Rakeesh
RetroDB Feeder
- Joined
- 10 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 4.607
- Αντιδράσεις
- 1.872
Πιστευω οσοι αγορασατε πρωτοτυπα παιχνιδια της Σιερρα γυρω στην αρχη του 90 θα θυμαστε αυτον τον διαφημιστικο καταλογο που βρισκοταν σε καθε πακετο παιχνιδιου της εποχης εκεινης, και τιμουσε τα 10 χρονια υπαρξης της εταιρειας
Φυσικα εκεινη την εποχη εγω ημουν τσουτσεκάκι και το μόνο που έκανα ήταν να το ξεφυλλίζω, να κοιτάζω τα screenshots, να μου εξαπτουν τη φαντασια και να τα λιμπιζομαι
Μετα μεγάλωσα (που λεει ο λογος), τα αγγλικα μου καλυτέρεψαν και έγινα ρετρομάνιακ. Οποτε ηρθε ο καιρος επιτελους, οταν ταξινόμησα τα παλια πακετα παιχνιδιών, να βρω και αυτα τα βιβλιαρακια. Με επιασε η περιεργεια να διαβασω επιτελους αυτα τα μυστήρια πολλά γράμματα που είναι στα αγγλικά.
Οπως διαβαζα τον πρόλογο του Ken Williams ενιωσα οτι τα παιχνιδια μου ηταν χρονοκαψουλα και οτι τα βιβλιαρακια ηταν ενα μηνυμα απο το παρελθον. Συγκεκριμενα αυτο το αποσπασμα
Μεταφραζω τα σημεια κλειδια ετσι για να ειμαστε τυπικοι
Ειναι αστειο να διαβαζεις τετοιες δηλωσεις σημερα, που ο εθισμος στα video games (αλλα και το ιντερνετ) αποτελουν μαστιγα. Παρουσιαζουν μια πραγματικοτητα της Αμερικης του 80 οπου η παιδικοτητα και τα ηθη εχουν χαθει και οι υπολογιστες (ισως στην πιο αγνη μορφη τους) ηταν η λυση που θα επανεφερε δημιουργικότητα και δραστηριοτητα στη ζωη τους. Απο την τοτε οπτικη γωνια, οι υπολογιστες απειχαν πολυ απο το να γινουν βιομηχανια, μοδα και τροπος ζωης
Άραγε πέτυχαν το σκοπό τους; Μήπως απέτυχαν στην προσπάθεια; Μήπως τελικά η τηλεόραση δεν ήταν ο εχθρος που φοβόταν; Μήπως πήραν οι ίδιοι τη θέση του εχθρού; Μηπως απετυχαν να δουν σε βαθος χρονου; Μηπως αυτη η νοοτροπια τους ηταν που μας οδηγησε ετσι οπως ειμαστε τωρα, η ηταν θεμα χρονου;
Τελικα ειναι καλυτερα τωρα που πορωνομαστε με πισι απο το να βλεπουμε τηλεοραση; Μεταξυ δυο κακων διαλεγουμε το λιγοτερο κακο;
Φυσικα εκεινη την εποχη εγω ημουν τσουτσεκάκι και το μόνο που έκανα ήταν να το ξεφυλλίζω, να κοιτάζω τα screenshots, να μου εξαπτουν τη φαντασια και να τα λιμπιζομαι
Μετα μεγάλωσα (που λεει ο λογος), τα αγγλικα μου καλυτέρεψαν και έγινα ρετρομάνιακ. Οποτε ηρθε ο καιρος επιτελους, οταν ταξινόμησα τα παλια πακετα παιχνιδιών, να βρω και αυτα τα βιβλιαρακια. Με επιασε η περιεργεια να διαβασω επιτελους αυτα τα μυστήρια πολλά γράμματα που είναι στα αγγλικά.
Οπως διαβαζα τον πρόλογο του Ken Williams ενιωσα οτι τα παιχνιδια μου ηταν χρονοκαψουλα και οτι τα βιβλιαρακια ηταν ενα μηνυμα απο το παρελθον. Συγκεκριμενα αυτο το αποσπασμα
Μεταφραζω τα σημεια κλειδια ετσι για να ειμαστε τυπικοι
Σε μια παρακατω σελιδα οπου παρουσιαζει παιχνιδια της Σιερρα για παιδια, η Ρομπερτα λεει
Δεν ξέρω πώς να αντιδράσω στα παραπάνω, ούτε τί να σχολιάσω. Δεν μπορω να αποφασισω αν αυτα ηταν ουτοπικά ή αντίθετα, προφητικά, ή απλά άκυρα.
Ειναι αστειο να διαβαζεις τετοιες δηλωσεις σημερα, που ο εθισμος στα video games (αλλα και το ιντερνετ) αποτελουν μαστιγα. Παρουσιαζουν μια πραγματικοτητα της Αμερικης του 80 οπου η παιδικοτητα και τα ηθη εχουν χαθει και οι υπολογιστες (ισως στην πιο αγνη μορφη τους) ηταν η λυση που θα επανεφερε δημιουργικότητα και δραστηριοτητα στη ζωη τους. Απο την τοτε οπτικη γωνια, οι υπολογιστες απειχαν πολυ απο το να γινουν βιομηχανια, μοδα και τροπος ζωης
Άραγε πέτυχαν το σκοπό τους; Μήπως απέτυχαν στην προσπάθεια; Μήπως τελικά η τηλεόραση δεν ήταν ο εχθρος που φοβόταν; Μήπως πήραν οι ίδιοι τη θέση του εχθρού; Μηπως απετυχαν να δουν σε βαθος χρονου; Μηπως αυτη η νοοτροπια τους ηταν που μας οδηγησε ετσι οπως ειμαστε τωρα, η ηταν θεμα χρονου;
Τελικα ειναι καλυτερα τωρα που πορωνομαστε με πισι απο το να βλεπουμε τηλεοραση; Μεταξυ δυο κακων διαλεγουμε το λιγοτερο κακο;
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
