iggylebowski
RetroAdept
- Joined
- 10 Mαϊ 2012
- Μηνύματα
- 868
- Αντιδράσεις
- 647
Alice (or the Last Escapade) (1977, Claude Chabrol)
http://www.imdb.com/title/tt0074114/
Ηθοποιοί: Sylvia Kristel, Charles Vanel, Fernand Ledoux, Andre Dussollier, Jean Carmet, Francois Perrot
Υπόθεση: Η Alice Caroll εγκαταλείπει τον άντρα της και φεύγει με το αυτοκίνητό της. Κάποια στιγμή, μυστηριωδώς, ραγίζει το παρμπριζ του αυτοκινήτου και αναγκάζεται να βρει καταφύγιο σε ένα απομονωμένο, παλιό αρχοντικό, όπου ο ιδιοκτήτης και ο υπηρέτης του, την υποδέχονται με τέτοιο τρόπο που φαίνεται σαν να την περίμεναν. Περνά τη νύχτα της εκεί, αλλά όταν ξυπνάει φαίνεται ότι είναι μόνη της στο σπίτι και βρίσκει το αυτοκίνητό της επιδιορθωμένο. Καθώς προσπαθεί να φύγει χάνεται μέσα στο παλιό μέγαρο και δεν μπορεί να βρει την πύλη.
Συνδυασμός ταινίας φαντασίας και κάποιων στοιχείων ψυχολογικού θρίλερ, το Alice είναι χαλαρα εμπνευσμένο από το γνωστό βιβλίο Alice in Wonderland, όπως φαίνεται και από το όνομα του πρωταγωνιστικού χαρακτήρα, και αποτελεί μια μοναδικότητα στη φιλμογραφία του εξαίρετου Γάλλου σκηνοθέτη Claude Chabrol. O Chabrol δημιουργεί μια περίεργη υπνωτική αίσθηση εντεινόμενης αβεβαιότητας που ενισχύει τις περίεργες καταστάσεις που βιώνει η πρωταγωνίστρια της ταινίας. Η απροσδιόριστη απειλή της ταινίας υποστηρίζεται από τη σχεδόν καφκική προσέγγιση της ιστορίας από τον Chabrol, δημιουργώντας ένα δαιδαλώδες ιστό μυστηρίου που αποκαλύπτεται πολύ αργά, αλλά μεθοδικά μέχρι το αποκαλυπτικό φινάλε. Το Alice βασίζεται κυριώς στην αιθέρια ατμόσφαιρα που δημιουργεί ο σκηνοθέτης, στο ονερικό κλίμα και σε μια παραισθησιακή αύρα που διαπνέει την ταινία κάνοντας τον θεατή να μη μπορεί να ξεχωρίσει την πραγματικότητα από τη φαντασία. Ο Chabrol υφαίνει πολύ όμορφα το μυστήριο και την αμφιβολία, οικοδομώντας ένα παιχνίδι μεταξύ των αφηρημένων καταστάσεων, της λανθάνουσας απειλής και του ψυχολογικού τρόμου, προσθέτοντας υπαρξιακές αναφορές ,χιτσκοκικές νύξεις κι έναν ποιητικό ερωτισμό. Σταδιακά, η εξέλιξη της ταινίας παίρνει μια πιο εφιαλτική τροπή και η ατμόσφαιρα βαραίνει παίζοντας με την ψυχολογία του πρωταγωνιστικού χαρακτήρα και την αντίληψη του θεατή, ερευνώντας την παραδοξότητα της διάστασης του χρόνου. Η αίσθηση της πλήρους αβεβαιότητας των δρώμενων στην ταινία αποκτά μια πιο απειλητική μορφή, που όμως ο Chabrol καταφέρνει την κρατήσει σε ένα τελείως απροσδιόριστο και άυλο επίπεδο, δίνοντας περισσότερο βάση στην εσωτερική ένταση των καταστάσεων και στην αίσθηση απόγνωσης και εγκλωβισμού που νιώθει η πρωταγωνίστριά του. Χρησιμοποιώντας πολλές εικόνες του ως σύμβολα που σχετίζονται με τις έννοιες της ζωής, της ανθρώπινης φύσης, του χρόνου και του θανάτου, ο Chabrol πλέκει έναν ονειρικό κόσμο που λειτουργεί ως λαβύρινθος της ίδιας της ύπαρξης του βασικού χαρακτήρα της ταινίας. Η αιθέρια ομορφιά της πανέμορφης Sylvia Kristel κυριαρχεί στα περισσότερα πλάνα της ταινίας, αν και θα απογοητεύσει τους λάτρεις της ηθοποιού από την κινηματογραφική σειρά Emmanuelle, αφού αυτή τη φορά η Kristel διατηρεί, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, τα ρούχα της. Η εύθραυστη, μελαγχολική γοητεία όμως που αποπνέει το πανέμορφο πρόσωπο της ηθοποιού και η καλή ερμηνεία της, είναι συστατικά που λειτουργούν ευεργετικά στο τελικό αποτέλεσμα και σε κάνει να αναρρωτιέσαι γιατί η Sylvia Kristel, που τελικά φαίνεται να είχε ερμηνευτικές δυνατότητες, παγιδεύτηκε στην κινηματογραφική περσόνα της Emmanuelle και αναλώθηκε μόνο σε ταινίες ερωτικού περιεχομένου.
Trailer:
http://www.imdb.com/title/tt0074114/
Ηθοποιοί: Sylvia Kristel, Charles Vanel, Fernand Ledoux, Andre Dussollier, Jean Carmet, Francois Perrot
Υπόθεση: Η Alice Caroll εγκαταλείπει τον άντρα της και φεύγει με το αυτοκίνητό της. Κάποια στιγμή, μυστηριωδώς, ραγίζει το παρμπριζ του αυτοκινήτου και αναγκάζεται να βρει καταφύγιο σε ένα απομονωμένο, παλιό αρχοντικό, όπου ο ιδιοκτήτης και ο υπηρέτης του, την υποδέχονται με τέτοιο τρόπο που φαίνεται σαν να την περίμεναν. Περνά τη νύχτα της εκεί, αλλά όταν ξυπνάει φαίνεται ότι είναι μόνη της στο σπίτι και βρίσκει το αυτοκίνητό της επιδιορθωμένο. Καθώς προσπαθεί να φύγει χάνεται μέσα στο παλιό μέγαρο και δεν μπορεί να βρει την πύλη.
Συνδυασμός ταινίας φαντασίας και κάποιων στοιχείων ψυχολογικού θρίλερ, το Alice είναι χαλαρα εμπνευσμένο από το γνωστό βιβλίο Alice in Wonderland, όπως φαίνεται και από το όνομα του πρωταγωνιστικού χαρακτήρα, και αποτελεί μια μοναδικότητα στη φιλμογραφία του εξαίρετου Γάλλου σκηνοθέτη Claude Chabrol. O Chabrol δημιουργεί μια περίεργη υπνωτική αίσθηση εντεινόμενης αβεβαιότητας που ενισχύει τις περίεργες καταστάσεις που βιώνει η πρωταγωνίστρια της ταινίας. Η απροσδιόριστη απειλή της ταινίας υποστηρίζεται από τη σχεδόν καφκική προσέγγιση της ιστορίας από τον Chabrol, δημιουργώντας ένα δαιδαλώδες ιστό μυστηρίου που αποκαλύπτεται πολύ αργά, αλλά μεθοδικά μέχρι το αποκαλυπτικό φινάλε. Το Alice βασίζεται κυριώς στην αιθέρια ατμόσφαιρα που δημιουργεί ο σκηνοθέτης, στο ονερικό κλίμα και σε μια παραισθησιακή αύρα που διαπνέει την ταινία κάνοντας τον θεατή να μη μπορεί να ξεχωρίσει την πραγματικότητα από τη φαντασία. Ο Chabrol υφαίνει πολύ όμορφα το μυστήριο και την αμφιβολία, οικοδομώντας ένα παιχνίδι μεταξύ των αφηρημένων καταστάσεων, της λανθάνουσας απειλής και του ψυχολογικού τρόμου, προσθέτοντας υπαρξιακές αναφορές ,χιτσκοκικές νύξεις κι έναν ποιητικό ερωτισμό. Σταδιακά, η εξέλιξη της ταινίας παίρνει μια πιο εφιαλτική τροπή και η ατμόσφαιρα βαραίνει παίζοντας με την ψυχολογία του πρωταγωνιστικού χαρακτήρα και την αντίληψη του θεατή, ερευνώντας την παραδοξότητα της διάστασης του χρόνου. Η αίσθηση της πλήρους αβεβαιότητας των δρώμενων στην ταινία αποκτά μια πιο απειλητική μορφή, που όμως ο Chabrol καταφέρνει την κρατήσει σε ένα τελείως απροσδιόριστο και άυλο επίπεδο, δίνοντας περισσότερο βάση στην εσωτερική ένταση των καταστάσεων και στην αίσθηση απόγνωσης και εγκλωβισμού που νιώθει η πρωταγωνίστριά του. Χρησιμοποιώντας πολλές εικόνες του ως σύμβολα που σχετίζονται με τις έννοιες της ζωής, της ανθρώπινης φύσης, του χρόνου και του θανάτου, ο Chabrol πλέκει έναν ονειρικό κόσμο που λειτουργεί ως λαβύρινθος της ίδιας της ύπαρξης του βασικού χαρακτήρα της ταινίας. Η αιθέρια ομορφιά της πανέμορφης Sylvia Kristel κυριαρχεί στα περισσότερα πλάνα της ταινίας, αν και θα απογοητεύσει τους λάτρεις της ηθοποιού από την κινηματογραφική σειρά Emmanuelle, αφού αυτή τη φορά η Kristel διατηρεί, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, τα ρούχα της. Η εύθραυστη, μελαγχολική γοητεία όμως που αποπνέει το πανέμορφο πρόσωπο της ηθοποιού και η καλή ερμηνεία της, είναι συστατικά που λειτουργούν ευεργετικά στο τελικό αποτέλεσμα και σε κάνει να αναρρωτιέσαι γιατί η Sylvia Kristel, που τελικά φαίνεται να είχε ερμηνευτικές δυνατότητες, παγιδεύτηκε στην κινηματογραφική περσόνα της Emmanuelle και αναλώθηκε μόνο σε ταινίες ερωτικού περιεχομένου.
Trailer:
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
