τον ξεζουμίζω! Το βιβλίο κοντέυει να ανοίξει από τις τόσες φορές που το έχω διαβάσει, και έχω δει όλες τις εκδοχές σε μικρή και μεγάλη οθόνη (μόνο η σειρά του '80 μου έχει ξεφύγει γιατί δεν μπορώ να τη βρω πουθενά, αλλά θα τη βρω! που θα μου πάει; )

Αγαπημένη μου είναι η σειρά του BBC (και ο Colin Firth), γιατί πραγματικά δεν τους έχει ξεφύγει καμία λαπτομέρεια από το βιβλίο, αλλά λατρεύω τη μουσική της ταινίας με την Keira Knightley. Ο συνθέτης (Dario Marianelli) πραγματικά σε ταξιδεύει με την μουσική του...

Εδώ ένα μικρό δείγμα:

 
Κατά την γνώμη μου καμία ταινία ή τηλεοπτική σειρά δεν μπόρεσε να αποδώσει την μαγεία της "υπερηφάνειας και προκατάληψης" της Jane Austen στο 100%.Η Jane Austen ήταν κάτι παραπάνω από αυτό που συνήθως παρουσιάζεται,όπως επίσης τα βιβλία της.
 
Μα αυτό εννοείται! Γενικά, καμία σειρά-ταινία δεν μπορεί να αποδώσει στο ελάχιστο τη μαγεία που σου πρσοσφέρει η ανάγνωση ενός βιβλίου!!! Απλώς αυτό που είπα ήταν ότι ήταν η πιο πιστή μεταφορά της... ;)
 
serano915 είπε:
Μα αυτό εννοείται! Γενικά, καμία σειρά-ταινία δεν μπορεί να αποδώσει στο ελάχιστο τη μαγεία που σου πρσοσφέρει η ανάγνωση ενός βιβλίου!!! Απλώς αυτό που είπα ήταν ότι ήταν η πιο πιστή μεταφορά της... ;)
Αυτά που έγραψα παραπάνω serano δεν ήταν προσωπική απάντηση σε αυτά που έγραψες εσύ αλλά ένας γενικός σχολιασμός στο thread.Συμφωνούμε για τις μεταφορές σε τηλεόραση-κινηματογράφο.Ενοχλούμαι όταν αντιμετωπίζονται τα βιβλία της Jane Austen ως απλά Αρλεκιν γιατί υποβιβάζεται το έργο της ως συγγραφέα αλλά και η φύση των υπέροχων χαρακτήρων που αριστουργηματικά έπλασε.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
ελπίζω να είδατε το becoming jane (ήταν και σε προσφορά με μια κυριακάτικη last week) - πολύ ΜΕ άρεσε το παραπάνω σχόλιο για την συγγραφέα :)
 
serano915 είπε:
έχω δει όλες τις εκδοχές σε μικρή και μεγάλη οθόνη (μόνο η σειρά του '80 μου έχει ξεφύγει γιατί δεν μπορώ να τη βρω πουθενά, αλλά θα τη βρω! που θα μου πάει; )Αγαπημένη μου είναι η σειρά του BBC (και ο Colin Firth), γιατί πραγματικά δεν τους έχει ξεφύγει καμία λαπτομέρεια από το βιβλίο
Πόσες εκδοχές υπάρχουν αλήθεια; Εγώ έχω πετύχει:

1.Την παλιά ταινία με τον Ολιβιέ, που δεν μου άρεσε και τόσο γιατί καταπληκτικός ως Ντάρσι αυτός, καθόλου στο πνεύμα της Ελίζαμπεθ η συμπρωταγωνίστριά του (άσε που μου φάνηκε και μεγάλη για τον ρόλο :( )

2.Την καινούρια ταινία με την Κίρα Νάιτλι

3.Μια παλιά σειρά, νομίζω πάλι BBC, λίγο "θεατρική" στις ερμηνείες και στη σκηνοθεσία αλλά μια χαρά κατά τ' άλλα, από την οποία ξεχώρισα την πιο πειστική (σε εμφάνιση και ερμηνεία) Τζέιν που έχω δει.

4.Την όντως εξαιρετική (εκεί συμφωνούμε όλες, γιατί άραγε; :p ) σειρά με τον Κόλιν Φερθ ως μίστερ Ντάρσι.

Υπάρχουν κι άλλες;

Μόνο σε κάτι θα διαφωνήσω Λορένα και Σεράνο915. Στην προσοχή στην λεπτομέρεια. Γιατί μου τα σκ...σαν στο τελευταίο επεισόδιο. Κι εκεί που εγώ ξερογλυφόμουν από το τι κατάφεραν να βγάλουν από τις προηγούμενες σκηνές (όπως η πρώτη πρόταση γάμου και η συνάντηση στο Πέμπερλε -αχχχχχχχ ο Κόλιν Φερθ στη λίμνη #) #) #) ) κι έλεγα "φαντάσου τι θα γίνει στις τελευταίες", έμεινα με την αίσθηση ότι εκεί την τρέξανε την ιστορία. Πάει η σκηνή με τον κύριο Μπίγκλει που φαίνεται να ξέρει και σφίγγει πονηρά το χέρι της Ελίζαμπεθ, πάει ο Ντάρσι που πηγαίνει στον κύριο Μπένετ κι ύστερα αυτός ζητά να μιλήσει και στην κόρη του, πάει η αναγγελία στη μητέρα που στην αρχή μένει άφωνη και μετά αρχίζει να παραμιλά από τον ενθουσιασμό της (αυτήν ιδίως πολύ ήθελα να την δω), πάει και η συζήτηση - ξεκαθάρισμα ανάμεσα στους δύο περήφανους αλλά μη προκατειλημμένους πλέον :( .
 
ελπίζω αν έχεις το dvd της τελευταίας να έχεις δει την δεύτερη εκδοχή του φινάλε, με Κίρα Νάιτλυ και partner σε φωτισμένη νυχτερινή λήψη να κάνουν γλυκίτσες )))
 
Με μια γρήγορη αναζήτηση στο http://www.imdb.com/find?s=all&q=pride+prejudice διαπιστώνω ότι υπάρχουν πάνω από 10 εκδοχές του υπέροχου πραγματικά βιβλίου της Ώστεν!

Αλλά, Retrofan, ένα δίκιο το'χεις. Μέσα στο Σ/Κ είδα ξανά τη σειρά του BBC με τον Κόλιν Φερθ και θυμάμαι τώρα τις παραλείψεις που επισημαίνεις... Αυτό που μου αρέσει όμως σε αυτή την εκδοχή είναι το ότι μας παρουσιάζουν με περισσότερη λεπτομέρεια τον Mr Darcy, μας τον συστήνουν καλύτερα...

Η ταινία με τον Olivier είναι αυτή που μου άρεσε λιγότερο, μιας και είναι αυτή που βασίστηκε λιγότερο στο βιβλίο. Αρκεί να πω ότι στο τέλος η Λαίδη Κάθριν είναι αυτή που τους κάνει το κονέ! Έλεος!!!

Αυτή με τη Νάιτλι, πάλι, αν και μου άρεσε πολύ (λάτρεψα την Brenda Blethyn ως κυρία Μπένετ, αλλά και η Νάιτλι ως Ελίζαμπεθ ήταν πολύ καλή) μας αφήνει σχεδόν ξεκρέμαστους στο τέλος. Βλέπουμε τον Ντάρσι στην αυλή παρέα με τις κότες, τη Λίζυ να μιλάει με τον πατέρα της και that's all!!!

Clemence, έχω δει το εναλλακτικό τέλος της ταινίας, αν και δεν υπάρχει κάτι τετοιο στο βιβλίο και ξεφεύγει αρκετά από το πνεύμα της εποχής (όπως και η υπόλοιπη ταινία άλλωστε) ένα έχω να πω... Θέλω κι άλλο!!! :p



Λατρεύω τη σκηνή στη βροχή στην ταινία με τη Νάιτλι! Το πάθος και η χημεία των πρωταγωνιστών σε απογειώνουν! Και το φιλί που δεν δόθηκε ποτέ... απλά...ΑΧ!



Edit: Ξέχασα να σχολιάσω το Becoming Jane... Την ταινία την έχω δει παλιότερα και μου άρεσε πολύ. Έχω όμως μια ένσταση όσον αφορά την πρωταγωνίστρια. Τόσες υπέροχες ηθοποιοί υπάρχουν που θα μπορούσαν να υποδυθούν τη Jane Austen, ήταν ανάγκη να βάλουν το κρυόπλασμα, τη Hathaway, που δεν είναι καν Αγγλίδα;;; (no offence) :p
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
10 μεταφορές :sealed:

Για φαντάσου ...

Συμφωνώ ότι η ταινία με τον Ολιβιέ ήταν η περισσότερο απομακρυσμένη από το βιβλίο. Ακόμα και την εποχή την είχαν μεταφέρει από τις αρχές στα μέσα του 19ου αιώνα.

Επαυξάνω στο ότι, παρά τις όποιες ενστάσεις, η μεταφορά με τον Κόλιν Φερθ ήταν κοντά στο τέλειο. Χωρίς να προσθέτει γραμμή στους διαλόγους του βιβλίου, σου έδινε μια πιο πλήρη εικόνα. Όπως, ας πούμε, μετά από την συνάντηση Ελίζαμπεθ - Ντάρσι στο Πέμπερλε που αυτή θέλει να πάρει τους θείους της και να φύγουν άρον - άρον, ενώ ο Ντάρσι έχει φύγει σφαίρα για το σπίτι (εντάξει, τον πύργο :cool: ), αλλάζει σε χρόνο ντε τε και κατεβαίνει τρέχοντας τις σκάλες για να την προλάβει.

Την ταινία με την Κίρα Νάιτλι δεν την έχω σε dvd. Τι χάνω Clemence; Τι χάνω; :) Και γιατί είναι εντελώς εκτός του κλίματος του βιβλίου;

Το becoming Jane μου άρεσε. Πολύ! Και σου δείχνει το πώς οι συμβάσεις μπορούν να καταστρέψουν τη ζωή ενός ανθρώπου. Ιδίως αν πρόκειται για γυναίκα, δυο αιώνες πριν :( .
 
Η Clemence μάλλον μας βλέπει όνειρο τώρα... απαντώ εγώ αντ'αυτής. ;)

Ορίστε το εναλλακτικό τέλος της τανίας με την Νάιτλι! http://www.youtube.com/watch?v=sx9Ke9f407k

Πιστεύω ότι δεν συμβαδίζει με το κλίμα της εποχής και του βιβλίου γιατί δεν νομίζω η Ώστεν να παρουσίαζε ποτέ τον Ντάρσι και τη Λίζυ να περιφέρονται στην "αυλίτσα" τους με τα νυχτικά και ξυπόλητοι! :p Κατά τ'άλλα όμως είναι μια πολύ τρυφερή σκηνή...

Και για να τιμήσουμε λίγο και τη σειρά με τον Κόλιν Φερθ, ορίστε:

Το βλέμμα της Ελιζαμπεθ μόλις τον βλέπει είναι ανεκτίμητο! :D
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ευχαριστώ Serano915:). Κυρίως για το δεύτερο βιντεάκι οφείλω να ομολογήσω ;) . Λες για το βλέμμα της Ελίζαμπεθ ... Αμ το αναφωνητό, το σήκωμα των χεριών και το "we must leave here at once" όταν πλησιάζουν οι θείοι, τι σου λέει; :D

Βρε κορίτσια, το εναλλακτικό τέλος δεν μου αρέσει. Όπως δεν μου αρέσει ο,τιδήποτε σε ταινία εποχής που είναι εντελώς εκτός εποχής. Προσωπικό κόλλημα ίσως :xm: . Δε γίνεται όμως να μου παρουσιάζεις Άγγλο πυργοδεσπότη και πυργοδέσποινα του 1800 να σουλατσάρουν με τις νυχτικές τους όταν οι κυρίες χτενίζονταν και βάζανε κοσμήματα ακόμα και για να πάρουν πρωινό και η μοναδική περίπτωση να φανούν εκτός κρεβατοκάμαρας με τα νυχτικά ήταν να έχει πιάσει φωτιά το σπίτι! :cool:

Δεν ξέρω γιατί επιμένουμε να μεταφέρουμε τη δική μας εποχή και τις δικές μας συνήθειες σε προηγούμενους αιώνες. Νομίζουμε ότι έτσι κάνουμε τις ταινίες (και τα βιβλία μερικές φορές) πιο "εμπορικές" για το πλατύ κοινό; :xm:

Γι' αυτό εξακολουθώ και θεωρώ "τα χρόνια της αθωότητας" υπόδειγμα ταινίας εποχής. Γιατί σου έδειχνε πώς το πάθος μπορεί να είναι ίδιο σε όλες τις εποχές ανεξαρτήτως αν εκφράζεται με μαραθώνιο σεξ ή με φιλί στο ξεκουμπωμένο γάντι ;)
 
retrofan είπε:
Βρε κορίτσια, το εναλλακτικό τέλος δεν μου αρέσει. Όπως δεν μου αρέσει ο,τιδήποτε σε ταινία εποχής που είναι εντελώς εκτός εποχής. Προσωπικό κόλλημα ίσως :xm: . Δε γίνεται όμως να μου παρουσιάζεις Άγγλο πυργοδεσπότη και πυργοδέσποινα του 1800 να σουλατσάρουν με τις νυχτικές τους όταν οι κυρίες χτενίζονταν και βάζανε κοσμήματα ακόμα και για να πάρουν πρωινό και η μοναδική περίπτωση να φανούν εκτός κρεβατοκάμαρας με τα νυχτικά ήταν να έχει πιάσει φωτιά το σπίτι! :cool:

Δεν ξέρω γιατί επιμένουμε να μεταφέρουμε τη δική μας εποχή και τις δικές μας συνήθειες σε προηγούμενους αιώνες. Νομίζουμε ότι έτσι κάνουμε τις ταινίες (και τα βιβλία μερικές φορές) πιο "εμπορικές" για το πλατύ κοινό; :xm:
xmmm λίγο καθυστερημένα αλλά να απαντήσω σε αυτό: σαν fan του είδους για μένα έχει μεγάλη αξία και αυτό το πώς ο κάθε σκηνοθέτης απέδωσε το κλασικό στην κάθε εποχή. τώρα βέβαια, καταλαβαίνω απόλυτα τί εννοείς όταν λες πως βρίσκεις αδιανόητο να δείχνει την ελίζαμπεθ με τον νταρσι με τα νυχτικά τους, αλλά ok man, δεν τους έδειξε να κάνουν διάφορα και ΧΩΡΙΣ τα νυχτικά, πράγμα που μια σημερινή μέση ταινία δύσκολα αποφεύγει ανάμεσα στο 8ο και 80ο λεπτό ;) και μήν ξεχνάς ότι πρόκειται για μια σκηνή που ΔΕΝ συμπεριλαμβάνεται στο έργο, αλλά απλά στα special του έργου. και απευθύνεται σε ένα κοινό που σήμερα ναι, θα ήθελε να κρυφοκοιτάξει λίγο και να δει τη συνέχεια που η ίδια η συγγραφέας δεν μας έδωσε ... δεν είναι και τόσο κακό αυτό. μετά από λίγα χρόνια, όταν κάποιοι θα ξέρουν το υπερηφάνεια και προκατάληψη μόνο σαν κάτι που αναφέρεται στο ''ημερολόγιο της Bridget Jones'' :cool: θα κοιτάμε με νοσταλγία και την τελευταία βερσιόν, είμαι σίγουρη ...
 
Λατρευω την καινούρια εκδοχή με Ναιτλι και τον αγαπημένο μου ηθοποιο macfaden( είναι απλά τέλειος) . Για μένα ενσαρκώνουν τέλεια την Ελίζαμπεθ και τον κύριο Ντάρσι αντιστοιχα και φυσικά είμαι ερωτευμένη με την ταινία. :) :) :)

Το ενναλακτικό τέλος της ταινίας είναι από μόνο του απόλυτα ερωτευσιμο!! μακάρι να ηταν ετσι και στην πραγματικότητα οι μεγάλοι έρωτες!!! να τελείωναν κάπως έτσι!!!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Με αυτη τη σειρα (μινι) ερωτευτικα τον κυριο Νταρσυ. Αχχχχχχχ!!!!!!!!!
 
αποψε στις οθονες μας στις 8 τηλεμαραθωνιος τζεην οστεν
 
Γραφει πανω η ρετροφαν για το ενναλακτικο τελος με τις νυκτικιες πως μαλλον δεν θα γινοτανε στο αληθινο εργο αλλα η λιζυ ηταν αντισυμβατικη για την εποχη της και τελειως εκτος κανονισμων δηλ.ετσι μεγαλωναν και οι 5 κορες της οικογενειας μπεννετ! Θυμοσαστε η λιζυ πως εμφανιζεται στο αρχοντικο των μπιγκλευ με το φουστανι της μες στις λασπες οποτε γιατι οχι βαρκαδα και με την νυκτικια της; η λιζυ ζουσε χωρις συμβασεις δεν ηταν σαρλοτ λουκας σε καμια περιπτωση
 
Derailing (Tongue in Cheek) Mode On

Η άποψη του CPRG Addict, για το θέμα:

It is a truth universally acknowledged that women cannot get enough of Jane Austen. My wife, Irene, is no exception. A number of years ago, she made me sit through an A&E miniseries of Pride and Prejudice, which to the best of my recollection was 176 hours. It consisted primarily of wealthy people sitting around drawing rooms trading quotable barbs. Occasionally, to really liven things up, one or two of them would get up and walk around the perimeter of the room and sit back down again. High drama and scandal came when a man whose estates brought in £10,000 a year considered marrying a woman whose father's estate only brought in £9,500 per year. I remember remarking to Irene at the time that there was no time or place in world history more in need of an alien invasion.

I was thus delighted to see, some years later, that a writer named Seth Grahame-Smith had taken advantage of the novel's public domain status to produce Pride and Prejudice and Zombies. I bought a copy for Irene for Christmas in 2009 or 2010. I didn't expect her to love it, but I also didn't expect her to be offended by it. She flipped through a couple of pages and then threw it away, right in front of me. I learned an important lesson: when you're really invested in a setting and story, you don't want to see it treated frivolously.
Την οποία, μπορώ να πω ότι την ασπάζομαι, διότι είχα προσπαθήσει σε μικρότερη ηλικία (λόγω Lower/Proficiency) να διαβάσω, και το άφησα στην μέση (Μαζί με το Lord of The Flies)!!!!!!

With All Due Respect!!

Derailing (Tongue in Cheek) Mode Off
 
Την σειρα την ειχε δωσει εφημεριδα πριν περιπου 12 χρονια με 13 αλλα δεν θυμαμαι λεπτομερειες! Εννοω την συγκεκριμ.του 95'! Την ειχαν παρει κατι φιλες μου και την παρακολουθουσαν συχνα- πυκνα τοτες την ειχα παρει χαμπαρι και γω
 
Πίσω
Μπλουζα