Ψηλά βουνά (Ζαχαρίας Παπαντωνίου)

[Juanita]

Νομίζω πως έχει αναφερθεί και αλλού, τα "Ψηλά Βουνά" του Ζαχαρία Παπαντωνία υπήρξε από τα αγαπημένα βιβλία του Δημοτικού.

Η παρέα των φίλων ξεκινάει για τις καλοκαιρινές της διακοπές μακριά από τους γονείς τους: στα Ψηλά Βουνά (Άγραφα) της Ευρυτανίας. Μέσα από περιπέτειες, κινδύνους και δυσκολίες μαθαίνουν να συμβιώνουν με τη φύση και να λειτουργούν σαν ομάδα.



Ο μικρός Λάμπρος, το τσοπανόπουλο στο οποίο οι φίλοι μάθαιναν τα πρώτα γράμματα και πήραν μαζί τους στο τέλος δεν είναι άλλος από τον πατέρα του Παπαντωνίου.

Το βιβλίο αυτό μέχρι να κερδίσει την αναγνώριση που του άξιζε πέρασε τις δικές του περιπέτειες. Αξίζει να το διαβάσετε (όοοι δεν το κάνατε μικροί ) ακόμη και αν θεωρείται παρωχημένο για τα σημερινά δεδομένα.

http://archive.enet.gr/online/online_issues?pid=61&dt=08/01/2002&id=47217524

 

[Domenica]

Λοιπόν να ένα βιβλίο που επανεκτίμησα μεγάλη. Οταν το διάβασα μικρούλα επαναστάτησα με την γλυκερη αγάπη για οτι βουκολικό και αγροτικό, τα πάντα θετικά συναισθήματα και το φετίχ για την αγροτιά. Τωρα μου φαίνεται συγκινητικό, τρυφερό και νοσταλγικό. Συν πως ο Παπαντωνίου ήταν προοδευτικός άνθρωπος έγραφε και στην δημοτική. Το ψάχνω για την κόρη μου.

 

[αριαδνη]

καλε εσυ τιποτα δεν κράτησες, όλα τα βιβλια τα έδωσες!

τα ψηλά βουνά, το διαβασα οντως στα ψηλά βουνά, δηλ εκει στο κοντά στο Καρπενήσι, στα Αγραφα, τοπος καταγωγής του πατερα μου! Ο πατερας μου όλα αυτά τα έχει ζησει, αφου κοιμότανε σε καλύβες και ζουσε αυτη ακριβως την ζωή! να σας πω κάτι ειναι υπέροχη η Ευρυτανία, κάτι δαση, ο Προυσός, το εκκλησσάκι του αγιου Δημητριου, θεωρείται στις μερες μας μια απο τις πιο καθαρές και παρθένες περιοχιες του πλανήτη και δεν σας κάνω πλάκα και όσοι δνε την εχετε επισκεπτει καντε το, ενα πέρασμα στο ποταμό Αγραφιωτη θα σας πεισει ή τα Βραγιανά, τα Πηγιανά, το μοναστηράκι, ο αμαραντος, τα ομορφοτερα χωρια των Αγραφων! παλια μου ελεγε ο πατερας μου, στην εποχη του παππου του πως εκει ήταν ενα γκρεμός εκει που πήγαιναν οι τσοπάνοι με τα πρόβατα, και ενα μοναστηρι, αν κάποιος εβλεπε φωτα να ανάβουν την νυκτα απο το μοναστηρι , τοτε θεωρούνταν καλός ανθρωπος, αν οχι βαρια αμαρτια του βάραινε την ψυχή..δοξασιες βεβαια! Πάντως ηταν φιλοξενοι ανθρωποι πολυ δεν υπήρχε περιπτωση να περασει ξενος και να μην το φιλοξενήσουν, οπως τα λεει το βιβλιο, υπηρχαν βεβαια και οι ζωοκλεφτες εκεινα τα χρόνια και κακοποια στοιχεια! το χειμωνα ερχοτανε στα χειμαδιά οι τσοπάνοι,μαλλον τελος φθινοπώρου..μετα πηγαιναν στην λιμνη του Πλαστηρα, στην Καρδιτσα για να πάρουν πραγματα, εκει γινονταν και πολλα προξενειά! οι δε γαμοι γινονταν οπως περιγραφονται στα ψηλά βουνα, κανανε 8 μερες για να γινει, κανανε προζυμια και γυρισματα και φυσικά γλεντια, την νυφη στην εκκλησια μπορει να την βλεπανε! καλα οταν κατεβαιναν στα χειμαδια κανανε 15 μερες στο δρομο και με βροχή..

μου μιλουσε ακόμα και για εναν παππά εκει των αγράφων, τον παπα-Γιωργη, οτι ταιζε ορφανά και εκανε μεγάλα καλά, ακόμα και τον θανατο του ειχε προβλέψει..γυριζε την Ευρυτανία με ενα τριχινο ράσσο και εκανε αγιασμο με τον τιμιο σταυρο στα κοπάδια και οτι επαιρνε το εδινε σε ανθρωπους φτωχοτερους απο αυτόν..αν θελετε θα σας πω και άλλα, κατσε να το ξαναπιασω το βιβλιο, μπραβο Χουαν μου που μας το θυμισες..

 

[Domenica]

Εχω κρατήσει αρκετά Αριάδνη μου ωστε να μην χωράμε στο σπίτι και να έχουν γεμίσει δύο αποθήκες!!!! Τι ωραίες αναμνήσεις έχει ο πατερας σου!

Αυτό που χαντάκωσε το συγκεκριμένο βιβλίο στην γενιά μου είναι πως μας είχαν ταράξει στα βουκολικά αναγνώσματα! Ολο για βοσκοπούλες και τσομπανόπουλα διαβάζαμε ακόμα και μεις που μέναμε σε νησί. Ηταν της μόδας τότε. Ετσι δεν ξεχώριζες ποιο ειναι καλο και ποιο όχι.

 

[BETTY BOOP]

Αποσπάσματα από το βιβλίο ''Τα ψηλά βουνά'' περιλαμβάνονταν στο σχολικό βιβλίο Η Γλώσσα μου για τη Β τάξη και είχαν τον τίτλο ''Οι μικροί ταξιδιώτες ανεβαίνουν το βουνό'' και ''Αστρα, γρύλοι και κουδούνια''.

Είχα αγοράσει το βιβλίο και μου άρεσε να το διαβάζω.

 

[Freud]

To πρώτο βιβλίο που διάβασα στην ζωή μου.Υπήρχε ένα μικρό απόσπασμα σε ένα βιβλίο ελληνικών του δημοτικού και η δασκάλα μας πρότεινε να το διαβάσουμε, πράγμα που κάναμε οι περισσότεροι.

Βέβαια, λόγω του μικρού της ηλικίας μου, δεν ξέρω αν κατάλαβα και πολλά και τώρα δεν θυμάμαι τίποτα από αυτό, παρόλα δαύτα το τόπικ μου ξύπνησε αναμνήσεις.

Μάλλον πρέπει να το βρω κάποια στιγμή και να του ρίξω μια ματιά.

 

[Matsablokos]

Αν είδα καλά, το δίνει το Βήμα της Κυριακής, στο πλαίσιο της προσφοράς που έχει τις τελευταίες εβδομάδες.

 

[sunset89]

Πολύ καλό βιβλίο, νοσταλγικό και με βαθιά νοήματα.

Νομίζω μάλιστα ότι τα πραγματικά "Ψηλά βουνά", αναφέρονται στο Καρπενήσι ή είναι παραπληροφόρηση;

 

[Lord_Makro]

Έχω τη χαρά να έχω από τη μητέρα μου την παλιά έκδοση της δεκαετίας του '60 (την οποία διδάσκονταν τότε στα σχολεία - ΑΚΥΡΟΝ)

 

[katerinak]

Lord_makro τι τυχερος που εισαι ποιας χρονολογιας ειναι το βιβλιο;

 

[elephadas]

Χμμμ... εγώ πήγα Δημοτικό το 1963, αλλά διάβαζα από πριν τα βιβλία της αδελφής μου που πήγε σχολείο το 1960, και ποτέ δεν το κάναμε. Γνώριζα την ύπαρξή του, το ήξερα όμως για πολύ παλιότερο, της εποχής της μητέρας μου (η οποία είχε τον Παπαντωνίου καθηγητή). Δεν λέω ότι δεν θα κυκλοφορουσε και την δεκαετία του 60, αλλά δεν ανήκε στα σχολικά βιβλία.

 

[D@redevil]

Αμιγώς στα σχολικά, δεν ανήκε (δεν ήταν δηλαδή στη διδακτέα ύλη - τουλάχιστον στη δική μας).

Ήταν όμως θεσμός (και μάλιστα κραταιός) να μας ζητείται από τους καθηγητές να τα διαβάσουμε στην Γ΄ Δημοτικού (Τα ψηλά βουνά & ο Τρελαντώνης).

Έπρεπε να τα διαβάσουμε (νομίζω το ένα μας το έδιναν για τις διακοπές των Χριστουγέννων & το άλλο για του Πάσχα), ώστε να μας βάλουν εργασίες πάνω σε αυτά.

Και μέσα στις εργασίες, φυσικά, ήταν να ψάξουμε να βρούμε πληροφορίες για τους συγγραφείς (η πλέον πιο άχρηστη εργασία, αφού ήταν στυγνή αντιγραφή από εγκυκλοπαίδειες και λοιπά βιβλία της εποχής....)

 

[Lord_Makro]

Τελικά όντως δεν ήταν σχολικό βιβλίο (όπως νόμιζα στην αρχή) απλά ήταν πολύ δημοφιλές ανάγνωσμα μεταξύ των μαθητών της εποχής. Η έκδοση που ανέβασα δεν γράφει ακριβή χρονολογία, υπολογίζω όμως να είναι κάπου προς τα τέλη της δεκαετίας του '60.

 

[katerinak]

ευχαριστω για την απαντηση Lord_makro

 

[Lord_Makro]

 

[butch_cassidy]

Ναι εχει δίκιο ο D@redevil, αυτό το συνήθειο, να πρέπει να διαβάζουμε οπωσδήποτε τα Ψηλά Βουνά και τον Τρελαντώνη και μετά να κάνουμε και τις σχετικές εργασίες (το πιο κλασικό νομίζω ήτανε να γράφουμε περιλήψεις ) το προλαβα κι εγώ και γινότανε σίγουρα μέχρι και τα 90s (που πήγαινα εγώ σχολείο). Αλλα βίβλια που μας είχανε προτείνει τότε για να κάνουμε τέτοιες εργασίες ήτανε τα Λόγια της Πλώρης του Α.Καρκαβίτσα και η Αιολική Γη του Βενέζη. Τουλάχιστον τότε έστω και στα ψέματα κάτι μαθαίναμε από Ελληνική Λογοτεχνία. Φαντάζομαι στις νέες γενιές αυτά θα φαίνονται 'παράξενα' και τα ονόματα των βιβλίων θα είναι άγνωστα.

 

[Clemence]

Το βιβλίο έχει πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία: