iggylebowski
RetroAdept
- Joined
- 10 Mαϊ 2012
- Μηνύματα
- 868
- Αντιδράσεις
- 657
Amazonia: The Catherine Miles Story (1985, Mario Gariazzo)
http://www.imdb.com/title/tt0091902/
Υπόθεση: Η Catherine Miles, μόλις έχει αποφοιτήσει από το οικοτροφείο που σπούδαζε κι αποφασίζει να πάει ένα ταξίδι με τους γονείς της στον Αμαζόνιο (μάλλον δεν έβλεπε ταινίες τρόμου όταν ήταν μικρότερη). Όμως, προς μεγάλη έκπληξη των επιβαινόντων, όχι όμως και των θεατών, το πλοιάριο στο οποίο βρίσκεται, δέχεται επίθεση από μια ντόπια φυλή, η οποία δολοφονεί ό,τι κινείται, σέρνεται και κολυμπάει και παίρνει την άμοιρη Catherine, αιχμάλωτη. Εκεί, για να καταφέρει να επιβιώσει, αναγκάζεται να προσαρμοστεί στα έθιμα των ιθαγενών (προς μεγάλη ικανοποίηση του άρρενος κοινού) και με τη βοήθεια ενός ατρόμητου, αλλά σεξουαλικά ανικανοποίητου, ιθαγενούς πολεμιστή, προσπαθεί να βρει και να εκδικηθεί αυτούς που πραγματικά βρίσκονται πίσω από το θάνατο των γονιών της.
Έρωτες, μίση, ίντριγκες, εκδίκηση, γενναίες δόσεις γυμνού και κάπου-κάπου κανένα κομμένο κεφάλι με φόντο τη ζούγκλα του Αμαζονίου. Το Amazonia, εξαιτίας κεκτημένης ταχύτητας και φυσικών τοπίων, κυκλοφόρησε με τον άκυρο τίτλο Cannibal Holocaust 2, και πλασαρίστηκε ως ταινία με κανίβαλους, αν και η φυλή είναι στην πραγματικόητα κεφαλοκυνηγοί. Η ταινία θυμίζει ως ένα σημείο ένα θηλυκού γένους Man from the Deep River. Η πρωταγωνίστρια περνάει διαδοχικά από τους εξευτελισμούς από την φυλή στην αναγνώριση, κι από τον δυτικό τρόπο ζωής στον πρωτογονισμό. Η ταινία είναι περισσότερο εξωτικό δράμα και τροπικό ρομάντζο, και με εξαίρεση λίγες σκηνές που οι gorehounds θα σηκωθούν για standing ovation, η ταινία δεν προσφέρει κάποιο ιδιαίτερο αιματηρό θέαμα ή κάποια περίεργη γαστρονομική παρέκκλιση. Η ταινία έχει ένα έξυπνο τρικ, καθώς όλη η διάρκεια της βασίζεται στην αφήγηση της ίδιας της Catherine Miles, η οποία απολογείται στο δικαστήριο κατηγορούμενη για το φόνο των ατόμων που ήταν υπεύθυνοι για το θάνατο των γονιών της. Η πρωτοτυπία του παντρέματος δυο φαινομενικά άσχετων ειδών (βίαιη εξωτική περιπέτεια και δικαστικό δράμα) είναι αρκετά πετυχημένη και φέρνει αποτέλεσμα παρότι αρχικά φαντάζει ξένη. Ένα ακόμη φτηνό τρικ, είναι η χρήση του στοιχείου του μυστηρίου, καθώς η Catherine, έχοντας διαφύγει από την φυλή, προσπαθεί να ανακαλύψει τους υπαίτιους της σφαγής στο πλοίο, ενώ υπάρχει και μια ανατροπή προς το τέλος που μπορεί από μερικούς να θεωρηθεί έξυπνη. Δυο-τρεις αποκεφαλισμοί είναι ρεαλιστικά ανατριχιαστικοί, αλλά αν αναζητάτε ανατριχίλες τύπου Cannibal Ferox καλύτερα να ψάξετε κάπου αλλού. Κατά τα άλλα, η ταινία δεν πετυχαίνει το σκοπό της. Δεν σε κρατάει ούτε με το θέμα της, ούτε με το ρυθμό της. Θα προσπαθήσετε πολύ για να πνίξετε τα αυθόρμητα χασμουρητά λόγω ανίας. Το love story είναι αρκετά σιροπιαστό, μελό και αναληθές και οι διάλογοι είναι αστείοι. Όπως συνηθίζεται υπάρχουν σκηνές μισογυνισμού, αλλά αρκετά πιο ήπιες, αρκετό γυμνό (πάνω από την μισή διάρκεια της ταινίας η πρωταγωνίστρια την περνάει στην καλύτερη περίπτωση topless) και κενός προβληματισμός. Α, υπάρχει και μια σκηνή κατά την οποία η πρωταγωνίστρια διακορεύεται με έναν ξύλινο δονητή.
http://www.imdb.com/title/tt0091902/
Υπόθεση: Η Catherine Miles, μόλις έχει αποφοιτήσει από το οικοτροφείο που σπούδαζε κι αποφασίζει να πάει ένα ταξίδι με τους γονείς της στον Αμαζόνιο (μάλλον δεν έβλεπε ταινίες τρόμου όταν ήταν μικρότερη). Όμως, προς μεγάλη έκπληξη των επιβαινόντων, όχι όμως και των θεατών, το πλοιάριο στο οποίο βρίσκεται, δέχεται επίθεση από μια ντόπια φυλή, η οποία δολοφονεί ό,τι κινείται, σέρνεται και κολυμπάει και παίρνει την άμοιρη Catherine, αιχμάλωτη. Εκεί, για να καταφέρει να επιβιώσει, αναγκάζεται να προσαρμοστεί στα έθιμα των ιθαγενών (προς μεγάλη ικανοποίηση του άρρενος κοινού) και με τη βοήθεια ενός ατρόμητου, αλλά σεξουαλικά ανικανοποίητου, ιθαγενούς πολεμιστή, προσπαθεί να βρει και να εκδικηθεί αυτούς που πραγματικά βρίσκονται πίσω από το θάνατο των γονιών της.
Έρωτες, μίση, ίντριγκες, εκδίκηση, γενναίες δόσεις γυμνού και κάπου-κάπου κανένα κομμένο κεφάλι με φόντο τη ζούγκλα του Αμαζονίου. Το Amazonia, εξαιτίας κεκτημένης ταχύτητας και φυσικών τοπίων, κυκλοφόρησε με τον άκυρο τίτλο Cannibal Holocaust 2, και πλασαρίστηκε ως ταινία με κανίβαλους, αν και η φυλή είναι στην πραγματικόητα κεφαλοκυνηγοί. Η ταινία θυμίζει ως ένα σημείο ένα θηλυκού γένους Man from the Deep River. Η πρωταγωνίστρια περνάει διαδοχικά από τους εξευτελισμούς από την φυλή στην αναγνώριση, κι από τον δυτικό τρόπο ζωής στον πρωτογονισμό. Η ταινία είναι περισσότερο εξωτικό δράμα και τροπικό ρομάντζο, και με εξαίρεση λίγες σκηνές που οι gorehounds θα σηκωθούν για standing ovation, η ταινία δεν προσφέρει κάποιο ιδιαίτερο αιματηρό θέαμα ή κάποια περίεργη γαστρονομική παρέκκλιση. Η ταινία έχει ένα έξυπνο τρικ, καθώς όλη η διάρκεια της βασίζεται στην αφήγηση της ίδιας της Catherine Miles, η οποία απολογείται στο δικαστήριο κατηγορούμενη για το φόνο των ατόμων που ήταν υπεύθυνοι για το θάνατο των γονιών της. Η πρωτοτυπία του παντρέματος δυο φαινομενικά άσχετων ειδών (βίαιη εξωτική περιπέτεια και δικαστικό δράμα) είναι αρκετά πετυχημένη και φέρνει αποτέλεσμα παρότι αρχικά φαντάζει ξένη. Ένα ακόμη φτηνό τρικ, είναι η χρήση του στοιχείου του μυστηρίου, καθώς η Catherine, έχοντας διαφύγει από την φυλή, προσπαθεί να ανακαλύψει τους υπαίτιους της σφαγής στο πλοίο, ενώ υπάρχει και μια ανατροπή προς το τέλος που μπορεί από μερικούς να θεωρηθεί έξυπνη. Δυο-τρεις αποκεφαλισμοί είναι ρεαλιστικά ανατριχιαστικοί, αλλά αν αναζητάτε ανατριχίλες τύπου Cannibal Ferox καλύτερα να ψάξετε κάπου αλλού. Κατά τα άλλα, η ταινία δεν πετυχαίνει το σκοπό της. Δεν σε κρατάει ούτε με το θέμα της, ούτε με το ρυθμό της. Θα προσπαθήσετε πολύ για να πνίξετε τα αυθόρμητα χασμουρητά λόγω ανίας. Το love story είναι αρκετά σιροπιαστό, μελό και αναληθές και οι διάλογοι είναι αστείοι. Όπως συνηθίζεται υπάρχουν σκηνές μισογυνισμού, αλλά αρκετά πιο ήπιες, αρκετό γυμνό (πάνω από την μισή διάρκεια της ταινίας η πρωταγωνίστρια την περνάει στην καλύτερη περίπτωση topless) και κενός προβληματισμός. Α, υπάρχει και μια σκηνή κατά την οποία η πρωταγωνίστρια διακορεύεται με έναν ξύλινο δονητή.
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
