Alucard
RetroMasteR
- Joined
- 15 Αύγ 2006
- Μηνύματα
- 1.315
- Αντιδράσεις
- 485
Airborne Ranger (1987)
Ένα από τα αγαπημένα μου παιχνίδια κι ένα από τα τελευταία που έπαιζα στον Commodore 64 πριν «αποσύρω» το ενδιαφέρον μου για τα 8-bitα, ήταν το Airborne Ranger της Microprose.
Call to arms.
Το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι ένας συνδυασμός shoot'em up, scrolling, survival στο οποίο αναλαμβάνουμε το ρόλο ενός στρατιώτη των αερομεταφερόμενων ειδικών δυνάμεων και καλούμαστε να φέρουμε σε πέρας μια σειρά από αποστολές.
Η αρχική εικόνα του παιχνιδιού.
Με την είσοδο στο αρχικό menu επιλογών του παιχνιδιού, μπορούμε να επιλέξουμε την αποστολή μας μεταξύ 3 επιπέδων δυσκολίας (φυσικά, είναι προτιμότερο να εξασκηθούμε με τις εύκολες προτού πάμε παρακάτω). Βάσει των επιτυχιών κάθε αποστολής ο στρατιώτης μας μπορεί να εξελιχθεί στη στρατιωτική ηγεσία μέχρι το βαθμό του συνταγματάρχη.
Οι αποστολές του 1ου επιπέδου περιλαμβάνουν:
α) αιχμαλωσία ενός αξιωματικού του εχθρού,
β) κλοπή στρατιωτικών εγγράφων,
γ) καταστροφή των αντίπαλων μαχητικών αεροσκαφών.
του 2ου επιπέδου:
α) την καταστροφή αποθήκης πυρομαχικών,
β) απενεργοποίηση αντιαεροπορικών πυραύλων,
γ) απελευθέρωση αιχμαλώτων,
δ) φωτογράφηση πειραματικού αεροσκάφους,
ε) απελευθέρωση στρατοπέδου συγκέντρωσης.
και του 3ου επιπέδου:
α) δολιοφθορά σε αγωγό,
β) καταστροφή εχθρικού radar,
γ) δημιουργία αντιπερισπασμού,
δ) σαμποτάζ.
Προηγείται ένα σύντομο briefing της αποστολής την οποία για να αναλάβουμε πρέπει πρώτα να απαντήσουμε σωστά σε κάποιες ερωτήσεις στρατιωτικών γνώσεων (π.χ. τι σχήμα είχε το μετάλλιο ανδρείας στον πόλεμο του Βιετνάμ), οι απαντήσεις των οποίων λογικά βρίσκονταν στο manual του παιχνιδιού.
Οι αποστολές ξεκινούν με το μαχητή μας να μεταφέρεται μέσα σε ένα μεταγωγικό αεροσκάφος V 22 Osprey πάνω από την εχθρική περιοχή.
Μπορούμε να επιλέξουμε 3 σημεία στα οποία θα ρίξουμε ισάριθμους σάκους ανεφοδιασμού τους οποίους θα εντοπίσουμε αργότερα μέσα στην πίστα. Φθάνοντας προς το τέλος της αντίπαλης περιοχής θα ακούσουμε το χαρακτηριστικό ήχο από το αεροσκάφος το οποίο μας ειδοποιεί πως πρέπει να πραγματοποιήσουμε τη δική μας πτώση με το αλεξίπτωτο. Χρειάζεται προσοχή ώστε να προσγειώσουμε το μαχητή μας μακριά από αντίπαλα οχυρά και ναρκοπέδια.
Αφού λοιπόν ο Ranger προσγειωθεί με ασφάλεια, θα πρέπει να συμβουλευθεί το χάρτη ώστε να εντοπίσει τα σημεία στα οποία έχουν ριφθεί οι σάκοι ανεφοδιασμού αλλά και να επιλέξει τη βέλτιστη διαδρομή ώστε να ολοκληρώσει επιτυχώς την αποστολή του.
Στη διάθεσή μας έχουμε μια πληθώρα όπλων όπως αυτόματο πολυβόλο, χειροβομβίδες, ρουκετοβόλο, ωρολογιακούς εκρηκτικούς μηχανισμούς, μαχαίρι αλλά και κιτίο πρώτων βοηθειών.
Θα ανανεώσουμε τον εξοπλισμό μας με γεμιστήρες κι άλλο υλικό από τους σάκους ανεφοδιασμού που έχουμε ρίξει στην πίστα από το σκάφος μας.
Ασφαλίζοντας την περιοχή.
Αποστολές ακόμη και σε πολικές περιοχές.
Οι αποστολές πρέπει να ολοκληρωθούν μέχρι μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή μετά την οποία καταφθάνει το σκάφος περισυλλογής προσωπικού στο σημείο που έχει εξ' αρχής οριστεί. Ευνόητο είναι λοιπόν, πως πρέπει να βρισκόμαστε εκεί, σε διαφορετική περίπτωση δε θα μπορέσουμε να διαφύγουμε. Μπορούμε φυσικά να ειδοποιήσουμε μέσω ασυρμάτου το V 22 να μας περισυλλέξει νωρίτερα αν έχει ολοκληρωθεί η αποστολή μας.
Στην πορείας μας, θα συναντήσουμε σημεία τα οποία θα μας προσφέρουν κάλυψη από τους αντίπαλους στρατιώτες και τα οχυρά (όπως ορύγματα και υδάτινα κωλύματα), και άλλα τα οποία θα μας φράξουν το δρόμο (συρματοπλέγματα και ναρκοπέδια). Ιδιαίτερα τα αντίπαλα πολυβολεία απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή μιας έχουν μεγάλη ισχύ πυρός κι ένα χτύπημα αρκεί για να μας αφαιρέσει ένα κουτάκι ενέργειας από τα 3 που διαθέτουμε.
Ο Ranger έχει τη δυνατότητα να έρπει αλλά και να τρέχει. Το τελευταίο όμως κοστίζει σε ενέργεια, έτσι ανά τακτά χρονικά διαστήματα πρέπει να ξεκουραζόμαστε ώστε να αναπληρώνουμε την αντοχή μας η οποία παρουσιάζεται σε με μια μπάρα δίπλα στην ενέργειά μας.
Οι πίστες διαμορφώνονται τυχαία, έτσι δε θα συναντήσουμε ποτέ ίδιο τερέν όσες φορές κι αν παίξουμε την ίδια.
Τα ορύγματα μας προσφέρουν κάλυψη από τα εχθρικά πυρά.
Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι μέτρια ενώ δεν υπάρχει μουσικό θέμα παρά μόνο ηχητικά εφέ. Τα χρώματα που χρησιμοποιούνται είναι περιορισμένα, αλλά αυτό που κρατά το ενδιαφέρον του gamer, είναι το gameplay αλλά και το ότι απαιτεί κάποια σκέψη (έστω και στοιχειώδη) ώστε να χαραχθεί κάποια στρατηγική, να διαχειριστούν σωστά οι πόροι και να ολοκληρωθεί με επιτυχία η αποστολή. Τα τελευταία προσέδιδαν μεγάλη αντοχή στο χρόνο.
Απ' ότι θυμάμαι το παιχνίδι έπιανε 1 ολόκληρη δισκέτα αλλά ο χρόνος που απαιτούνταν για να φορτώσουν οι πίστες δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλος.
Γενικά, αν και το Airborne Ranger δεν υπήρξε το παιχνίδι με μεγάλη αναγνωρισιμότητα, πιστεύω πως αποτέλεσε ένα από βήμα προς την «ωρίμανση» των παιχνιδιών κι έστρεψε το ενδιαφέρον αρκετών προς τα 3rd person survival παιχνίδια.
Prepare to deploy.
