Φτωχοι χαρακτηρες ταινιων με υπηρετριες.

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας Gregorio
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
  • Ετικέτες Ετικέτες
    κωμωδίες

Gregorio

RetroNoob
Joined
18 Σεπ 2021
Μηνύματα
2
Αντιδράσεις
4
Γεια σας,ειμαι νεος στο φορουμ και ηθελα να γραψω και εγω κατι που μου εχει κανει εντυπωση.Σε καποιες κωμωδιες ,οι χαρακτηρες παρουσιαζονται σαν φτωχοι,αλλα εχουν υπηρετριες στο σπιτι και μαλιστα σε 2 που θυμαμαι και με στολη!
1)Η Ρενα ειναι οφσαιντ¨-η φτωχη μοδιστρα Ρενα,το δηλωνει η ιδια σε νια σκηνη,εχει υπηρετρια στο σπιτι της και μαλιστα με στολη!

2)Αχ αυτη η γυναικα μου-ο υπαλληλος Δημητρης Παπαμιχαηλ,που αγωνιζεται να παρει προαγωγη,εχει και αυτος υπηρετρια με στολη,στο σπιτι του.
Καταλαβαινω,ασφαλως,οτι για δραματουργικους λογους χρειαζονταν ενας επιπλεον ρολος,ειδικα στην δευτερη ταινια που αναφερω,αλλα θα μπορουσε το σεναριο
να δικαιολογησει αλλιως τον ρολο π.χ. αντι για υπηρετρια ,να ειναι μια ξαδελφη η ανηψια των πρωταγωνιστων.

Ελπιζω να σας φανηκε ενδιαφερουσα η αναρτηση μου.
 
Μια φορα την βδομαδα να ερχοταν καποια κοπελα να βοηθησει στο καθαρισμα δεν ειναι μεγαλο εξοδο για καποιον με μονιμο μισθο.
Ετσι το δικαιολογω εγω τουλαχιστον.
 
Και στην Ιστορια μιας ζωης η Αννα Παϊτατζη που ειναι φτωχη γυναικα θελει να βρει υπηρετρια. Μια δουλα, οπως τη λεει, και ζητα ο,τι πιο οικονομικο υπαρχει στο γραφειο.
Ηταν ευκολο πραγμα την εποχη εκεινη να βρει κανεις γυναικα για το σπιτι ακομα κι αν ηταν φτωχαδακι. Ο οικιακος εξοπλισμος ηταν πολυ περιορισμενος σε σχεση με σημερα. Πλυντηρια, ηλεκτρικες κουζινες και διαφορα παρεμφερη ειδη δεν υπηρχαν και μια υπηρεσια ηταν απαραιτητη. Αλλα και τα κοριτσια που γινονταν υπηρετριες ερχονταν στην Αθηνα απο τα χωρια και τα νησια τους με σκοπο να εργαστουν στην πρωτευουσα και να αποκατασταθουν οχι μονο επαγγελματικα, αλλα και σε προσωπικο επιπεδο.
Ψιχουλα επαιρναν και ηταν και ευχαριστημενες.
 
Ναι, τα δουλικά ήταν πολύ φτηνά ιδιαίτερα στην επαρχία. Ακόμη κι εμείς, αν και ο πατέρας μου ήταν χαμηλόμισθος ειδικά τότε είχαμε υπηρέτρια για έναν χρόνο, όταν είχαμε μόλις μετακομίσει σε άλλη πόλη οπότε ήταν δύσκολο για τη μητέρα μου (που "δεν δούλευε" κατα τη βλακώδη ορολογία του καιρού, ας έκανε όλες τις δουλειές του σπιτιού ΚΑΙ φρόντιζε 2 μικρά παιδιά) να τα βγάλει πέρα. Ήταν ένα κοριτσάκι από ένα πάμπτωχο χωριό της περιοχής οπότε και το φαϊ της μόνο να έβγαζε θα ήταν μεγάλη βοήθεια στους γονείς της. Φυσικά έπαιρνε και μισθό, αλλά σίγουρα πενταροδεκάρες.

Εκείνο που ποτέ δεν κατάλαβα ήταν οι "ψυχοκόρες". (και οι "ψυχογιοί"). Ήταν φτωχοσυγγενείς ή απλώς άμισθες υπηρέτριες υπό την κηδεμονία της οικογένειας?
 
Οι ψυχοκόρες ήταν δυστυχα πλάσματα πολλές φορές χαροκαμένα, που δεν είχαν κανέναν να στηριχτούν. Μικρά σε ηλικία συνήθως κάτω των δέκα. Υποτίθεται ότι τα αφεντικά αναλαμβάνανε ένα είδος άτυπης κηδεμονίας με υποχρέωση την ασφαλή διαβίωση και την οργάνωση, ας το πω έτσι, της προίκας της ψυχοκοκόρης. Όπου προίκα βέβαια δεν ήταν κάνα κομπόδεμα γερό, αλλά μια κασελα ένα μπαούλο με προίκα μέσα. Βρακιά, τραπεζομάντηλα, κουβέρτες και πετσέτες και αν ήταν πολύ τυχερό το παιδί μπορεί να του Χαν φυλαγμένα και δύο τρεις λίρες. Αν το παιδί ήταν αρκετά μικρό μπορεί να το στέλνανε και κάνα δυο χρόνια σχολείο ίσα να μάθει να διαβάζει και να γράφει και να κάνει κάνα λογαριασμό "για να μη το γελάνε στη ζωή". Μπορεί να το στέλνανε κοντά σε έναν μάστορα μια επαγγελματία να μάθει μια τέχνη. Το αντάλλαγμα ποιό ήταν; Να δουλεύει αμισθί στο σπίτι, να προσέχει κήπους και αυτοκίνητα, να φροντίζει γέρους και μωρά. Η μεταεμφυλικη Ελλάδα είχε πλήθος παιδιών που "έπρεπε" να φύγει από τον τόπο του με κυριότερη αιτία την καταραμένη την ορφάνια. Τα τυχερά κορίτσια, (μια από αυτές και η γιαγιά μου), μάθανε λίγα γράμματα, καλούς τρόπους, υφαντική ραπτική και κέντημα, μέχρι και αγγλικά "άρπαξε" η γιαγιά από τα κορίτσια που είχαν δασκάλα Αγγλικών στο σπίτι. Το πρόβλημα ξεκινούσε όταν τα ψυχοπαίδια φτανανε σε ηλικία γάμου και θέλανε να φύγουνε από το σπίτι μαζί με την προικοκασέλα και να αφήσουν αμανάτι την οικογένεια.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Εντυπωση μου εκαναν οχι μονο η παρουσια υπηρετριων σε αυτες τις ταινιες,αλλα και οτι φορανε στολες,που ηταν συνηθεια που επικρατουσε στα αστικα και μεγαλοαστικα σπιτια.Παντως οχι σε αυτους που δηλωνουν φτωχοι,οπως η μοδιστρα,υπ;λληλος κα;ταστημ;τος Ρενα.

Μια εξυπνη λυση ,για να βρεθει εξτρα χαρακτηρας για να ανταλασσει ατακες με τους πρωταγωνιστες,υπαρχει στο "Ξυπνα Βασιλη",οπου η γυναικα που συμμαζευει τον εργενη,Κωνσταντινου,παρουσιαζεται σαν η κορη της θυρωρου.
 
Στον Θανασάκη τον πολιτευόμενοι μια τυπική οικογένεια που στη συνέχεια έχει οικονομικά προβλήματα έχει υπηρέτρια την Δέσπω Διαμαντίδου.
 
Πίσω
Μπλουζα